Πραγματική λύσσα σε κυριεύει, κάθε φορά που τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τί τους λες η σε παρακούνε η κάνουν ζημιές. Οπωσδήποτε αυτό είναι ένα μεγάλο σφάλμα σου. Πρέπει να παλέψεις σκληρά με το φοβερό πάθος του θυμού που, καθώς φαίνεται, σ’ έχει αρπάξει για τα καλά στα νύχια του.
Ἔτσι βλέπουμε ὄχι μόνο στίς πόλεις καί στά χωριά, ἄλλους νά τρέχουν στά νταούλια, στά μπουζούκια κ.λπ., νά ζοῦν ἀδιάφορα καί ἄλλους νά τρέχουν στίς ἀγρυπνίες, στίς Παρακλήσεις, στίς πνευματικές συγκεντρώσεις καί οἱ ἄνθρωποι αὐτοί νά εἶναι δεμένοι μεταξύ τους.
Η μάνα λοιπόν περίμενε. Πάντα περίμενε μια αλλαγή. Η προσευχή της, το λιβάνι που έκαιγε, το καντηλάκι που άναβε, ήταν όλα, μα όλα γι’ αυτό το παιδί.
Στὶς μέρες μας, μὲ τὴν ἁλματώδη πρόοδο τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας, θὰ ἀνέμενε κανεὶς νὰ μειώνεται ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀτόμων μὲ ἀναπηρία στὸν κόσμο μας. Ἐντούτοις, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀτόμων αὐτῶν αὐξάνεται καὶ θὰ αὐξάνεται συνεχῶς.
Απ’ ότι γνωρίζω είχατε δηλώσει ότι θα σεβαστείτε τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας το οποίο με δύο αποφάσεις του είχε κρίνει τον εν λόγω φάκελο άκυρο και παράνομο. Επίσης είχατε κάνει ως βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας σχετική ερώτηση στον προηγούμενο υπουργό στις 27/02/2019.
Γνωστὴ ἡ συνταγὴ τοῦ ἐκφυλισμοῦ, τὴν εἶχαν ἐντοπίσει οἱ πρόγονοί μας ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, γι’ αὐτὸ καί, ὅπως ἔγραψε ὁ Πλάτων στὸν Μενέξενο:, «πᾶσα ἐπιστήμη (παιδεία), χωριζο-μένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς, πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται».
Περιοδικό για την Ελληνορθόδοξη Πολύτεκνη Οικογένεια
Ἀπὸ τὶς ὡραιότερες περιόδους τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς εἶναι ἐκείνη ποὺ τὰ παιδιὰ τῆς οἰκογένειας βρίσκονται στὴν πρώτη σχολικὴ ἡλικία. Οἱ γονεῖς εἶναι νέοι, γεμάτοι ἐνέργεια καὶ δράση, τὰ παιδιὰ μποροῦν νὰ ὑπηρετοῦν τὸν ἑαυτό τους καὶ ὅλη ἡ οἰκογένεια χαίρεται καὶ ἀπολαμβάνει τὰ ἀγαθὰ τῆς ζωῆς κάτω ἀπὸ τὴν ἴδια στέγη.
Κυκλοφορήθηκε το ΝΕΟ ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΟ τεύχος του Περιοδικού “Ελληνορθόδοξη Πολύτεκνη Οικογένεια”
Πολλοί ἔχουν πολέμους στήν οἰκία τους καί ἄλλος μέν πολεμᾶται ἀπό τήν γυναῖκα του, ἄλλος πολιορκεῖται ἀπό τό τέκνο του, ἄλλος ἀπό τόν ἀδελφό του καί ἄλλος ταπεινώνεται ἀπό τόν ὑπηρέτη του καί ὁ καθένας λυπᾶται καί δυσανασχετεῖ καί μάχεται καί πολεμᾶ καί πολεμᾶται καί κανείς δέν σκέπτεται ὅτι ἐάν δέν ἔσπειρε ἁμαρτίες δέν θά ἦταν δυνατόν νά φυτρώσουν στήν οἰκία του ἀγκάθια καί τριβόλια
Πρὶν ἀπὸ 2-3 χρόνια μπῆκα σὲ ἕνα ταξί. Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς διαδρομῆς, βλέποντας ὁ ὁδηγὸς ὅτι εἶμαι κληρικός, μὲ ρωτάει: -Πάτερ, θέλω νὰ βρῶ μία καλὴ κοπέλα, γιὰ νὰ ἀνοίξω σπιτικό. Τί νὰ κάνω; Τοῦ ἀπαντῶ φυσικότατα: -Νὰ γίνεις πρῶτα ἐσὺ καλὸς ἄνδρας γιὰ σπιτικό!
Δὲν πρέπει νὰ τοὺς κάνουμε τίποτε ἀπὸ τὰ εὐχάριστα καὶ βλαβερὰ καὶ οὔτε νὰ τοὺς κάνουμε τὰ χατίρια, ἐπειδὴ τάχα εἶναι παιδιά.