ΠΑΤΕΡΙΚΑ

Ἡ ”Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη” καί ὁ ἱερός ναός Παναγίας Φανερωμένης Βουλιαγμένης, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βοῦλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης σᾶς, προσκαλοῦν σέ ἐκδήλωση-ὁμιλία μέ θέμα: ”Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὡς πρότυπο ἀγάπης καί ταπεινώσεως”. Τήν ὁμιλία θά ἀναπτύξει ὁ ἱερομόναχος π. Ἀρτέμιος Γρηγοριάτης.

Καθώς εἶναι συναγμένη ἡ διάνοιά σου, καθώς εἶναι συντετριμμένο καί τεταπεινωμένο τό πνεῦμα σου, κλῖνε ἐλαφρά τήν κεφαλή σου καί στρέψε τήν προσοχή σου πρός τό μέρος τῆς καρδιᾶς. Εἶναι καί αὐτή συντετριμμένη καί τεταπεινωμένη καί περιμένει τό νοῦ νά κατεβῆ γιά νά προσφέρουν ἱκεσία στόν πολυεύσπλαγχνο μέ τήν ἐλπίδα ὅτι δέν θά τήν ἐξουδενώση.

Η λέξη Ησυχασμός παράγεται από το ρήμα ησυχάζω που σημαίνει βρίσκομαι σε κατάσταση σιγής, ηρεμίας και αυτογνωσίας. Ο ησυχαστής μοναχός, αλλά και λαϊκός, πλημμυρισμένος από θείο έρωτα, προσπαθεί να αποβάλλει κάθε κοσμική ενασχόληση και σκέψη, αποζητά την ησυχία και επικεντρώνεται στη μνήμη του Θεού, λέγοντας αδιάλειπτα την νοερά προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με τον αμαρτωλό»…

οι Πατέρες ορίζουν κατά την ώρα που διαβάζεται στην Εκκλησία ο εξάψαλμος, να μη κάνουμε καμιά κίνηση, να μη μιλούμε, να μη κουνηθούμε από τη θέση μας ούτε να βήξουμε που λέει ο λόγος και να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί είναι η ώρα κατά την oποία η Εκκλησία μάς θυμίζει την Δευτέρα Παρουσία και την Κρίση Σου Θεού και πρέπει να ακούμε τον εξάψαλμο με άκρα σιωπής και ευλαβείας…

Παραδόθηκε λοιπόν (ο πεπτωκώς άνθρωπος) στη φιλαυτία του και στα θελήματά του, για να τον συντρίψουν, για να μάθει να μην έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, αλλά στην εντολή του Θεού, για να τον διδάξει, αυτή η ταλαιπωρία της παρακοής, την ανάπαυση της υπακοής, όπως λέει ο Προφήτης: “Θα σε τιμωρήσει η ίδια η αποστασία σου” (Ιερ. 2, 19)

Γι’ αυτό να φροντίζουν να έχουν την ευχή των γονέων. Δεν είδες ο Ιακώβ, μέχρι που έφθασε, για να πάρει την ευλογία του πατέρα του; Και προβιά φόρεσε! Ειδικά η ευχή της μητέρας είναι μεγάλο πράγμα! Κάποιος έλεγε: «Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λύρα χρυσή»…

Περί Θείας Κοινωνίας

Ο Μεσσίας Χριστός

Ομιλία του π.Θεμιστοκλή Χριστοδούλου ” Η Πρόληψη της Εκκλησίας μας πρίν τον Γάμο και πρίν το Διαζύγιο ”
στην Ενορία Μεγάρχης στις 14 Φεβρουαρίου 2023.
Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης.

π. Σαράντης Σαράντος: Περί αγάπης και μακροθυμίας

Υπήρξε φλογερός θεολόγος, δεινός ρήτορας και υπέροχος φιλόσοφος. Η προσφορά του εις την Ορθοδοξία εκτιμάται ως εφάμιλλη αυτής των τριών Ιεραρχών. Ο Άγιος Γρηγόριος υπήρξε υπόδειγμα ασκήσεως και προσευχής καθώς με τα συγγράμματά του ανέλυσε το “Κύριε Ιησού ελέησον με τον αμαρτωλό” και έδειξε τον τρόπο να προσευχόμαστε συνεχώς και αδιαλείπτως. Πολλές επαναλάμβανε την ευχή “Κύριε φώτισόν μου το σκότος”.

Ὁ Γέροντας τοῦ συ­νέ­στη­σε νά δι­α­βά­ση τόν Ἀβ­βᾶ Ἰ­σα­άκ. Τόν δι­ά­βα­ζε καί ἡ ἄ­σκη­σή του ἀ­πέ­κτη­σε πε­ρισ­σό­τε­ρο ζῆ­λο. Ἔ­κα­νε με­τά­νοι­ες καί ὁ­λο­νύ­κτια προ­σευ­χή. Γιά νά μπο­ρῆ νά κρα­τι­έ­ται ὄρ­θιος ἔ­κα­νε κρε­μα­στῆ­ρες ἀ­πό τήν ὀ­ρο­φή τοῦ κελ­λιοῦ ἤ χρη­σι­μο­ποι­οῦ­σε τό κοι­νῶς λε­γό­με­νον «ἀκουμπιστήρι». Στό κε­φά­λι του ἀ­πό τίς πολ­λές με­τά­νοι­ες ἔ­κα­νε κα­ρο­ύ­μπα­λο.

Θέλεις να διορθώσης τον αδελφόν σου; Δάκρυσε, προσευ­χήσου προς τον Θεόν δι’ αυτόν, ιδιαιτέρως να τον προτρέψης, συμβούλευσέ τον, παρακάλεσέ τον. Αυτό έκαμε και ο Παύλος, διότι λέγει· «Μήπως όταν πάλιν έλθω προς σας, με ταπεινώση ο Θεός, και πενθήσω δια πολλούς από εκείνους που πιθανόν να έχουν αμαρτήσει και δεν έχουν με­τανοήσει δια την ακαθαρσίαν και την πορνείαν και την ασέλγειαν, που διέπραξαν».

Ἀποτελεῖ πανανθρώπινο φαινόμενο ἡ ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ καί ἀδήριτη ψυχική ἀνάγκη ἡ δίψα γιά γνώση καί κοινωνία μαζί Του. Ἡ ἁμαρτία καί ἡ ἄγνοια, ὅμως, τοῦ Θεοῦ ὁδήγησαν τους ἀνθρώπους νά πιστέψουν γιά θεούς πρόσωπα θνητά, ἄλογα ζῶα καί φαινόμενα φυσικά

…είχα μείνει στην παραπροτελευταία σελίδα και με μια εκ βάθους καρδίας μικρή προσευχή είπα: “Σε παρακαλώ Άγιε μου Ιάκωβε… Δε σε ξέρω…. Δε σε γνωρίζω… Εάν γίνεται κάνε με καλά και να είμαι κοντά στα παιδιά μου και στην οικογένεια μου”…. Και κοιμάμαι… Μέσα σε μια ώρα ύπνου βλέπω τον ίδιο τον Άγιο να μου λέει και να θυμάσαι ότι εσένα ο Χριστός σε έκανε καλά. Και χάθηκε…

Τε­λι­κά βρῆ­κε καί τόν τε­νε­κέ μέ τίς λί­ρες. Στε­νο­χω­ρέ­θη­κε, τοῦ ἔδωσε μί­α κλω­τσιά καί γέ­μι­σε ὁ τό­πος λί­ρες. «Πώ, πώ», ἔ­λε­γε, «δι­ά­βο­λος. Γι᾿  αὐ­τό ἔ­κα­ψε τό σπί­τι. Ὅ­ποι­ος θέ­λει ἄς πά­ρη. Ἐ­γώ δέν παίρ­νω τί­πο­τε». Πῆ­ραν ἀ­πό αὐ­τές τίς λί­ρες δύ­ο πα­τέ­ρες οἱ ὁ­ποῖ­οι ἔ­πει­τα ἀρ­ρώ­στη­σαν καί τα­λαι­πω­ρή­θη­καν πο­λύ.

Εγώ μερικές φορές εκεί στο Καλύβι, όταν θέλω να προσευχηθώ στην Παναγία, σκέφτομαι: «Πως να πάω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;».

Εἶναι παράδοξο, κατ’ἀρχήν, τό γεγονός ὅτι ὁ Κύριος δέν ἐθεράπευσε τόν παραλυτικό ὅταν τόν εἶδε καθελούμενο ἀπό τήν στέγη ἀλλά τοῦ ἔδωσε ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν: «Τέκνον ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου».

Μελέτη στο αποστολικό ανάγνωσμα ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ) Ἡ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἀπαιτεῖ τήν ἐντατικοποίηση τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα […]

Το «Χριστός Ανέστη» πάνω από τον τάφο του Κυπριανού!

Ἡ νηστεία, τό ἀντίδοτο τῆς γαστριμαργίας, εἶναι βία φύσεως καί περιτομή τῶν ἡδονῶν τοῦ λάρυγγα, ἐκτομή τῆς σαρκικῆς πυρώσεως, ἐκκοπή τῶν πονηρῶν λογισμῶν, ἀπελευθέρωση ἀπό λογισμούς ὀνείρων, καθαρότητα προσευχῆς…

Η Σταύρωση και η εις Άδου Κάθοδος

Μια φορά ήρθε ένας πατέρας στο Καλύβι και μου λέει: «Το παιδί μου αρρωσταίνει συχνά και οι γιατροί δεν μπορούν να βρουν τι έχει». «Να σταματήσεις να δουλεύεις Κυριακή και όλα θ’ αλλάξουν», του είπα. Πράγματι σταμάτησε, και το παιδάκι του έγινε καλά.

Γέρων Νεκτάριος Βιτάλης

Ο πατήρ Ιωάννης της έδωσε εντολή να κάνει τον σταυρό της μία δεύτερη φορά και μία τρίτη φορά, μέχρι που εκείνη γιατρεύτηκε και άρχισε ορθά και ξεκάθαρα να κάνει τον σταυρό της. Ο σατανάς την άφησε και εκείνη παρέμεινε σε όλη την λειτουργία μέχρι το τέλος. Αυτό το είδα με τα ίδια τα μάτια μου και πραγματικά ανατρίχιασα.

Απόσπασμα εκ του βιβλίου: Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, “Οικογενειακή ζωή” Έκδοσης Ιερού Ησυχαστηρίου Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, Σουρωτής.

Από το βιβλίο Λόγοι Αγίου Παϊσίου, Τόμος Δ’ – Οικογενειακη ζωη

Ἡ πίστη σύμφωνα μέ τόν Ἀπ. Παῦλο εἶναι «ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων». Αὐτή ἡ βεβαιότητα γιά τά μή βλεπόμενα καί ἡ πεποίθηση γιά τά ἐλπιζόμενα εἶναι ἡ ἐσωτερική φωνή πού βεβαιώνει τόν πιστό γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τήν πρόνοιά του. Ἡ σωτηρία μας εἶναι προσφορά τοῦ Θεοῦ («Θεοῦ τό δῶρον» Ἐφ. 2, 8), πού, ὅμως, ἀποδεχόμαστε διά τῆς πίστεως.

Να πάρουμε ως αφορμή αυτό το γεγονός που εισήλθαμε στο πέλαγος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, να βάλουμε και εμείς καινούριες αρχές, και στη ζωή μας, και στις σκέψεις μας, και στα αισθήματά μας, και στις συμπεριφορές μας, και στα λόγια μας. Ο νους μας να είναι ο φύλακας της ψυχής μας και να παρακολουθεί τον εαυτό μας.

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή

«Μην απελπίζεστε! Δεν θα μας αφήσει ο Χριστός και η Παναγία μας»

Δημήτριος Παναγόπουλος: Αφού ο Θεός γνωρίζει ότι θα γίνει σεισμός γιατί το επιτρέπει;

Όσιος Παΐσιος: Ο άνθρωπος με τη νηστεία γίνεται αρνάκι…