Πριν από ογδόντα χρόνια απεβίωσε ο σημαντικός ποιητής και στοχαστής Γιώργος Σαραντάρης. Καχεκτικός στο σώμα και φιλάσθενος πολέμησε στην πρώτη γραμμή τους Ιταλούς και δεν άντεξε. Απεβίωσε στις 25 Φεβρουαρίου 1941, σε ηλικία 33 ετών.
Ἡ μελοποίησι ἔγινε στὴν βυζαντινή μας μουσική, σὲ ἦχο πλάγιο τοῦ πρώτου, ἔχοντας ὡς ἔμπνευσι τὸν ὡραιότατο πρόλογο «Χαίροις ἀσκητικῶν».
Το μικρό νησί των Ψαρών ήδη στα τέλη του 18ου αι. είχε οργανωμένο ναυτικό και αναπτυγμένες εμπορικές επιχειρήσεις. Είναι από τα πρώτα νησιά, που σήκωσαν τη σημαία της επανάστασης και ανέδειξαν ηρωικούς μπουρλοτιέρηδες.
Από της ερήμου ο Πρόδρομος* Ποντιακά κάλαντα Θεοφανείων , Περιοχή Οινόης
Κάλαντα Παινέματα Χίου: «Άγιε μου Βασιλάκη μου και Άγιε μου Νικόλα, προστάτευε τους ναυτικούς την ώρα του κυκλώνα»
Κάλαντα Χριστουγέννων Πόντου: “Χριστός γεννέθεν, χαρά σον κόσμον…”
Παρά την πανδημία, ιδιαίτερα αυξημένο αριθμό επισκεπτών κατέγραψε το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο για το 2020, που κλείνει εκ νέου για νέες εργασίες αναστήλωσης. Τι εκτιμά στο Sputnik κορυφαίος ιστορικός.
Τούς καῖνε τους νεκρούς, γιατί θέλουν οἱ μηδενιστές νὰ τὰ διαλύσουν ὅλα, ἀκόμα καὶ τὸν ἄνθρωπο. Νὰ μή μείνη τίποτε ποὺ νὰ θυμίζη στούς ἀνθρώπους τούς γονεῖς, τούς παπποῦδες, τὴν ζωή τῶν προγόνων τους. Νὰ ξεκόψουν τούς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν παράδοσή τους.
Πόσο διαφορετικὰ θὰ βλέπαμε τὸν συνάνθρωπό μας ἂν τὸν βλέπαμε ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ; Ἂν δοῦμε τὰ ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ ἀγαθὰ ὡς δῶρα τοῦ Θεοῦ ἀποφεύγουμε τὰ δύο ἄκρα: τὴν περιφρόνηση ἢ τὴν ἀπολυτοποίηση καὶ τὴν θεοποίησή τους (π.χ. μόρφωση). Οἱ ἄνθρωποι ποὺ δὲν δέχονται τὸν κόσμο ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ δὲν ζοῦν μὲ κέντρο τὸν Θεὸ ἀλλὰ τὸ Ἐγώ τους.
Καί μόνον ἡ ἔγερση τοῦ ἐσωτερικοῦ προβληματισμοῦ «τί εἶναι Ρωμηοσύνη» ἀποτελεῖ μία ἀφορμή γιά νά ψάξει κανείς, νά διαβάσει, νά ἀναλογιστεῖ καί ἐν τέλει νά συνειδητοποιήσει. Ἕνας μικρός ἀρωγός στήν προσπάθεια αὐτή ἐλπίζουμε ὅτι θά εἶναι οἱ ἐκδοτικές καί ὄχι μόνον, δραστηριότητες τοῦ Σωματείου μας….
Στίς μεγάλες στιγμές τῆς Ρωμηοσύνης ἀνήκει τό Δημοτικό μας τραγούδι. Μέσα του ζεῖ ἀκέρια ἡ ζωή τοῦ ἔθνους. Βγῆκε ἀπό τά σπλάχνα τοῦ λαοῦ, ἀληθινή ″ἁγιωσύνη τῆς ψυχῆς″ καί ἀφηγεῖται τήν ἱστορία του, τίς χαρές καί τίς λύπες του, τίς ἀντιλήψεις του γιά τήν ζωή καί τόν θάνατο.
Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1953 στις 7 μ.μ. έγινε στην Μονή μας [Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Αίγινας, Μονή Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως] η ανακομιδή του λειψάνου, του ιδρυτού και κτήτορος της Μονής Αγίου Πενταπόλεως Νεκταρίου, προεξάρχοντος και χοροστατούντος του οικείου ημών Μητροπολίτου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, Σπετσών και Aιγίvης
Τα παλιά χρόνια, ήταν συνεχής και αδιάκοπη η προσπάθεια της κάθε αγροτικής οικογένειας να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερα είδη διατροφής, για να μπορέσει να θρέψει την πολυάριθμη φαμίλια της.
Έτσι που γίναν τα πράγματα πια, πιο πολύ με κρατούν όρθιο τα βλέμματα παρά τα λόγια. Θεέ μου Μεγαλοδύναμε δώσ’ μας τη δύναμη να σταθούμε∙ εις τέλος.
Κάλαντα Θεοφανείων
Ὅπως συμβαίνει μὲ ὅλους τοὺς πολιτισμένους λαούς, ἔτσι καὶ οἱ Ἕλληνες διαμόρφωσαν τὴν ἱστορία τους μέσα στοὺς αἰῶνες ἄλλοτε μὲ ἔνοπλους ἀγῶνες καὶ ἄλλοτε μὲ πολιτιστικὰ δημιουργικὰ ἐπιτεύγματα. Ἡ πλούσια μακραίωνη ἱστορία μας καταλαμβάνει πολλοὺς τόμους σὲ ἱστορικὰ βιβλία καὶ ἐγκυκλοπαίδειες…
Κάλαντα Χριστουγέννων Θράκης: “Βρε ν’ άνξιτι τις πόρτες σας” κάλαντα από το Μεγάλο Μοναστήρι της Ανατολικής Ρωμυλίας, “Κυρά Θεοτόκα” κάλαντα από το Σαμμακόβι της Θράκης, “Εδώ ήρθαμε να παινίσουμε” κάλαντα από τις Καστανιές Έβρου
Μέσα μόλις σε τρία λεπτά,προσπαθήσαμε να δώσουμε εικόνα σε στίχους και μουσική. Στην μέγιστη προσφορά και το ρόλο της γυναίκας,της μάνας,της κόρης,όταν την χρειάστηκε η πατρίδα μας. Δώσαμε εικόνα και δείξαμε την ομάδα,στα βουνά της Ελλάδας που την προμήθευαν οι γυναίκες,με αγάπη,με όπλα,ρούχα και φαγητό για να αγωνιστούν.
Η Δέσπω, η Μόσχω και οι άλλες ηρωίδες, μαζί με τους άνδρες του Σουλίου, με την αγάπη τους στην Ελευθερία και τη θυσία τους, κατέστησαν πρότυπα για τους υπόλοιπους Έλληνες και απτά παραδείγματα ότι είναι εφικτή η απελευθέρωση της Πατρίδας.
Από αυτούς είναι και οι αμόρφωτοι ρωμηοί, που ντρέπονται, γιατί η θρησκευτική μας μουσική δεν έχει τετραφωνίες, δεν έχει τενόρους και βαρύτονους και μπάσους, δεν έχει κορώνες πρίμο, τέρτσο και σεγκόνο, που είναι πράγματα ευρωπαϊκά. Και βάλθηκαν, οι μωροί, να την επισκευάσουν, να την διορθώσουν, να την μοντερνίσουν.
Βασιλεύουσα Πόλη, δίπλα στον καταγάλανο Βόσπορο, ποιάς άλλης πόλης η δόξα μπορεί ποτέ με τη δική σου να συγκριθεί; Υπήρξες πεδίο μάχης φοβερό μεταξύ πνευματικών αντιπάλων: βλάσφημων αιρετικών και Αγίων του Θεού.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα γεμάτη υπέροχες παραδόσεις, ήθη και έθιμα, που υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ένα από τα παλαιότερα έθιμα της Ελλάδας που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα είναι το έθιμο της κυρα – Σαρακοστής
Ο Χρήστος Μάστορας μας καθήλωσε με την ανάδειξη εκείνου του νέκταρ που είναι αναθρεμμένος ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός. Το δημοτικό τραγούδι και το κλαρίνο του. Αυτά τα θησαυρίσματα που αντηχούσαν σε χαρές και πανηγύρια, σε γάμους και νίκες, σε όλο το φάσμα της ζωής του…
Ο Ευγένιος Βούλγαρης μετά τη Λειψία φιλοξενήθηκε κάποιους μήνες στο Βερολίνο από τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄. Αυτός θεωρείτο εκφραστής της πεφωτισμένης δεσποτείας, ήταν φίλος και χορηγός του Βολταίρου και του άρεσε να φιλοξενεί και να συζητεί με διανοούμενους της εποχής του.
Θυμάσαι την ποδιά της γιαγιάς;
Ο πρώτος σκοπός ήταν να προστατεύει τα ρούχα…
Στην πόλη της Χίου το έθιμο αυτό, από την εποχή των Βαλκανικών πολέμων και την απελευθέρωση του νησιού (1912 – επίσημη προσάρτηση στην Ελλάδα το 1913), απέκτησε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία διασώζονται και εξελίσσονται έως και τις μέρες μας.
Αφιέρωμα της Ε.ΡΩ. στο Άγιο Δωδεκαήμερο. Συνεργασία τομέων Μέσων Μαζικῆς Ἐπικοινωνίας & Ψηφιακῶν Παραγωγῶν.
Τά Χριστούγεννα, τά Φῶτα, ἡ Πρωτοχρονιά, κ’ ἄλλες μεγάλες γιορτές, γιά πολλούς ἀνθρώπους δέν εἶναι καθόλου γιορτές καί χαρούμενες μέρες, ἀλλά μέρες πού φέρνουνε θλίψη καί δοκιμασία
η Μαντώ δίδαξε ότι χωρίς την αγάπη στην Πατρίδα και επομένως χωρίς ελευθερία και ανεξαρτησία δεν υπάρχει ούτε αξιοπρέπεια, ούτε αρετή, ούτε ευτυχία επί της γης
Ἀρχαῖα Ἑλληνικά: εἶναι ἐκπαιδευτικὸ πρόβλημα ἢ εἶναι ἀποτέλεσμα πολιτικῶν ἐκπαιδευτικῶν ἀποφάσεων; Ἀπάντηση σὲ αὐτὸ ἔχουμε ὄχι μόνο ἀπὸ τὰ ἀναλυτικὰ προγράμματα σὲ ὅλες τὶς βαθμίδες τῆς ἐκπαίδευσης, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ διδακτικὰ ἐγχειρίδια, ἡ δὲ δικαιολογία γιὰ τὸν βαθμὸ δυσκολίας τῶν ἀρχαίων γιὰ μᾶς τουλάχιστον τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἀβάσιμη, ἀφοῦ διαβάζοντας ἢ μεταφράζοντας τὰ ἀρχαῖα παραμένουμε στὴν ἴδια γλῶσσα, στὴν γλῶσσα ποὺ ζεῖ 2500 χρόνια.
Στην εκπομπή γίνεται αναφορά στην δράση του προεπαναστατικού ήρωα και αναλύεται η λαϊκή ποίηση η οποία μελοποιήθηκε και έχει τίτλο “Του Κατσαντώνη”. Ακούστε την εκπομπή παρακάτω για τον Σαρακατσάνο θρύλο:
Τέσσερις ημέρες απομένουν ως την 101η επέτειο από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου κι οι παραδόσεις του Ποντιακού Ελληνισμού διατηρούνται ζωντανές από τους νέους αλλά και τα μικρά παιδιά.
Παραθέτουμε δείγμα παραγωγής υλικού για εξ αποστάσεως εκπαίδευση από την αποσπασμένη νηπιαγωγό στη Σχολή Σαχέτι, Καραγιάννη Στέλλα.