Η ασφάλεια των τροφίμων αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα για όλους μας. Ο Γρηγόρης αγροτοκτηνοτρόφος της Αιτωλοακαρνανίας, μας οδηγεί στα αγροκτήματά του και μαζί παρακολουθούμε προσεκτικά την πορεία των βιολογικών ζωοτροφών που παράγει ο ίδιος με τη μέθοδο της ενσίρωσης
Ο οικονομολόγος και σύμβουλος φυσικών πόρων και περιβάλλοντος Γιώργος Καρακατσάνης παρουσιάζει εξαιρετικά σημαντικές και άγνωστες τους πολλούς πληροφορίες για τους θησαυρούς της ελληνικής γης.
Η τσουκνίδα φύεται στις εύκρατες περιοχές ολόκληρου του βορείου ημισφαιρίου, στην νότια Αφρική , στις άνδεις και στην Αυστραλία. Στην Ελλάδα αθφονεί ως αυτοφυές τόσο στα ορεινά όσο και στα πεδινά μέρη Τα νεαρά βλαστάρια συλλέγονται την άνοιξη και τα χρησιμοποιούμε ως τονοτικό και ως λαχανικό. Τα υπέργεια μέρη και τα φύλλα συλλέγονται το καλοκαίρι όταν το φυτό είναι σε ανθοφορία.
Δείτε το βίντεο από τον περίπατο γνωριμίας με τα βότανα και τα χόρτα του τόπου μας που πραγματοποίησε στις 10-4-22, η αγροτική ομάδα της Ενωμένης Ρωμηοσύνης στην Κάλυμνο
Από την ετοιμασία του μουουριού στην ακριτική Κάλυμνο.
Στο χωριό Σαργιάδα Αιτωλοακαρνανίας, η γιαγιά Άννα μας υποδέχεται με αγάπη στο όμορφο χωριό της, μας μαγειρεύει με δικά της προϊόντα, μια πεντανόστιμη σπιτική γαλατόπιτα,
Η Ελληνική γη είναι πολύ πλούσια σε φυτά και βότανα που πολλά από αυτά ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο. Η βιβλιογραφία αναφέρει οτι η συστηματική και οργανωμένη χρήση τους ως φάρμακα στην Ελλάδα έχει τις ρίζες της περίπου 2500 χρόνια πρίν, ξεκινωντας κυρίως από τους Ιπποκράτη, Διοσκουρίδη,Αριστοτέλη και Γαληνό. Στην συνέχεια θα αναφερθούμε σε κάποια βασικά φυτά και βότανα που φύονται στην ελληνική γη και την φαρμακευτική χρήση των.
Στο έλεος του τεράστιου κύματος ακρίβειας στις πρώτες ύλες και στις ζωοτροφές, βρίσκεται ο πρωτογενής τομέας παραγωγής με τους κτηνοτρόφους να τονίζουν ότι τα κοπάδια τους υποσιτίζονται.
Η φτωχοποίηση των νοικοκυριών έχει πολλές παραμέτρους. Οι γεροντότεροι που έζησαν δύσκολα χρόνια, έχουν πολλά να μας πουν.
Η Μαστίχα Χίου αποτελεί ένα μοναδικό προϊόν που παράγεται μόνο στη Χίο. Μετά τη συλλογή της από τα χωράφια, κοσκινίζεται, πλένεται και καθαρίζεται επιμελώς με το χέρι, κομμάτι-κομμάτι, για να παραδοθεί στην Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου και στη συνέχεια να προωθηθεί στο εμπόριο.
Η κα. Αικατερίνα Καλαϊτζίδου, γεωπόνος ΔΑΟΚ Πέλλας, μας ενημερώνει για το πως μπορούμε να έχουμε αυτάρκεια τροφής στην πόλη, ποια είναι τα βρώσιμα άνθη και χόρτα, με ποιους τρόπους μπορούμε να συντηρήσουμε και να πολλαπλασιάσουμε την τροφή μας
Πως μπορούμε να έχουμε αυτάρκεια τροφής στην πόλη; Υπάρχουν βρώσιμα άνθη και χόρτα και ποιά ειναι; Με ποιους τρόπους μπορούμε να συντηρήσουμε και να πολλαπλασιάσουμε την τροφή μας; Μία χρήσιμη ενημέρωση με την κυρία Κατερίνα Καλαϊτζίδου, γεωπόνο ΔΑΟΚ Πέλλης
Ένα από τα πιο παραδοσιακά επαγγέλματα που είναι προς εξαφάνιση καθώς οι νέοι πλέον δεν έχουν διάθεση να το ακολουθήσουν, διότι είναι επικίνδυνο και κουραστικό, είναι το επάγγελμα του ξυλοκόπου.
Καταγράφοντας την αγροτοδιατροφική μας κληρονομιά, ταξιδεύουμε στα ορεινά χωριά μας, συναντούμε νοικοκυρές που γνωρίζουν καλά την τέχνη της παραδοσιακής κουζίνας και μαζί τους ανασύρουμε μνήμες από λησμονημένα φαγητά της φτωχής μας Πατρίδας.
Αυγά τηγανιστά με κλωτσοτύρι και τραχανάς με κλωτσοτύρι.
Η ανάπτυξη της παραγωγικής υπαίθρου, είναι επιτακτική ανάγκη για τη βιωσιμότητα της ορεινής μας πατρίδας, όσο ποτέ άλλοτε. Τα προϊόντα που παράγονται από τα ζώα της ελληνικής υπαίθρου είναι ιδιαίτερα ξεχωριστά, για την ποιότητα και την υψηλή διατροφική τους αξία όπως το κατσικίσιο γάλα που αναγνωρίζεται για τα θρεπτικά συστατικά του, τα οφέλη του στην υγεία αλλά και τα προτερήματά του σε σύγκριση με άλλα γάλατα.
Στην «κορυφή του κόσμου» το ελληνικό γαστρονομικό (flavored Oil) ελαιόλαδο για τη φετινή χρονιά, μετά τη χθεσινή ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της παγκόσμιας κατάταξης ελαιολάδων, Evoo World Ranking 2021 (EVOOWR 2021).
Το μακρινό 2001, αποφασίζει ότι θα αφήσει πίσω του την Αθήνα, θέλοντας να θέσει τις βάσεις, ώστε να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια, μακριά από την μεγαλούπολη και παρέχοντας μία ποιοτική καθημερινότητα τόσο στον ίδιο, όσο και στην μελλοντική του οικογένεια.
Καθετοποίηση της παραγωγής και της επεξεργασίας των βοτάνων, προκειμένου να διατίθενται απευθείας στην αγορά πέτυχε μια επιχείρηση στην Χίο, προσβλέποντας στην προστιθέμενη αξία των προϊόντων της.
Η «καψάλα» είναι μια τόσο απλή μα συνάμα και τόσο παλιά συνταγή. Με τα πιο αρχέγονα υλικά, ζυμωτό ψωμί, ελαιόλαδο, αλάτι και ρίγανη. Μας θυμίζει έναν από τους πιο παλαιούς συνδυασμούς της Ελληνικής παράδοσης. Μιας χιλιόχρονης παράδοσης που είναι ακόμα ζωντανή και έχει τις ρίζες της στην περίοδο μετά το μάζεμα των ελιών…
Στο Καρπενήσι και στα βουνίσια χωριά της πανέμορφης Ευρυτανίας η ορεινή κτηνοτροφία πασχίζει κι εδώ να παραμείνει ακόμη ζωντανή
Τρεις αδελφές πτυχιούχοι κτηνοτρόφοι
Η σύγχρονη ορεινή κτηνοτροφία και η βιωσιμότητά της, αποτελεί ζητούμενο…
Το Ζήτημα της Προστασίας της Γεωργικής Γής Υψηλής Παραγωγικότητας και της Αναγκαιότητας Ορθού Σχηματισμού της Χωροθέτησης των Φωτοβολταικών Σταθμών Παραγωγής Ενέργειας
Η ζωή της ποιμενικής κτηνοτροφίας των Ελλήνων ήταν συνυφασμένη με την ζωή του αλόγου. Γαϊδουράκι, μουλάρι ή άλογο, ήταν το μέσο μετακίνησης και συνοδοιπόρος στην προσπάθεια εξερεύνησης καλύτερων συνθηκών ζωής, αχώριστος σύντροφος σε πολέμους και….
Στα Όρη Βάλτου και στις κακοτράχαλες βουνοπλαγιές της Καλάνας, όσοι κτηνοτρόφοι έχουν ακόμα απομείνει,κρατούν την παράδοση, στολίζοντας από αρχαιοτάτων χρόνων με κάθε τρόπο τα κοπάδια τους. Για αυτούς, μοναδική συντροφιά τα ζώα τους, που γίνονται “οι μουσικοί των βουνών” σκορπώντας νότες και μελωδίες με τα ταιριασμένα κουδουνίσματά τους.
Η ορεινή κτηνοτροφία ανέθρεψε γενιές και γενιές και σήμερα εξαφανίζεται. Η ανάγκη για βιωσιμότητα της ορεινής πατρίδας και η υποστήριξη των νέων που επιθυμούν να μείνουν πίσω για να ασχοληθούν με την πατροπαράδοτη Ελλάδα είναι απαραίτητη όσο ποτέ.
Η ζωή και η καθημερινότητα ενός ποιμένα κτηνοτρόφου – παραγωγού βιολογικής κτηνοτροφίας. Στο ορεινό χωριό Περδικάκι Δήμου Αμφιλοχίας, (παλιά ονομασία Σακαρέτσι) ο Πάνος, ασχολείται αποκλειστικά με τη βιολογική κτηνοτροφία, ένα επάγγελμα που κληρονόμησε από τους προγόνους του…
Ως γεvική εvτύπωση – παρατήρηση εiναι ότι η MΠE αναφέρεται oε κάπoιoν άλλo χώρo και όχι στην περιoχή Αγίoυ Γεωργioυ όπου υπάρχει εvα απο τα σημαντικότερα σημεία λήψης πόσιμου νερoύ και όπoυ υπάρχoυν ιχθυoπαραγωγικές
μoνάδες πoυ πλήττονται άμεoα.
Ενώ επί της αρχής συνηγορεί στην πολλαπλή χρησιμότητα και σκοπιμότητα εγκατάστασης γενικότερα ΑΠΕ σε επίπεδο χώρας, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για ενδεχόμενες πολλαπλές επιπτώσεις σε κοινωνικό, οικονομικό, περιβαλλοντικό, αλλά και πολιτισμικό επίπεδο στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, λόγω της άναρχης και χωρίς σχεδιασμό ανάπτυξής τους.
Τα παλιά χρόνια, ήταν συνεχής και αδιάκοπη η προσπάθεια της κάθε αγροτικής οικογένειας να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερα είδη διατροφής, για να μπορέσει να θρέψει την πολυάριθμη φαμίλια της.
«Το Παράρτημα Πελοποννήσου του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. συμμετείχε στη δεύτερη συνάντηση με στόχο την κατάρτιση ενός Μακροπρόθεσμου Οράματος για τις αγροτικές περιοχές»
Οι εκπρόσωποι των φορέων, που αναφέρονται παρακάτω και συμμετείχαν στην συνάντηση, με την συμμετοχή ειδικών επιστημόνων, που πραγματοποιήθηκε στις 10-10-2020, μετά από πρόσκληση του ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ και του Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας, δηλώνουν Ομόφωνα ……..
Ο Χρήστος Σαπρανίδης είναι ένας παθιασμένος γεωπόνος. ” Έγινε η επιστήμη μας μια συνήθεια. Αδράνεια για το δημόσιο Γεωπόνο και εμπόριο για τον ιδιώτη συνάδελφο. Έγινε κι ο αγρότης μεροκαματιάρης των επιδοτήσεων…” αναφέρει περιγράφοντας ένα εφιαλτικό τοπίο στον πρωτογενή -αγροτοδιατροφικό τομέα όπου καταντήσαμε να εισάγουμε το 90% του βόειου κρέατος και το 75% της επιτραπέζιας ντομάτας.