ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΑ ΚΥΡΗΓΜΑΤΑ

Ὑπάρχουν διάφορα ἐπίπεδα πού οἱ ἄνθρωποι κοινωνοῦν μέ τόν Θεό. Ἀνάλογα μέ τήν δεκτικότητά τους οἱ ἄνθρωποι μετέχουν τοῦ Θεοῦ. Ὅλοι μετέχουν στήν δημιουργική, τήν προνοιακή, τήν συντηριτική ἤ τήν συνεκτική ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ ὅμως, γιά παράδειγμα, ὡρισμένοι μόνο μετέχουν τῆς φωτιστικῆς ἤ καί θεοποιοῦ ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ.

Ομιλία του Μακαριστού Πατρός Δωροθέου, στο σημερινό Ευαγγέλιο Την ευχή να έχουμε και να πρεσβεύει για όλους μας!!!

Ὅταν συναντήθηκαν οἱ δύο πομπές, τοῦ θανάτου ἀπό τήν μία καί τῆς ζωῆς ἀπό τήν ἄλλη, ἐκεῖνο πού ἐκίνησε τόν Χριστό νά ἀναστήσει τόν υἱό τῆς χήρας ἦταν τό γεγονός ὅτι «ἐσπλαχνίσθη ἐπ’ αὐτήν». Αὐτή τήν φορά κανείς δέν τόν προσκάλεσε παρά μόνο ἡ εὐσπλαχνία του.

  ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ     Μελέτη στό εὐαγγελικό ανάγνωσμα   «Ποία ὑμῖν χάρις ἐστί;» Ὁ Κύριος βεβαιώνει ὅτι ἄν ἀγαπᾶς μέ ἰδιοτέλεια […]

«Μόνο ο Θεός μας αγαπάει» – Κυριακάτικο κήρυγμα π. Γεωργίου Σχοινά, 12 Σεπτεμβρίου 2021

Ὁ Κύριος ὁμιλεῖ στήν σημερινή περικοπή στόν Νικόδημο, τόν νυκτερινό μαθητή καί διδάσκαλο τοῦ Ἰσραήλ. Τοῦ ἀποκαλύπτει τήν σωτηριολογική ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Ὁ Σταυρός εἶναι αὐτή ἡ ἴδια ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.

Ὅσο ὁ ἄνθρωπος αὐξάνει ἐν Κυρίω τόσο λιγότερο ἐπηρεάζεται ἀπό τίς ἀστοχίες τῶν ἀδελφῶν. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ἕνα γένος, μέ συνδετικό ὑλικό τήν ἀγάπη μας πρός τόν Θεό καί μεταξύ μας. 

Κυριακάτικο κήρυγμα π. Γεωργίου Σχοινά, 29 Αυγούστου 2021. Αποτομή της Τιμίας κεφαλής Ιωάννου του Προδρόμου

Ὁ Χριστός δέν κατέπαυσε τήν τρικυμία τῆς θάλασσας προκειμένου νά βοηθήσει τόν Πέτρο πού βυθιζόταν ἀπό ὀλιγοπιστία. Ἡ τρικυμία κατέπαυσε ὅταν εἰσῆλθε ὁ Κύριος στό πλοῖο, στήν καρδιά τῶν λογισμῶν…

«Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων»

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες, τῶν ὁποίων τήν μνήμη τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία σήμερα, αὐτό ἐπέτυχαν. «Κατηγωνίσαντο» στόν βίο τους κατά τῶν παθῶν καί τοῦ ἀντιδίκου διαβόλου καί μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ ἐθριάμβευσαν.

Πολλές φορές προσπαθοῦμε νά λύσουμε ἕνα πρόβλημά μας ἐπιστρατεύοντας τίς ἱκανότητές μας καί τά χαρίσματά μας ἤ τήν βοήθεια ἄλλων ἀνθρώπων. Ὁ Θεός ὅμως, εἶναι ἀκριβῶς μπροστά μας καί φτάνει νά τόν ἐπικαλεσθοῦμε γιά νά προστρέξει

Πρόσεξε ότι και Αυτός διαμέσου των μυροφόρων γυναικών κηρύσσει στους μαθητές το χαρμόσυνο άγγελμα τιμώντας και οδηγώντας σε χρηστές ελπίδες το γυναικείο φύλο, που κατεξοχήν είχε περιφρονηθεί… Μήπως κανείς από σας θα ήθελε να βρισκόταν στη θέση τους και να κρατούσε τα πόδια του Ιησού; Μπορείτε και τώρα, όχι μόνο τα πόδια και τα χέρια, αλλά ακόμη και την ιερή εκείνη κεφαλή να αγκαλιάσετε, συμμετέχοντας στα φρικτά μυστήρια με καθαρή συνείδηση.

Κώστας Γανωτής: Ο Θεός έγινε δούλος. Όταν έπλυνε τα πόδια των μαθητών έδινε αθόρυβα και απόλυτα την αγάπη Του.

Ἀδελφοί μου. Τὴν τελευταία αὐτή ἐβδομάδα τῆς Μεγάλης τεσσαρακοστῆς, ἡ Ἐκκλησία μας τὴν ἀφιερώνει γιὰ περισυλλογή καὶ ἀπολογισμό τῶν μέχρι σήμερα ἀποτελεσμάτων στὸν πνευματικό ἀγῶνα ποὺ κάναμε. Μᾶς ἔδωσε σήμερα πλῆθος ἐφοδίων καὶ πρότυπα προς μίμηση καὶ ὅλα αὐτά «προς νουθεσίαν ἡμῶν, ὅπως χρηστότητα ποιήσωμεν καὶ δώῃ ἠμῖν Κύριος ἀντί τῶν ἐπιγείων τὰ ἐπουράνια»

Τὰ ἔσχατα, δὲν ἀναμένονται χρονικῶς, ἀλλὰ φωτίζουν λειτουργικῶς ἀπὸ σήμερα τὸν ἀνακαινισμένο ἄνθρωπο καὶ ὁλόκληρη τὴν κτίση. Κάθε ἄνθρωπος καὶ ὁλόκληρη ἡ κτίση ὁλοκληρώνεται στὰ ἔσχατα. Μὲ αὐτὴν λοιπὸν τὴν ἐσχατολογικὴ διάσταση, καὶ μέσω τῆς μετανοίας ποὺ ἀνακαινίζει τὸν ἄνθρωπο, ἐγγίζουμε τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ…

Ἑ­ορ­τά­ζει τὴν νί­κη καὶ τὸν θρί­αμ­βον αὐ­τῆς ἐ­ναν­τί­ον ὅ­λων ἐ­κεῖ­νων, οἱ ὁ­ποῖ­οι δι­ὰ μέ­σου τῶν αἰ­ώ­νων προ­σπά­θη­σαν καὶ προ­σπα­θοῦν καὶ σή­με­ρα μὲ κά­θε τρό­πο καὶ μέ­σο νὰ τὴν κα­τα­πο­λε­μή­σουν. Εἶ­ναι δὲ ση­μαν­τι­κό ὅ­τι «οἱ τὰ πάν­τα κα­λῶς δι­α­τα­ξά­με­νοι Πα­τέ­ρες» κα­θό­ρι­σαν νὰ συν­δέ­ε­ται ἡ ἑ­ορ­τή τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας, μὲ τὴν ἀ­να­στή­λω­ση τῶν ἱ­ε­ρῶν εἰ­κό­νων

π. Γεωργίου Θανάσουλα Μὲ αὐ­τά τὰ λό­για, Ἀ­δελ­φοί μου, ὁ Φί­λιπ­πος ἀ­πήν­τη­σε στὸν δι­σταγ­μό τοῦ φί­λου του Να­θα­να­ήλ, ὅ­ταν ἑ­κεῖ­νος […]

Κυριακή της Ορθοδοξίας (Α’ Νηστειών) – Ομιλία Μητροπολίτη Λεμεσού π. Αθανασίου

Μᾶς βά­ζει δη­λα­δή στὸν ἀ­γῶ­να στα­δια­κά, για­τί γνω­ρί­ζει τὴν εὐ­πά­θειά μας καὶ προ­βλέ­πει τὴν πνευ­μα­τι­κή μας ἀ­δυ­να­μί­α. Πα­ράλ­λη­λα γιὰ νὰ κα­τα­λά­βου­με τὸ πραγ­μα­τι­κό νό­η­μα τῆς Με­γά­λης Σα­ρα­κο­στῆς, μᾶς θυ­μί­ζει ὅ­τι ὁ Χρι­στια­νός δεν πρέ­πει νὰ ἀ­πέ­χει μό­νον ἀ­πό με­ρι­κά φα­γη­τά, ἀλ­λά νὰ βι­ώ­νει καὶ πνευ­μα­τι­κά τὸν Χρι­στι­α­νι­σμό, ποὺ δὲν εἶ­ναι τί­πο­τα ἄλ­λο, πα­ρά μό­νον Θρη­σκεί­α ἀ­γά­πης

Τὸ πρῶ­το σάλ­πι­σμα ἦ­το «ὑ­πε­ρή­φα­νοι τα­πει­νω­θῆ­τε». Το δεύ­τε­ρο «ἁ­μαρ­τω­λοί με­τα­νο­ή­σα­τε». Καὶ σή­με­ρα, Τρί­τη Κυ­ρια­κή τοῦ Τρι­ω­δί­ου ὁ Ἄγ­γε­λος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας σαλ­πί­ζει καὶ πά­λι καὶ μᾶς φω­νά­ζει «ἀ­με­τα­νό­η­τοι θὰ κρι­θῆ­τε» καὶ θέ­τει τὸν κα­θέ­να μας χω­ρι­στὰ καὶ ὅ­λους μα­ζί ὑ­πό κα­τη­γο­ρί­α. Εἴ­μα­στε ὅ­λοι κα­τη­γο­ρού­με­νοι καὶ θὰ πρέ­πει ὅ­λοι μας δί­και­οι καὶ ἁ­μαρ­τω­λοί….

Τρία πρόσωπα σκιαγραφοῦνται στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου υἱοῦ: ὁ Ἄσωτος υἱός, ὁ πρεσβύτερος υἱός ὁ ὁποῖος δέν γνωρίζει ὅτι εἶναι ἄσωτος καί ὁ Πατέρας. Ὅλα ὅμως τά διαπερνᾶ ἡ μορφή τοῦ Πατέρα. 

Ὁ ἱερεύς πρίν προφέρει τό «εὐλογητός ὁ Θεός» καί ἀρχίσει ἡ ὅποια ἀκολουθία τῆς ἡμέρας στεκόμενος ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τράπεζας κάνει τρεῖς μετάνοιες καί λέγει καθ’ ἑαυτόν: «ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῶ ἁμαρτωλῶ καί ἐλέησόν με»…

Ὁ Ζακχαῖος, ἄν καί ἀρχιτελώνης, ἐπειδή ταπείνωσε τόν ἑαυτό του ἀξιώθηκε νά φιλοξενήσει τόν Θεάνθρωπο Χριστό, νά γίνει Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ καί νά πεθάνει μαρτυρικά γι αὐτόν. Γι αὐτό δέν πρέπει νά κατακρίνουμε κανέναν γιά τίς ἁμαρτίες του ἀλλά νά προσευχόμαστε γι αὐτόν καί να ἐνθυμούμεθα τήν δική μας ἁμαρτωλότητα. 

« ’Απήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροί ἄνδρες, οἵ ἔστησαν πόρρωθεν» π. Γεωργίου Θανάσουλα      Ἡ ση­με­ρι­νή εὐ­αγ­γε­λι­κή πε­ρι­κο­πὴ, ἀ­δελ­φοί μου, […]