ΙΣΤΟΡΙΑ

Η κατηγορηματική άρνηση των ιστορικών αναθεωρητών ότι δήθεν η επιστημονική προσέγγιση απέκλεισε τελεσίδικα την υπόθεση απαγόρευσης της εκπαίδευσης των Χριστιανών και ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως περιγραφή ή ιστορική πηγή, ούτε καν ο παραμικρός υπαινιγμός για το αντίθετο, είναι μάλλον αντι-επιστημονική εξ ορισμού. Απέραντο θράσος να πιστεύουν ότι έχουν διατρέξει όλες τις ιστορικές πηγές και δύνανται να αποφαίνονται οριστικά.

Ἡ μάχη ἀποτέλεσε τὸ ἀποκορύφωμα τῆς 50χρόνης διαμάχης μεταξύ του Σαμουὴλ τῆς Βουλγαρίας καὶ τοῦ Βασιλείου τοῦ Βουλγαροκτόνου.

Ο Τερτσέτης στο κύκνειο άσμα του ονομάζει τον Πολυζωίδη «άνθρωπο γενναίας ψυχής». Γιατί «άνθρωπο» και όχι με κάποια από τις πολλές ιδιότητές του; Ο Πολυζωίδης ήταν νομικός, δικαστικός, πολιτικός, δημοσιογράφος, συγγραφέας. Διότι, όπως ο ίδιος ο Τερτσέτης εξηγεί, πάνω από όλες τις ιδιότητες και τις κρατικές θέσεις που ανέλαβε, ήταν άνθρωπος.

Μία ἀπὸ τὶς σημαντικότερες μάχες ποὺ πραγματοποιήθηκαν κατὰ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1821, μὲ νικηφόρα ἔκβαση γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ μεγάλη καταστροφὴ τῶν ὀθωμανικῶν δυνάμεων.

Οπωσδήποτε δεν θα είχες δίκαιο, αν περίμενες και απαιτούσες από το μοναχό να γίνει κοσμοδιορθωτής καθόσον «τα μοναστήρια δεν είναι τόπος αγιότητας, αλλά μετάνοιας. Είναι κοινωνία αγωνιζομένων και όχι κοινωνία τελείων ανθρώπων».

Η μορφή του Κανάρη ενωρίς έλαβε την θέσιν της εις το παγκόσμιο λεύκωμα της ιστορίας των ηρώων. Όταν εξερράγη η Ελληνική επανάστασις ήτο ασημος πλοίαρχος ενός μικρού ιστιοφόρου

Ο ήρωας Χανιώτης Συνταγματάρχης Εμμανουήλ Χατζηδάκης, έπεσε ηρωικά μαχόμενος όταν πλήγηκε το παρατηρητήριο της Μοίρας από ρουκέτα Τουρκικού Αεροσκάφους, κατά την αεροπορική προσβολή που έγινε στις 15:30 στις 22 Ιουλίου 1974, μισή ώρα πριν την έναρξη της ανακωχής στην Κύπρο.

Καθηγούμενος Μαχαιρά Επιφάνιος: Ρωμηοσύνη και Ελληνισμός

Σέ μιά ἐξαιρετική ἔκδοση τῆς Διεύθυνσης Ἱστορίας Στρατοῦ τοῦ ΓΕΣ, μέ τόν τίτλο «Μνῆμες Πολέμου 1897-1974», καταγράφονται ἐπιλεγμένες ἱστορίες μαχητῶν ἀπό ὅλους τους πολέμους καί τίς μάχες πού συμμετεῖχαν στό πέρασμα τοῦ χρόνου. Εἶναι ἕνα βιβλίο μοναδικό.

Οι αρχαιότεροι καταγεγραμμένοι κάτοικοι της περιοχής γύρω από το Αργυρόκαστρο ήταν η Ελληνική φυλή των Χαόνων.
Το Aργυρόκαστρο βρίσκεται σε μια κοιλάδα ανάμεσα στο Πλατοβούνι και τον ποταμό Δρίνο. 

Η πολιορκία τῆς Καστανίτσας υπηρξε μάχη πρὶν ἀπὸ τὴν ἔκρηξη τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821 μὲ σκοπὸ τὴν ἐξόντωση του Κωνσταντὴ Κολοκοτρώνη καὶ του Παναγιώταρου από τους Τούρκους.

Και όλα αυτά γιατί ο Έλληνας προσπάθησε να κρατήσει την ορθόδοξη Πίστη του,τη Γλώσσα του την Ελληνική και τα αρχαία ήθη και έθιμα.

Αυτό που τον έκανε ξεχωριστό ήταν ο ηγετικός του χαρακτήρας. Δεν φοβόταν τίποτα και βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή της μάχης. Αυτό το απαράμιλλο θάρρος του είχε ως αποτέλεσμα οι Σανταίοι να τον επιλέξουν ως αρχηγό τους στον πόλεμο με τους Τούρκους.

Τὸ χρωστοῦμε σ΄αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίστηκαν ἀψηφώντας τὴ ζωή τους νὰ εἴμαστε σήμερα ἐλεύθεροι καὶ πέρασαν στὴν ἱστορία σὰν ἥρωες. Ἡ μνήμη τοὺς σήμερα, ποὺ ἡ Ἑλλάδα διανύει δύσκολες στιγμές, πρέπει νὰ΄ναὶ ζωντανή.

Ο Φώτης Κόντογλου (πραγματικό όνομα Φώτιος Αποστολέλης) γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1895. Τον επόμενο χρόνο έχασε τον πατέρα του Νικόλαο Αποστολέλη και μεγάλωσε κοντά στον αδελφό της μητέρας του, τον θείο του Στέφανο Κόντογλου, ηγούμενο του οικογενειακού τους μοναστηριού της Αγίας Παρασκευής.

Ὅταν ἀρχίσαμεν καὶ βαρούγαμεν καὶ σκοτώναμεν τοὺς ἀξιωματικούς, κρύγιωσαν. ῾στὸν ἴδιον καιρὸν βγάλαμεν τὰ σπαθιὰ πεντέξι, κι᾿ ἄλλοι ὕστερα, καὶ ριχνόμαστε ἀπάνου τους καὶ τοὺς δίνομεν ἕνα χαλασμὸν – κι᾿ ἀφίνουν καὶ κούλιες καὶ περιβόλι. Κ᾿ ἐκεῖ εἰς τὴν πόρτα τοὺς πλάκωσαν οἱ Ἕλληνες καὶ ρίχναν εἰς τὸν σωρόν. Ἄρχισε ὁ πόλεμος κι᾿ ἀπὸ τὸ μέρος τοῦ μυλάκου, ὁποὖταν ὁ Ὑψηλάντης μὲ τοὺς Κρητικούς, καὶ μίστικα μὲ μπαλαμιστράλλια· κι᾿ ὅλα αὐτὰ πήγαιναν εἰς τὰ σώματα τῶν Ἀραπάδων…..

Η Ελληνική κοινότητα της Βενετίας ανάγει την καταγωγή της στα τέλη του 15ου αιώνα, με τις πρώτες μεταναστεύσεις Ελλήνων στην περιοχή ωστόσο να γίνονται ήδη από τον 10ο αιώνα.

Οι Νέοι Μάρτυρες της εκκλησίας του Χριστού πρόσφεραν το είναι τους και το αίμα τους για να γιγαντώσει το αειθαλές δένδρο της ορθοδοξίας και του ελληνισμού.

Ἡ καταδρομή στή Σύμη θεωρεῖται μία ἀπό τίς πιό πετυχημένες μεγάλης κλίμακας, ὄπου η σωστή σχεδίαση καί ὁ ἄριστος συντονισμός ὅλων των τμημάτων, ἔπαιξαν καταλυτικό ρόλο. Ήταν ἕνα γερό κτύπημα γιά τόν κατακτητή! Ἄρχισαν νά καταλαβαίνουν ὅτι ἔφτασε ἡ ἀρχή τοῦ τέλους τους.

Με τη συμμετοχή δημοφιλών ηθοποιών και την αμέριστη συμπαράσταση του Πολιτιστικού Σωματείου Εκκίνηση αρχίζουν το καλοκαίρι στο νομό Έβρου, τα γυρίσματα της ιστορικής ταινίας «Πέντε 5».

Η μάχη στο Μέγα Σπήλαιο Αχαΐας ήταν πολεμικό επεισόδιο του Ελληνικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821, γεγονός που έλαβε χώρα κατά την εκστρατεία του Ιμπραήμ της Αιγύπτου σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών της Πελοποννήσου το καλοκαίρι του -κρίσιμου για την επανάσταση- έτους 1827

Από τις 10 Ιανουαρίου 1821 με αρκετές προφυλάξεις και ιδιόμορφα καμουφλάζ, λόγω της φιλοτουρκικής στάσης των Άγγλων, αποβιβάστηκαν στο νησί, σαν κυνηγημένοι πρόσφυγες, οι Έλληνες οπλαρχηγοί και συζήτησαν για την Επανάσταση, Μεταξύ αυτών οι σπουδαιότεροι ήσαν οι Ανδρούτσος, Καραϊσκάκης, Στουρνάρης, Πανουργιάς…

Ονομαστοί καπεταναίοι στην περιοχή αυτή είναι ο Νικόλαος Στορνάρης ή Στουρνάρας, ο Αθαν. Μάνταλος, οι αδελφοί Λιακατά και ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος, ο οποίος ήταν μυημένος στη Φιλική Εταιρεία από το 1819 και είχε κατηχήσει ο ίδιος πολλούς από τους άλλους καπεταναίους.

Ιδόντες οι επί της νήσου τους εχθρούς των αποβάντας, άφησαν όλα τα μέρη της νήσου και έτρεξαν εις τα εν τω λιμένι πλοία των τόσον έντρομοι, ώστε τινές αυτών επνίγησαν.

Εντάχθηκε στον αγώνα της ΕΟΚΑ…Σύλληψη, φυλάκιση, θάνατος, δεν περνούσαν από το μυαλό του. Σε εισήγηση του πατέρα του ότι ήταν πολύ μικρός, για να ενταχθεί σε ένα τόσο μεγάλο αγώνα, απάντησε: «Άργησες, πατέρα, να μου το πεις. Ο γιος σου μεγάλωσε από τη στιγμή που έδωσε το μεγάλο του όρκο. Πατέρας μου και μάνα μου τώρα είναι η Ελλάδα».

Στον «άγιο» της πολιτικής Ιωάννη Καποδίστρια

Ἡ αἰφνιδιαστικὴ βουλγαρικὴ ἐπίθεση ἐναντίον τῶν ἑλληνικῶν καὶ σερβικῶν τμημάτων προκάλυψης, στὶς 16 Ἰουνίου 1913, σήμανε τὴν ἔναρξη τοῦ Δεύτερου Βαλκανικοῦ Πολέμου.

Επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα τον Σεπτέμβρη θα πραγματοποιήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Πάπας Φραγκίσκος, αποδεχόμενος την πρόσκληση της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας είχε απαντήσει θετικά στην πρόσκληση της Προέδρου της Δημοκρατίας, κατά την διάρκεια

Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα είναι η πρώτη Ελληνίδα Υποναύαρχος. Ο βαθμός της απονεμήθηκε μετά θάνατον. Οι Ρώσοι της απένειμαν τον τίτλο της «Ναυάρχου». Είναι η μοναδική φορά στην ιστορία τους, που απονεμήθηκε σε γυναίκα αυτός ο βαθμός.

Οι πρόσφατες αναφορές στον “δικτάτορα” Ιωάννη Καποδίστρια και τον “υψηλό μισθό” του, έφεραν στο προσκήνιο το εξής παράδοξο: να έχει ανατεθεί ο εορτασμός των 200 χρόνων της Επανάστασης του ’21 σε “επιστήμονες”, η καριέρα των οποίων συνίσταται στην αποδόμηση ακριβώς της Επανάστασης αυτής. Σαν να είχε αναθέσει το σοβιετικό πολίτμπιρο τον εορτασμό της Επανάστασης του 1917 στον Μίλτον Φρίντμαν και την Άυν Ραντ!

Εἶναι ἀπό ἐκεῖνες τίς «ξεχασμένες» ἱστορίες πού σπάνια ἔρχονται στή δημοσιότητα καί συνήθως τίς περισσότερες τίς «καταπίνει» ὁ χρόνος ὄχι διότι δέν ἔχουν ἐνδιαφέρον ἀλλά διότι οἱ πρωταγωνιστές τους δέν ἐπιδίωξαν νά τίς ἐξαργυρώσουν μέ παράσημα καί προβολή.

Το ίδιο έκανε και η Θερασέρη στο Φλομοκότρωνα της Χαριάς. Πηγαίνοντας ψωμί και νερό στους πολεμιστές, βρήκε το παιδί της σκοτωμένο στο ταμπούρι του. Δεν είπε μιλιά σε κανέναν. Έκανε πέτρα την καρδιά της, πήρε το καριοφίλι του και  άρχισε να  βάζει κατά του εχθρού, λέγοντας κάθε τόσο στο νεκρό παιδί της:  «Κοιμήσου, ξεκουράσου, παιδάκι μου. Είμαι εγώ στη θέση σου!…»

Χιλιάδες Έλληνες και πολλοί Φιλέλληνες σκοτώθηκαν, έχυσαν το αίμα τους για την πολυπόθητη λευτεριά της Ελλάδος. Του Ρήγα όμως τον μαρτυρικό θάνατο γιορτάζουμε κάθε Ιούνιο, και ο τόπος του μαρτυρίου του, ο Πύργος Νεμπόϊζα στο Βελιγράδι, έχει ανακηρυχθεί μνημείο.