ΠΑΤΕΡΙΚΑ

Αν έχει την ελπίδα της σωτηρίας , δεν θα έχει τον φόβο της κολάσεως. Και για να έχει ο άνθρωπος την ελπίδα της σωτηρίας, θα πρέπει να είναι κάπως τακτοποιημένος. Τον άνθρωπο που αγωνίζεται με φιλότιμο, όσο μπορεί, και δεν έχει διάθεση να κάνη αταξίες , αλλά πάνω στον αγώνα του νικιέται- νικάει, νικιέται- νικάει, ο Θεός δεν θα τον αφήσει. 

Θα σας πω κάτι που μου συνέβη τότε στην πείνα, στην Κατοχή. Είχα ένα χρέος, που έπρεπε να το δώσω. Είχα εντολή να το εξοφλήσω μέχρι το Πάσχα. Και έκανα μεγάλη οικονομία, για να κλείσω το χρέος.

Ἂν δὲν ἔχη κανεὶς εὐλάβεια, ταπείνωση, καὶ μέσα στὸ Κουβούκλιο τοῦ  Παναγίου Τάφου νὰ τὸν βάλης, τίποτε δὲν θὰ δῆ.  Ἐνῶ,  ἂν  ἔχη  εὐλάβεια,  καὶ  στὸν  Γολγοθᾶ  μπορεῖ  νὰ  δῆ  τὸ  Ἅγιο  Φῶς.

Σύμφωνα με τον γέροντα Θαδδαίο, οι σχέσεις στην οικογενειακή ζωή εξαρτώνται πολύ από το πόσο τα μέλη της οικογένειας περιφρουρούν τις σκέψεις τους. 

η Ορθόδοξος Εκκλησία, η οποία είναι το άθροισμα των χριστιανών, των βεβαπτισμένων εις το όνομα της Αγ. Τριάδος… αυτοί, ως αληθείς χριστιανοί από αρχαιοτάτων χρόνων, μετά πίστεως και ευλαβείας προσερχόμενοι εις τον Πανάγιον Τάφον, παραδέχονται, πιστεύουν, ομολογούν και κηρύττουν το θαύμα του αγ. Φωτός εκ του ανεσπέρου Φωτός προϊόν.

-Τό ἄγχος εἶναι μιά μορφή ἀπιστίας. Ἀγχώνομαι σημαίνει ὅτι προσπαθῶ νά τά κάνω ὅλα μόνος μου. Δέν χρειάζομαι βοήθεια ἀπό τόν Θεό. Αὐτός ὁ στόχος πού μέ ἀγχώνει εἶναι ἕνα εἴδωλο. Δέν εἶναι τά πάντα γιά μένα ὁ Θεός καί προσπαθῶ νά αὐτονομηθῶ, νά γίνω ἐγώ αὐτός πού δίνει τίς ἐντολές.

Όλα τα λυπηρά μας αποστέλλονται, χωρίς κάθε αμφιβολία, για την θεραπεία της νοσούσης ψυχής μας, όπως διά των θλίψεων εμέση το φαρμάκι της ηδυπαθείας και κάθε πάθους.
* Οι ασθένειες, οι θλίψεις και τα βάσανα των χριστιανών διευκολύνουν την κάθαρσι της ψυχής και την συγχώρησι των αμαρτιών.

Χριστός Ανέστη – Γέρων Εφραίμ Αριζόνας

Ὅταν γιὰ πρώτη φορά, «οὔσης ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ», ὁ Χριστὸς ἐμφανίστηκε ἀναστημένος στὸ ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ. Τί μέρα στ’ ἀλήθεια κι ἐκείνη! Τί μοναδικὴ στιγμή! Πόση χαρὰ πῆραν οἱ μαθητές του!

Τρεις αποστομωτικές αποδείξεις της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού! (Δημήτριος Παναγόπουλος †)

Ένας από τους πρωτεργάτες του (κολλυβάδικου) κινήματος υπήρξε και ο άγιος Μακάριος Νοταράς, μια μεγάλη πνευματική και εκκλησιαστική μορφή του 18ου αιώνα. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Κορινθίας στα 1731και το βαπτιστικό του όνομα ήταν Μιχαήλ…

Το «Χριστός Ανέστη» του Γέροντος Παρθενίου!

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Η εις Άδου κάθοδος του Ιησού Χριστού

Πάσχα παλιό και ο τότε νεαρός στρατιώτης Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης, παραμονές Μεγάλης Εβδομάδας, ονειρεύεται την επερχόμενη άδεια και τη συμμετοχή του στις Ακολουθίες της Εβδομάδας των Παθών. Τελικά την θυσιάζει από αγάπη για κάποιον συνάδελφο του…

Βλέπετε ο λαός πως το πήρε… τελείως λάθος. Να γίνει γρήγορα η Ανάσταση, να πάμε να φάμε… Φυσικά… δεν λέω… άνθρωπος είσαι… θα φας βέβαια… Αλλά, εντάξει τι έγινε δηλαδή…αν θα φας στις 1 το πρωί, στις 2-3 το πρωί;

Ο μακαριστός Γέρων Εφραίμ στη μοναδική συνέντευξη λίγο πριν την κοίμησή του

ὑπάρχουν πάντα καὶ οἱ Ἰοῦδες. Χριστιανοὶ κατ’ ὄνομα, ποὺ δὲν εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ἀναζητῶνται μόνο στὴν τάξη τῶν λαϊκῶν! Μὲ στενότερο δεσμὸ μὲ τὸν κόσμο καὶ ὄχι μὲ τὸν Χριστό. Καλυπτόμενοι μὲ διάφορα προσωπεῖα καὶ αὐτοῦ ἀκόμη τοῦ μαθητῆ καὶ συνεργάτη τοῦ Χριστοῦ, σὰν τὸν Ἰούδα…

Απόσπασμα ομιλίας απο την ομιλία “Μελέτη του Πάθους του Χριστού και Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός”

Τι ήθελε να δει ο Ιούδας περισσότερο από τόσα σημεία και τέρατα, που είδε στην ζωή του Χριστού; Αλλά λόγω της κακιάς του, εγκαταλείφθηκε από την χάρη του Θεού, έγινε προδότης.

Προεῖπε ἀκόμη ἀκριβῶς καί τόν τρόπο τοῦ θανάτου Του, ὅτι δηλαδή θά σταυρωθῆ, ἐνῶ οἱ Ἰουδαῖοι τιμωροῦσαν τούς καταδίκους μέ λιθοβολισμό. «Ἐπε­θύ­μη­σε ὑ­περ­βο­λι­κά νά φά­γη μα­ζί μέ τούς Μα­θη­τές Του τό Πά­σχα αὐ­τό, ἐπει­δή με­τά ἀ­πό αὐ­τό ἀ­κο­λου­θοῦ­σε ὁ Σταυ­ρός. Καί σέ πολ­λές ἄλ­λες πε­ρι­πτώ­σεις προ­λέγει τό πά­θος καί ἐ­πι­θυ­μεῖ νά συμ­βῆ αὐ­τό, καί ἀ­κρι­βῶς γι᾽ αὐ­τό ἔρ­χε­ται»

Μακαριστός Γέρ. Δωρόθεος: Επιτάφιος

Γέρων Εφραίμ: Η άγνωστη ζωή του Ιούδα

Ενώ λοιπόν ο Ιησούς έλεγε τόσα στον Ιούδα για να τον κάνει εγκαίρως να μετανοήσει προτού προχωρήσει στην προδοσία που σκεφτόταν να κάνει, εκείνος δεν λύγισε˙ όταν όμως ολοκληρώθηκε το παράπτωμα, τότε του ήρθε στον νου η μετάνοια, όμως τότε χωρίς καμία ωφέλεια…

Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση – Οἱ λί­γοι ἐ­πι­σκέ­πτες πού ἔ­φθα­ναν ὥς τήν κα­λύ­βη τους, ἔρ­χον­ταν νά ἐ­ξο­μο­λο­γη­θοῦν στόν πα­πα–Γρη­γό­ρη ὁ ὁ­ποῖ­ος ἤ­δη εἶ­χε φή­μη ἐ­να­ρέ­του καί δι­α­κρι­τι­κοῦ Πνευ­μα­τι­κοῦ. Δι­έ­πρε­ψε ὡς Πνευ­μα­τι­κός καί ἦ­ταν αὐ­στη­ρῶν ἀρ­χῶν.

«Η Θεία Κοινωνία της Μεγάλης Πέμπτης σκεπάζει τον χριστιανό όλον τον χρόνο, γιατί είναι η Κοινωνία του μαρτυρίου του Χριστού. Εάν δεν έχουμε την ευλογία από τον πνευματικό να κοινωνούμε και την Μεγάλη Πέμπτη και την Ανάσταση, τότε να προτιμούμε να κοινωνούμε την Μεγάλη Πέμπτη”!

Δημήτριος Παναγόπουλος: Αυτό που έκανε ο Χριστός, μας καθιστά όλους αναπολόγητους

Τὴν Μεγάλη Τετάρτη ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπεικονίζει μὲ γλαφυρὸ καὶ παραστατικὸ τρόπο τὴν «σχέση» ἁμαρτίας – μετανοίας. Στὰ περισσότερα τροπάρια παρουσιάζονται κατ’ ἀντιδιαστολὴ οἱ μορφὲς τῆς ἁμαρτωλοῦ γυναικός, «τῆς ἀλειψάσης τὸν Κύριον μύρῳ», καὶ τοῦ δολίου μαθητῆ τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἰούδα…

Μεγάλη Τρίτη – H πόρνη του Ευαγγελίου

Ἡ ψυχὴ τοῦ χριστιανοῦ, ἡ μετανοημένη ψυχή, αὐτὴ ποὺ ἔχει συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητος καὶ τῆς εὐθύνης, στρέφει τὰ μάτια της πρὸς τὸν Νυμφίον τῆς Ἐκκλησίας καὶ γοερῶς ἀναφωνεῖ: «Σωτήρα μου, Εὐεργέτα μου, Σὺ ποὺ σταυρώθηκες γιὰ μένα τὴν ἁμαρτωλὴ ψυχή· δὲν ἔχω χιτώνα καθαρό, χιτώνα λελαμπρυσμένο ἀπὸ τὰ δάκρυα καὶ τὴν μετάνοια· ἔνδυμα δὲν ἔχω ἁγνό. Πῶς θὰ παρουσιασθῶ ἐνώπιόν Σου…

Τὸ εὐχάριστο διάλειμμα τοῦ ἀναστάσιμου Σαββάτου τοῦ Λαζάρου καὶ τῆς πανηγυρικῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων ἦταν ἡ ἐνίσχυση ποὺ χρειαζόμασταν ὅλοι, ὥστε ἐνδυναμούμενοι σωματικά, ψυχικὰ καὶ πνευματικὰ νὰ εἰσέλθωμε πλέον στὸ τελευταῖο στάδιο τοῦ ἀγῶνα μας…

Εκείνος συγχώρεσε τα αδέρφια του και η ιστορία, μας δείχνει τον “τύπο Χριστού” που πρέπει να εκφράζει ο άνθρωπος σε όλες τις εποχές. Τον τύπο Χριστού λοιπόν, προτείνουν οι Πατέρες σε αυτήν την είσοδο μας στην Εβδομάδα των Παθών.

Ο π. Γερβάσιος από την πολλή του αγάπη υπέβαλε εαυτόν με αυταπάρνηση σε εξαντλητική νηστεία ελευθερώνοντας χάριτι Θεού μια μικρή κόρη από δαιμόνιο.

π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος: Μεγάλη Εβδομάδα, το σπάσιμο των κατεστημένων