ΠΑΤΕΡΙΚΑ

Στο Σιμωνοπετρίτικο κάθισμα «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος» ζούσαν παλαιά δυο αυτάδελφοι, ο παπα-Νικηφόρος και ο π. Αρσένιος, καταγό­μενοι από την Γαλάτιστα Χαλκιδικής

Τι έκανε λοιπόν το Πνεύμα το Άγιον βλέποντας ότι το ανθρώπινον γένος δύσκολα οδηγεί­ται προς την αρετήν, και ότι ημείς εξ αιτίας της ροπής προς την ηδονήν παραμελούμεν τον ορθόν βίον; Ανέμιξε με τας αληθείας της πίστεως την τέρψιν της μελωδίας, ώστε να δεχώμεθα χωρίς αντίδρασιν την ωφέλειαν των λόγων που θα ακούωνται γλυκά και απαλά…

Πόσον διαφορετική θα ήτο η εκκλησιαστική  μας ζωή εάν ακολουθούσαμεν τα τρία στάδια του ελέγχου εξ αγάπης, περί ων ομιλεί ο Κύριος, (Ματθ. ιη’, 15-18)…από εχθρούς η Εκκλησία έχει άφθονους, διαθέτοντας μέσα μαζικής παραπλανήσεως για να την φθείρουν. Παρά ταύτα η Εκκλησία ούτε φθείρεται, ούτε νικιέται. Μόνο τα αδύνατα τέκνα της βλάπτο­νται…

Ἡ ὁμάδα νεότητας Ἀθήνας τῆς ‘’Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης’’ ὀργάνωσε τὸ Σαββάτο 17 Φεβρουαρίου 2024 ἐκδήλωση στὰ γραφεῖα τοῦ Σωματείου μας στὸν  Ἅγιο Ἐλευθέριο μὲ ὁμιλητὴ τὸν π. Γεώργιο Σχοινὰ καὶ θέμα: ‘’Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ Πᾶν’’. 

Πολύ συχνά το μέτρον της αληθείας είναι η μαρτυρία της μειοψηφίας. Είναι δυνατόν να είναι Καθολική Εκκλησία το μικρόν ποίμνιον. Ίσως υπάρχουν περισσότεροι ετερόδοξοι παρά Ορθόδοξοι. Είναι δυνατόν να εξαπλωθούν οι αιρετικοί παντού, και να καταλήξει η Εκκλησία στο περιθώριο της Ιστορίας ή να αποσυρθεί στην έρημο.

Γεώργιος Δ. Παναγόπουλος, Καθ. ΑΕΑ Αθηνών: “…α) Πρόκειται για ένα διεθνές δίκτυο άσκησης πιέσεων (κοινώς lobby), στο οποίο διαπλέκονται επιχειρηματίες, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, δημοσιολόγοι και πολιτικοί σε νευραλγικές θέσεις παγκοσμίως. β) Για πρώτη φορά μια ανθρώπινη ομάδα όχι μόνον αυτοπροσδιορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη της ικανοποιούν τις όποιες ηδονογόνες περιοχές τους, αλλά και απαιτεί να επιβληθούν ως νομικώς προστατευόμενα δικαιώματα μια πλειάδα επιθυμιών-αξιώσεων οι οποίες απορρέουν εξ αυτού.

Στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων ὁ Χριστός ξανασταυρώνεται. Ὁ Κυβερνῶν τά σύμπαντα ὑβρίζεται ὑπό κριτῶν ἀνόμων, πλήν τῶν ἀξιεπαίνων

Πέντε – έξι χρόνια πριν έρθω εκοιμήθη ο διακριτικός, ο φωτισμένος ο παπα – Ιγνάτιος ο πνευματικός. Ο αόμματος – έτσι τον ονόμαζαν – γιατί ήταν τυφλός

Το Κελλί Γιαννακόπουλα, πέρα από την σπη­λιά του αγίου Αθανασίου, πήρε το όνομα από την λέξη Γυναικόπαιδα τα οποία έβγα­λαν από το Όρος και τα έστειλαν στην Πελοπόν­νησο μετά την έλευση της Παναγίας στο Άγιον Όρος.

…το βιβλιάριον «Περί συνεχούς θ. Μεταλήψεως», πολλοί των Μοναχών δεν εδέχθησαν ευαρέστως, φρονούντες ότι ανατρέπει την τάξιν της Εκκλησίας και περιέχει αιρέσεις! Δια τούτο, η σοβούσα κατά των Κολλυβάδων βαθεία διάστασις, προέβαινε συν τω χρόνω εις έκρηξιν νέου σκανδάλου, δεδομένου ότι ο συγγραφεύς του ήτο Κολλυβάς.

ΖΗΛΟΣ είναι ένας όρος Γραφικός με τον οποίον εκφράζεται η θερμότης της ψυχής για κάποιον σκοπόν. Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος διακρίνει τρεις καταστάσεις ζηλωτών

π. ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ: Πολλοί μεταλαμβάνουσι τετράκις του έτους, άλλοι τρις και έτεροι άπαξ, νομίζοντες, ότι δεν επιτρέπεται να μεταλαμβάνωσι συνεχώς διότι δεν είναι άξιοι.

Ἀρχιμανδρίτου Παύλου Ντανᾶ: Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης προφητεύει:
«Ὅλος ὁ κόσμος βράζει σάν σέ καζάνι. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ πολιτεία, ὅλα τά ἔθνη εἶναι ἄνω-κάτω!»

Κείμενα από το βιβλίο: “Αββά Δωρόθεου Έργα Ασκητικά”
Επιμέλεια- Παρουσίαση εκπομπής: Αναστασία Πουλοπούλου

Κείμενα από το βιβλίο: “Η οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης”
Εκδόσεις “Θεομόρφου” της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου

Ολοι οἱ Κα­ρυ­ῶ­τες γνώ­ρι­ζαν τόν γε­ρω–Κώστα καί τοῦ ἔ­δει­χναν ἀ­γά­πη καί συμ­πά­θεια. Τόν ἔ­βλε­παν νά πε­ρι­φέ­ρε­ται στίς Κα­ρυ­ές, νά λει­τουρ­γῆ­ται τα­κτι­κά στό Πρω­τᾶ­το, νά κά­νη τίς τρέλ­λες του, καί ὅ­λοι ἦ­ταν σέ ἀ­πο­ρί­α.

Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου: Κανείς, βέβαια, που έχει κάποια λογικήν δεν ημπορεί να σκεφθή, ότι ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης ήτο ηλαττωμένης ορθοδόξου συνειδήσεως. Εν τούτοις, στην ταρασσομένην από τον αρειανισμόν εποχήν του, έψεγε τους Ορθοδόξους, γιατί αντί να προσεύχονται, να ησυχά­ζουν και να ειρηνεύουν, απλοϊκοί οι πλείστοι απ’ αυτούς, ησχολούντο με δογματικά τριαδολογικά θέματα.

π. Διονύσιος Τάτσης: “Δυστυχῶς, δὲν ὑπάρχει στοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ἄρχοντες τῆς ἐποχῆς μας ἡ παρρησία καὶ ἡ τόλμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Τοὺς χαρακτηρίζει ἡ μετριοπάθεια, ὁ συμβιβασμὸς μὲ τὸν κόσμο, ἡ μερικὴ ἀποδοχὴ τῆς ἁμαρτίας μὲ τὴ μέθοδο τῆς «ποιμαντικῆς ἀγάπης», ἀλλὰ καὶ τῆς «διακριτικῆς» σιωπῆς. Λησμονοῦν, ἀλλοίμονο,  οἱ πνευματικοὶ πατέρες ὅτι ἡ ἀποδοχὴ τῆς ἁμαρτίας εἶναι μία νέα ἁμαρτία…”

Απόσπασμα από ομιλία του π. Αθανασίου Μυτιληναίου για την κατάπτωση της κοινωνίας μας όταν η αμαρτία των Σοδόμων γίνεται αντικείμενο υπερηφάνειας και προβολής και όταν φτάσουμε να κάνουμε νόμους υπέρ της ομοφυλοφιλίας

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς ομιλεί περί του υπό συζήτηση τότε (2015) νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ομοφυλοφίλων. Με πονεμένο αλλά και μάλλον καυστικό και ελεγκτικό λόγο, που είναι ιδιαίτερα επίκαιρος, εκφράζει τη λύπη του για την κατάντια της Ορθόδοξης πατρίδας μας με τους τόσους σύγχρονους και εν ζωή Αγίους.

Παύλος Μητροπολίτης Σιατίστης
Πώς πρέπει να αξιοποιούμε το χρόνο που μας δίνει ο Θεός

Ομιλία π. Γεωργίου Σχοινά με θέμα: “Πνευματικές Εμπειρίες από τις γνωριμίες μου με Αγίους Γέροντες”, η οποία έλαβε χώρα στον Ναό της Υπαπαντής του Κυρίου που βρίσκεται κάτω από τον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου οδού Αχαρνών, στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων για την πανήγυρη του Ναού…

Άγ. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος προς π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο (περί αποφυγής επίσημων θέσεων και αξιωμάτων): “Βαθύτατα συνεκινήθην και εδάκρυσα αναγνούς ταύτα, διότι τοιούτος ήτο και ο πόθος μου και η ολόθερμός μου δέησις, όταν ηράσθην το μοναχικόν ένδυμα και την Θεολογίαν. Δυστυχώς όμως παρεσύρθην αθελήτως και κατεσπατάλησα πολυτιμότατον χρόνον με τας ερεσχελείας της Διοικήσεως – αφρόνως πιστεύσας εις επανόρθωσιν και διόρθωσιν! Ω! Πόσον επλανήθην ο μωρός και τάλας εγώ!…”

Απόσπασμα από την εικοστή δευτέρα επιστολή του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή. Σε αυτή την επιστολή ο Άγιος λέει του λόγους που φεύγει και έρχεται η Θεία Χάρις καθώς και τη στάση που πρέπει να έχουμε κατά την αναχώρηση της Χάριτος.

«Η πρόκληση του να είσαι εκπαιδευτικός σήμερα» συζητήθηκε σε εκδήλωση που έλαβε χώρα στη Λάρισα, από το Σύλλογο Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Μέγας Βασίλειος», με αφορμή την εορτή των Τριών Ιεραρχών. Μεταξύ των ομιλητών ήταν και ο πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Σχοινάς. Το συντονισμό της εκδήλωσης ανέλαβε ο πρ. Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας κ. Ιωάννης Καραμήτρος.

Ἀλ­λ᾿ αὐ­τός δέν φο­βό­ταν τόν δι­ά­βο­λο. Εἶ­χε συ­νη­θί­σει μέ τά πει­ράγ­μα­τά του, για­τί συ­χνά πά­λευ­αν σῶ­μα μέ σῶ­μα. Τά ὅ­πλα του ἦ­ταν τό ση­μεῖ­ο τοῦ Σταυ­ροῦ καί ἡ ἐ­πί­κλη­ση τῆς Πα­να­γί­ας, τά ὁ­ποῖ­α ἔ­κα­ναν νά ἐ­ξα­φα­νι­σθῆ ὁ δι­ά­βο­λος. Κάποτε πού τοῦ πα­ρου­σι­ά­στη­κε σάν δρά­κον­τας, χω­ρίς νά τόν φο­βη­θῆ κα­θό­λου ὁ Δῆ­μος, τόν ἔ­πια­σε ἀ­πό τήν οὐ­ρά καί τόν πέ­τα­ξε μα­κρυά.

Καθηγούμενος Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών»

Ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος για το πάθος της ομοφυλοφιλίας

«Ὁ  Με­νά­γιας ἦ­ταν προ­σω­πι­κός φί­λος τοῦ ἁ­γί­ου Νε­κτα­ρί­ου, ὁ ὁ­ποῖ­ος τοῦ εἶ­χε χα­ρί­σει μία φω­το­γρα­φί­α του καί ἕ­να κομ­πο­σχο­ί­νι. Τό­τε ἐ­κεῖ στόν Ἅ­γιο Βα­σί­λει­ο με­ρι­κοί ἀμ­φι­σβη­τοῦ­σαν τήν ἁ­γι­ό­τη­τα τοῦ ἁ­γί­ου Νε­κτα­ρί­ου. Ὁ Με­νά­γιας γιά νά τούς ἀ­πο­δεί­ξη ὅ­τι εἶ­ναι Ἅ­γιος ὁ Πεν­τα­πό­λε­ως Νε­κτά­ριος, πῆ­ρε μία λε­κά­νη, ἔ­βα­λε ἀ­λεύ­ρι καί νε­ρό, τά ἀ­να­κά­τε­ψε, ἀ­πό πά­νω ἔ­βα­λε τό κομ­πο­σχο­ί­νι τοῦ ἁ­γί­ου Νε­κτα­ρί­ου καί ἀ­πό μό­νο του χω­ρίς προ­ζύ­μι φού­σκω­σε».

Κατ’ αυτήν εορτάζεται το γεγονός της εισόδου του Χριστού στον ιουδαϊκό Ναό της Ιερουσαλήμ και της ευλογίας Του από τον άγιο Συμεών και την σεβάσμια γερόντισσα και προφήτιδα Άννα.

Η Υπαπαντή του Χριστού

Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης: Ἂν καὶ εἴπαμε προηγουμένως, στὸ ζ´ κεφάλαιο, γιὰ τὴν πικρότητα καὶ τὴν ἐσωτερικὴ ξηρασία τῆς εὐλαβείας, ἀλλὰ καὶ τώρα θὰ ποῦμε ὅσα παραλείψαμε ἐκεῖ,

Του Αρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ιεροκήρυξ  Ι. Μ. Πατρών-Δρ Θεολογίας: Aκούγεται συχνά να διακηρύττουν Έλληνες και ξένοι μελετητές ότι η Ευρωπαϊκή Αναγέννηση και ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός αποτελούν την πιο λαμπρή συνέχεια της Αρχαιοελληνικής Παιδείας