ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ο χρυσός ολυμπιονίκης των θερινών Ολυμπιακών αγώνων της Στοκχόλμης που είχαν τελειώσει μόλις πριν 2 μήνες Κωνσταντίνος Τσικλητήρας, παρουσιάζεται και αυτός για να καταταγεί. Οι στρατολόγοι δεν τον δέχονται προσπαθώντας να προστατεύσουν τον καλύτερο Έλληνα αθλητή της εποχής. Τότε αυτός πάει στο Στρατολογικό Γραφείο Καλαμάτας όπου και τελικά εντάσσεται στον 11ο Λόχο του 1ου Συντάγματος Πεζικού.

«Κάποια φορά μέ ἔστειλε ὁ παπα-Κοσμᾶς Γρηγοριάτης νά συναντήσω τό μάγο μίας συνοικίας τοῦ Κολουέζι, ὁ ὁποῖος μέ τά μαγικά του εἶχε παραλήσει δύο Ὀρθόδοξα παιδιά μας. Θυμᾶμαι τούς γονεῖς αὐτῶν τῶν παιδιῶν στό χῶρο τῆς Ἱεραποστολῆς μας, πού μᾶς ἐξιστόρησαν τό πρόβλημά τους και μᾶς ζήτησαν….

Αγωνιζόμενος ο Καποδίστριας για μια «σωτηριώδη Ἰδιογενὴ Παιδαγωγία» –με βάση τη διαχρονική ελληνική γλώσσα, την παγκοσμίως διαλάμπουσα Κλασική Γραμματεία και τις ακατάλυτες πολιτισμικές αξίες του ιστορικού μας Γένους– χαρακτήριζε την πρώιμη μετανάστευση Ελλήνων για σπουδές στο εξωτερικό ως «ὄνειδος» για την Ελλάδα.

Πέρασαν από έναν ναό που είναι αφιερωμένος στους Κρήτες Αγίους και αφού προσκύνησε επέστρεψε στο σπίτι του. Κατόπιν στον ύπνο του βλέπει ότι βρίσκονταν στον ναό που είχε προηγουμένως επισκεφθεί και είδε να βγαίνουν από τον ναό πολλοί μοναχοί, ιερείς ..

Γυναίκα, σήκω, ξύπνα. Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω …; Γυναίκα, πέθανα λέει, και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι. Ποιoς να πάρει την ψυχή μου. Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν….

Ένας κύριος από τη Θεσσαλονίκη είχε ένα μικρό παιδί, τον Θεόδωρο, που όταν γεννήθηκε είχε ένα σοβαρό πρόβλημα με τα μάτια του. Τσίμπλιαζαν, τον πονούσαν, δεν μπορούσε καθόλου να τ’ ανοίξει κι έτσι δεν έβλεπε. Οι ιατροί είχαν αποφασίσει να το εγχειρήσουν. Διαβάζοντας τον βίο του οσίου Γεωργίου, τον επικαλέσθηκαν θερμά.

– Γέροντα, ποιοι νόμοι λέγονται πνευματικοί; – Θα σου εξηγήσω: Όπως στην φύση υπάρχουν οι φυσικοί νόμοι, έτσι και στην πνευματική ζωή υπάρχουν οι πνευματικοί νόμοι. Ας πούμε,όταν πετάει κανείς ένα βαρύ αντικείμενο ψηλά, με όσο περισσότερη ορμή και όσο πιο ψηλά το πετάξει, με τόσο μεγαλύτερη δύναμη θα πέσει κάτω και θα συντριβεί. Αυτός είναι φυσικός νόμος. 

Έγκυος λοιπόν στο δεύτερο παιδί μου. Ύστερα από την πρώτη υποψία της γιατρού, οι εξετάσεις που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν το τραγικό γεγονός. Τρισωμία 18. Το μωρό ήταν τραγικά άρρωστο και μη συμβατό με τη ζωή. Τρύπα στην καρδιά, το νεφρό μη σωστά σχηματισμένο, το χεράκι του γυρισμένο ανάποδα και άλλα πολλά που δεν χρειάζεται να αναφέρω.

Το 1860 ο Πύργος Ηλείας μαστίζεται απο πανώλη (πανούκλα). Δεκάδες άνθρωποι πεθαίνουν και η νόσος φαίνεται ανίκητη. Οι κάτοικοι μετά από συνεχείς παρακλήσεις σώζονται από θαύμα του Αγίου Χαραλάμπους, όπου τον είδαν να διώχνει ένα λευκό σύννεφο και να το ρίχνει στην θάλασσα.

Λοιπόν, εἶδα σέ ὅραμα ὅτι θά πήγαινα μακρινό ταξίδι καί ἔπρεπε νά ἑτοιμάσωτά χαρτιά μου, διαβατήριο, συνάλλαγμα κ.λπ., ἀλλά οἱ ὑπάλληλοι δέν μοῦ ἔκαναν τά χαρτιά. Ἐκεῖ ἦταν πολλοί ἄνθρωποι, ὅμως δέν ὑπῆρχε κανείς νά μέ βοηθήση. «Ποιός θά μέ βοηθήση; λέω. Μά δέν βρίσκεται κανένας, γιά νά ἐνδιαφερθῆ;». Εἶχα μία ἀγωνία!…

Κάθε φορὰ ποὺ ἔλεγε τὸν στίχο, ἔκανε καὶ μιὰ στρωτὴ μετάνοια. Ἐγὼ διάβαζα: «Ἄρτος ζωῆς αἰωνιζούσης γενέσθω μοι τὸ σῶμα Σου τὸ ἅγιο…». Θεοσκότεινα ὅλα, νύχτα, μεσάνυχτα στὴν ἔρημο. Ὅταν φθάσαμε στὸν στίχο ποὺ λέγει: «Μαρία Μῆτερ Θεοῦ, τῆς εὐωδίας τὸ σεπτὸ σκήνωμα..», ἐκεῖ ἀκριβῶς, ἄκουσα ἕνα πράγμα, σὰν ἀέρας μπῆκε στὸ Ἐκκλησάκι. Νόμισα ὅτι ἄνοιξε τὸ παράθυρο ὁ Γέροντας, ἀλλὰ ἦταν δίπλα μου.

Η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Βηρυτό αποτελεί το θέμα ενός βίντεο του BBC, με το βρετανικό δίκτυο να σημειώνει ότι η «επιβίωση» του ιερού από την πανίσχυρη έκρηξη φέρνει ελπίδα. Σύμφωνα με το BBC, o συγκεκριμένος ναός στη γειτονιά Αχράφιεχ απέχει λιγότερο από ένα χιλιόμετρο από το σημείο που σημειώθηκε η έκρηξη στο λιμάνι, η οποία στοίχισε δεκάδες ανθρώπινες ζωές.

Ἀδαμάντινο σκεῦος τῆς χάριτος, κρυστάλλινο σκήνωμα τοῦ πλούτου καὶ τῶν χαρισμάτων τῆς θεότητος.
Ἰσαπόστολος γιατί ἀνέστησε ἀπὸ τὴν τέφρα τῆς ἐκκοσμίκευσης τὴν Ἀμερικανικὴ Ὀρθόδοξη ἐκκλησία, ἀλλὰ ἐπηρέασε μὲ τὰ πυρφόρα κυρήγματά του καὶ γενικὰ τὸν προφητικὸ λόγο του ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τῆς ὑφηλίου. Μάρτυρας γιατί κονταροχτυπήθηκε μὲ τὴ μασσωνία καὶ τὸν Σιωνισμὸ στὸ κέντρο τῶν Ἀντιχρίστων προγραμματισμῶν.

Στεναχωριόταν και δεν ήξερε τι να κάνει. Τον έπιασε απελπισία και σχεδόν έκλαιγε, που θ’ άφηνε τον κόσμο νηστικό. Ξαφνικά όμως του ήρθε μια ιδέα: κατεβάζει τη μεγάλη κατσαρόλα, ρίχνει μέσα τη μανέστρα, βάζει και το ψωμί και όπως ήτανε πήγε στο ναό. Στάθηκε μπροστά στην εικόνα του οσίου Δαβίδ και του είπε:

Καθάρισε το σάπιο, πήρε με ακρίβεια τα μέτρα, έκοψε το σανίδι και πήγε να το τοποθετήσει. Όταν το έβανε στη θέση του, το σανίδι ήταν μεγαλύτερο. Το πήρε, έκοψε το περίσσιο και πήγε πάλι να το τοποθετήσει.  Το είδε πως ήταν μικρότερο απ΄ ότι έπρεπε.

– Γέροντα θὰ γίνη πόλεμος; – Ἐσεῖς κάνετε προσευχή; Ἐγὼ ἔχω ἀπὸ τὴν ἄνοιξη μέχρι τὸ φθινόπωρο ποὺ κάνω ἐπιστράτευση προσευχῆς -ἀθόρυβα-, γιὰ νὰ μᾶς λυπηθῆ ὁ Θεός, νὰ ἀποφύγουμε τὴν ἐπιστράτευση καὶ τὸν πόλεμο. Εἶχα πληροφορία: “Κάνετε πολλὴ προσευχή, γιὰ νὰ ἐμποδιστοῦν οἱ Τοῦρκοι, διότι τὴν Κυριακὴ 16 Ὀκτωβρίου, ἔχουν σκοπὸ νὰ μᾶς χτυπήσουν” (εἰπώθηκε τὸν Νοέμβριο τοῦ 1983. Ἡ πληροφορία δὲν ἦταν ἀνθρώπινη ἀλλὰ θεϊκή).

Ήταν μια ερωτευμένη, που κατόρθωσε έπειτα από πολύ καιρό να έρθει σε γάμο με τον φίλο της. Θυσιάστηκε πραγματικά, γιατί τον αγαπούσε. Όταν πραγματοποιήθηκε ο γάμος και έμειναν μόνιμα στο δικό τους διαμέρισμα, κάλεσαν ένα κοινό φίλο στο σπίτι τους, να του κάνουν το πρώτο τραπέζι, για το γάμο τους. Και η κυρία, θεώρησε σωστό, να κλείσει και ένα ραντεβού με αυτόν τον φίλο!

Γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς θὰ ἀναφερθῆ μόνο ἕνα θαῦμα τοῦ Ὁσίου ἀπὸ τὰ πολλὰ ποὺ ἐπιτελεῖ ὁ Θεὸς μὲ τὶς πρεσβεῖες του. Ἡ θαυμαστὴ ἐμφάνιση τοῦ ὁσίου Παϊσίου ἔγινε στὸν Μεσσιάρη Εὐάγγελο στὴν Αὔρα Καλαμπάκας, στὶς 15 Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 2019, ἡμέρα Κυριακή. Ἄς ἀφήσουμε νὰ μᾶς διηγηθῆ ὁ ἴδιος την ἐμφάνιση τοῦ Ὁσίου, ὅπως τὴν ἔζησε.

Ἐκ­μυ­στη­ρεύ­τη­κε ὁ π. Γε­ώρ­γιος τό ἑ­ξῆς: «Ὅ­ταν ἤ­μουν νέ­ος, δυ­ό–τρεῖς φο­ρές κα­θυ­στέ­ρη­σα στήν ἀ­κο­λου­θί­α. Εἶ­πα· “­ἄς τε­λει­ώ­ση τό Με­σο­νυ­κτι­κό, εἶ­μαι κου­ρα­σμέ­νος”. Εἶ­δα τό­τε τόν ἅ­γιο Παῦ­λο στόν ὕ­πνο μου μέ τό μπα­στού­νι νά μοῦ λέ­γη: “Σή­κω καί κα­τέ­βα στήν ἀ­κο­λου­θί­α, δι­ό­τι θά σπά­σω τό μπα­στού­νι στήν πλά­τη σου. Ἀλ­λοί­μο­νό σου­”».

Θυμήθηκαν αυτό που τους είχε πει ο σεβαστός γέροντας και ηγούμενος της ομώνυμης Ιεράς Μονής.
” Πηγαίνετε στην Αμερική και εύχομαι η Αγία Μαρίνα να είναι μέσα στο χειρουργείο “

Ακόμα και οι ελάχιστοι Τούρκοι που ζούσαν στο Γκέλβερι πίστευαν στη θαυματουργική δύναμη των αγίων. Υπάρχουν πολλά περιστατικά του αποδείχνουν την πίστη που έτρεφαν οι Τούρκοι προς τους Αγίους Αναργύρους και τον Άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο. Αναφέρουμε ενδεικτικά δύο περιπτώσεις …

Ἕ­να Σάβ­βα­το, ἐ­νῶ ἔ­κα­νε κομ­πο­σχο­ί­νι στο­ύς ἁ­γί­ους Πάν­τες, εἶ­δε τόν Ἀρ­χάγ­γε­λο Μι­χα­ήλ, ἀ­κρι­βῶς ὅ­πως εἶ­ναι σέ μία τοι­χο­γρα­φί­α στήν Λι­τή τοῦ Κα­θο­λι­κοῦ τῆς Λαύ­ρας, μέ ξί­φος καί μαν­δύ­α. «Βά­δι­ζε», δι­η­γεῖ­το, «καί ἡ οὐ­ρά τοῦ μαν­δύ­α ἄ­νοι­γε–κλοῦ­σε». Τό ἐ­ξωμο­λο­γή­θη­κε στόν Γέ­ρον­τά του καί ἐ­κεῖ­νος σταυ­ρο­κο­πι­ό­ταν καί ἐ­πα­να­λάμ­βα­νε: «Δό­ξα σοι ὁ Θε­ός!».

Ο δικαστικός αυτός είχε να δικάση μία πολύ δύσκολη και “μπερδεμένη” υπόθεση. Έκανε πολλή προσευχή στον Θεό να τον βοηθήση να βγάλη την σωστή απόφαση. Ζήτησε και από το μακαριστό γέροντά του Ιάκωβο να τον βοηθήση. Μέχρι την παραμονή της εκδίκασης της υπόθεσης, ακόμη δεν είχε βρη άκρη.

Στα ενδότερα, σε μια γωνία, βλέπω τον Αρη Σερβετάλη, με πλήρη αμφίεση ιερωμένου, να κάθεται με το βλέμμα στο πάτωμα και να μουρμουρίζει κάτι που μοιάζει με ψαλμό. Μόλις δίνεται το σήμα, σηκώνεται και μπαίνει αποφασιστικά στο διπλανό δωμάτιο, όπου εκτυλίσσεται μια σκηνή διαλόγου με τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση. «Οι συνθήκες προφανώς δεν είναι ιδανικές, αλλά δεν παραπονιόμαστε. Ο Αγιος πέρασε πολύ χειρότερα…»

Ο Γέροντας Παρθένιος μέσα από ένα περιστατικό το οποίο του έζησε στην Ι.Μ. Αγ. Παύλου Αγ. Όρους, αναφέρει πόσο σημαντική είναι η προσευχή για τον άνθρωπο και πιο συγκεκριμένα για τους νέους. “Εάν το παιδί έχει καλούς γονείς, καλούς πνευματικούς και καλούς δασκάλους, τότε θα βγει μια αγγελική γενιά” ανέφερε μεταξύ άλλων.

Με­τά ἀ­πό με­ρι­κές μέ­ρες εἶ­χαν συ­νάν­τη­ση μέ τήν ὁ­μά­δα τῶν πνευ­μα­τι­στῶν καί πῆ­γε καί αὐ­τός. Κα­τά πα­ρά­δο­ξο τρό­πο ὅ­μως δέν εἶ­χαν καμ­μί­α ἀ­πο­κά­λυ­ψη ἀ­πό τά πνε­ύ­μα­τα. Ἐ­πι­κλή­σεις, ἐ­πι­κλή­σεις… τί­πο­τα! Τότε ἀ­κο­ύ­στη­κε φω­νή νά λέ­η: «Ἄν δέν ἀλ­λά­ξη τήν ἀ­πό­φα­ση πού ἔ­βα­λε στό νοῦ του ὁ Θε­ό­δω­ρος, δέν μπο­ροῦ­με νά ποῦ­με τί­πο­τα!».

Ἐ­νῶ ἦ­ταν ξα­πλω­μέ­νος, κά­ποι­ος τοῦ ἔ­δει­ξε σάν σέ πί­να­κα ὅ­λες τίς ἁ­μαρ­τί­ες του. Τοῦ εἶ­πε μία φω­νή: –Οἱ ἁ­μαρ­τί­ες σου δέν ἔ­χουν κα­θα­ρι­σθῆ τε­λεί­ως. Ρώ­τη­σε ὁ προ­η­γού­με­νος: –Καί πῶς θά δι­α­γρα­φοῦν; Τότε πῆ­ρε τήν ἀ­πάν­τη­ση:
–Μέ τήν εὐ­χή. Ἀ­πό τό­τε ἄρ­χι­σε νά λέ­η τήν εὐ­χή ἀ­βί­α­στα μέ­σα του.

Όταν είδα το Γέροντα, ο οποίος με τόση απλότητα μας δέχτηκε, μας κερνούσε διάφορα πράγματα και μας έλεγε αστεία και γελούσε, άρχισα να αμφιβάλλω ότι αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο άγιος, όσο είχε λεχθεί. Διότι οι άγιοι νόμιζα ότι πρέπει να είναι σιωπηλοί, αμίλητοι και σκυθρωποί. Αυτή την εντύπωση είχα. Όμως στη συνέχεια η πραγματικότητα μας διέψευσε, διότι ο Γέροντας μιλούσε για πράγματα πρωτάκουστα για μας και είχε τη μαρτυρία της προσωπικής του ζωής.

ου τρύπωνε στα τουρκικά στρατόπεδα και έκλεβε στρατιωτικά μυστικά παριστάνοντας τον νοητικά καθυστερημένο ζητιάνο – Η μυθική αποστολή στον κόλπο του Ντογάν, οι μυστικές επιχειρήσεις στα βάθη της Ανατολίας και η αναζήτηση αγνοουμένων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Κάποτε, επισκεπτόμενος το Άγιον Όρος, βρέθηκα στα Κατουνάκια. Εκεί υπήρχε ένας άνθρωπος, ο οποίος είχε φτάσει σε μεγάλο ύψος αγιότητος. Ομοίαζε περισσότερο με άγγελο… Το πρόσωπό του έλαμπε από τη Χάρη του Θεού. Στην πορεία μου αυτή για τα Κατουνάκια είχα μαζί μου δύο καθηγητές θεολόγους και ένα φοιτητή του Πολυτεχνείου. Φτάσαμε στο γέροντα μετά από μεγάλη ανάβαση…

Ο Μιχάι Νέσου πριν 3 χρόνια πήρε μία σημαντική για την ζωή του απόφαση την οποία είχε κρατήσει κρυφή μέχρι πριν λίγες ημέρες. Βαπτίστηκε Ορθόδοξος.Ο Μιχάι Νέσου,ο οποίος ήταν Πεντηκοστιανός,ομολόγησε πως κατανοεί το ατύχημα που του συνέβη σαν κάτι θετικό:«Ίσως πριν να είχα κάνει ελάχιστα καλά πράγματα και τότε το ατύχημα,ακόμη κι αν εκ πρώτης όψεως ο κόσμος το βλέπει σαν μία τραγωδία,μία κατάρα,μπορεί να μετατραπεί σε μία ευλογία»

Γιατί παραχωρείτε τούτη τη θαυμάσια ευκαιρία σ’ άλλον , και προσφέρετε σ’ άλλον τη σωτηρία της ψυχής, που προσφέρθηκε σε σας από τον Θεό; Αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται μακριά από την Αχρίδα χίλια χιλιόμετρα , ενώ από το σπίτι σας ούτε γεμάτα εκατό μέτρα. «Τον βαρέθηκα που έρχεται και ζητιανεύει», λέτε.

Στα μισά του καλοκαιριού -δεν θυμάμαι με ποιο τρόπο- ο Κύριος με προειδοποίησε ότι η εξορία μου θα τελείωνε σύντομα.