ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ

Το αγριοράδικο ή πικραλίδα ή δανδελίων, (αρχ.: ταραξάκον το φαρμακευτικόν), λατινική ονομασία (Taraxacum officinale) είναι πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος τα 50 εκατοστά με χρυσσαφί άνθη, φύλλα που ξεκινούν από την βάση του και ανήκει στην οικογένεια των Αστερίδων. Είναι αυτοφυές στην Ασία και την Ευρώπη και σήμερα έχει μεταφερθεί από σπόρο στα περισσότερα μέρη του κόσμου.
Το αγριοράδικο είναι γνωστό και ως ζιζάνιο παρουσιάζοντας μια εκπληκτική σειρά ωφελειών για την υγεία. Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι τα φύλλα ,τα άνθη και η ρίζα. Μπορούμε τα το βρούμε οπουδήποτε στην Ελλάδα σε οποιοδήποτε υψόμετρο κυρίως σε υγρά εδάφη. Το βότανο ήταν γνωστό από την αρχαιότητα από όπου πιθανόν πήρε και το όνομά του (αρχ. Ταρραξος).

Η ρίγανη ή ορίγανον το κοινόν  (λατινική ονομασία origanum vulgare) είναι ένα πολυετές ευθυτενές βότανο που ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών και μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 80 εκατοστά. Έχει κοκκινωπούς βλαστούς , ελλειπτικού σχήματος φύλλα και δέσμες από ροζ άνθη.

Το κρεμμύδι ή Άλλιον το κρόμμυο (λατινική ονομασία Allium cepa) αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά βρώσιμα και φαρμακευτικά φυτά εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι βολβώδες πολυετές φυτό που μπορεί να φτάσει σε ύψος το ένα μέτρο. Έχει κούφιους μίσχους και άσπρα ή βυσσινί άνθη. Το κρεμμύδι , φυτό ιθαγενές του βορείου ημισφαιρίου, καλλιεργείται στην Μέση Ανατολή εδώ και χιλιάδες χρόνια. Στην Ελλάδα πιστεύεται πως το έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος ο οποίος το έδινε στους άνδρες του για δύναμη και υγεία. Σήμερα καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο ως λαχανικό. Το κρεμμύδι ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σκόρδο γι αυτό και έχει κάποια κοινά συστατικά και ιδιότητες με το σκόρδο. Από το φυτό χρησιμοποιείται για θεραπευτική χρήση μόνο ο βολβός.

Η ζωή της ποιμενικής κτηνοτροφίας των Ελλήνων ήταν συνυφασμένη με την ζωή του αλόγου. Γαϊδουράκι, μουλάρι ή άλογο, ήταν το μέσο μετακίνησης και συνοδοιπόρος στην προσπάθεια εξερεύνησης καλύτερων συνθηκών ζωής, αχώριστος σύντροφος σε πολέμους και….

Το «Ενθύμιον», ένα λυρικό ντοκιμαντέρ, είναι μια ελεγεία στην Ήπειρο που χάνεται, αλλά και ένας ύμνος στην Ήπειρο που επιβιώνει. Ένα τραγούδι αγάπης για όσους έμειναν κοντά της, για όσους μεταναστεύσανε, για τους μουσικούς της και τη μοναδική της φύση. Στο «Ενθύμιον» μεταφερόμαστε στο Γιρομέρι (ή Γηρομέρι) Θεσπρωτίας τις ημέρες του Πάσχα…

Στα Όρη Βάλτου και στις κακοτράχαλες βουνοπλαγιές της Καλάνας, όσοι κτηνοτρόφοι έχουν ακόμα απομείνει,κρατούν την παράδοση, στολίζοντας από αρχαιοτάτων χρόνων με κάθε τρόπο τα κοπάδια τους. Για αυτούς, μοναδική συντροφιά τα ζώα τους, που γίνονται “οι μουσικοί των βουνών” σκορπώντας νότες και μελωδίες με τα ταιριασμένα κουδουνίσματά τους.

Η ορεινή κτηνοτροφία ανέθρεψε γενιές και γενιές και σήμερα εξαφανίζεται. Η ανάγκη για βιωσιμότητα της ορεινής πατρίδας και η υποστήριξη των νέων που επιθυμούν να μείνουν πίσω για να ασχοληθούν με την πατροπαράδοτη Ελλάδα είναι απαραίτητη όσο ποτέ.

Το δενδρολίβανο ή Αρισμαρί (Αρχαία ονομασία: απόσπληνος) ,  (Λατινική ονομασία: Rosmarinus officinalis L), είναι ένας πολυετής, αειθαλής θάμνος που φτάνει σε ύψος μέχρι τα δυο μέτρα και ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών. Είναι φυτό ιθαγενές της μεσογείου και είναι αυτοφυές σε ολόκληρη την νότια Ευρώπη. Σήμερα το δενδρολίβανο καλλιεργείται σε ολόκληρο τον κόσμο ως καλλωπιστικό φυτό αλλά και για τις αρωματικές του ιδιότητες. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα ή με σπόρους την άνοιξη και οι κλώνοι με τα φύλλα συλλέγονται το καλοκαίρι αμέσως μετά την ανθοφορία. Η λατινική του ονομασία μεταφράζεται ως «δάκρυ της θάλασσας» και προκύκτει από την ικανότητα του φυτού να φύεται κοντά στην θάλασσα.

Το Θυμάρι ή Θύμος ο κοινός (λατινική ονομασία:Thymus Vulgaris) είναι αρωματικός θάμνος που φτάνει σε ύψος τα 40 εκατοστά με μικρά φύλλα και ροζ άνθη. Είναι ιθαγενές φυτό της νότιας Ευρώπης και καλλιεργείται εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε όλο τον κόσμο. Το γνωστό σε μάς θυμάρι στην καλλιεργούμενη του μορφή προέρχεται από το άγριο θυμάρι ή μητέρα του θυμαριού (Thymus Sepryllum) όπως λέγεται. Ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών και αναπαράγεται  την άνοιξη με σπόρους ή με διαχωρισμό ριζών. Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του βοτάνου είναι τα υπέργεια και συλλέγονται προς το τέλος του καλοκαιριού. Τα άνθη είναι πολύ ελκυστικά για τις μέλισσες και το μέλι που παράγεται από αυτό είναι εξαιρετικής ποιότητας και έχει άρωμα θυμαριού.

Ο βασιλικός ή Ώκιμον το βασιλικόν (λατινική ονομασία: Ocimum basilicum ) είναι ένα έντονα αρωματικό πολυετές φυτό που φθάνει σε ύψος τα 50 εκατοστά και ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών. Έχει γυαλιστερά οβάλ φύλλα, τετράγωνο βλαστό και μικρά άσπρα άνθη. Είναι ιθαγενές φυτό της Ινδίας αλλά σήμερα καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο με πάνω από 150 διαφορετικές ποικιλίες , κυριως για το άρωμα  και το αιθέριο έλαιό του.

Η σιλυμαρίνη έχει φανεί ότι αυξάνει το ρυθμό αναγέννησης των κυττάρων του ήπατος, καθώς επιδρά στο ρυθμό πρωτεϊνοσύνθεσης. Η παραπάνω δράση φαίνεται πως βοηθά στην παραγωγή νέων κυττάρων σε περιπτώσεις ηπατίτιδας, αλκοολικής λιπώδους διήθησης, κίρρωσης αλλά και μη αλκοολικής λιπώδους διήθησης του ήπατος

Το σκόρδο ή Άλλιον το εδώδιμον (λατινική ονομασία Allium sativum) αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά καλλιεργήσιμα φυτά εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι μονοετές αλλά και πολυετές φυτό που ανήκει στο γένος Άλλιο και στην οικογένεια των Λειριοειδών ή Υακινθοειδών. Η πολλαπλή ευεργετική δράση του σκόρδου ήταν γνωστή από την αρχαιότητα.

Τό βαλσαμόχορτο ἤ σπαθόχορτο (ὑπερικόν τό διάτρητον) μέ λατινική ὀνομασία hypericum perforatum εἶναι πολυετές, ἀειθαλές φυτό μέ ὕψος πού φτάνει τά 80 ἑκατοστά καί ἄνθη μέ ἔντονο κίτρινο χρῶμα καί μαῦρες κουκκίδες καί ἀνήκει στά ἀγγειόσπερμα. Στήν ἀρχαία Ἑλλάδα ἦταν γνωστό μέ τό ὄνομα ὑπερικό ἐνῷ στήν ξένη βιβλιογραφία ἀναφέρεται ὡς St. Johns wort (βότανο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου)

Το σύμφυτο ή στεκούλι (λατινική ονομασία: symphytum officinalis) είναι πολυετές φυτό που μπορεί να φτάσει σε ύψος μέχρι το ένα μέτρο και ανήκει στην οικογένεια των βοραγιοειδών. Είναι αειθαλές με παχιά ανάγλυφα φύλλα και άνθη άσπρα ή μωβ που μοιάζουν με καμπανάκια. Είναι είναι ιθαγενές φυτό της Ευρώπης, καλλιεργείται σε όλες τις εύκρατες περιοχές του κόσμου συμπεριλαμβανόμενων και αυτών της ανατολικής Ασίας της Β.Αμερικής και Αυστραλίας. Ευδοκιμεί σε υγρά, βαλτώδη μέρη (λίμνες, ρεματιές κλπ).Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι οι ρίζες, τα άνθη και τα φύλλα.

Διαβαίνοντας την οδό του Φθινοπώρου πλέον και εφόσον έκλεισε η καλοκαιρινή περίοδος, σας παρουσιάζουμε τις δραστηριότητες της ΕΡΩ Καλύμνου, που με πρωταγωνιστή τον Αγροτικό Τομέα κατάφερε συν Θεώ να μας δώσει όμορφες και εποικοδομητικές εμπειρίες, μέσα από έναν πατροπαράδοτο τρόπο ζωής και γνώσης

α κυνόροδα περιέχουν είκοσι φορές περισσότερη βιταμίνη C από ότι μπορούμε να πάρουμε από τα πορτοκάλια και πέντε φορές περισσότερη από τα λεμόνια και τα ακτινίδια. Η περιεκτικότητά τους σε βιταμίνη C ανά 100 γραμμάρια καρπών κυμαίνεται από 2000-2500 mg.

Ο Χρήστος Σαπρανίδης είναι ένας παθιασμένος γεωπόνος. ” Έγινε η επιστήμη μας μια συνήθεια. Αδράνεια για το δημόσιο Γεωπόνο και εμπόριο για τον ιδιώτη συνάδελφο. Έγινε κι ο αγρότης μεροκαματιάρης των επιδοτήσεων…” αναφέρει περιγράφοντας ένα εφιαλτικό τοπίο στον πρωτογενή -αγροτοδιατροφικό τομέα όπου καταντήσαμε να εισάγουμε το 90% του βόειου κρέατος και το 75% της επιτραπέζιας ντομάτας.

«Από ένα σποράκι έγινε φυτό… Αυτές είναι οι ντομάτες του σχολείου!», γράφει σε ανάρτησή του στο Facebook μαθητής του Δημοτικού Σχολείου Ολύνθου, «ποστάροντας» μια φωτογραφία με τη φρεσκομαζεμένη σοδειά του. Παράγουν τα σχολεία… ντομάτες (ή έστω φυτά); Κι, όμως, το συγκεκριμένο σχολείο, που βρίσκεται σε ένα κατεξοχήν αγροτικό χωριό μεταξύ της Κασσάνδρας και της Σιθωνίας, στη Χαλκιδική, διαθέτει και λαχανόκηπο και θερμοκήπιο!

Η τσουκνίδα φύεται στις εύκρατες περιοχές ολόκληρου του βορείου ημισφαιρίου, στην νότια Αφρική , στις άνδεις και στην Αυστραλία. Στην Ελλάδα αθφονεί ως αυτοφυές τόσο στα ορεινά όσο και στα πεδινά μέρη Τα νεαρά βλαστάρια συλλέγονται την άνοιξη και τα χρησιμοποιούμε ως τονοτικό και ως λαχανικό. Τα υπέργεια μέρη και τα φύλλα συλλέγονται το καλοκαίρι όταν το φυτό είναι σε ανθοφορία.

Η Ελληνική γη είναι πολύ πλούσια σε φυτά και βότανα που πολλά από αυτά   ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο. Η βιβλιογραφία αναφέρει οτι η  συστηματική και οργανωμένη χρήση τους ως φάρμακα στην Ελλάδα έχει τις ρίζες της περίπου 2500 χρόνια πρίν, ξεκινωντας κυρίως από τους Ιπποκράτη, Διοσκουρίδη,Αριστοτέλη και Γαληνό. Στην συνέχεια θα αναφερθούμε σε κάποια βασικά φυτά και βότανα που φύονται στην ελληνική γη  και την φαρμακευτική χρήση των.

Με τη Χάρη του  Θεού η Ενωμένη  Ρωμηοσύνη  στην Πρέβεζα, έκοψε την Αγιοβασιλόπιτά της, το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020 στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης.

Ἡ ὁμάδα τῆς ΕΡΩ στήν Μυτιλήνη καί φίλοι, ἔκοψαν τήν πρωτοχρονιάτικη πίτα της, τήν Κυριακή 26 Ἰανουαρίου 2020, μετά ἀπό τόν ἑσπερινό στήν Ἱερό Ναό Ἁγίας Μαρίνης στόν  ὁμώνυμο οἰκισμό τῆς Λέσβου.

Οἱ δοκιμασίες καὶ οἱ πειρασμοὶ εἶναι ὠφέλιμοι γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ὅταν ἀντιμετωπίζονται πνευματικά. Νὰ μὴν βαρυγκωμοῦμε μὲ τοὺς πειρασμούς, διότι τοὺς ἔχει ἐπιτρέψει ὁ Θεός καὶ εἶναι Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος θέτει καὶ τὰ ὄριά τους. Ἄν δὲν ἔχουμε πειρασμοὺς καὶ δοκιμασίες στὴ ζωή μας, τότε κάποιο πρόβλημα ὑπάρχει.

Ποιά εἶναι ἡ λύση στήν κρίση πού περνᾶμε; Ὁ τόπος ἔχει ἀνάγκη ἀπό τήν ἀνάκαμψη τῆς παραγωγικῆς διαδικασίας καί αὐτό θά γίνη μέ τήν συνδρομή ἀγροτῶν κατόχων ἀγροτικῆς παιδείας, διακινητῶν, ἐπιχειρηματιῶν, μέ ἄποψη γιά τήν διαδικασία παραγωγῆς καί τά ἀσφαλῆ προϊόντα, μέ προσέγγιση ἐνημερωτική τῶν καταναλωτῶν τῶν προϊόντων του.

Την Κυριακή 31/3/2019 η Ε.ΡΩ. Ξάνθης σας προσκαλεί στην Εκδήλωση με θέμα “Επιστροφή στην ‘Υπαιθρο”.

Πανήγυρις Αγ. Νεκταρίου στα Γιαννιτσά

Ἀρκετὰ ἐρευνητικὰ κέντρα καὶ πανεπιστήμια σ’ ὅλο τὸν κόσμο ἀσχολήθηκαν μὲ τὸν τρόπο ζωῆς καὶ τὴ διατροφὴ τῶν Κρητῶν στὴν προσπάθειά τους νὰ ἀνακαλύψουν τοὺς λόγους τῆς μακροζωίας καὶ τοῦ χαμηλοῦ ποσοστοῦ ἀσθενειῶν, ὅπως ὁ καρκίνος, οἱ καρδιόπαθειες κ.ἄ.

Τὴν ὥρα τὴν ὑπέρτατη, ποὺ θὲ νὰ σβῆ τὸ φῶς μου, ἕνας θὰ εἶν’ ἐμένανε ὁ πιὸ τρανὸς καημός μου. Δὲ θὰ εἶναι οἱ κούφιοι λογισμοί, οἱ ἀδικίες τοῦ κόσμου, θὰ εἶναι πῶς δὲ δυνήθηκα μ’ ἐσὲ νὰ ζήσω πλάση πράσινη, ἀπάνου στὰ βουνά, στὰ πέλαγα, στὰ δάση.

Μέλι εἶναι ἡ γλυκειὰ ρευστὴ θρεπτικὴ οὐσία ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ νέκταρ τῶν λουλουδιῶν τὸ ὁποῖο συλλέγουν οἱ μέλισσες, τὸ συμπυκνώνουν καὶ τὸ μετουσιώνουν μὲ τὴν προσθήκη τῶν ἀδενικῶν τους ἐκκρίσεων σὲ τροφὴ-μέλι.

Ἐδῶ καὶ χιλιετίες τὸ κατ’ ἐξοχὴν δέντρο τοῦ μεσογειακοῦ χώρου, ἡ ἐλιά, συνυπάρχει μὲ τοὺς λαοὺς τῆς Μεσογείου, ἔχει συνδεθεῖ μὲ τὴν καθημερινότητα καὶ τὶς συνήθειές τους καὶ ἔχοντας ξεπεράσει τὰ ὅρια τοῦ τοπίου, ἔχει τὰ ἴχνη της σὲ ὅλους τοὺς πολιτισμοὺς ποὺ ἀναπτύχτηκαν στὰ παράλιά της.

Ὅλα γύρω μας εἶναι σταλαγματιὲς τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Καὶ τὰ ἔμψυχα καὶ τὰ ἄψυχα καὶ τὰ φυτὰ καὶ τὰ ζῶα καὶ τὰ πουλιὰ καὶ τὰ βουνὰ καὶ ἡ θάλασσα καὶ τὸ ἡλιοβασίλεμα καὶ ὁ ἔναστρος οὐρανός.

Πρωτοπρεσβύτερου Ἀναστάσιου Παρούτογλου Ἐκπαιδευτικοῦ Ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ πίστη μας, δὲν εἶναι ἁπλῶς θρησκεία, ἀλλὰ ἡ ἐκ Θεοῦ ἀποκάλυψη τῆς ἀληθείας […]

Σπυρίδωνος Χαραβόπουλου Ἀρτοποιεῖον «Τὸ Ἀρχονταρίκι»   Ἐμπειρικὴ συνταγὴ γιὰ τὴν Παρα­σκευὴ χωριάτικου ἄρτου, ἀποκλει­στικῶς καὶ μόνο μὲ προζύμι (χωρὶς μαγιά). […]