ΠΑΤΕΡΙΚΑ

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Γιατί οἱ εὐσεβεῖς ὑποφέρουν καί οἱ ἀσεβεῖς χαίρονται τά ὑλικά ἀγαθά τους;

Π. Εφραίμ Δικαίος Σκήτης Αγίου Ανδρέου: “Πώς εργάζεται ο πονηρός”

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι τρεπτός. Μπορεῖ νά ἀνέλθει μέχρι τήν ἕνωσή του μέ τόν Θεό («ἠλάττωσας αὐτόν βραχύ παρ΄ἀγγέλοις»), μπορεῖ, ὅμως, νά κατέλθει μέχρι τήν πλήρη ἐξαχρείωση, νά ὁμοιωθεῖ μέ τούς δαίμονες καί νά γίνει χειρότερος τῶν ζώων…

Μπροστά στο θέλημα του Χριστού, όλοι οι άνθρωποι πρέπει σαφώς να κάνουν υπακοή, όπως και υπακοή θα κάνουμε και σε έναν γιατρό γιατί ακριβώς αυτός ξέρει τι είναι καλό για εμάς. Υπακοή έτσι οι μοναχοί κάνουν και στους γέροντές τους…

Ο Γέροντας συχνά έλεγε: «Έρχεται η ώρα που θα ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι», εννοώντας πολέμους και ακαταστασίες (υλικές και πνευματικές) και ημέρες εκδικήσεως.

Διηγήθηκε: «Ενώ είχα ανάψει δυο κεράκια, όπως συνήθως, και όταν κοιμάμαι ακόμη, για όσους πάσχουν ψυχικά και σωματικά, που συμπεριλαμβάνονται και οι κεκοιμημένοι, βλέπω ένα φοβερό όραμα! Έναν κάμπο από σιτάρι……

π. Γεώργιος Σχοινάς: «Μην σας κρύβουν την Ελπίδα»

Στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν πατερικὴ παράδοση, προφήτης εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔχει διέλθει τὰ στάδια τῆς κάθαρσης ἀπὸ τὰ ψεκτὰ πάθη, προχώρησε στὸν ἐνυπόστατο φωτισμὸ τοῦ νοῦ καὶ ἔφθασε στὴν κατὰ χάριν θέωση, στὸν δοξασμό

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Σημάδια μοναχικής κλήσεως

Μιά μέρα συνάντησα στό Παρίσι σ᾽ ἕνα ἑστιατόριο ἕναν ὀρθόδοξο μοναχό πού ἐπρόκειτο ν᾽ ἀλλάξη ὁλόκληρη τή ζωή μου.

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τις δοκιμασίες ιδιαίτερα στους ορθόδοξους λαούς;

Ή Γλυκερία στήν Κατοχή δεν άντεξε την πείνα καί γιά να επιβίωση άρχισε να κάνει στήν ζωή της παραχωρήσεις μέχρι πού κατέληξε στήν αμαρτία…

Όσιος Πορφύριος: «Η αιτία της ασθένειας της γυναίκας σου είναι άλλη»

Γρηγόριος ο Θεολόγος: Όσες πλειοψηφίες κι αν έχετε…

π. Γεώργιος Σχοινάς: «Η Αλήθεια στην Εκκλησία»

Γιατί δεν βλέπουμε θαύματα όπως είδαν οι Απόστολοι;

Μηνύματα προς τον λαό Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Η αγάπη του Παπα-Φιλάρετου, του Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου στο Άγιον Όρος δεν περιοριζόταν μόνο στους ανθρώπους. Απλωνόταν πιο πέρα, στα άψυχα στα ζώα, στην φύση.

Όλα αυτά γίνονται, για να μη νυστάξουν και πέσουν στην αμέλεια· ή μπορεί να συμβαίνουν, για να βρει την ψυχική του υγεία ο αγωνιστής, την οποία έχασε εξαιτίας των αμαρτιών του, ή για να προφυλαχθεί φοβούμενος τα μελλοντικά δεινά.

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς. Ανάλυση της Κυριακής Προσευχής από τον π. Επιφάνιο Χατζηγιάγκου

Αν δεν είναι λίγο δυναμωμένος κανείς, πώς θα μπορέσει να αντιμετωπίσει μιά δύσκολη κατάσταση; Ό Θεός δεν έκανε ανεπρόκοπους ανθρώπους. Πρέπει να καλλιεργήσουμε το φιλότιμο.

«Κάποια άλλη φορά», έλεγε ο Γέροντας, «ευρισκόμουν στην είσοδο της Μονής και βλέπω να μπαίνει από την είσοδο μια γριά. Τη χαιρέτησα και τις λέω:

Αν κάνετε αυτό, τα παιδιά σας θα ξεματιάζονται αμέσως!

Προκόπι – Βόρεια Εύβοια: Ο Άγιος Ιωάννης Ρώσος ο θαυματουργός

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Γιατί πεθαίνουν οι άνθρωποι νέοι;

Την Πεντηκοστή εξεχύθη η Χάρις του Θεού όχι μόνο στους Αποστόλους, αλλά και σ’ όλο τον κόσμο που βρισκόταν γύρω τους. Επηρέασε πιστούς και απίστους. Πώς το λένε οι Πράξεις;…
Ενώ ο Απόστολος Πέτρος μιλούσε τη δική του γλώσσα, η γλώσσα του μεταποιούνταν εκείνη την ώρα στο νου των ακροατών.

Φα­ί­νε­ται πώς αὐ­τό τό γε­γο­νός τοῦ συ­νέ­βη τό­τε γιά πρώ­τη φο­ρά, για­τί στήν συ­νέ­χεια ζοῦ­σε πολ­λές τέ­τοι­ες κα­τα­στά­σεις, ὅ­πως ἀ­πε­κά­λυ­ψε στόν γέ­ρον­τα Πα­ΐ­σιο. Ἔ­βλε­πε συ­χνά τό Ἄ­κτι­στο Φῶς, εἶ­χε ἀ­ε­ίρ­ρο­α δά­κρυ­α πού συ­νώ­δευ­αν τήν ἀ­δι­ά­λει­πτη προ­σευ­χή του καί εἶ­χε ξε­πε­ρά­σει τά τυ­πι­κά. 

Όποιος αδικείται είναι δεύτερος Χριστός, αδελφοί μου. Γιατί μετά την άδικη σταύρωση του Χριστού και τον μεγάλο Του πόνο αγίασε καί το άδικο καί ο πόνος!

Βοήθα με Μάνα μου! Μεσίτευσε να μου συγχωρέσει ο Υιός σου εκείνο το σφάλμα! Δεν βαστώ να το ξεστομίσω στον παπά! Θα τον πικράνω! Πώς θα τον ξανακοιτάξω;

Φοβηθείτε μεθαύριο της Πεντηκοστής να γονατίσετε. Οι άνθρωποι που έχουν επίγνωση, φοβούνται που θα γονατίσουνε

Στα μισά του καλοκαιριού -δεν θυμάμαι με ποιο τρόπο- ο Κύριος με προειδοποίησε ότι η εξορία μου θα τελείωνε σύντομα.

Μια από τις δραματικότερες περιόδους της εκκλησιαστικής μας ιστορίας είναι και ο 20ος αιώνας, όπου δοκιμάστηκαν σκληρά πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες από τα μαρξιστικά καθεστώτα

Ο Γέροντας π. Παΐσιος σ’ ένα παιδί πού το πείραζε ο δαίμονας, ξέροντας ότι δε θα πιει τον Αγιασμό, του έδωσε να φάει γλυκά για να διψάσει καί μετά του έδωσε νερό να πιει, στο όποιο έριξε καί Αγιασμό. Μόλις τον ήπιε άρχισε να φωνάζει: «Αυτό το νερό με καίει! Τί έχει μέσα;».