Δεν τακτοποιούνται οι αμαρτίες ούτε με το να περάσει ο καιρός ούτε απλώς με το να πει κανείς στην προσευχή του: «Συγχώρησέ με, Θεέ μου, γιατί έκανα αυτό». Είναι πολύ σοβαρό το θέμα, και ο καθένας πολύ σοβαρά, πολύ υπεύθυνα να το τακτοποιήσει και όχι με αρρωστημένη διάθεση.
«Ου δε επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις». Όταν το θυμάστε αυτό, θα αισθάνεσθε ότι αυτοί είναι πιο άξιοι κι από σας κι από μένα. Τους βλέπομε αδύνατους, αλλά όταν ανοίξουνε στον Θεό, γίνονται πλέον όλο αγάπη κι όλο θείο έρωτα.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος πρακτικὰ μᾶς δείχνει πέντε δρόμους τῆς μετανοίας. Μᾶς λέγει:
Είναι πράγματι θαυμαστό, ότι ο Θεός δεν επιλέγει να μας αποκαλύπτεται μόνο θαυματουργικά και προσωπικά. Αποκαλύπτεται και μέσα από τους ανθρώπους
Για πέντε λόγους κατά τον φιλομάρτυρα άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη ευδόκησε ο Θεός να αναδείξει τους αγίους Νεομάρτυρες στους τωρινούς καιρούς
Όποιος αγαπάει τον Θεό δεν είναι δυνατό Να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο Σαν τον εαυτό του.
Και όσους ακόμα είναι υπόδουλοι στα πάθη τους Κι αυτούς τους αγαπάει σαν τον εαυτό του Και χαίρεται με αμέτρητη και ανείπωτη χαρά Όταν τους βλέπει να διορθώνονται.
Στην ορθόδοξη θεολογία η επί του όρους Ομιλία του Χριστού χαρακτηρίζεται συνήθως ως καταστατικός χάρτης της χριστιανικής ηθικής. Αυτό σημαίνει ότι η ακρίβεια και η γνησιότητα της χριστιανικής ηθικής πρέπει να κρίνονται και να ανακρίνονται πάντοτε με βάση την επί του όρους Ομιλία.
Ὅλοι σχεδόν, ὅσοι εἰς τὰς ἀκαδημίας τῆς Εὐρώπης ὑπάγουσι καὶ ἐκεῖ βλέπουσι τόσα πλήθη φιλοσόφων, ἄλλοι διὰ ζῴσης φωνῆς καὶ ἄλλοι ἐν τοῖς προλεγομένοις τῶν βιβλίων, ὁπού ἐκδίδουσι εἰς τὸ κοινὸν φῶς, τόσους ταλανισμοὺς καὶ τόσας θρηνολογίας κάνουσι τοῦ γένους μας διὰ τὴν στέρησιν τῆς ἔξω σοφίας, ὥστε ὁπού καὶ τυφλὸν καὶ σκοτεινὸν καὶ ἐλεεινὸν καὶ μυρίων δακρύων ἄξιον….
Ἡ ἐλπίδα στὸ Θεὸ δὲν ὁδηγεῖ ποτὲ στὴν ἀπελπισία. Οἱ πειρασμοὶ φέρνουν ταπεινοφροσύνη.Ὁ Θεὸς ξέρει τὴν ἀντοχὴ τοῦ καθενός μας καὶ παραχωρεῖ τοὺς πειρασμοὺς κατὰ τὸ μέτρο τῶν δυνάμεών μας. Νὰ φροντίζουμε ὅμως κι ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἄγρυπνοι καὶ προσεκτικοί, γιὰ νὰ μὴ βάλουμε μόνοι μας τὸν ἑαυτό μας σὲ πειρασμό.
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας: Αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ…,έλαβα το γράμμα σου και είδα τον αγώνα των λογισμών σου, τον οποίον διέρχεσαι σχετικά με τον πόλεμον, που υφίσταται ο άνθρωπος από το πονηρό πνεύμα της αμαρτίας, της π ο ρ ν ε ί α ς.
Όταν η Ελλάδα εισήλθε στην Ευρωπαϊκή Ένωση η εφημερίδα «Le Monde» έγραφε: «Σήμερα εισήλθε στην Ευρωπαϊκή κοινότητα η χώρα της Φιλοκαλίας». Η Φιλοκαλία είναι ένα βιβλίο που πρωτοεκδόθηκε στη Βενετία το 1782. Πρόκειται για συγκέντρωση εκλεκτών αγιοπατερικών κειμένων, για όσους αγαπούν την πνευματική ζωή, την ουσιαστική σχέση τους με τον ζώντα Θεό.
Συχνά νά ἐπαναλαμβάνετε τά λόγια του Κυρίου: «Τί γάρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐάν τόν κόσμον ὅλον κερδίσῃ, τήν δέ ψυχήν αὐτοῦ ζημιωθῇ;» (Ματθ. 16, 26). Πρέπει πολύ ν’ ἀγωνισθῆτε κατά τοῦ πάθους τῆς ὀργῆς. Νά προσεύχεσθε θερμά στόν Κύριο νά σᾶς εὐσπλαγχνισθῇ καί νά σᾶς θεραπεύσῃ. Γιά νά ἐξαλειφθῇ μιά τόσο εὔφλεκτη ἐρεθιστικότητα δέν ἀρκοῦν οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις.
Όταν κοινωνάμε, χριστιανοί μου, ομολογούμε την μεγάλη αλήθεια της πίστης μας ότι τα αμαρτήματά μας συγχωρούνται με την Θυσία του Εσταυρωμένου Ιησού Χριστού μας. Ναί, αν δεν χυνόταν το Αίμα του Χριστού στον Γολγοθά, δεν θα είχαμε την συγχώρηση των αμαρτιών μας. Και όταν, λοιπόν, κοινωνάμε, δηλώνουμε ότι πιστεύουμε στην λυτρωτική αυτή Θυσία του Εσταυρωμένου Χριστού μας.
Ο γέροντας Παρθένιος, ηγούμενος τής Ι.Μ.Αγίου Παύλου διδάσκει γιά την ευχή …..
Πρώην Σατανιστής: Ἡ Γιόγκα εἶναι επίκληση δαιμόνων. Ο πρώην Ἀρχιερέας τοῦ σατανᾶ Zachary King μιλάει γιὰ τὴν γιόγκα ποὺ ἔγινε μόδα σήμερα.
Χαρμόσυνα ηχούσαν όλη την ημέρα χθες οι καμπάνες σε πολλούς ναούς της χώρας για την αγιοκατάταξη του μακαριστού μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κυρού Καλλινίκου, όπως ήταν ο διακαής πόθος χιλιάδων πιστών από όλο τον κόσμο που ζητούσαν συνεχώς να επισημοποιηθεί αυτό που πίστευαν εδώ και χρόνια, δηλαδή να χαρακτηριστεί άγιος ο γέροντάς τους, ο δεσπότης τους, ο πνευματικός τους πατέρας.
– Γέροντα, πολλοί Άγιοι έχουν δει ψυχές, όταν φεύγουν από το σώμα. Τί μορφή έχουν;
– Είναι σαν παιδάκια. Στην άλλη ζωή όλοι θα είναι όπως οι Άγγελοι· δεν θα υπάρχουν ούτε άνδρες ούτε γυναίκες ούτε γέροι ούτε γριές ούτε μωρά· όλοι θα είναι ένα φύλο, θα έχουν μια ηλικία. Γι’ αυτό, και όταν δη κανείς ψυχές που φεύγουν από την ζωή, τις βλέπει κατά κάποιον τρόπο σαν μικρά παιδιά.
Ἡ πίστις εἰς τὸν Χριστὸν εἶναι ὁ νέος παράδεισος μέσα εἰς τὸν ὁποῖον ἐπρόβαλεν ὁ Θεὸς τὸ σωτήριον ἰατρικόν, δηλαδὴ τὴν μετάνοιαν, διὰ νὰ ἠμποροῦν ἐκεῖνοι ὁποῦ ἐξέπεσαν ἀπὸ τὴν αἰώνιον ζωὴν διὰ τὴν ἀμέλειαν τους νὰ ξαναγυρίσουν πάλιν διὰ μέσου τῆς μετανοίας εἰς τὴν αἰώνιον ζωὴν μὲ δόξαν λαμπροτέραν καὶ ἐνδοξωτέραν.
Θεὸς παντοδύναμος εἶνε· μποροῦσε ὡς μαθητὰς καὶ συνεργάτες του νὰ πάρῃ βασιλιᾶδες, στρατηγούς, πλουσίους, ἐπιστήμονες. Δὲν πῆρε ἀπ᾽ αὐτούς. Διάλεξε ψαρᾶδες. Γιατί; Ἄχ αὐτὴ ἡ θρησκεία μας τί μεγαλεῖο ἔχει!
Λόγῳ ἐπαγγέλματος συγχρωτίζομαι καθημερινὰ μὲ νέους. Ἡ ἐπικοινωνία καὶ ἡ κοινωνία μὲ τὰ ἑλληνόπουλα τῆς μετανεωτερικῆς ἐποχῆς μοῦ δημιουργεῖ ἀμφίθυμα συναισθήματα: χαρᾶς καὶ λύπης. Θὰ προσπαθήσω νὰ ἐξηγήσω τὸ ὀξύμωρο σκιαγραφῶντας τὴ στάση ζωῆς ποὺ υἱοθετοῦν οἱ ἑλληνόπαιδες. Εἶναι αὐτονόητο ὅτι δὲν θὰ ἀναφερθῶ στὶς ἐξαιρέσεις· ἂν διολισθήσω σὲ γενικεύσεις ἂς μοῦ τὸ συγχωρήσει ὁ ἀναγνώστης.
Αμάθεια, θλίψη, στεναχώρια, αυτά είναι σαν τριπλό μαστίγιο πάνω από το κεφάλι του καθενός που ξεχνάει και αρνιέται το Θεό και δημιουργό Του.
Γιατί παραχωρείτε τούτη τη θαυμάσια ευκαιρία σ’ άλλον , και προσφέρετε σ’ άλλον τη σωτηρία της ψυχής, που προσφέρθηκε σε σας από τον Θεό; Αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται μακριά από την Αχρίδα χίλια χιλιόμετρα , ενώ από το σπίτι σας ούτε γεμάτα εκατό μέτρα. «Τον βαρέθηκα που έρχεται και ζητιανεύει», λέτε.
Βατοπαίδι: Ιερά Αγρυπνία και το Ιερό Μνημόσυνο για τα 11 χρόνια από την Κοίμηση του Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού τελέσθηκαν στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου το βράδυ της Τρίτης. Στο Ιερό Μνημόσυνο προεξήρχε ο Ηγούμενος της Μονής του Οσίου Γρηγορίου αρχιμ. Χριστοφόρος
Μη νομίζεις ότι κάθε θλίψη έρχεται στους ανθρώπους εξαιτίας των αμαρτιών. Υπάρχουν άνθρωποι που ευαρεστούν τον Θεό και όμως έχουν θλίψεις.
Και ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης ζούσε, όταν ζούσε στο μοναστηράκι έξω από τη Δράμα, ζούσε λειτουργικά με αγγέλους και αρχαγγέλους. Τα Λειτουργικά Πνεύματα πολλές φορές εθεάθησαν να θυμιάζουν την Μεγάλη Είσοδο ευλαβών ιερέων. Και άλλα πάλι να συνωστίζονται στο Άγιον Βήμα δια τα τελούμενα. Πολλές οι παρόμοιες αγγελικές και Χερουβικές συλλειτουργίες από ιερείς ασκητάς του Αγίου Όρους.
«Ξέρω, ὅτι ὁ καλὸς μοναχός, γυιέ μου, μέχρι νὰ πεθάνει εἶναι τσακωμένος μὲ τὸ κορμί του. Εἶσαι διατεθειμένος γι᾽ αὐτὸ τὸν καβγὰ ἢ τελικὰ θὰ μᾶς προσβάλεις;» Θυμήθηκα τότε τὸν ὁρισμὸ τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τῆς Κλίμακος, περὶ τοῦ τί ἐστὶ μοναχός·
Ἐπάνω στή γῆ κάθε μέρα γίνεται ἕνα ἔργο· εἶναι τό πιό μεγάλο, τό πιό σπουδαῖο καί τό πιό ἱερό ἔργο, πού μποροῦν νά κάμουν οἱ ἄνθρωποι. Εἶναι ἡ θεία Λειτουργία, ἡ συνέχιση τοῦ μυστικοῦ δείπνου πού ἔκαμε ὁ Ἰησοῦς Χριστός μέ τούς μαθητές του. Οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νά κάμουν πολλά καί μεγάλα ἔργα, μά τίποτε περισσότερο καί πιό σπουδαῖο ἀπό τή θεία Λειτουργία.
«ΕΞΩ ΟΙ ΚΟΡΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΒΩΤΟ» Εγερτήριο σάλπισμα Αγίου Θεόδωρου του Στουδίτου (759μ.Χ. – 826μ.Χ.)
Εάν τον Παύλο η προσευχή των πολλών απήλλαξε από τόσους κινδύνους, δεν πρέπει και εμείς εξ’ αυτής να ελπίζουμε ανάλογη προστασία και μεγάλα οφέλη; Βεβαίως πρέπει. Διότι, όταν προσευχόμαστε μόνοι, η προσευχή μας δεν έχει μεγάλη δύναμη ενώ, όταν προσευχόμαστε πολλοί μαζί, αυτή γίνεται ισχυρότερη λόγω της ενώσεως μετά των άλλων και εισακουόμαστε ευκολότερα από το Θεό.
Παρηγόρησε ο γερός τον άρρωστο, ο πλούσιος τον φτωχό, ο όρθιος τον πεσμένο, ο χαρούμενος τον λυπημένο, ο ευτυχισμένος τον δυστυχισμένο. Δώσε κάτι στο Θεό ως δώρο ευχαριστήριο, για το ότι είσαι ένας απ’ αυτούς που μπορούν να ευεργετούν και όχι απ’ αυτούς που έχουν ανάγκη να ευεργετούνται, για το ότι δεν περιμένεις εσύ βοήθεια από τα χέρια άλλων, αλλ’ από τα δικά σου χέρια περιμένουν άλλοι βοήθεια.
Από τη θέση εκείνη, του ιερού, ο γέρο-Ηλιόδωρος, κάθε μέρα όταν αρχίναγε ο ψάλτης το «Αινούμεν, ευλογούμεν και προσκυνούμεν τον Κύριον», έβλεπε με τα μάτια της ψυχής, σαν όραμα, μια μαυροφορεμένη, μεγαλόπρεπη γυναίκα, που τη συνόδευαν δύο Άγγελοι με ολόχρυσο θυμιατό στο χέρι και θυμίαζε το ναό. Περνούσε σε από τα στασίδια των μοναχών και θυμίαζε μέχρι που τελείωνε η «Τιμιωτέρα» και η εννάτη ωδή.
Ἅγιοι ὑπάρχουν σὲ κάθε ἐποχή. Δὲν ἦταν μόνο «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ», εἶνε καὶ σήμερα· ὑπάρχει καὶ σήμερα ἀρετή, ἁγιότης. Ἡ κοινωνία μας βέβαια ἔγινε ἀκάθαρτη, ὄζει – βρωμάει, εἶνε κοπριὰ τοῦ διαβόλου. Ἀλλ᾽ ὅπως κάποτε ψάχνοντας βρίσκει κανεὶς καὶ μέσ᾽ στὴν κοπριὰ κάτι πολύτιμο, ἔτσι καὶ μέσα στὴ σημερινὴ κοινωνία κρύβονται διαμάντια, βλέπεις ἐκδηλώσεις ποὺ συγκινοῦν· ὑπάρχει ἁγιωσύνη, ὄχι ἁπλῶς καλωσύνη. Παραδείγματα;
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου (σελίδες ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου) Ο ἱερὸς Αὐγουστῖνος εἶνε μιὰ σάλπιγγα τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ὁ ἦχος της φτάνει στὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Εἶνε ἕνας μεγάλος […]
