Ας αρωματιστούμε από αριστεία τιμής, ανδρείας και ηρωισμού, προστρέχοντας σε άνθη μυρίπνοα, ποτισμένα με αίμα, αίμα ελληνικό. Σε κείμενα όπου λάμπει το μεγαλείο του λαού μας την περίοδο του Έπους του 40.
Αγωνιζόμενος ο Καποδίστριας για μια «σωτηριώδη Ἰδιογενὴ Παιδαγωγία» –με βάση τη διαχρονική ελληνική γλώσσα, την παγκοσμίως διαλάμπουσα Κλασική Γραμματεία και τις ακατάλυτες πολιτισμικές αξίες του ιστορικού μας Γένους– χαρακτήριζε την πρώιμη μετανάστευση Ελλήνων για σπουδές στο εξωτερικό ως «ὄνειδος» για την Ελλάδα.
Σε ένα από τα ομορφότερα μέρη της Ελλάδας, στο δρόμο που οδηγεί από το πανέμορφο Καρπενήσι προς τον Προυσο, υπάρχει χαμηλά στο βουνο ενα προσκυνητάρι γύρω από το οποίο υπάρχουν αμέτρητα κομποσχοινια και τάματα προσκυνητών αλλά κ ταξιδιωτων. Ολα αφιερωμένα στα βήματα της Παναγιας.
Γυναίκα, σήκω, ξύπνα. Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω …; Γυναίκα, πέθανα λέει, και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι. Ποιoς να πάρει την ψυχή μου. Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν….
Ο Χρήστος Σαπρανίδης είναι ένας παθιασμένος γεωπόνος. ” Έγινε η επιστήμη μας μια συνήθεια. Αδράνεια για το δημόσιο Γεωπόνο και εμπόριο για τον ιδιώτη συνάδελφο. Έγινε κι ο αγρότης μεροκαματιάρης των επιδοτήσεων…” αναφέρει περιγράφοντας ένα εφιαλτικό τοπίο στον πρωτογενή -αγροτοδιατροφικό τομέα όπου καταντήσαμε να εισάγουμε το 90% του βόειου κρέατος και το 75% της επιτραπέζιας ντομάτας.
– Γέροντα, ποιοι νόμοι λέγονται πνευματικοί; – Θα σου εξηγήσω: Όπως στην φύση υπάρχουν οι φυσικοί νόμοι, έτσι και στην πνευματική ζωή υπάρχουν οι πνευματικοί νόμοι. Ας πούμε,όταν πετάει κανείς ένα βαρύ αντικείμενο ψηλά, με όσο περισσότερη ορμή και όσο πιο ψηλά το πετάξει, με τόσο μεγαλύτερη δύναμη θα πέσει κάτω και θα συντριβεί. Αυτός είναι φυσικός νόμος.
Έγκυος λοιπόν στο δεύτερο παιδί μου. Ύστερα από την πρώτη υποψία της γιατρού, οι εξετάσεις που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν το τραγικό γεγονός. Τρισωμία 18. Το μωρό ήταν τραγικά άρρωστο και μη συμβατό με τη ζωή. Τρύπα στην καρδιά, το νεφρό μη σωστά σχηματισμένο, το χεράκι του γυρισμένο ανάποδα και άλλα πολλά που δεν χρειάζεται να αναφέρω.
«Όλο το κακό ξεκινάει από την απιστία. Απομακρύνθηκαν οι άνθρωποι από την Εκκλησία και στράφηκαν στην αμαρτία. Έλειψε ο φόβος του Θεού. Μπήκε πολύ η λογική. Κλονίζεται η πίστη ήδη από την παιδική ηλικία, με τον τρόπο που γράφονται σήμερα τα βιβλία στα σχολεία. Αγρίεψαν οι άνθρωποι. Δεν βλέπει κανείς εύκολα φυσιολογικούς ανθρώπους. Λευκές, μαύρες μαγείες. Υπάρχει στους πολλούς ανθρώπους κάποια δαιμονική επίδραση. Πλήθυναν τα ψυχοφάρμακα.
Ἀδαμάντινο σκεῦος τῆς χάριτος, κρυστάλλινο σκήνωμα τοῦ πλούτου καὶ τῶν χαρισμάτων τῆς θεότητος.
Ἰσαπόστολος γιατί ἀνέστησε ἀπὸ τὴν τέφρα τῆς ἐκκοσμίκευσης τὴν Ἀμερικανικὴ Ὀρθόδοξη ἐκκλησία, ἀλλὰ ἐπηρέασε μὲ τὰ πυρφόρα κυρήγματά του καὶ γενικὰ τὸν προφητικὸ λόγο του ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τῆς ὑφηλίου. Μάρτυρας γιατί κονταροχτυπήθηκε μὲ τὴ μασσωνία καὶ τὸν Σιωνισμὸ στὸ κέντρο τῶν Ἀντιχρίστων προγραμματισμῶν.
Όταν βλέπεις έναν να υποφέρει για Ιερά πράγματα, αυτός έχει θειο ζήλο. Από αυτό μπορείς να καταλάβεις και τον διά Χριστόν σαλό. Αν πάρεις λ.χ. μια εικόνα και την βάλεις μπροστά του ανάποδα, θα τιναχθεί επάνω ό διά Χριστόν σαλός· έτσι τού κάνεις τεστ. Υπάρχει δηλαδή και δικαία, θεία αγανάκτηση, και μόνον αυτή η αγανάκτηση δικαιολογείται στον άνθρωπο.
Καθάρισε το σάπιο, πήρε με ακρίβεια τα μέτρα, έκοψε το σανίδι και πήγε να το τοποθετήσει. Όταν το έβανε στη θέση του, το σανίδι ήταν μεγαλύτερο. Το πήρε, έκοψε το περίσσιο και πήγε πάλι να το τοποθετήσει. Το είδε πως ήταν μικρότερο απ΄ ότι έπρεπε.
Όλοι μας, αρχίζοντας από μένα, συνεχώς κρίνουμε και κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον και γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο στη φοβερά κρίση του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. Θα μας κρίνει Αυτός διότι και εμείς κρίνουμε τους άλλους, ψάχνουμε να βρούμε στον πλησίον μας το παραμικρό σφάλμα ενώ τις δικές μας αμαρτίες δεν τις βλέπουμε και ούτε θέλουμε να τις σκεφτόμαστε.
Μαθητές ηλικίας κάτω των 15 ετών έχουν περισσότερες πιθανότητες να χτυπηθούν από κεραυνό παρά να πεθάνουν από κορωνοϊό, υποδεικνύουν νέα νούμερα, εν μέσω αυξανόμενης πίεσης στην Κυβέρνηση να λάβει περισσότερα μέτρα για να φέρει τους μαθητές πίσω στις σχολικές τάξεις όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Την προσωρινή αναστολή της έρευνας, που βρίσκεται στη Φάση 3, του εμβολίου κατά του νέου κορωνοϊού, από την AstraZeneca και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, γνωστοποίησε ένας εκπρόσωπος της εταιρείας, μετά την εμφάνιση υποψίας σοβαρής ανεπιθύμητης αντίδρασης σε έναν ασθενή, που συμμετείχε εθελοντικά στο πρόγραμμα, στη Βρετανία.
Αντ’ αυτού ο διάβολος καταφέρνει και παίρνει την ψυχική αυτή δύναμη από την μπαταρία της ψυχής μας και τη μεταχειρίζεται για κακό, την κάνει κατάθλιψη και φέρνει την ψυχή στην νωθρότητα και στην ακηδία. Βασανίζει τον άνθρωπο, τον κάνει αιχμάλωτο του, τον αρρωσταίνει ψυχικά.
Ο Άγιος Παΐσιος, όταν ήθελε να πάει να προσευχηθεί στην Παναγία, έκοβε λίγα αγριολούλουδα έξω από την καλύβη του και τα πήγαινε στην Εικόνα Της. «Πώς να πάω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;», έλεγε.
Ένας από τους αγίους πατέρες είπε: Ήταν ένας γέροντας αναχωρητής, τίμιος, και πήγα μια φορά σ’ αυτόν, όταν ήμουν καταπονημένος από τους πειρασμούς. Αυτός ήταν άρρωστος και κατάκοιτος και, αφού τον χαιρέτησα, κάθισα κοντά του και του είπα:- Κάνε μια ευχή για μένα, πάτερ, διότι πολύ θλίβομαι από τους πειρασμούς των δαιμόνων.
ήμερα νομίζεται καλὸς σὲ ὅλα, ὅποιος εἶναι ἀδιάφορος, ὅποιος δὲν νοιάζεται γιὰ τίποτα, ὅποιος δὲν νιώθει καμιὰ εὐθύνη. Ἀλλιῶς τὸν λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Ὅποιος ἀγαπᾶ τὴν χώρα μας, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμά μας, τὴν παράδοσή μας, τὴν γλώσσα μας, θεωρεῖται ὀπισθοδρομικός. Οἱ ἀδιάφοροι παιρνοῦν γιὰ φιλελεύθεροι ἄνθρωποι……………..
Ενώ ο κόσμος έχει επικεντρωθεί στις διαμάχες που αφορούν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως προς τον χειρισμό της πανδημίας του κορωνοϊού, αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι η κρυφή ατζέντα του Οργανισμού για τις εκτρώσεις και τα (λεγόμενα) «σεξουαλικά δικαιώματα» που έχει διευρυνθεί περαιτέρω υπό τον Γενικό Διευθυντή του τον Tedros Adhanom Ghebreyesus.
Ὅταν ξεκινᾶς γιὰ τὸν Ναό, νὰ λὲς μὲ τὸν λογισμό σου: «Ποῦ πηγαίνω; Τώρα μπαίνω στὸν Οἶκο τοῦ Θεοῦ. Τί κάνω; Προσκυνῶ τὶς εἰκόνες, τὸν Θεό». Ἀπὸ τὸ κελλί σου ἢ ἀπὸ τὸ διακόνημά σου πηγαίνεις στὸν Ναό. Ἀπὸ τὸν Ναὸ νὰ πᾶς στὸν Οὐρανὸ καὶ πιὸ ἐκεῖ ἀκόμη, στὸν Θεό
Ο Ρωμηός επι Τουρκιάς γνωρίζει Τετάρτη και Παρασκευή, ξέρει να κάνει μετάνοιες, λειτουργείται κάθε Κυριακή, προσεύχεται, ευλογεί και ευλογείται, μιλάει στα παιδιά του για Θεό, κάνει τον σταυρό του γεμάτον και ολόκληρον…
Φαίνεται ότι κάποτε ενήστευες και σήμαινε ότι είσαι Ρωμηός. Αν δε νήστευες Τετάρτη και Παρασκευή, εσήμαινε ότι είσαι Τούρκος.
– Γέροντα θὰ γίνη πόλεμος; – Ἐσεῖς κάνετε προσευχή; Ἐγὼ ἔχω ἀπὸ τὴν ἄνοιξη μέχρι τὸ φθινόπωρο ποὺ κάνω ἐπιστράτευση προσευχῆς -ἀθόρυβα-, γιὰ νὰ μᾶς λυπηθῆ ὁ Θεός, νὰ ἀποφύγουμε τὴν ἐπιστράτευση καὶ τὸν πόλεμο. Εἶχα πληροφορία: “Κάνετε πολλὴ προσευχή, γιὰ νὰ ἐμποδιστοῦν οἱ Τοῦρκοι, διότι τὴν Κυριακὴ 16 Ὀκτωβρίου, ἔχουν σκοπὸ νὰ μᾶς χτυπήσουν” (εἰπώθηκε τὸν Νοέμβριο τοῦ 1983. Ἡ πληροφορία δὲν ἦταν ἀνθρώπινη ἀλλὰ θεϊκή).
Ὅμως, μήπως μέσα σ’ αὐτὴ τὴν ἀπέραντη ἐλευθερία, ποὺ ὄντως ἔχουμε, εἴμαστε τελικὰ δοῦλοι; Μήπως αὐτὴ ἡ ἐλευθερία εἶναι καὶ ἡ σκλαβιά μας; Μήπως ἐκεῖ ποὺ νομίζουμε ὅτι πετᾶμε στοὺς αἰθέρες, τελικὰ εἴμαστε γιὰ τὰ καλὰ κλεισμένοι μέσα σ’ ἕνα (χρυσὸ κατὰ τὰ ἄλλα) κλουβί;
Τὴν Τρίτη, κατὰ ἡ ὥρα 10 τὸ πρωί, ἤμουν μέσα στὸ Κελί μου καὶ ἔκανα τὶς Ὧρες. Ἀκούω χτύπημα στὴν πόρτα καὶ μιὰ γυναικεία φωνὴ νὰ λέει: «Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἠμῶν…». Σκέφθηκα: «Πῶς βρέθηκε γυναίκα μέσα στὸ Ὅρος;». Ἐν τούτοις ἔνιωσα μιὰ θεία γλυκύτητα μέσα μου καὶ ρώτησα: – Ποιὸς εἶναι; -Ἡ Εὐφημία! (ἀπαντᾶ). -Σκεφτόμουν, «ποιὰ Εὐφημία; Μήπως καμιὰ γυναίκα ἔκανε καμιὰ τρέλα καὶ ἦρθε μὲ ἀνδρικὰ στὸ Ὅρος;
Πέρασαν από έναν ναό που είναι αφιερωμένος στους Κρήτες Αγίους και αφού προσκύνησε επέστρεψε στο σπίτι του. Κατόπιν στον ύπνο του βλέπει ότι βρίσκονταν στον ναό που είχε προηγουμένως επισκεφθεί και είδε να βγαίνουν από τον ναό πολλοί μοναχοί, ιερείς ..
Ο Καποδίστριας δεν είναι μόνο ο πιο γνωστός άγνωστος της ελληνικής ιστορίας αλλά και μια ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου. Ένα πρόσωπο σαν ηθική αγωνία. Ο πρώτος μεγάλος ηγέτης της Ελλάδας. Ο κοσμοναύτης της ελληνικής ιστορίας… Ως ρόλος είναι πολύ δύσκολος και ο νέος ηθοποιός, απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου και του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακό στα Ναυτιλιακά, δημιούργησε ένα γνήσιο ήρωα – αντιήρωα, πετυχαίνοντας έναν υπέροχο συγκερασμό νεανικού σεβασμού και κλασικής γοητείας.
Ένας κύριος από τη Θεσσαλονίκη είχε ένα μικρό παιδί, τον Θεόδωρο, που όταν γεννήθηκε είχε ένα σοβαρό πρόβλημα με τα μάτια του. Τσίμπλιαζαν, τον πονούσαν, δεν μπορούσε καθόλου να τ’ ανοίξει κι έτσι δεν έβλεπε. Οι ιατροί είχαν αποφασίσει να το εγχειρήσουν. Διαβάζοντας τον βίο του οσίου Γεωργίου, τον επικαλέσθηκαν θερμά.
Να μας πείτε μερικούς τρόπους πως ανανεώνεται ο γάμος – Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, Metropolitan of Limassol Athanasios, Γάμος, Οικογένεια
Γιατί μερικές φορές, ενώ η συνείδηση μας ελέγχει, δεν κάνουμε τον ανάλογο αγώνα, για να διορθωθούμε;- Αυτό μπορεί να συμβή και από ένα τσάκισμα ψυχικό. Όταν είναι κανείς πανικοβλημένος από κάποιον πειρασμό, θέλει να αγωνισθή, αλλά δεν έχει διάθεση, δεν έχει ψυχική δύναμη. Τότε πρέπει να τακτοποιηθή εσωτερικά με την εξομολόγηση.
Κάθε φορὰ ποὺ ἔλεγε τὸν στίχο, ἔκανε καὶ μιὰ στρωτὴ μετάνοια. Ἐγὼ διάβαζα: «Ἄρτος ζωῆς αἰωνιζούσης γενέσθω μοι τὸ σῶμα Σου τὸ ἅγιο…». Θεοσκότεινα ὅλα, νύχτα, μεσάνυχτα στὴν ἔρημο. Ὅταν φθάσαμε στὸν στίχο ποὺ λέγει: «Μαρία Μῆτερ Θεοῦ, τῆς εὐωδίας τὸ σεπτὸ σκήνωμα..», ἐκεῖ ἀκριβῶς, ἄκουσα ἕνα πράγμα, σὰν ἀέρας μπῆκε στὸ Ἐκκλησάκι. Νόμισα ὅτι ἄνοιξε τὸ παράθυρο ὁ Γέροντας, ἀλλὰ ἦταν δίπλα μου.
Εἶναι βαρὺ τὸ ὄνομα τοῦ Κανάρη, εἶναι πολὺ βαρὺ καὶ φοβοῦμαι μὴ ὑπὸ τὸν πελώριον ὄγκον κύψῃ τὸν αὐχένα ἡ ποίησίς μου. Ἀλλὰ πῶς νὰ μὴ ρίψω κι ἐγὼ μακρόθεν ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ ἀειμνήστου ἥρωος ὀλίγα νεκρολούλουδα, ἀφοῦ δὲν ηὐτύχησα ν᾿ ἀσπασθῶ τὴν στιβαρὰν χεῖρα του ἐγώ, ὅστις τὸν ἠγάπων μέχρι λατρείας;
Ἔφθασε ὅμως ἡ νηστεία τῆς Παναγίας, τὸν δεκαπενταύγουστο. Ὁ Τοῦρκος, μόλις κατάλαβε ὅτι ὁ Ἰωάννης δὲν ἤθελε νὰ χαλάσει τὴν νηστεία καὶ νὰ ἀρτυθεῖ, ἀποφάσισε νὰ τὸν κλείσει σ’ ἕνα στάβλο. Ἐκεῖ τὸν κλειδαμπάρωσε γιὰ ὅλο τὸ διάστημα τῶν 15 ἡμερῶν καὶ πότε τὸν κρεμοῦσε καὶ τὸν κάπνιζε μὲ ἄχυρα καὶ πότε τὸν χτυποῦσε μὲ τὸ σπαθὶ τοῦ προσπαθώντας νὰ τὸν κάνει νὰ φάει καὶ νὰ χαλάσει τὴν νηστεία
Μὲ τὸ κείμενο αὐτὸ ὁ Πατὴρ Παΐσιος ἐξέφραζε τὴν μεγάλη του λύπη, διότι σὲ αὐτὴν τὴν τόσο δύσκολη ἐποχὴ ὁρισμένοι πετοῦσαν «λεκέδες στὸν λευκὸ χιτώνα τοῦ Μακρυγιάννη», ἀντὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ τὰ λόγια αὐτοῦ τοῦ ἥρωα ποὺ «ἀγωνίστηκε περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πατρίδος μας ἀπὸ τὸν βάρβαρο τουρκικὸ ζυγό, καὶ στὴν συνέχεια ἀγωνίσθηκε μὲ θεῖον ζῆλο, γιὰ νὰ μὴν ὑποδουλωθοῦμε πνευματικὰ στοὺς Φράγκους