Η “ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΎΝΗ” στην Πάτρα πραγματοποίησε την ετήσια εκδρομή της από 29/6 – 3/7/2024 στην πανέμορφη ακριτική Μυτιλήνη στην οποία μετείχαν 47 μέλη και φίλοι του σωματείου μας.
Η συνάντηση και το ξεκίνημα έγινε το Σάββατο το πρωί από τον περίβολο του πολιούχου μας Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, επικαλούμενοι τις πρεσβείες του, για το επερχόμενο ταξίδι μας.
Η πτήση από Αθήνα έδωσε την ευκαιρία για ένθερμη προσευχή λόγω των αναταράξεων από τους δυνατούς ανέμους που φυσούσαν στην περιοχή. Το Αιγαίο μας με τα διάσπαρτα νησιά και τους ανέμους του, το διασχίσαμε σύντομα και προσγειωθήκαμε ήπια στον τόπο προορισμού μας, θαυμάζοντας τις πρώτες εικόνες του νησιού με τα παράλια της Μικράς Ασίας.
Επόμενος σταθμός είναι το μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ, που με την άδεια της γερόντισσας Ταβιθά, μας έγινε η εξαιρετική τιμή να φιλοξενηθούμε για δύο μέρες.
Εσπερινός στον κεντρικό ναό με τον τάφο του Αγίου Ραφαήλ να αποτελεί επίκεντρο προσκυνηματικό, όπως και στο ναό, κάτω από το καθολικό, τα Χαριτόβρυτα λείψανα των Αγίων Νικολάου και Ειρήνης. Το υπόλοιπο της βραδιάς αφιερώθηκε στην πρώτη γνωριμία με την πόλη της Μυτιλήνης, τα υπέροχα αρχοντικά, σε ένα συνδιασμό αρχιτεκτονικής ντόπιας και δυτικής προέλευσης, το αρχοντικό διαμονής του πολυβραβευμένου ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη και τον πολιούχο της Άγιο Θεόδωρο τον Βυζάντιο.
Την Κυριακή το πρωί μετά τον εκκλησιασμό μας στο μοναστήρι, ανηφορίσαμε για την πανέμορφη Αγιάσο, περπατήσαμε τους γραφικούς δρόμους, μιλήσαμε με τους κατοίκους στα παραδοσιακά καφενεία και προσκυνήσαμε τον φημισμένο μεγαλοπρεπή ναό της Παναγίας μας. Κλείσαμε με το πλούσιο σε εκθέματα και πρωτοτυπία, λαογραφικό μουσείο. Μετά το πλούσιο γεύμα στον κόλπο της Γέρας, επιστρέψαμε στο μοναστήρι, όπου το απόγευμα, μετά τον εσπερινό, υπήρξε συνάντηση με τους αδελφούς του τοπικού μας σωματείου. Μέσα σε εξαιρετικό Ρωμαίικο κλίμα, έγιναν οι απαραίτητες γνωριμίες, αναπτύχθηκαν συζητήσεις, έγιναν χαιρετισμοί και ανταλλάξαμε αναμνηστικά δώρα, του νεοφανούς Αγίου Γερβασίου εκ μέρους του σωματείου μας, ως θερμή ευχαριστία για την σπουδαία συμβολή στην πραγματοποίηση αυτού του ταξιδιού, τόσο στην προετοιμασία, όσο και στην καθ’ όλη παρουσία μας στο νησί, ιδιαιτέρως του υπεύθυνου πόλεως Δ. Αϊβαλιώτη και του πολιούχου της Μυτιλήνης Αγίου Θεοδώρου εκ μέρους των αδελφών, σε μια αξέχαστη βραδιά.
Όλοι μαζί μεταβήκαμε ακολούθως στο ηγουμενείο, που μας δέχθηκε η γερόντισσα Ταβιθά με πολύ αγάπη και προσφέραμε σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την φιλοξενία, εικόνα του προστάτη της πόλεως των Πατρών, Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, λαμβάνοντας αντίστοιχα την ευχή της και πολλά αναμνηστικά για ευλογία.
Την Δευτέρα κατευθυνθήκαμε στο δυτικό τμήμα του νησιού. Πρώτα ο κόλπος της Καλλονής, ο βιότοπος , η πόλη και λίγο μετά η ιστορική Μονή Λειμώνος, η μεγαλύτερη του νησιού, με σπουδαίες αγιογραφίες , εικόνες και τέμπλο στο καθολικό, όμως άβατο για τις γυναίκες, με πολυάριθμα πέτρινα μικρά εκκλησάκια γύρω της. Προχωρώντας δυτικά τα δέντρα και το πράσινο υποχωρούν και αλλάζει συνολικά το φυσικό περιβάλλον σε μια πρωτόγνωρη αντίθεση. Το απολιθωμένο δάσος που ακολουθεί είναι μοναδικό, ένα από τα δύο κορυφαία στον κόσμο, με διάσπαρτους κορμούς σε έκταση 150 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με το σχηματισμό τους να σχετίζεται με την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που έλαβε χώρα στην περιοχή, πριν 20 εκατομμύρια χρόνια. Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε ιδανικά στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, στο γραφικό ψαροχώρι Σίγρι, μετά από μια εξαιρετική ξενάγηση.
Στην επιστροφή επισκεφτήκαμε την τουριστική και ιστορική πόλη της Ερεσού για να προσκυνήσουμε στον τάφο και τον ναό του μεγάλου υμνογράφου της Εκκλησίας μας, Αγίου Ανδρέα Κρήτης και για αναψυχή, καθώς ακολουθούσε το μεγάλο προσκυνηματικό κέντρο της Ορθοδοξίας μας, του Ταξιάρχη Μιχαήλ στο Μανταμάδο.Πριν, προσκυνήσαμε στην Καλλονή τα ιερά λείψανα των εορταζόντων Αγίων της Λέσβου. Η παρουσία του άμεση, αποφασιστική και σωτηρία σε ουρανό, στεριά και θάλασσα όπως αναφέρει η παράδοση μας και τα πολλά θαύματα. Ένα αεροπλάνο πριν την είσοδο, αφιέρωμα των φρουρών αεροπόρων της ευλογημένης πατρίδας μας, η μεγαλοπρεπής εικόνα στην είσοδο του μοναστηριού και η μοναδική στην Ορθοδοξία, ανάγλυφη απεικόνιση του, που όταν το χρώμα της είναι ροδαλό, όπως το βρήκαμε, υποδηλώνει , σύμφωνα με τους εξαιρετικούς διακονητές του, την ευαρέσκεια του. Με δέος προσκυνήσαμε και την επομένη το πρωί έγινε Παράκληση, παρουσία του παπα Στρατή προϊσταμένου του προσκυνηματικός ναού. Σε πνεύμα συγκίνησης καταθέσαμε σε ένδειξη ευλαβικής τιμής στον Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών και ευχαριστιών για την φιλοξενία, εικόνα του προστάτη της πόλεως μας, Αγίου Ανδρέα. Δεν θα ξεχάσουμε το προηγούμενο βράδυ την ανταπόκριση του π. Χρήστου, ιερέα του ναού, στο αίτημα μας και την ομιλία του στον προαύλιο χώρο, παρουσία του συνόλου των μετεχόντων, που δεν άφησε αναπάντητη καμμία απορία είτε αυτή υποβλήθηκε, είτε όχι.
Η γραφική Σκάλα Συκαμιάς, τόπος καταγωγής του Στρατή Μυριβήλη, ήταν η πρώτη στάση της Τρίτης. Η φημισμένη Παναγία η Γοργόνα, επάνω στο βράχο, χαρακτηριστικό του οικισμού και σημείο προσκυνηματικό. Η βόρεια πλευρά του νησιού μας φέρνει πολύ κοντά με το Αϊβαλί απέναντι στην Μικρά Ασία. Ακολουθεί ο Μόλυβος, με το πανέμορφο κάστρο, τα γραφικά δρομάκια με τα αναρριχώμενα φυτά και την εκπληκτική θέα στο Αιγαίο.
Ο λογοτέχνης Αργύρης Εφταλιώτης και ο Ηλίας Βενέζης, μετά τη Μικρασιατική τραγωδία ως πρόσφυγας, ήταν οι πιο γνωστοί του μεγάλου αριθμού καλλιτεχνών που έλκουν την καταγωγή τους από εδώ.
Ακολουθεί η προσκύνηση της θαυματουργής Παναγίας Γλυκοφιλούσας στο ναό της Παναγίας Πέτρας, επάνω στο βράχο με τα 114 σκαλοπάτια.
Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στη Μυτιλήνη για ξεκούραση και διανυκτέρευση και το πρωί της Τετάρτης, μέρας αναχώρησης μας, επισκεφθήκαμε εργαστήριο παρασκευής του φημισμένου ούζου Μυτιλήνης, ακολούθως προσκυνήσαμε στον μεγαλοπρεπή Ιερό Ναό Ταξιαρχών, με πλούσια ιστορία και με θαυμαστή αποτύπωση του πέλματος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ επάνω στο μωσαϊκό, απο όπου είχαμε πανοραμική εικόνα της ευρύτερης περιοχής της πόλης. Το μουσείο Θεόφιλου του ζωγράφου της Ρωμηοσύνης, όπως αποκαλείται και επιβεβαιώνεται από τα έργα του, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από το πρόγραμμα μας. Μας γέμισε χαρά, αλλά και προβληματισμό για την διολίσθηση του σήμερα, με την προβολή έργων που προσβάλουν την ιστορία και την πίστη μας. Κλείσαμε τις επισκέψεις μας με τον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Θεράποντα στο κέντρο, που δεσπόζει στην πόλη και αποτελεί ένα θαύμα αρχιτεκτονικής και δημιουργίας, προς δόξαν του Τριαδικού Θεού. Ακολούθησε βόλτα στην πόλη για να συλλέξουμε τις τελευταίες μας εμπειρίες από ένα υπέροχο πολυήμερο ταξίδι, που μας συνόδευσαν στο ταξίδι της επιστροφής, όπως θα συμβαίνει για πολύ καιρό ακόμη και ίσως για πάντα.
