Το πνεύμα της προσπάθειας

Κατά κοινή ὁμολογία οἱ Ἕλληνες περνοῦμε μιά πρωτοφανῆ κρίση μέ ἀπρόβλεπτες συνέπειες γιά τό μέλλον. Ὁ πόνος μας εἶναι μεγάλος νά βλέπουμε τόν λαό μας, τόν προικισμένο μέ τόσα χαρίσματα ἀπό τόν Θεό, νά ἔχει χάσει τό δρόμο του· καί τούς νέους μας, χωρίς ἀξίες καί ἰδανικά, νά παραπαίουν μέσα στό σκοτάδι τῶν παθῶν τους καί τελικά νά καταστρέφονται. «Ἀπώλοντο διά τήν ἀνομίαν», ὅπως λέγει ὁ προφήτης, καί φυσικό εἶναι, διότι ἡ ἁμαρτία σύμφωνα μέ τόν πνευματικό νόμο φέρνει τήν καταστροφή.

Δυστυχῶς σ’ αὐτή τήν κατάσταση ἐκτός ἀπό τήν παρηγορία μας καί τήν ἔμπονη προσευχή μας ἀδυνατοῦμε νά προσφέρουμε κάτι περισσότερο. Παρά ταῦτα μέσα στήν πανθομολογούμενη κρίση διαπιστώνει κανείς εὔκολα ὅτι ὑπάρχει μετάνοια καί ὑπάρχουν πολλοί ἀξιόλογοι ἄνθρωποι μέ πνευματική ζωή, μέ ἱκανότητες, μέ θέσεις σημαίνουσες καί διάθεση νά βοηθήσουν γιά τό γενικότερο καλό, οἱ ὁποῖοι θέλουν μέν, ἀλλά δέν γνωρίζουν τί πρέπει νά κάνουν.

Ἐπειδή μᾶς ἀπασχολεῖ ἐπί ἔτη αὐτός ὁ λογισμός, τόν συζητήσαμε καί πραγματοποιήσαμε καί κάποιες συναντήσεις μέ κληρικούς καί λαϊκούς. Σκεφθήκαμε ὅτι ἄν ἦταν δυνατόν νά συνεργαστοῦν ὅσοι πιστεύουν στίς ἀξίες καί ἀγαποῦν τήν Ἐκκλησία καί τό Γένος μας, θά μποροῦσε, σύν Θεῷ, νά ἀλλάξη ἡ γενικότερη νοοτροπία καί ἡ πορεία μας. Ὅλοι ἐπιζητοῦν αὐτήν τήν ἑνωμένη προσπάθεια, ἀλλά πῶς θά γίνει πραγματικότητα;

Ἡ προσπάθειά μας ἔχει διττό χαρακτήρα:

Πρῶτον νά μελετήσει καί νά προβάλει μέ κάθε μέσο (ραδιόφωνο, τηλεόραση, ἐκδόσεις, διαδίκτυο, ἐκδηλώσεις) τίς ἀξίες μας, δίνοντας ἐλπίδα, ἰδανικά καί ὅραμα στούς νεοέλληνες μέσα ἀπό τήν παιδεία καί τήν σωστή ἐνημέρωση μέ κεντρικό στόχο τήν οἰκογένεια καί τήν νεότητα.

Τό δεύτερο εἶναι ἡ ἑνότητα καί ἡ συνεργασία μέ ἄλλα παρόμοια σωματεῖα, ἱδρύματα, συλλόγους, ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, περιοδικά καί ἐφημερίδες.

Ἡ προσπάθειά μας αὐτή γίνεται ἀπό τόν ἴδιο τόν λαό καί εἶναι νόμιμη, δημοκρατική καί πνευματική καί τέτοια πρέπει νά παραμείνει γιά πάντα. Ὑποστηρίζεται καί συστήνεται ἀπό μοναχούς καί κληρικούς καί μένει μακρυά ἀπό τήν πολιτική. Τά πολιτικά κόμματα κομματιάζουν τό λαό. Τό Σωματεῖο ἀποβλέπει στήν ποθητή ἑνότητα, τήν ὁποία θέλει καί ὁ Θεός, ἀφοῦ μᾶς «ἐκάλεσε πάντας εἰς ἑνότητα».

Αὐτό εἶναι τό ἰδιαίτερο χαρακτηριστικό τοῦ Σωματείου. Θά διακονήσει τήν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καί θά προβάλει καί θά βοηθήσει κάθε καλή προσπάθεια. Θά στηριχτοῦμε περισσότερο στήν συλλογική προσπάθεια πού εἶναι πιό σίγουρη, παρά σ’ ἕνα πρόσωπο μέ ἱκανότητες. Νά φαίνεται πιό πολύ τό ἔργο τοῦ Σωματείου, ἡ ἑνωμένη προσπάθεια καί ὄχι τά πρόσωπα πού τό διοικοῦν, ὥστε νά παραμείνη μακριά φιλοδοξιῶν καί ἰδιοτέλειας.

Τό πνεῦμα τῆς ὅλης προσπάθειας νά εἶναι θετικό καί δημιουργικό. Δηλαδή νά προβάλλουμε τό καλό μέ καλό τρόπο καί νά μήν ἀναλωθοῦμε σέ ἀνωφελεῖς διενέξεις, ἀντιπαραθέσεις καί ἀπειλές. Ἄν δέν κατορθώσουμε νά κάνουμε πολλά καί νά ἐπιτύχουμε ὅλους τούς στόχους μας τουλάχιστον νά μήν κάνουμε κακό.

Νά μήν πάρη τήν μορφή κινήματος πού θά κάνει μιά ἐντυπωσιακή ἐμφάνιση καί μετά θά ἐξανεμιστεῖ, ἀλλά ἀθόρυβα, σταθερά καί οὐσιαστικά νά προσφέρη τούς καρπούς του. Ἔτσι τό δένδρο (τό Σωματεῖο) θά γίνει γνωστό ἀπό τούς καρπούς του, ἀπό τά καλά του ἔργα, θά κερδίσει τήν ἐμπιστοσύνη τῶν ἀνθρώπων καί θά παρακινηθοῦν νά συμμετάσχουν πολλοί.

Δέν εἶναι ἡ προσπάθειά μας αὐτή ἕνα καινούργιο ἰδεολογικό ρεῦμα, οὔτε ἕνα διαφορετικό κοινωνικό σύστημα, ἀλλά εἶναι ἕνα συντονιστικό κέντρο, ἕνας συλλογικός τρόπος ἐκφράσεως καί ἐνεργείας.

Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μεγάλη καί ἀκαταμάχητη δύναμη, πού μπορεῖ νά ἀνορθώση τό Γένος μας, ἄν τήν βιώσουμε συνειδητά, ἀλλά καί νά βοηθήση καί τόν κόσμο ὁλόκληρο. Μέ ἔργα καί λόγια δείχνουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό ἀσφαλέστερο λιμάνι γιά τήν ἀτομική μας καί τήν Ἐθνική σωτηρία. Μποροῦμε σάν μέλη της μέ ἐκδόσεις, ἐκπομπές καί κυρίως μέ μεταφράσεις σέ ξένες γλῶσσες, πού δέν γίνεται Ἱεραποστολή, νά προβάλλουμε τήν Ὀρθοδοξία σέ ὅσους ἀπεγνωσμένα ψάχνουν νά βροῦν τήν Ἀποκαλυφθεῖσα Ἀλήθεια. Ἤδη αὐτό τό ἔργο γίνεται μέ ἐντυπωσιακά ἀποτελέσματα.

Οἱ δυσκολίες εἶναι πολλές γιά νά πραγματοποιηθῆ αὐτό τό ὅραμα. Ξεκινοῦμε, χάριτι Θεοῦ, ἀπό τό μηδέν μέ μόνα ἐφόδια τήν ἁγνή διάθεσή μας καί ἕνα πλῆθος ἀνθρώπων πού ἐπιθυμοῦν νά βοηθήσουν. Μᾶς λείπουν πάρα πολλά, ἀλλά περισσότερο πάσχομε ἀπό ὀργάνωση.

Χρειάζεται καλή ὀργάνωση. Ἡ προσπάθεια νά ἔχη κεντρική ἀναφορά γιά νά ὑπάρχη συνοχή ὥστε νά κατορθώση νά ἑνώση καί νά ἀξιοποιήση τούς τόσους ἀνθρώπους. Ὡς ὑπεύθυνοι τῶν τομέων νά τοποθετηθοῦν οἱ κατάλληλοι ἄνθρωποι. Αὐτοί εἶναι οἱ κολῶνες πού στηρίζουν καί δένουν τήν ὅλη οἰκοδομή.

Τό Συμβούλιο τῶν τακτικῶν μελῶν, ἀπό τούς ὁποίους ἐκλέγεται τό Διοικητικό Συμβούλιο, ἐπειδή θά ἀποτελεῖται ἀπό ἀνθρώπους βουλῆς καί συνέσεως καί θά εἶναι ἰσοβίως τακτικά μέλη, ἐκτός ἀσθενείας, θανάτου ἤ παύσεως, θά ἐξασφαλίζη τήν σταθερότητα καί τό ἀπαρέγκλιτο ἀπό τό πνεῦμα τοῦ Σωματείου καί ἀπό τίς διατάξεις τοῦ καταστατικοῦ.

Μιά ἄλλη μεγάλη δυσκολία, ὅπως φάνηκε σέ προηγούμενες συναντήσεις καί παρ’ ὀλίγον νά ματαιώση τήν προσπάθειά μας, εἶναι ἡ μεταξύ μας συνεργασία. Γιά νά ἀποφευχθοῦν ἀνωφελεῖς συζητήσεις καί διαμάχες γιά ἐπουσιώδη θέματα εἶναι ἀπαραίτητο ὁ καθένας νά σέβεται τήν γνώμη τοῦ ἄλλου. Νά μήν θέλουμε νά ἐπιβάλλουμε τήν ἄποψή μας ὅσο σωστή καί ἄν τήν θεωροῦμε. Ἐπιζητοῦμε βέβαια τήν γνώμη ὅλων τῶν μελῶν. Οἱ πολλοί βλέπουν καλύτερα καί πιό ὁλοκληρωμένα τά πράγματα. Παρακαλεῖσθε νά καταθέτετε ἁπλᾶ τήν γνώμη σας καί θά ἀξιολογεῖται ἀπό τό Διοικητικό Συμβούλιο.

Μᾶς συγκινεῖ τό γεγονός ὅτι θυσιάζετε τίς προσωπικές σας καί οἰκογενειακές σας ὑποχρεώσεις γιά νά ἀσχοληθεῖτε μέ τό γενικότερο καλό. Σᾶς εὐχαριστοῦμε γιά τήν πρόθυμη συμμετοχή σας σ’ αὐτήν τήν προσπάθεια καί εὐχόμαστε καλή ἐπιτυχία. Ὁ Θεός πού βλέπει τόν πόνο, τήν εἰλικρίνεια καί τήν ἀνησυχία ὅλων μας νά μᾶς ὁδηγήση νά κάνομε τό θέλημά Του καί ὅ,τι γίνει νά εἶναι γιά τό καλό τοῦ Γένους μας καί τήν δόξαν Του. Ἀμήν.