Στο ορεινό χωριό της Αγίας Τριάδας, στην Ευρυτανία, ζήσαμε μια συγκλονιστική συνάντηση με την αξιοσέβαστη κυρία Ελένη, που στα 82 της χρόνια ακόμα ακτινοβολεί από ζωή και σοφία. Αυτή η γλυκιά γυναίκα μας υποδέχτηκε με χαρά και μας πρόσφερε μια γλυκιά γεύση από το παρελθόν, τους κολοκυθοκεφτέδες…
«Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια», Μικράς Ασίας – Χορωδία παραδοσιακής μουσικής Σχολείου Ψαλτικής
Παίζει η ορχήστρα των μαθητών του Σχολείου Ψαλτικής, που μελετά ρεπερτόριο από τις περιοχές της Κρήτης και των Δωδεκανήσων.
Με γέλασαν τα πουλιά (Αμπελάκια Έβρου) και Ράικο (Δυτική Μακεδονία)
Παίζει η ορχήστρα των μαθητών του Σχολείου Ψαλτικής, που μελετά ρεπερτόριο από τις περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης.
Η ξενιτιά δεν υποφέρεται, ο χωρισμός από αγαπημένα πρόσωπα και ειδικά από τη μάνα οδηγεί τον στιχουργό να ευχηθεί να μην είχε υπάρξει ποτέ. Να είχε προτιμήσει η μητέρα του να έτρωγε το μήλο που θα οδηγούσε σε αποβολή, ώστε να μην γεννηθεί και ζήσει την ξενιτιά και τον πόνο του αποχωρισμού.
Το “ReportGr”αγαπά να παρουσιάζει την ελληνική παράδοση και πολιτισμό στη σύγχρονη συνέχεια του, ιδίως στους Έλληνες του εξωτερικού και στη δεύτερη και τρίτη γενιά που αντιλαμβάνονται ίσως λίγο διαφορετικά τον ελληνικό πολιτισμό. Κατάλληλη να μας βοηθήσει σε αυτό είναι η νεαρή Αναστασία Φεργαδιώτη
Θάμαν Ποντίων, Σουμελά!
Πολλά παρακαλώ σε
Τη στράτα σ’ κράτ’ α’ ανοιχτόν
Να ’ρχουμαι προσ̌κυνώ σε
Το 2023 είναι ένα έτος που συνδέει τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό με τον Τσάκωνα σημαντικό ποιητή Γεώργιο Σαραντάρη. Φέτος συμπληρώθηκαν διακόσια χρόνια από το γράψιμο του Εθνικού μας Ύμνου και ενενήντα χρόνια από την έκδοση της πρώτης ποιητικής συλλογής του Σαραντάρη στην Ελλάδα «Οι αγάπες του χρόνου».
Ο ανταποκριτής μας απ’ την όμορφη Σίφνο, Θάνος Κασιώτης, έστειλε ένα βίντεο σκέτο μέλι. Τέσσερις ταλαντούχοι μουσικοί μας χαρίζουν το πιο ξακουστό οργανικό της Λέσβου που δεν παραλείπεται από κανένα γλέντι! Είναι τεράστια χαρά να βλέπεις μια τέτοια σύμπραξη, πόσω μάλλον σε νησί που σέβεται γενικώς την παράδοση.
Στην Καστάνιανη Κονίτσης και στα Μαστοροχώρια, στο όρος Γύφτισσα και ανάμεσα στον Σμόλικα και τον Γράμμο, βρεθήκαμε σήμερα για μια μοναδική ηχογράφηση με παραδοσιακά τραγούδια από την περιοχή της Κόνιτσας, με την κομπανία του Αντώνη Κακούρη.
Ένα από τα πιο γνωστά ποντιακά τραγούδια σε σκοπό του χορού ομάλ, το οποίο έχει συνδεθεί με συγκεκριμένους στίχους. Από την έρευνα ωστόσο προκύπτει ότι στον σκοπό τραγουδιόντουσαν δίστιχα της επιλογής των γλεντιστών, ανεξαρτήτως θεματολογίας. Για τον λόγο αυτό επιλέξαμε στην ηχογράφηση αυτή να πούμε δίστιχα, εκτός του πρώτου, το οποίο είναι πλέον σήμα κατατεθέν, της δικής μας επιλογής.
Ασημένια αλυσίδα – Ηπειρώτικο πωγωνίσιο τραγούδι
Τα Ψηλά Βουνά είναι ένα παιδικό μυθιστόρημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου που εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1918 ως αναγνωστικό της Γ’ Δημοτικού στο πλαίσιο της βενιζελικής Γλωσσοεκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης του 1917 που εισήγαγε τη δημοτική γλώσσα στο Δημοτικό σχολείο.
Ως ένδειξη πένθους για την άλωση της Πόλης οι Κρητικοί φορούν από τότε το μαύρο κεφαλομάντηλο που τα κρόσσια του συμβολίζουν τα δάκρυά τους για την εθνική συμφορά. Ο Καπετάν Κάρχας ή «Γραμματικός», λαβωμένος βαριά, ζητά να τον αφήσουν στο Άγιο Όρος και αργότερα γίνεται μοναχός με το όνομα Ιερώνυμος…
Η κυρία Mαρία στό γραφικό χωριό Παραβόλα Αιτωλοακαρνανίας, μοιράζεται την πολύτιμη συνταγή της για μια παραδοσιακή γαλατόπιτα. Με γνήσια ζεστασιά και πάθος μας ταξιδεύει στο χρόνο, χρησιμοποιώντας υλικά που καλλιεργεί η ίδια και μας ετοιμάζει με δεξιοτεχνία την χωριάτικη γαλατόπιτα.
Βασισμένο σε ηχογραφήσεις από τα χωριά της περιοχής της Κόνιτσας. Από μικρός στα γράμματα βρε Παπαγιώργη μου μικρός στα πινακίδια […]
Παραδοσιακό τραγούδι της Θράκης (Terra Melodia)
Ο κ.Μπακούσης μας αφηγείται μερικές από τις εκδηλώσεις λατρείας που βίωσε από τους θαυμαστές του. Άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα ερχόντουσαν να τον ακούσουν να τραγουδάει, ακόμη και άγνωστοι τον πλησίαζαν ζητώντας τραγούδια για την παραμονή τους σε ξένες χώρες.
Ο Γιαννιάς, ”ο γιος που παπανδρέα”, ο Θρυλικός καπετάνιος της Ηλείας και της Αχαΐας που σκορπούσε τον τρόμο στους Αγαρηνούς. Τόσο τρόμο που από την μανία τους, όταν τον έπιασαν ζωντανό, τον κρέμασαν από μια μελικουκιά στ’ αλώνι του Άη Θανάση και τον άφησαν να κρέμεται για τρεις μέρες μέχρι να σπάσει το δέρμα του και τα κόκκαλά του (1804)…
Στον Εμπεσό του ορεινού Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, μας υποδέχεται ο Παύλος, λάτρης του καλού φαγητού, και μας περιγράφει πώς φτιάχνει εκείνος για την οικογένειά του και τους φίλους του, το κλασικό κοκορέτσι της Λαμπρής.
Η Στέλλα είναι μια πολύ ταλαντούχα γυναίκα, που αποφάσισε να επιστρέψει στο ορεινό χωριό της, τη Γρανίτσα στην Ευρυτανία, μετά από αρκετά χρόνια στην πόλη. Εκεί, βρήκε την ηρεμία και την αρμονία που έψαχνε και αφοσιώθηκε στην παρασκευή παραδοσιακών γλυκών της περιοχής.
Στην Ηπειρωτική Ελλάδα & τη Ρούμελη, συναντάμε εκπληκτικά έργα τέχνης που αντέχουν στο χρόνο, από επιδέξιους μαστόρους της πέτρας, τα οποία συνδυάζουν αρμονικά το περιβάλλον με την πολιτιστική μας κληρονομιά.
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ. Αφιέρωμα στην 25η Μαρτίου. Επιμέλεια –παρουσίαση Χρήστος Τσακούμης
Το λαχανόψωμο είναι μια παραδοσιακή πίτα με χόρτα που αντί φύλλου χρησιμοποιούμε ένα χυλό από αλεύρι καλαμποκιού. Τη συναντάμε με μικρές παραλλαγές και διάφορες ονομασίες (πλαστός, μπλατσάρα, λαχανόψωμο) σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Ἰδιαίτερη θέση στήν ἱστορία τῆς νεοελληνικῆς λογοτεχνίας κατέχει τό δημοτικό μας τραγούδι. Εἶναι τό μέσο μέ τό ὁποῖο ὁ λαός μας ἐξέφρασε τούς πόθους καί τούς καημούς του, τίς ἀγωνίες καί τίς προσδοκίες του, δημιουργώντας μιά μοναδική πνευματική παρακαταθήκη. Τό δημοτικό τραγούδι, πού ἀφορᾶ στήν Ἐθνεγερσία τοῦ ᾽21, πῆρε σάρκα καί ὀστά στά κλέφτικα λημέρια…
Το 2023 ονομάσθηκε «Λογοτεχνικό Έτος Άλκης Ζέη», με την ευκαιρία των εκατό ετών από την γέννηση της εν λόγω συγγραφέως… Φέτος ο Ελληνισμός εορτάζει μια σημαντική επέτειο, τα διακόσια χρόνια από τη σύνθεση του Εθνικού μας Ύμνου από τον μεγάλο ποιητή μας Δ. Σολωμό. Στο λόφο του Στράνη, στη Ζάκυνθο, ο 23ετής μόλις ετών μεγαλοφυής Ποιητής, μέσα σε ένα μήνα, τον Μάιο του 1823, συνθέτει τον Ύμνο…
Ο Ευγένιος Βούλγαρης μετά τη Λειψία φιλοξενήθηκε κάποιους μήνες στο Βερολίνο από τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄. Αυτός θεωρείτο εκφραστής της πεφωτισμένης δεσποτείας, ήταν φίλος και χορηγός του Βολταίρου και του άρεσε να φιλοξενεί και να συζητεί με διανοούμενους της εποχής του.
Το μικρό νησί των Ψαρών ήδη στα τέλη του 18ου αι. είχε οργανωμένο ναυτικό και αναπτυγμένες εμπορικές επιχειρήσεις. Είναι από τα πρώτα νησιά, που σήκωσαν τη σημαία της επανάστασης και ανέδειξαν ηρωικούς μπουρλοτιέρηδες.
Για την αξία της Ελληνικής Παράδοσης, ως θεμελιώδους παράγοντα συνέχισης της ύπαρξης του Έθνους των Ελλήνων, έγραψαν οι περισσότεροι λόγιοί μας. Εκφράζουν την αλήθεια, πως με αυτή την Παράδοση οι Έλληνες διατηρήσαμε την ταυτότητά μας επί αιώνες σκλαβιάς σε ετερόδοξους και αλλόθρησκους βάρβαρους κατακτητές μας.
Βασισμένο σε καταγραφή της Δόμνας Σαμίου στα Τσιμάντρια της Λήμνου το 1973
Ε! Εσείς, ειδικοί των σωμάτων και των ψυχών. Ξεχάσατε ότι γεννηθήκατε άνθρωποι και τώρα μέσα σας το θεριό δαγκώνει τα σωθικά σας. Πότε θα σταματήσετε να σπέρνετε διχόνοια, πότε θα πάψετε να θερίζετε χαρές; Ω! Έλληνες, ας αφήσουμε τα λόγια κι ας ξαναπιάσουμε τα λουριά. Αυτοί δε φοβούνται μήτε Θεό μήτε άνθρωπο. Ας τους δείξουμε πως η λευτεριά βρίσκεται στα δουλεμένα χέρια…
Πόνο μᾶς προξενεῖ ἡ στρέβλωση καί ἡ ἐμπορευματοποίηση τῶν ἐθίμων τῶν Χριστουγέννων, ὅσο καί τῶν λοιπῶν μεγάλων χριστιανικῶν ἑορτῶν, τήν ὁποία προβάλλουν κάποια Μέσα Ἐνημερώσεως, μέ τρόπο πιεστικό, διαρκῶς ἐπαναλαμβανόμενο, ἐπιχειρώντας νά ἐκτοπίσουν, ἴσως ἐνσυνείδητα, ἴσως ἀπό ἐπιπολαιότητα, τή χριστιανική ἑλληνική παράδοση ἀπό τή χώρα μας…
Στο Μονοδένδρι της Ηπείρου, στο πανέμορφο πέτρινο χωριό του Ζαγορίου, μας υποδέχεται ο Νίκος με τους φίλους του και μας μιλάει με περηφάνεια για την σαρακατσάνικη καταγωγή του και το χωριό του – που υπήρξε η πατρίδα καταγωγής του Ερημίτη του Βάλτου – Αγίου Ανδρέα εν Καλάνης.