Η Ι. Μονή είναι από τις αρχαιότερες της Μητροπολιτικής περιφερείας. Χτίστηκε στα μέσα του 16ου αιώνα. Πρόσφερε μεγάλη συμπαράσταση στους πρόσφυγες του 1922 της Μ. Ασίας, στα δύσκολα χρόνια της Γερμανοβουλγαρικής κατοχής και στους κατοίκους της περιοχής του Κορινού εξυπηρετώντας τους στις ποικίλες οικονομικές και πνευματικές τους ανάγκες.
Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων, χτίστηκε τον 15ο με 16ο αιώνα μ.χ. στην δυτική πλαγιά του Λυκαβηττού, άγνωστο από ποιον ή ποίους, πάνω σε μία σπηλιά. Εκτός από τον Άγιο Ισίδωρο, είναι αφιερωμένο στην Αγία Μυρόπη ή Μερόπη, στον Άγιο Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη και στον Άγιο Γεράσιμο.
Η μοναχή φιλόθεη πράττοντας χριστιανικό και ανθρωπιστικό έργο προκάλεσε την οργή των Τούρκων. Κατά τη νύκτα της 2ας Οκτωβρίου1588 στο Μετόχι του Αγίου Ανδρέα της οδού Λευκωσίας, κοντά στην Πλατεία Αμερικής, όπου οι μοναχές τελούσαν ολονυκτία στη μνήμη του Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, πολιούχου των Αθηνών οι τούρκοι συνέλαβαν την μοναχή Φιλοθέη ,την βασάνισαν και από τα πολλά τραύματά της πέθανε στις 19 Φεβρουαρίου1589.
Ο πρώην Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ.Αγαθόνικος, εν τη εγνωσμένη αγάπη του προς τον Μοναχισμό και τις Ιερές Μονές, απεφάσισε την ανασύσταση και αναδημιουργία της Ιεράς Μονής, της οποίας και πτέρυγα με τους κυριώτερους λειτουργικούς χώρους εθεμελίωσε την 27-9-1987, η οποία αποπερατώθηκε το 1991, οπότε και εγκατεστάθη γυναικεία αδελφότης υπό την Ηγουμένην Ειρήνην Ζορμπάν.
Άγνωστο μνημείο μεγάλης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας, αλλά κυρίως παρακαταθήκη υψίστης πολιτιστικής κληρονομιάς, μιας και αποτέλεσε τον τόπο μαρτυρίου της Αγίας Φιλοθέης.
Είναι το εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου στο Μοναστηράκι, Πλάκα.Εκεί λειτουργούσε ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς, εκεί εκκλησιαζόταν ο Παπαδιαμάντης και ο Μωραϊτίδης.Στην εκκλησία αυτή έχει τραβηχτεί η γνωστή φωτογραφία με τον Παπαδιαμάντη που καθόταν στην καρέκλα.
Ο βίος του Οσίου Δαμιανού εν Κισσάβω απο την Ενωμένη Ρωμηοσύνη της Λάρισας
Παράπλευρα σ΄αὐτὸν τὸν ναὸ καὶ σὲ κελὶ ποὺ εἶχε φτιάξει ὁ ἴδιος, μόνασε ὁ ἱερομόναχος Ἐμμανουήλ Λουλουδάκης καὶ μὲ τὸν θάνατό του τάφηκε στὸν λόφο. Ἐντὸς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ σήμερα, ὑπάρχει ἐπιγραφή, ἡ ὁποία ἀναφέρει, ὅτι τὸν ναὸ τὸν ἔχτισε ὁ ἐν λόγῳ κρητικὸς μοναχός. Στὰ χρόνια τῆς δεκαετίας τοῦ 1880,ὁ ναὸς ἀνακαινίστηκε καὶ ἐπεξετάθη.
Τὸ σημαντικότερο γεγονὸς τῆς μακρόχρονης ἱστορίας τῆς πόλης καὶ ποὺ συνδέτεαι μὲ τὸ ἱστορικὸ αὐτὸ ἐκκλησάκι, εἶναι ἡ ἀπελευθέρωσή της ἀπὸ τοὺς Τούρκους στις 23 Μαρτίου του 1821.
Το ένα στο ύψος της Κηφισιάς δίπλα στο σημερινό Γηροκομείο και το άλλο επί της Κηφισιάς στο ύψος της Αγίας Βαρβάρας του Χαλανδρίου. Η προσφορά αυτή της Φιλοθέης θεωρήθηκε, ότι έγινε ως ψυχικό στους διψασμένους ταξιδιώτες, αλλά και για να επιβιώσουν οι οικογένειες χωρικών που ήταν κοντά σε αυτά.
Κάποια ἡμέρα ὁ ὅσιος Δαμιανός δέχθηκε πληροφορία ἀπό τόν Θεό. Ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ τόν καλοῦσε νά ἐνισχύσει τούς ὑπόδουλους Ἕλληνες καί νά τούς στηρίξει πνευματικά. Ἔτσι καί ἔγινε.
Ἡ κληρονομιά τῆς πόλης στή πίστη, τά γράμματα, τίς ἐπιστῆμες καί τίς τέχνες εἶναι βαριά. Μάλιστα, εἶχε τήν εὐλογία μέσα στό ἴδιο ἔτος, τό 1818, στά δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας, νά μαρτυρήσουν σ’ αὐτήν ὑπέρ Χριστοῦ δύο Νεομάρτυρες.