Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ἀφιερώνει τό παρόν τεῦχος στήν ἀντιμετώπιση τῆς παρατεταμένης κρίσεως, πού ἀντί νά λήγη, σφίγγει ὅλο καί περισσότερο. Περιέχει πρωτογενῆ ἄρθρα μέ πρωτότυπες προτάσεις γιά τήν ἀντιμετώπιση καί ἔξοδο ἀπό τήν κρίση. Οἱ ἀρθρογράφοι ἐξετάζουν τό θέμα ἀπό διάφορες πλευρές καί καταθέτουν τήν ἐπιστημονική τους γνώση καί τήν ἐξειδικευμένη πεῖρα τους…
Ένα μεγάλο και άγνωστο θαύμα σε πτήση από την Αγία Γη προς την Ελλάδα (Πηγή: Περιοδικό “ΕΡΩ”, Τεύχος 1ο)
Καί μόνον ἡ ἔγερση τοῦ ἐσωτερικοῦ προβληματισμοῦ «τί εἶναι Ρωμηοσύνη» ἀποτελεῖ μία ἀφορμή γιά νά ψάξει κανείς, νά διαβάσει, νά ἀναλογιστεῖ καί ἐν τέλει νά συνειδητοποιήσει. Ἕνας μικρός ἀρωγός στήν προσπάθεια αὐτή ἐλπίζουμε ὅτι θά εἶναι οἱ ἐκδοτικές καί ὄχι μόνον, δραστηριότητες τοῦ Σωματείου μας….
Εἶχα ἔρθει σὲ ἐπαφὴ παλιότερα, ὅταν ἤμουν μικρὸς καὶ εἶχα ἕνα μικρὸ ἐρέθισμα καὶ εἶπα ἂς τὸ ξεκινήσω καὶ τελικά μοῦ ἄρεσε πάρα πολύ. Τὸ ἔχω ἀγαπήσει. Ὁ πατέρας μου γνώριζε μελισσοκομία καὶ ἀπὸ αὐτὸν πῆρα τὶς γνώσεις καὶ ἀσχολήθηκα.
Σπίθες κοντὲς εἶναι οἱ στιγμὲς ποὺ ξυπνοῦν οἱ ἄνθρωποι καὶ νοιώθουν τὴ μετριότητα ποὺ βαρύνει ἐπάνω τους. Σπίθα εἶναι ὅταν λέγουν: Ὤ! Τί ἀνυπόφορη ποὺ εἶναι ἡ μετριότητά μου!»*
Σήμερα ζοῦμε σὲ μιὰ μὴ ἀγγελικὴ κοινωνία, ὅμως ὑπάρχει ἀκόμα λίγος χῶρος γιὰ πίστη καὶ ἀγάπη. Αὐτὸ γίνεται καὶ φέτος φανερὸ μὲ τὴν πραγματοποίηση τῆς προσκυνηματικῆς ἐκδρομῆς ἀπὸ τὸν τομέα Νεότητας τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης στὴν περιοχὴ τῆς Βορείου Ἠπείρου
