ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ

«Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι∙ σήμερον γάρ ἐν τῶ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι»

Ὁ Ζακχαῖος, ἄν καί ἀρχιτελώνης, ἐπειδή ταπείνωσε τόν ἑαυτό του ἀξιώθηκε νά φιλοξενήσει τόν Θεάνθρωπο Χριστό, νά γίνει Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ καί νά πεθάνει μαρτυρικά γι αὐτόν. Γι αὐτό δέν πρέπει νά κατακρίνουμε κανέναν γιά τίς ἁμαρτίες του ἀλλά νά προσευχόμαστε γι αὐτόν καί να ἐνθυμούμεθα τήν δική μας ἁμαρτωλότητα. 

Αποστολικά Κηρύγματα – 1η Κυριακή μετά τα Φώτα : «Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ»

Ἀδελφοί μου. Τὰ χαρίσματα εἶναι σὰν τὴν βρύση. Πηγάζει τὸ νερό ἀπό κάποια δεξαμενή. Τὸ νερό τρέχει ἀνάλογα μὲ τὸ πόσο ἀνοίγεις τὴν βρύση. Μπορεῖ νὰ τρέχει ἄφθονα, νὰ τρέχει λίγο, στάλα-στάλα ἤ νὰ κλείσει ἐντελῶς. Ἐδῶ βρίσκεται ἡ συνεργία τοῦ ἀνθρώπου στὴν αὔξηση ἤ μείωση τοῦ δικοῦ του χαρίσματος στὴ σχέση μὲ τὴν ψυχική σωτηρία ἤ μὲ τὴν κόλαση ἐκεῖνου ποὺ ἔχει τὸ χάρισμα. Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογιτής λέει ὅτι..

Κυριακή μετά τα Φώτα: «Μετανοεῖτε ἤγγικεν γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»

Τό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀναφέρεται στήν ἔναρξη τῆς διακονίας τοῦ Χριστοῦ γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου καί τό κήρυγμά του: «Μετανοεῖτε ἤγγικεν γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Τό κήρυγμα, ἐξ ἀρχῆς, δέν ἀπευθύνεται μόνο στόν Ἰσραήλ ἀλλά εἶναι παγκόσμιο.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Γιατί οι νεκροί που ανέστησε ο Χριστός δεν μας είπαν τίποτε για την άλλη ζωή;

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Γιατί οι νεκροί που ανέστησε ο Χριστός δεν μας είπαν τίποτε για την άλλη ζωή;

Η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις

Ιωάννης: Εγώ έχω ανάγκη να βαπτιστώ από εσένα και εσύ έρχεσαι σε μένα Δέσποτα. Γιατί Δέσποτα;… Πού είναι το στίφος των αγγέλων, το τάγμα των αγγέλλων και η λειτουργία των Χερουβίμ;… Τον Μωυσή εδόξασες παριστάμενος ως νεφέλη και φωτεινή στήλη παριστάμενος. Τον δούλο σου με τόση δόξα στόλισες και εσύ ως απλός έρχεσαι και σκύβεις το κεφάλι για να σε βαπτίσω;… Βάπτισε τους παρευρισκόμενους και προ πάντων εμένα.

Ο Αγιάζων και οι Αγιαζόμενοι εξ ενός Πάντες

Μπορεί να διατηρηθεί εσαεί, χωρίς να αλλοιωθεί. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως η διατήρηση αφθαρσίας του Μεγάλου Αγιασμού, συντελείται μόνον στην Ορθόδοξη Εκκλησία, σε αντίθεση με άλλες χριστιανικές «εκκλησίες» στον οποίο προσθέτουν συντηρητικά (αλάτι), αποδεικνύοντας πως η Ορθοδοξία μας είναι η μόνη και αληθινή Εκκλησία του Χριστού και μόνο σ’ αυτή επενεργεί η Θεία Χάρις.

Οι Ευχές του Μεγάλου Αγιασμού

Η τελετή του Αγιασμού είναι μια ιεροπρεπής Ακολουθία της Εκκλησίας μας, που συμπεριλαμβάνει ευχές και αναγνώσματα, ώστε το απλό ύδωρ να εμπλουτιστή από την κατερχόμενη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και να αποκτήση ιαματικές ιδιότητες, αφʹ ενός προς ευλογία του πιστού και ενίσχυση κάθε αγαθής ενέργειας, αφʹ ετέρου προς αποτροπή κάθε εναντίας δυνάμεως. Ο Αγιασμός δεν είναι μυστήριο αλλά μυστηριοειδής τελετή…

Η Έννοια του Χρόνου και ο Άνθρωπος

Η έννοια του χρόνου είναι μια παμπάλαια μυστηριώδης υπόθεση για τον άνθρωπο. Κανένα άλλο ον δεν έχει την αίσθηση της ροής του χρόνου, πολλώ δε μάλλον δεν έχει την ικανότητα της μέτρησής του, εκτός από τον άνθρωπο, ο οποίος μόνος αυτός προικίσθηκε από το Θεό Δημιουργό με λογική, χάρις στην οποία υπερβαίνει την ενστικτώδη κατάσταση, κοινή σε όλα τα έμβια πλάσματα, και ανάγεται έτσι στη σφαίρα του φιλοσοφικού στοχασμού.

«Ἐγενετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῆ ἐρήμω καί κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν»

Στήν σημερινή Κυριακή πρό τῶν Φώτων, ἡ Ἐκκλησία μᾶς προετοιμάζει γιά τήν βίωση τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῶν Φώτων. Στήν εὐαγγελική περικοπή κυριαρχεῖ τό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ καί τό κήρυγμά του πού εἶναι κήρυγμα τῆς μετανοίας. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης μαζύ μέ τήν Θεοτόκο εἶναι τά πρόσωπα πού…

Ἅγιος Παΐσιος: «Ὁ Μέγας Βασίλειος ἐὰν ζοῦσε στὴν ἐποχή μας θὰ ἔπιανε ξανὰ τὴν σπηλιὰ καὶ τὸ κομποσχοίνι»

…Οἱ περισσότεροι Πνευματικοί τῆς ἐποχῆς μας εἶναι καλογερομάχοι καὶ ποικιλοτρόπως βάλλουν κατὰ τοῦ Μοναχισμοῦ καὶ μάλιστα χρησιμοποιοῦν καὶ Μεγάλους Βασιλείους μὲ Βασιλειάδες καὶ κοινωνικὴ δράση κ.λ.π.

«Περιτομήν Θελήσει Καταδεχθείς Σαρκικήν»

Η μεγάλη δεσποτική εορτή της Περιτομής του Κυρίου μας υπενθυμίζει αυτή την μεγάλη αλήθεια και τονίζει ιδιαίτερα την πραγματική ανθρώπινη φύση, την οποία εκών ενδύθηκε, για χάρη της δικής μας σωτηρίας. Η καθιέρωση του εορτασμού της Περιτομής του Κυρίου από την Εκκλησία, συνέτεινε αναμφίβολα η δράση κάποιων αιρετικών κύκλων της αρχαίας Εκκλησίας…

Μέγας Βασίλειος: Ο Κορυφαίος Πατέρας Της Εκκλησίας μας

Τόσο η ιστορία όσο η Εκκλησία υπήρξαν φειδωλές στον χαρακτηρισμό του «Μεγάλου». Ελάχιστοι έλαβαν τον τίτλο «Μέγας». Ένας από αυτούς υπήρξε ο κορυφαίος άγιος της Εκκλησίας μας Μέγας Βασίλειος, ο οποίος έλαβε επάξια αυτόν τον τίτλο, διότι σφράγισε με την προσωπικότητά του την ιστορία σε μια από τις κρισιμότερες ιστορικές φάσεις της ανθρωπότητας.

Ο Άγιος Βασίλειος του Μύθου και της Ιστορίας

Για τη συντριπτική όμως πλειοψηφία των ανθρώπων όμως είναι ευκαιρία για εφήμερες κοσμικές και φτηνές ενασχολήσεις. Υπό την επίδραση της δυτικοευρωπαϊκής κοσμικής και υλιστικής κουλτούρας παραμερίστηκε το πνευματικό νόημα των αγίων αυτών εορτών και δόθηκε προτεραιότητα σε κάθε είδους καταναλωτισμού και υλικών απολαύσεων.

«Ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν» : Γιόγκα καί διαλογισμός: Εἶδος γυμναστικής ἤ μία θρησκευτική πράξη ἀντίθετη μέ τή χριστιανική πίστη;

Γιόγκα καί διαλογισμός: Εἶδος γυμναστικής ἤ μία θρησκευτική πράξη ἀντίθετη μέ τή χριστιανική πίστη; Ὁ Ὀσιολογιώτατος μοναχός Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, Διδάκτωρ Θεολογίας και τῆς Φιλοσοφίας μας ἐνημερώνει.

Σταχυολογήματα Περί Νοερᾶς Προσευχῆς – ΜΕΡΟΣ Β΄

Ἐφ᾿ ὅσον ὁ Χριστός εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου, ἐκεῖνοι ὅπου δέν Τόν βλέπουν, ὅπου δέν Τόν πιστεύουν, ὅλοι βεβαιότατα εἶναι τυφλοί. Καθώς τό ἐναντίον πορεύονται εἰς τό φῶς ὅλοι ἐκεῖνοι, ὅπου ἀγωνίζονται νά κάμνουν τάς ἐντολάς τοῦ Χριστοῦ· αὐτοί τόν Χριστόν ὁμολογοῦν καί ὡς Θεόν προσκυνοῦν καί λατρεύουν.

Τι Ήταν ο Αινιγματικός Αστέρας των Χριστουγέννων;

Ένα από τα μυστηριώδη γεγονότα στην ιστορία του κόσμου, στο οποίο δεν έχει δοθεί ακόμα  ικανοποιητική και γενικά αποδεκτή ερμηνεία, είναι και η εμφάνιση του αινιγματικού άστρου κατά τη γέννηση του Χριστού.

Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτη: Χριστούγεννα στο Άγιον Όρος του Άθω

Τα Χριστούγεννα, λοιπόν, εορτάζονται στον Άθω με Ορθόδοξη μέθεξη στο Μυστήριο. Και κατανοείται η δογματική και πνευματική σημασία της Σαρκώσεως κατά το μέτρο της θεώσεως εκάστου, που επέτυχε με την θεία αγάπη, «Τοσούτον τω ανθρώπω τον Θεόν δια φιλανθρωπίαν ανθρωπίζεσθαι, όσον ο άνθρωπος εαυτόν τω Θεώ δι’ αγάπης δυνηθείς απεθέωσε»…

ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ (Αναφορά στην μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων)

Η Ενανθρώπηση του Θεού Λόγου είναι κορυφαία έκφραση της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και το επιστέγασμα της εφαρμογής του θείου σχεδίου για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας στάθηκαν με δέος μπροστά στο απερινόητο αυτό μυστήριο και με γνώμονα τις άγιες Γραφές συνέλαβαν ύψιστες αλήθειες και διατύπωσαν υψηλή θεολογία.

Το αιώνιο περιεχόμενο των Χριστουγέννων

Ο αχώρητος Θεός χωρείται στην αγκάλη της Μητρός Του, της Θεοτόκου Μαρίας. Ο αόρατος οράται, ο άκτιστος κτίζεται….Έξω από αυτήν την Λειτουργική Θεανθρώπινη εμπειρία και αίσθηση, μακρυά από τον δρόμο προς την Βηθλεέμ, υπάρχει ο εγωιστικός ανθρωποκεντρισμός, η κτηνωδία, το παράλογο, η αγωνία, η μοναξιά και η απογοήτευση…

Ει Χριστός ουκ Εσαρκούτο…

Το αρχέγονο κακό, το οποίο εισήλθε στον κόσμο από το διάβολο, με αποκλειστική ευθύνη του ανθρώπου, είχε μεταλλάξει τον επίγειο παραδείσιο περιβάλλον σε πραγματικό κολαστήριο, ανάξιο να φιλοξενεί θεοειδείς ανθρώπινες υπάρξεις, εικόνες του Τριαδικού Θεού. Η καταγραμμένη ιστορία είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας της διαχρονικής ανθρώπινης κακοδαιμονίας από το απώτερο παρελθόν ως τα σήμερα.

Η Πανανθρώπινη Προσμονή της Ενανθρωπήσεως του Θεού

Η Γέννηση του Θεανθρώπου αποτελεί το σημείο μηδέν, σηματοδοτώντας την οριστική δύση του παλιού κόσμου, του πεπαλαιωμένου, του παρηκμασμένου και την ανατολή του νέου, του ανακαινισμένου, του έχοντος δυναμική και προοπτική.

Ἡ κακή χρήση τῶν δυνάμεων τῆς ψυχῆς, ὡς αἰτία τῶν παθῶν

Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: «Ἐγώ τά πάθη τά βλέπω σάν δυνάμεις τῆς ψυχῆς. *Ὁ Θεός δέν δίνει ἐλαττώματα, ἀλλά δυνάμεις. Ὅταν, ὅμως, δέν ἀξιοποιοῦμε αὐτές τίς δυνάμεις γιά τό καλό, ἔρχεται τό ταγκαλάκι καί τίς ἐκμεταλλεύεται καί αὐτές γίνονται πάθη, καί ὕστερα γκρινιάζουμε, τά βάζουμε μέ τόν Θεό. Ἐνῷ, ἐάν τίς ἀξιοποιήσουμε, στρέφοντάς τες ἐναντίον τοῦ κακοῦ, μᾶς βοηθοῦν στόν πνευματικό ἀγῶνα»…

«Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, Ήνοικται Πᾶσιν ἡ Ἐδὲμ»

Η ενανθρώπιση του Θεού είναι το κορυφαίο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας. Είναι η δεύτερη επέμβαση του θείου Δημιουργού στην κτιστή δημιουργία. Η σάρκωση του Λόγου έγινε για την αναδημιουργία του κόσμου, την χριστοποίησή του και εν τέλει την θεοποίησή του.

Σελίδες