ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Επιχείρηση «Χρυσόμαλλο δέρας». Ανήμερα της «Παναγίας», Κυριακή 15 Αυγούστου 1993

Εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου, περίπου 1500 Ελληνοπόντιοι είχαν εγκλωβιστεί στην περιοχή και βρέθηκαν στο έλεος των μαχών, ζητώντας βοήθεια από την Ελληνική Πολιτεία. Η παροχή βοήθειας από ξηράς και αέρος ήταν αδύνατη

H θεία οπτασία του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή

Το δε φως εκείνο δεν ήταν όπως το φυσικό που δίνει ο ήλιος ή το τεχνητό που κάνουν οι άνθρωποι, αλλά ήταν φως εξαίσιο, λευκό, άυλο, που δεν είναι μόνον απ΄ έξω, καθώς τούτο το φυσικό, που επιτρέπει στους έχοντας όραση να βλέπουν εξωτερικά. Το φως εκείνο είναι και μέσα στον άνθρωπο και το αισθάνεται σαν δική του πνοή και τον γεμίζει σαν τροφή….

Ὁ ἀνυποχώρητος Nεομάρτυς ἅγιος Ἰωάννης καί ἡ νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου

Ἔφθασε ὅμως ἡ νηστεία τῆς Παναγίας, τὸν δεκαπενταύγουστο. Ὁ Τοῦρκος, μόλις κατάλαβε ὅτι ὁ Ἰωάννης δὲν ἤθελε νὰ χαλάσει τὴν νηστεία καὶ νὰ ἀρτυθεῖ, ἀποφάσισε νὰ τὸν κλείσει σ’ ἕνα στάβλο. Ἐκεῖ τὸν κλειδαμπάρωσε γιὰ ὅλο τὸ διάστημα τῶν 15 ἡμερῶν καὶ πότε τὸν κρεμοῦσε καὶ τὸν κάπνιζε μὲ ἄχυρα καὶ πότε τὸν χτυποῦσε μὲ τὸ σπαθὶ τοῦ προσπαθώντας νὰ τὸν κάνει νὰ φάει καὶ νὰ χαλάσει τὴν νηστεία

Οι 3 άγνωστοι Έλληνες που κράτησαν Θερμοπύλες και σκοτώθηκαν το 1974 στην Κύπρο. Αρνήθηκαν να αφήσουν τη θέση τους στη δεύτερη εισβολή (Βίντεο)

Η απάντηση που πήρε ο λοχίας απο τον Σταυριανάκο, ήταν ξεκάθαρη. «Άκουσε να σου πω Λοχία. Είμαστε Έλληνες Στρατιώτες, εδώ είναι Ελλάδα και είμαστε υποχρεωμένοι να πέσουμε μέχρι ενός. Τα άρματα θα περάσουν από πάνω μας!»

Ἕνα βίωμα σ’ ἕνα παρεκκλήσι τοῦ Προφήτη Ἠλία

Πρέπει νὰ ἦταν, ἂν θυμᾶμαι καλὰ, τὸ 2007. Μέχρι τότε  ζοῦσα στὴν Πρὸ Χριστοῦ ἐποχή, ὅπως λέει καὶ ἕνας φίλος, ἐννοώντας ὅτι βρισκόμουνα μακριὰ ἀπὸ τὸν Χριστό μας καὶ τὴν ἐκκλησία του.

Η θαυμαστή εμφάνιση της Αγίας Ευφημίας στον Άγιο Παΐσιο

Τὴν Τρίτη, κατὰ ἡ ὥρα 10 τὸ πρωί, ἤμουν μέσα στὸ Κελί μου καὶ ἔκανα τὶς Ὧρες. Ἀκούω χτύπημα στὴν πόρτα καὶ μιὰ γυναικεία φωνὴ νὰ λέει: «Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἠμῶν…». Σκέφθηκα: «Πῶς βρέθηκε γυναίκα μέσα στὸ Ὅρος;». Ἐν τούτοις ἔνιωσα μιὰ θεία γλυκύτητα μέσα μου καὶ ρώτησα: – Ποιὸς εἶναι; -Ἡ Εὐφημία! (ἀπαντᾶ). -Σκεφτόμουν, «ποιὰ Εὐφημία; Μήπως καμιὰ γυναίκα ἔκανε καμιὰ τρέλα καὶ ἦρθε μὲ ἀνδρικὰ στὸ Ὅρος;

Ο Άγιος Πορφύριος μας ευλόγησε και εξαφανίστηκε!

Μαρτυρία της Γερόντισσας Μάρθας, Ηγουμένης της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου (Φυρρά) Σαντορίνης από το βιβλίο «Ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες), εκδ. Ενωμένης Ρωμηοσύνης

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός: Αυτό κι αν δεν ήταν θαύμα!

Στα μισά του καλοκαιριού -δεν θυμάμαι με ποιο τρόπο- ο Κύριος με προειδοποίησε ότι η εξορία μου θα τελείωνε σύντομα.

“-Λουκιανός; -Όχι, Λουκιλλιανός. -Πώς; Λογγίνος;” – Η θαυμαστή εμφάνιση του Aγίου Λουκιλλιανού στον Γέροντα Παΐσιο!!! (3 Ιουνίου 1979)

Ήταν 2 Ιουνίου 1979 απόγευμα. Ο Γέροντας είχε μόλις μεταφέρει τα πράγματά του στο κελλί της Παναγούδας χωρίς να προλάβει να τα τακτοποιήσει. Ετοιμαζόταν για τον εσπερινό και ρώτησε τον μοναχό που τον βοηθούσε ποιος άγιος εόρταζε την επόμενη ,αλλά εκείνος δεν θυμόταν. Του είπε ότι αύριο που θα έρθει θα του πει και έφυγε βιαστικός, γιατί σουρούπωνε.

Το θαυμαστό περιστατικό με τον επίσκοπο που εξώμοσε και έγινε Μωαμεθανός

Άφησε το ποτήρι στο τραπέζι και γύρισε να δει αν διασκέδασαν μ’ αυτό οι συνδαιτυμόνες του. Όμως τότε διεπίστωσε έκπληκτος πως οι Τούρκοι όχι µόνο δε γελούσαν, αλλά τον κοιτούσαν έντρομοι. «Ε, βρε», τους είπε, «εγώ σας το έκανα για να γελάσετε και σεις τι με κοιτάτε σαν χαμένοι;»

Ευγένιος Ροντιόνοφ – Μαρτύρησε για να μην βγάλει τον Σταυρό

O νεομάρτυς Ευγένιος Ροντιόνωφ ήταν στρατιώτης στον πρώτο πόλεμο της Τσετσενίας,επί Γέλτσιν. Συνελήφθη από τσετσένους αντάρτες, βασανίστηκε, σφάχτηκε σαν αρνί και αποκεφαλίστηκε όταν αρνήθηκε να γίνει μουσουλμάνος και να πολεμήσει εναντίον της Ρωσίας, όπως είπε ο ίδιος ο δήμιος στη μητέρα του.

Κώστας Ηλιάκης: Δεκαέπτά χρόνια από τη δολοφονία του ήρωα Σμηναγού

Δεκαέξι χρόνια από την ημέρα που «πάγωσε» το πανελλήνιο στο άκουσμα της είδησης ότι οι Τούρκοι σκότωσαν Έλληνα πιλότο. Δεκαέξι χρόνια από την ημέρα που Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν μια ανάσα από την εμπόλεμη σύρραξη. Δεκαέξι χρόνια από την μπαμπεσιά του Τούρκου πιλότου Ιμπραήμ Χάλι. Δεκαέξι χρόνια από το θάνατο του ήρωα Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη.

Ιστορίες από το Έπος του 40 – Η φοβερή χαράδρα

Όμως, ο Θεός έκαμε το θαύμα Του. Μόλις αρχίσαμε να μπαίνουμε στην χαράδρα είδαμε να σκάνε τα εχθρικά βλήματα μισό περίπου μίλι, πιο μπροστά από μας. Μέσα στη χαράδρα δεν έπεφτε ούτε ένα! Παράξενο, είπαμε, η φάλαγγά μας, στρατιώτες και ζώα φορτωμένα τα κανόνια μας, υπερέβαινε τα δύο μίλια.

Ιστορίες απο την Μικρά Ασία – Τα ξύλα του παπά και οι Κρυπτοχριστιανοί

ιόμισε ο μαχαλάς απ’ τις φωνές του. Ο παπάς, τον ακολούθησε φοβισμένος. «Τρελός θα’ ναι» σκέφτηκε κι από μέσα του έλεγε όσες ευχές του ερχόντουσαν στο μυαλό. Μπροστά στην αυλόπορτα του σπιτιού φώναξε ένα όνομα. Ύστερα και με μία κλωτσιά την άνοιξε διάπλατα.

Πασχαλινές Ιστορίες – Το Διαζύγιο

Παρά τη διαφορά τους, αποτελούσαν ένα τέλεια συντονισμένο ζευγάρι. Ο βηματισμός τους ήταν ομοιόμορφος και η άμαξα διέγραφε μιαν ομαλότατη πορεία χωρίς κλυδωνισμούς. Πώς τα κατάφερναν; Μα χάρη στον άνθρωπο που κρατούσε στα χέρια του τα χαλινάρια. Δεν είχε μαστίγιο. Ούτε και φώναζε. Αντιθέτως! Σιγοτραγουδούσε και σφύριζε εύθυμα.

Αυτή η γιαγιά είναι η μεγαλύτερη εχθρός των supermarket και ο λόγος είναι απλός

Αν υπήρχαν κάποιοι εκατοντάδες ακόμη άνθρωποι σαν την Χουστουλάκη Πελαγία είμαστε σίγουροι πως οι μεγάλες αλυσίδες των σουπερ μαρκετ στην Ελλάδα θα κινδύνευαν με κλείσιμο. Η γλυκύτατη 84χρονη γιαγιά καταφέρνει μόνη της να παράγει τα πάντα φτάνοντας σε σημείο να μην χρειάζεται να πηγαίνει ούτε σούπερ μαρκετ ούτε λαϊκή.

ΚΓ΄. Γερω–Μητροφάνης Ἁγιοπαυλίτης

Ἔ­βλε­πε συ­χνά τόν δι­ά­βο­λο ὀ­φθαλ­μο­φα­νῶς. Τό κελ­λί του γέ­μι­ζε δα­ί­μο­νες. Ἕ­νας πά­νω στό ρά­φι, ἕ­νας κά­τω ἀ­πό τό κρεβ­βά­τι… καί ἦ­ταν ὅ­λοι γυ­μνοί. Τό ἀ­νέ­φε­ρε στόν Γέροντα: «Τί ᾿ναι αὐ­τοί, Γέροντα; Ἔ­ξω χι­ο­νί­ζει, αὐ­τοί ὁ­λό­γυ­μνοι. Δέν κρυ­ώ­νουν; Δέν μέ ἀ­φή­νουν σέ ἡ­συ­χί­α».

Το ρολόϊ… και η προφητεία του παπά για την Ελλάδα και τους Έλληνες!

Έμεινα άφωνος απ’ την απόκρισή του. Δε σταμάτησε εκεί: «Ο αέρας που αναπνέεις είναι η ζωή, όμως ποτέ δε τον βλέπεις, κι όμως ξέρεις πως είναι εκεί, για σένα και για όλους μας. Έτσι είναι κι ο Θεός μας, ζωοδόχος και άπειρος. Μας δίνει κουράγιο, μας περιτριγυρίζει σε κάθε μας στιγμή.

Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής – Αχλάδι Φθιώτιδας και ένα θαύμα

Εκεί, στο μνήμα του Ιερέα, έγινε και το εξής θαύμα ας μου επιτραπεί η λέξη. Η Σύζυγος είδε το μνήμα του Ιερέα που ήταν γεμάτο χορτάρια και θέλησε να το καθαρίσει. Πήρε λοιπόν κάποια πανάκια…..

Εγώ πήγα στο Χριστούλη και στην Παναγίτσα ψηλά στόν ουρανό (‘Ενα σύγχρονο θαύμα του Αγίου Ραφαήλ)

Ο αδελφός μας Αβραάμ το απόγευμα ήρθε στο άδειο σπίτι μας να κάνει Παράκληση στον άγιο Γεώργιο για την υγεία του Μιχάλη. Κάποια στιγμή έλαμψε το δωμάτιο, τόσο που τρόμαξε. Από που ήρθε τόσο φως; Ίσως η Χάρη του Αγίου.

Η Ευχή του Ιησού, Συμβουλές – Γράμμα Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα σε Πνευματικό του Παιδί (1 απο 5) – 11-8-2011

“Αυτή η προσευχή είναι ατομική βόμβα κατά του διαβόλου και γι αυτό και έχει τόση δυσκολία στην προσπάθεια να την κρατήσουμε στην αναπνοή μας, στην καρδία μας… ” – Η Ευχή του Ιησού, Συμβουλές – Γράμμα Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα σε Πνευματικό του Παιδί (1 απο 5) – 11-8-2011

Γιατρέ Ευρυβιάδη Μπαϊραμίδη σε ευχαριστούμε!

Κανένας γιατρός δεν θα έκανε, ότι έκανε αυτός, για να σώσει μία ηλικιωμένη γιαγιά 85 ετών, βάζοντας την σε χειρουργείο εγκεφάλου, Κυριακή βράδυ, μη περιμένοντας πλήρη προεγχειρητικό έλεγχο…

Δημητράκης Δημητριάδης: Ο δολοφονημένος απ’ τους Άγγλους 7χρονος Ήρωας

Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται ασφαλώς το παιδικό ανάγνωσμα «Μικρός Ήρωας», όπου μια ομάδα ελληνόπουλων πολεμά με θάρρος τους κατακτητές.

Ηλίας Παναγουλάκης – Ο ασκητής της Καλαμάτας

Από τότε και σε όλη του τη ζωή έλεγε «τι παράξενα, τι μυστήρια που ενεργεί ο Θεός; Εμένα στο φώς με οδήγησε μια γριά τυφλή. Τι σοφά που ενεργεί ο Θεός! Είχα την εντύπωση ότι την οδηγούσα εγώ. Και ο Θεός μου έδειξε, ότι μου την είχε στείλει για να  οδηγήσει Εκείνος, με αυτήν την «τυφλή», στο φώς της επιγνώσεώς του εμένα που ‘έβλεπα’».

Ασκητές μέσα στον κόσμο Α’ – Ἔ­λαμ­ψε τό πρό­σω­πό της 

Πα­ρα­μο­νή Θεο­φα­νεί­ων τοῦ 2000. Πρω­τά­για­ση (ἁγια­σμός τῆς πα­ρα­μο­νῆς τῶν Θεο­φα­νεί­ων). Στό Πή­λι­ου­ρι, ἕνα χω­ριό τῆς Χει­μάρ­ρας τῆς Βο­ρεί­ου Ἠπεί­ρου, ὁ ἱε­ρέ­ας κα­τε­βαί­νει ἀ­πό τό αὐ­το­κί­νη­το πού τούς με­τέ­φε­ρε ὡς ἐκεῖ καί ἑτοι­μά­ζε­ται ν᾽ ἁγιά­ση τά σπί­τια.  

Ὁ Παράξενος Πόλεμος

Θὰ προτιμοῦσες δηλαδὴ νὰ ἐπεμβαίνει δυναμικά; Νὰ πᾶς νὰ κάνεις τὸ κακὸ καὶ νὰ σὲ σταματάει μὲ τὸ ζόρι; Νὰ ρίχνει κεραυνὸ σὲ κάθε σου παρεκτροπή; Τὸν θέλεις χωροφύλακα νὰ σὲ αστυνομεύει; Νὰ καταργήσει τὴν ἐλευθερία σου; Ἔ; Αὐτὸ θά ‘θελες;

Ἡ Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια

Πάντα μὲ δυσκόλευε νὰ γράφω ἐκθέσεις. Ἐπειδὴ ὅμως τὸ γεγονὸς ποὺ ἔζησα ἦταν ἀληθινό, μοῦ εἶναι πολὺ εὔκολο νὰ γράψω γι’ αὐτό. Μετὰ ἀπὸ μιὰ ἐπίσκεψη στὸν γυναικολόγο μου, ἐκεῖνος μοῦ εἶπε πὼς ἔχω μία κύστη στὴν ὠοθήκη καὶ πὼς ἔπρεπε νὰ ἀφαιρεθεῖ χειρουργικά.

Βίος καὶ Θαύματα Ἁγίου Διονυσίου του Νέου ἐκ Ζακύνθου Ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης

Ὁ Ἅγιος τότε, μὲ τὴ σχετικὴ αὐστηρότητα, τοῦ λέγει: -Δὲν θυμᾶσαι τὴν (δεῖνα) μέρα, ποὺ λειτουργοῦσες καὶ σοῦ ἔπεσεν Τίμιος Μαργαρίτης, ἐπειδὴ δὲν ἔδειξες τὴν ἀπαιτούμενη προσοχή; Ὁ Ἱερομόναχος ἔμεινε κατάπληκτος, μόλις ἄκουσε τὰ ἀποκαλυπτικὰ λόγια του Ἁγίου. Ἔπεσε μὲ δάκρυα μετανοίας, ὡμολόγησε τὴν ἐνοχή του καὶ ζήτησε συγχώρησι. Ὁ Ἅγιος ἐνουθέτησε τὸν Ἱερομόναχο νὰ προσέχῃ στὸ μέλλον. Τοῦ συνέστησε νὰ πλησιάζῃ τὸν ἐπουράνιο Βασιλέα μὲ εὐλάβεια, φόβο καὶ τρόμο, τὸν ὁποῖον οὔτε καὶ αὐτοὶ οἱ ἄγγελοι δὲν ἠμποροῦν νὰ κοιτάξουν.

Οί αφορισμένοι άλιωτοι μοναχοί τού Αγίου Όρους…

Καί αφού έκαψαν τούς ανθενωτικούς μοναχούς στόν Πύργο τής Μονής Ζωγράφου προχώρησαν καί  στην Μονή  τού Βατοπαιδίου, και επειδή εκεί τους έλεγξαν ως Αιρετικούς, διά τούτο τον μέν Ηγούμενον αφού τον έδεσαν με αλυσίδες τον κατεπόντισαν εις την θάλασσα, τους δε άλλους δώδεκα Μοναχούς, τους απηγχόνησαν είς τόπον λεγόμενον σήμερα Φουρκόβουνον.

ΚΑ΄. Ὁ μυστηριώδης ἔγκλειστος Ἡρωδίων

Τό δύ­σκο­λο ἔ­τος 1986, πού ἔ­κα­νε βα­ρύ χει­μῶ­να καί με­γά­λες πα­γω­νι­ές, δέν ἐ­ξη­γεῖ­ται ἀν­θρω­πί­νως  πῶς μπό­ρε­σε καί ἄν­τε­ξε. Μά­λι­στα κυ­κλο­φο­ροῦ­σε ξυ­πό­λυ­τος μέ­σα στό Κελ­λί του. Δέν εἶ­χε κρεβ­βά­τι καί ποτέ του δέν ξάπλωνε∙ πάν­τα στε­κό­ταν ὄρ­θιος ἤ ἀ­κουμ­ποῦ­σε λί­γο στήν ἄ­κρη ἑ­νός πάγ­κου πού ἦ­ταν γε­μᾶ­τος πράγ­μα­τα πα­λαι­ά γιά τά σκου­πί­δια

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος, ὁ Τίμιος Πρόδρομος καὶ ὁ λαουτιέρης*

Κάποτε στὴν Κωνσταντινούπολη ζοῦσε ἕνας φτωχὸς λαουτιέρης. Ὀ ὀργανοπαίκτης αὐτὸς εἶχε τὴν συνήθεια νὰ πηγαίνει, δύο φορὲς τὴν ἡμέρα, ἔξω ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ Μονὴ τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὴν Πέτρα, ἡ ὁποία ἦταν ἀπέναντι ἀπὸ τὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, καὶ νὰ παίζει τὸ λαοῦτο του πρὸς τιμὴν τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Μετὰ ἔμπαινε στὸν Ναό…..

Στην κηδεία του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη

Όταν έφθασα στο Μοναστήρι και είδα τον Γέροντά μου στο φέρετρο, έτρεχαν ασταμάτητα τα δάκρυά μου! Είχε ένα γλυκύτατο πρόσωπο. Σου έδινε την εντύπωση ότι κοιμόταν. Το σώμα του ήταν εύκαμπτο, μαλακό και τρυφερό! Η θερμοκρασία του σώματός του ήταν η φυσιολογική. Είχε σημάδια αγιότητος!

ΚΒ΄. Ἡγούμενος Εὐθύμιος Ζωγραφίτης

Κά­πο­τε πού με­τέ­φε­ρε χόρ­τα μέ τό τρα­κτέρ τόν πῆ­ρε ὁ ὕ­πνος πά­νω στό τι­μό­νι καί  ἔπε­σε μέ τό τρα­κτέρ στό πο­τά­μι. Τότε, τοῦ ξα­ναεμ­φα­νί­σθη­κε ἡ Πα­να­γί­α. Τόν ἔ­σω­σε, χω­ρίς νά πά­θη τί­πο­τε, καί τοῦ εἶ­πε: «Δέν  πρέ­πει νά κά­νης ὑ­περ­βο­λές. Ἄν δέν εἶ­χα ἔρ­θει, τί θά πά­θαι­νες!».

Σελίδες