Βλέπετε λοιπόν, τούς γράφει, πόση ἀνάγκη εἶναι νά ἑτοιμασθοῦν καί νά κατασκευασθοῦν πολλότατα πυρπολικά. Ὅσον καί ἄν κοστίζουν αὐτά εἶναι τό μόνον ἰσχυρόν ὅπλον τῆς Ἑλλάδος κατά τῆς Τουρκίας, μάλιστα εἰς τόν ἐφετεινόν χρόνον…
«Οικογένεια… “Δίχως λουλούδια και παιδιά, ποια θα ‘χε ο κόσμος ομορφιά;”»! Σεζόν 3η – Επεισόδιο 35ο: «Ο θρυλικός Πόντος».
«Ο Παπαδιαμάντης είναι ο πολιτισμός μας. Κατά το Ευαγγέλιον «ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται»· και ο Παπαδιαμάντης είναι ο μόνος που έζησε και θα ζήσει μέσα σε πλήθος από το γνωστό καλούπι των Ελλήνων γραφιάδων που περνούν για έξυπνοι…
Δεκαοκτώ πολίτες που εκτελέστηκαν στο ελληνικό νησί της Κρήτης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ταυτοποιήθηκαν 83 χρόνια αργότερα μέσω ανάλυσης DNA από το Εργαστήριο Συγκριτικής Γονιδιωματικής του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας
2 Ιουνίου 1943 Το «αντιτορπιλικό Βασίλισσα Όλγα» γράφει ιστορία μαζί με το αγγλικό «HMS Jervis» καταστρέφουν εχθρική νηοπομπή στο ακρωτήρι «SPARTIVENTO» . Σε συνεργασία με το βρετανικό αντιτορπιλικό HMS Jervis επιτέθηκε σε ιταλική νηοπομπή, βυθίζοντας το τορπιλοβόλο Castore
Μία από τα κορυφαίες ιστορικές στιγμές του Ελληνικού πολεμικού Έπους κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε η θρυλική μάχη της Κρήτης, τον Μάιο του 1941…
Στις στήλες της εφημερίδας Παμπροσφυγική, το 1926, αναφέρονται κάποιες πληροφορίες για πρόσωπα που κατακρατούσαν Τούρκοι… Άλλο ένα δράμα του ξεριζωμού, πολλές φορές χειρότερο και οδυνηρότερο του θανάτου ή της άγνοιας και της σιωπής…
Η αγάπη του Sandy για την Ελλάδα και τη Κρήτη ιδιαιτέρως, ήταν ενδεικτική της εκτίμησης και της αγάπης που τρέφουν οι Νεοζηλανδοί για το Κρητικό λαό και οι γεροί δεσμοί που αναπτύχθηκαν μεταξύ των δύο λαών, κατά τις σκοτεινές εκείνες μέρες του 1941 και μετά, κρατούν ακόμα. Σε επίσημο επίπεδο, αυτός ο δεσμός εκφράστηκε με την αδελφοποίηση των πόλεων των Χανίων και του Wellington.
Οι Ιλλυριοί υπήρξαν ένας αρχαίος λαός της Βαλκανικής. Κάποιοι τους θεωρούν προγόνους των συγχρόνων Αλβανών, κάτι που δεν είναι αποδεδειγμένο. […]
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ – ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΤΕΤΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ
Ως ένδειξη πένθους για την άλωση της Πόλης οι Κρητικοί φορούν από τότε το μαύρο κεφαλομάντηλο που τα κρόσσια του συμβολίζουν τα δάκρυά τους για την εθνική συμφορά. Ο Καπετάν Κάρχας ή «Γραμματικός», λαβωμένος βαριά, ζητά να τον αφήσουν στο Άγιο Όρος και αργότερα γίνεται μοναχός με το όνομα Ιερώνυμος…
Τί ἤτανε, ἀληθινά, ἐκεῖνο τὸ Βυζάντιο, ἐκείνη ἡ Κωνσταντινούπολη; Παραμυθένιος κόσμος! Ὄχι μοναχὰ ἡ ἀρχαία πολιτεία, μὰ κι ἡ καινούρια, ὣς τοῦ σουλτάν-Χαμὶτ τὰ χρόνια.
Μέσα ἀπό τίς στάχτες τῆς ἁλώσεως, ἕνα ὁλόκληρο Ἔθνος, τό Γένος τῶν Ρωμηῶν, κράτησε ἄσβεστη τήν ἐλπίδα τῆς ἐλευθερίας καί τήν πίστη στόν Χριστό, ἀρνούμενο νά προσκυνήσει τόν Τοῦρκο δυνάστη. Χρέος λοιπόν ὅλων ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων, εἶναι νά μήν ξεχνᾶμε πρόσωπα καί γεγονότα πού σχετίζονται μέ τήν ἴδια μας τήν ταυτότητα.
Γιατί να μη βαράνε όλες οι καμπάνες από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και μέχρι τα Γιάννενα και μέχρι τη Ζάκυνθο και δεν ξέρω πού αλλού; Γιατί να μη βαράνε πένθιμα; Από τις αμαρτίες μας έπεσε η Βασιλεύουσα. Τις αμαρτίες των αρχόντων της. Και του λαού της. Είχε συμβεί η μέσα άλωση πρώτα…
Οἱ ἄνθρωποι ἐρευνοῦν γιὰ νὰ βροῦν τὰ βαθύτερα αἴτια. Ἀξιέπαινη ἡ ἔρευνα τῆς ἐπιστήμης. Ἀλλ᾿ ὄχι σπάνια ἡ ἔρευνα γιὰ νὰ βρεθῇ ἡ αἰτία ἀποτυγχάνει· ὁ νοῦς τῶν ἐπιστημόνων πλανᾶται, λοξοδρομεῖ, πέφτει σὲ λαβύρινθο ἀμφιβολιῶν καὶ βγάζει σφαλερὰ συμπεράσματα, ποὺ δὲν δίνουν τὴν εἰκόνα τῆς πραγματικῆς αἰτίας τῶν γεγονότων. Ἔτσι καὶ προκειμένου γιὰ τὴν αἰτία τῆς πτώσεως τοῦ Βυζαντίου.
Ἐμεῖς μέν, εὐγενέστατοι Ἄρχοντες καὶ ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καὶ στρατηγοὶ καὶ γενναιότατοι στρατιῶται καὶ πᾶς ὁ πιστὸς καὶ τίμιος λαός, καλὸς οἴδατε ὅτι ἔφθασεν ἡ Ὥρα καὶ ὁ ἐχθρὸς τῆς πίστεως ἡμῶν βούλεται ἵνα μετὰ πάσης τέχνης καὶ μηχανῆς ἰσχυροτέρως στενοχωρήσῃ ἡμᾶς καὶ πόλεμον σφοδρὸν μετὰ συμπλοκῆς μεγάλης καὶ συρρήξεως ἐκ τῆς χέρσου καὶ θαλάσσης δώσῃ ἡμῶν μετὰ πάσης δυνάμεως, ἵνα, εἰ δυνατόν, ὡς ὄφις……
Με την συμπλήρωση 100 χρόνων από την Μικρασιατική καταστροφή, δείτε ενδιαφέροντα βίντεο και μαρτυρίες.
Η εμπροσθοφυλακή του στόλου ήταν ένα γιγαντιαίο δίκροτο, ονομαζόμενο Κινούμενον Όρος, με 84 κανόνια βεληνεκούς 1600 μέτρων και πλήρωμα αποτελούμενο από 1000 άνδρες. Ο ελληνικός στόλος μόλις συνάντησε το τεράστιο πολεμικό, επιτέθηκε εναντίον του με κανονιοβολισμούς αλλά αναγκάστηκε άμεσα να υποχωρήσει καθώς τα κανόνια των ελληνικών πλοίων είχαν μικρό βεληνεκές…
Στην τοποθεσία της βυζαντινής Κλαυδιούπολης στη βόρεια Τουρκία που σήμερα ονομάζεται Μπολού βρέθηκε τάφος κατά την εκσκαφή για κατασκευή μιας δεξαμενής, γράφουν σήμερα τα τουρκικά media.
Η αγγλική κατοχή στα Ιόνια νησιά ονομαζόταν επίσημα Προστασία. Προστασία της ανεξάρτητης πολιτείας των Επτανήσων, όπως αναφερόταν στη συνθήκη της Βιέννης, το 1815. Νωρίτερα, λεγόταν, απλά, κατοχή.
Η στήλη είναι εξ εκείνων που πιστεύουν ότι μόνο οι αγώνες και οι θυσίες των ηρώων απέμειναν για να ρίχνουν ακόμη φως στα σκοτεινά μονοπάτια της σύγχρονης εποχής.
Το κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!», δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με το μεγαλύτερο γεγονός του Ελληνισμού, στη σύγχρονη ιστορία, την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και τα 200 χρόνια από αυτή
Ἀπὸ τὴν Τροία ὁ Ἀλέξανδρος βάδισε πρὸς τὴν ἐνδοχώρα τῆς Ἀσίας ἕως τὸν Γρανικὸ ποταμό. Ἐκεῖ τὸν περίμεναν οἱ Πέρσες ἔχοντας παρατεταγμένους στὴν ἀνατολικὴ πλευρὰ τοῦ Γρανικοῦ 20.000 ἱππεῖς καὶ 20.000 Ἕλληνες μισθοφόρους πεζούς. Ὁ Ἀλέξανδρος ἀντιπαρατάχτηκε μὲ ἕνα μέρος τῆς στρατιᾶς του, ἀπὸ 13.000 πεζοὺς καὶ 5.100 ἱππεῖς μὲ ἰδιαίτερη δεξιοτεχνία. Ἡ μάχη ξεκίνησε καὶ ὁ Ἀλέξανδρος ἐπέδειξε τὴ στρατιωτική του ἰδιοφυΐα.
Δεκαέξι χρόνια από την ημέρα που «πάγωσε» το πανελλήνιο στο άκουσμα της είδησης ότι οι Τούρκοι σκότωσαν Έλληνα πιλότο. Δεκαέξι χρόνια από την ημέρα που Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν μια ανάσα από την εμπόλεμη σύρραξη. Δεκαέξι χρόνια από την μπαμπεσιά του Τούρκου πιλότου Ιμπραήμ Χάλι. Δεκαέξι χρόνια από το θάνατο του ήρωα Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη.
Όταν ο Κολοκοτρώνης αποφυλακίστηκε από το μοναστήρι της Ύδρας και ανέλαβε πάλι την ηγεσία των Ελλήνων στον πόλεμο κατά του Ιμπραήμ, κάλεσε με έγγραφό του τον «Γεωργάκη τον Τζάκονα» να τεθεί υπό τις διαταγές του, πράγμα που έγινε καθώς ήτανε πάντα ο πιστός στον Γέρο του Μοριά καπετάνιος.
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη akontogiannidis@yahoo.gr Η δραματική περίπτωση της Ποντιοπούλας Παρθένας, που χάθηκε στους διωγμούς το 1920 και βρέθηκε […]
Οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού του Αριστοτελείου Κορινθιακού Εκπαιδευτηρίου υλοποίησαν ένα συγκινητικό και υψηλής παιδαγωγικής αξίας project!
Πολύτιμη ήταν κι η αρωγή των μαθητών της Ε΄ Δημοτικού ως προς την πραγμάτωση της παραπάνω δράσης.
Έναν κατάλογο που σήμερα είναι συγκινητικά φορτισμένος για τους απογόνους των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα από τον Εύξεινο Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη, διέσωσε και δημοσίευσε πριν από λίγα χρόνια η Επιτροπή Ποντιακών Μελετών.
Εάν οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν την Κρήτη ως βάση εξορμήσεως για να κυριαρχήσουν στην περιοχή, θα έθεταν υπό τον έλεγχο τους την Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Μικρά Ασία, την Αραβία, την Αίγυπτο και την Αφρική. Θα είχαν εξασφαλίσει επίσης πρόσβαση σε τεράστια ενεργειακά και αποθέματα πρώτων υλών.
Μετά την Αγία Σοφία, το σύμβολο του Χριστιανισμού, η Τουρκία του ισλαμιστή Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετέτρεψε και την Μονή της Χώρας, ένα από τα διασημότερα βυζαντινά μνημεία της Κωνσταντινούπολης, σε τζαμί, μετά από περισσότερα από 70 χρόνια που ήταν μουσείο.
Μετά τον θάνατο του Χ. Βιλαέτη στο Λαντζόι και μέχρι την έναρξη της Πολιορκίας του Λάλα, τον Μάιο του 1821, ο μόνος υπολογίσιμος αγωνιστής για τους Λαλαίους Τούρκους στην περιφέρειά τους ήταν ο Γιώργης Γιαννιάς, από την Προστοβίτσα (σημερινή Δροσιά) της Τριταίας Αχαϊας, στο όρος Ωλενός
Την περίοδο 1915 – 1922 στο δυτικό τμήμα του Πόντου, όπου μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού ήταν τουρκόφωνοι, αναπτύχθηκαν και έδρασαν ένοπλα αντάρτικα σώματα, προκειμένου να προστατεύσουν τα ελληνικά χωριά της περιοχής, από τους διωγμούς και τη μανία των Τούρκων. Η ένοπλη οργάνωση στάθηκε σχετικά σωτήρια για τον Ελληνισμό του δυτικού Πόντου, αφού έως τότε είχε πληρώσει βαρύ φόρο αίματος από τις συνεχείς εκτοπίσεις, που αφάνισαν σημαντικό μέρος του πληθυσμού.
Θεωρεῖται μιά ἀπό τίς σημαντικότερες νικηφόρες μάχες τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ στή διάρκεια τοῦ Ἅ΄Παγκοσμίου Πολέμου.