ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ἔφθασε ὅμως ἡ νηστεία τῆς Παναγίας, τὸν δεκαπενταύγουστο. Ὁ Τοῦρκος, μόλις κατάλαβε ὅτι ὁ Ἰωάννης δὲν ἤθελε νὰ χαλάσει τὴν νηστεία καὶ νὰ ἀρτυθεῖ, ἀποφάσισε νὰ τὸν κλείσει σ’ ἕνα στάβλο. Ἐκεῖ τὸν κλειδαμπάρωσε γιὰ ὅλο τὸ διάστημα τῶν 15 ἡμερῶν καὶ πότε τὸν κρεμοῦσε καὶ τὸν κάπνιζε μὲ ἄχυρα καὶ πότε τὸν χτυποῦσε μὲ τὸ σπαθὶ τοῦ προσπαθώντας νὰ τὸν κάνει νὰ φάει καὶ νὰ χαλάσει τὴν νηστεία

Σέ κλίμα πικρίας ἐξαιτίας τῆς ταπεινωτικῆς καί ἐπικίνδυνης Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν ὁ ἀπανταχοῦ γῆς Ἑλληνισμός γιορτάζει τήν ἐπέτειο κήρυξης τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821, ἡ ὁποία ὁδήγησε στήν ἀπελευθέρωση ἀπό τόν τουρκικό ζυγό. Στήν ἀναγέννηση καί ἀνασύσταση τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους. Στήν Ἐθνική μας παλιγγενεσία.

Ἡ σύγχρονη ἱστοριογραφία διακρίνει τήν προσπάθεια καί τήν διαδικασία συγκροτήσεως τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους μεθοδολογικά σέ τέσσερις περιόδους: τήν προεπαναστατική περίοδο 1770 – 1820, τήν περίοδο τοῦ ἀγῶνα γιά ἀνεξαρτησία 1821 – 1828, τήν καπποδιστριακή 1828 – 1831 καί τήν ἀπολυταρχία τοῦ Ὄθωνα 1833 – 1843

Μάθε λοιπόν, εσύ που πάντα ένοχα κρύβεσαι από τον λαό, που σε έβαλε να τον κυβερνάς, ότι τον Έλληνα, όσο και να τον πατήσεις κάτω και να τον λιώσεις,δεν θα καταφέρεις να τον φιμώσεις ποτέ! Τον Έλληνα, κάθε φορά που τον καλεί η ιστορία, δεν τον λυγίζει κανένα δάκρυ που εσύ θα του προκαλέσεις.

Άνοιξε για άλλη μια φορά σε δημόσια συζήτηση  το ζήτημα του τάφου του Μωάμεθ του Πορθητή και όλων των πιθανών μυστηρίων που κρύβονται εκεί και τα οποία για πολλούς αποτελούν μεγάλο ταμπού για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας.

Μετὰ τὸν ἀπαγχονισμὸν τοῦ Πατριάρχου Γρηγορίου τοῦ Ε’ τὸ 1821, ἐστάλη ἐκ μέρους τῆς συντεχνίας τῶν Χαλκέων ὁ τότε γραμματεὺς αὐτῶν Γεώργιος Τρανταπούρης ἐκ Χορτοκοπίου εἰς τὴν Ἐπαρχίαν Βαζελῶνος, διὰ νὰ εἰδοποιήση τοὺς ἡγουμένους τῶν τριῶν Μονῶν, ὅτι ἐξερράγη ἑλληνικὴ Ἐπανάστασις εἰς τὴν Κάτω Ἑλλάδα.

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ Ἑλληνισμὸς τῆς Κωνσταντινούπολης, τῆς Ἴμβρου καὶ Τενέδου, ἔζησε καὶ ὑπέστη τὴ Μικρασιατικὴ Καταστροφή, ὄχι τὸ 1922, ἀλλὰ σὲ ὅλο τὸ ἑπόμενο διάστημα τοῦ 20οῦ αἰώνα, μὲ κορύφωση τὰ Σεπτεμβριανὰ τοῦ 1955.

Η τελευταία ομιλία που διακόπηκε από τα δακρυγόνα 

Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις ανά την Υφήλιο, έχοντας υπ’ όψιν τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα της ονομασίας της γειτονικής χώρας των Σκοπίων και εν όψει των επερχόμενων εκλογών, ομόφωνα αποφασίζουν τα ακόλουθα :

Οἱ διωγμοί σέ βάρος τῶν Ἑλλήνων εἶναι Γενοκτονία, ἀφοῦ ὑπῆρξαν «ὁμαδικοί φόνοι και συστηματική ἐξάλειψη τῶν ἰδίων και τῶν χαρακτηριστικῶν τους ἀπό τίς πατρογονικές τους ἑστίες». Τή Γενοκτονία πρίν ἀπό εἴκοσι τέσσερα χρόνια ἀναγνώρισε ὁμόφωνα ἡ Βουλή τῶν Ἑλλήνων, στίς 24 Φεβρουαρίου 1994.

Τι Πιστεύω για την Μακεδονία – Ο Φιλέλληνας απο το Βέλγιο

Δύο (2) σημαντικές επιστολές προς τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου :
α) Δεκαοκτώ Πρέσβεις ε.τ. έστειλαν ανοικτή επιστολή προς τα μέλη της Βουλής εκφράζοντας τις βαθιές τους ανησυχίες για τις συνέπειες της Συμφωνίας των Πρεσπών όπου οδηγείται εσπευσμένα για κύρωση και
β)Ανοικτή επιστολή με την οποία αναλύουν τα γκρίζα σημεία της συμφωνίας για το «Μακεδονικό», στέλνουν 12 καθηγητές Πανεπιστημίου. Στην επιστολή οι πανεπιστημιακοί αναφέρονται στο όνομα «Βόρεια Μακεδονία», στα λάθη της ελληνικής διπλωματίας και στις αντιφάσεις της εξωτερικής πολιτικής