ΠΑΤΕΡΙΚΑ

Μας ονείδιζαν οι κακόδοξοι Δυτικοί ότι νέο Άγιο και Μάρτυρα δεν παρουσίασε μετά το σχίσμα η Ανατολική Εκκλησία. Βλέπουμε όμως τώρα, ότι η ορθόδοξη Εκκλησία γεννά συνεχώς νέους Αγίους και Μάρτυρες, διότι είναι ενωμένη με τον Νυμφίο της Χριστό και έχει ως νυμφαγωγό της το Άγιο Πνεύμα.

Μου λέει κάποιος πρόσφατα συνάδελφος κληρικός, απ’ άλλον τόπο – ας μην πω ποιός είναι – υπήρχε ένας μοναχός ασκητής, αυτός είχε κάποια εξέχουσα θέση κάποτε- ήταν και λόγιος κ.λπ.- όμως τα άφησε όλα για να γίνει μοναχός και μάλιστα ασκητής.

Άκουγα για κάποιον μεγάλο και διορατικό γέροντα, ότι, καθώς στεκόταν στην εκκλησία, έβλεπε στην αρχή της ακολουθίας έναν λαμπροφορεμένο άνδρα να βγαίνει από το ιερό. Κρατούσε ένα μικρό σκεύος με αγίασμα κι ένα χριαλίδιο, που το βουτούσε μέσα στο αγίασμα και σταύρωνε με τη σειρά όλους τους αδελφούς.

Τέσσερις γνώμες υπάρχουν για κάθε άνθρωπο.
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Θα πρέπει να κάνουμε μία τομή στην ζωή μας. Μέχρι εδώ, εγώ ζούσα αμαρτωλά. Από εδώ και πέρα θα ζήσω κατά Χριστόν. Κάνω μία τομή… και πάω και εξομολογούμαι  όοοολη την προηγούμενη ζωή μου. Ξεφορτώνομαι από πάνω μου τον ρύπο, την βρωμιά που γέμισε η ψυχή μου….

Κι άλλοι έχουν τόσο κλονισμένη την πίστη τους, ώστε να πιστεύουν πως ο Θεός ούτε ακούει ούτε ενδιαφέρεται για τον προσευχόμενο άνθρωπο. Ούτε καν εξαρτάται από Εκείνον η απάντηση στο αίτημά μας ή η εκπλήρωση του πόθου μας. Δεν είναι όμως έτσι. Και ακούει και βλέπει και με στοργή περιβάλλει τον άνθρωπο ο Θεός

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Η Ντροπή στην Εξομολόγηση

Επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα τον Σεπτέμβρη θα πραγματοποιήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Πάπας Φραγκίσκος, αποδεχόμενος την πρόσκληση της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας είχε απαντήσει θετικά στην πρόσκληση της Προέδρου της Δημοκρατίας, κατά την διάρκεια

Ιεραποστολικός Σύνδεσμος “Κοσμάς ο Αιτωλός” Καινά και παλαιά, με τη Σοφία Χατζή

Η κατάνυξη, τα δάκρυα, η συντριβή είναι επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος. Εγώ της είπα αυτής της γυναίκας, «ξέρεις», ας πούμε, «παρότι είχες διαβάσει τόσες φορές τον ίδιο στίχο από αυτό τον ψαλμό, αυτή τη φορά για λόγους που ο Θεός ξέρει, σε επισκέφτηκε και με έναν τρόπο γνώρισες….

Σιατίστης Παύλος: Οι Άγιοι Πάντες

Πολλὲς φορὲς δηλαδὴ πολλοί, ἐνῶ ἁμάρτησαν μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, στὴ συνέχεια, χωρὶς νὰ φαίνονται, προσευχήθηκαν μὲ μετάνοια στὸν Θεὸ καὶ πῆραν τὴ συγχώρηση, καὶ ἔπειτα εὐαρέστησαν σὲ αὐτὸν καὶ ἔλαβαν Πνεῦμα Ἅγιο.

Οἱ κακὲς κληρονομικὲς καταβολὲς δὲν εἶναι ἐμπόδιο γιὰ τὴν πνευματικὴ πρόοδο. Γιατί, ὅταν ἀγωνίζεται κανείς, ἔστω καὶ λίγο ἀλλὰ μὲ πολὺ φιλότιμο, τότε κινεῖται στὸν πνευματικὸ χῶρο, στὸ θαῦμα, καὶ ὅλα τὰ ἄσχημα κληρονομικὰ τὰ διαλύει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.

Για αυτό και έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, πρέπει να ξεμπαζώσεις την ψυχή σου. Έχει μπάζα εκεί μέσα. Να τα βγάλεις, να λάμψουν τα διαμάντια που σου έδωσε ο Θεός.  Όλοι είμαστε δυνητικά άγιοι. Κανείς δεν μπορεί να πει, εμένα κανείς δε με αγαπάει, εμένα ο Θεός δε με πρόσεξε. Όχι, έχεις και εσύ χαρίσματα από το Άγιο Πνεύμα. Αλλά θα πρέπει να τα ενεργοποιήσεις.

Γέρων Εφραίμ: Αξία και σημασία της νοεράς προσευχής

Η ωφέλεια των προσευχών μας για κεκοιμημένους

Και λοιπόν, πηγαίνοντας και αυτός να προσκυνήσει τον Άγιο, αφού βρέθηκε στην πατρίδα του, τον συναντά μία δαιμονισμένη στον δρόμο και του λέγει: – Ξέρεις τι κρατάς στο χέρι σου; Αχ, να ήξερες, ταλαίπωρε, τι κρατάς στο χέρι σου! Να ήξερες πόσο με καίει εμένα αυτό το κομποσχοίνι σου· και συ το κρατάς έτσι από συνήθεια, για τον τύπο!

– Αδελφέ μου, ξέρεις γιατί υποδουλώθηκες στο πιοτό; Τι έκανες, όταν ήσουνα μικρός; Έκλεβες χρήματα από τον παππού σου, που ήταν επίτροπος της εκκλησίας, και αγόραζες κρασί. Από ‘κει ξεκίνησε το κακό. Μη φοβάσαι, όμως!

O άνθρωπος είναι μεγάλος μόνον δια του Θεού και εν’ τω Θεώ· τούτο είναι η θεμελιώδης αρχή του θεανθρωπίνου πολιτισμού.

Ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­να­σί­ου Ἀναστασίου Προη­γου­μέ­νου Ἱ.Μ. Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου   Στά προηγούμενα κείμενά μας ἀναφερθήκαμε στήν κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση δημιουργία […]

Γιατί η αλήθεια δεν απλώνεται όπως απλώνεται η αίρεση;
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος.

Η πρώτη αναφορά στην εορτή βρίσκεται στην απόκρυφη “Επιστολή των Αποστόλων”. Τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, Πεντηκοστή ονομαζόταν ολόκληρο το διάστημα των 50 ημερών από την Ανάσταση του Κυρίου μέχρι και την έβδομη Κυριακή μετά από αυτή. “Πάσα η Πεντηκοστή της εν τω αιώνι προσδοκώμενης αναστάσεως εστί υπόμνημα.

Ἡ προσπάθεια ὅμως νὰ ξεπεράσουμε καὶ νὰ νικήσωμε τὸν πόνο ἢ τὴν φθορὰ καὶ τὸν θάνατο εἶναι ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες καὶ τραγικώτερες ἐμπειρίες μας. Καλύτερα νὰ πεθάνη κανείς, παρὰ νὰ παλεύη νὰ μὴν πεθάνη. Καλύτερα νὰ ἀγκαλιάση τὸν πόνο, παρὰ νὰ θέλη νὰ μὴν πονάη.

Για το Ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου μας μιλά ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο οποίος προτρέπει τους πιστούς: Εάν κάποιος είναι ασθενείς, να προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας, και αφού προσευχηθούν γι’ αυτόν, να τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου.

Ο γε­ρω–Δα­μια­νός ὁ Γρη­γο­ριά­της ἦ­ταν ρω­μα­λέ­ος καί πο­λύ ἐρ­γα­τι­κός. Εἶ­χε πολ­λά δι­α­κο­νή­μα­τα ἐ­ξω­τε­ρι­κά καί τό Οἰ­κο­νο­μεῖ­ον καί τό Δο­χεῖ­ον. Ἦ- ταν ἐκ χα­ρα­κτῆ­ρος ζω­η­ρός καί φω­να­σκῶν, ἀλ­λά καί πο­λύ εὐ­α­ί­σθη­τος, στορ­γι­κός καί πο­νό­ψυ­χος. Ἦ-ταν μο­να­χός φι­λα­κό­λου­θος, εὐ­λα­βής καί συ­νε­πής στά μο­να­χι­κά του κα­θή­κον­τα. Οὐ­δέ­πο­τε ἐ­ξήρ­χε­το τοῦ κελ­λί­ου του με­τά τό Ἀ­πό­δει­πνο. Ἀρ­ρώ­στη­σε ἀ­πό καρ­κί­νο τοῦ προ­στά­τη καί εἶ­χε ἀ­κα­τά­σχε­τη αἱ­μορ­ρα­γί­α. Ἔ­κα­νε μί­α γε­νι­κή καί κα­θα­ρή ἐ­ξο­μο­λό­γη­ση. Πα­ρα­κα­λοῦ­σε σέ ὅ­λη του τήν ζωή νά κοι­μη­θῆ τοῦ Σταυ­ροῦ, πού εἶ­ναι ἀ­νοι­χτοί οἱ οὐ­ρα­νοί. Στήν ἀ­γρυ­πνί­α τῶν Θε­ο­φα­νε­ί­ων, πού πά­λι εἶ­ναι ἀ­νοι­χτοί οἱ οὐ­ρα­νοί, ζή­τη­σε ἐ­πί­μο­να νά κοι­νω­νή­ση πρίν ν᾿ ἀρ­χί­ση ἡ Λει­τουρ­γί­α, για­τί προ­εῖ­δε τήν κο­ί­μη­σή του καί προεῖπε ὅτι, με­τά δέν θά προ­λά­βαινα. Ἐ­κοι­νώ­νη­σε καί ἐ­κοι­μή­θη τήν ὥ­ρα πού χτυ­ποῦ­σαν οἱ καμ­πά­νες γιά τήν Λει­τουρ­γί­α τό ἔ­τος 1993.     

Ποιός εἶναι ὁ σκοπός ὕπαρξης τῶν Ἁγίων Λειψάνων στήν Ὀρθοδοξία μας καί πῶς μποροῦμε νά σταθοῦμε καί νά ἀξιοποιήσουμε τήν ἰαματική τους Χάρη καί εὐλογία.

Ζωή όμως για χάρη τής ζωής, επίγεια ζωή για χάρη τής επίγειας ζωής και υγεία για χάρη τής υγείας, σημαίνουν ζωή άσκοπη και υγεία άσκοπη.

Ο θάνατος και όλα τα δυσάρεστα που τον συνοδεύουν όλο και προσγειώνουν τον άνθρωπο, όλο και τον συνεφέρουν και δεν αφήνουν να πάρει πολύ αέρα το μυαλό του με κίνδυνο να χαθεί οριστικά. Έτσι, όλα βγαίνουν σε καλό.

Πολλές φορές προσπαθοῦμε νά λύσουμε ἕνα πρόβλημά μας ἐπιστρατεύοντας τίς ἱκανότητές μας καί τά χαρίσματά μας ἤ τήν βοήθεια ἄλλων ἀνθρώπων. Ὁ Θεός ὅμως, εἶναι ἀκριβῶς μπροστά μας καί φτάνει νά τόν ἐπικαλεσθοῦμε γιά νά προστρέξει

Καλλιέργησέ το αὐτὸ καὶ θὰ δεῖς τί καρπὸ θὰ βγάλει. Ἀπὸ μισὴ ὥρα θὰ τὸ κάνεις κατόπιν μία ὥρα· καὶ πρόσεξε ὅτι ἐκείνην τὴν ὥρα εἴτε τὸ τηλέφωνο θὰ σοῦ χτυπήσει, ἢ αὐτὴ τὴ δουλειὰ πρέπει νὰ τὴν κάνω τώρα, ἢ ὕπνος θὰ σὲ χτυπήσει ἐκείνην τὴν ὥρα. Τίποτες. Κλεῖσ᾿ το τὸ τηλέφωνο, τελείωσε ὅλες τὶς δουλειές σου καὶ κάνε αὐτό, μισὴ ὥρα, ὄχι περισσότερο.

Αδιαμφισβήτητα τον πρώτο λόγο εδώ έχει η γυναίκα και όχι ο άνδρας. Για τη γυναίκα το έργο αυτό είναι το πιο σημαντικό στη ζωή της. Αυτό δεν το λέω εγώ αλλά η αγία Γραφή. Βέβαια δεν είναι σωστό να περιορίζουμε το ρόλο της γυναίκας στην τεκνογονία. Και πιστεύω ότι κανένας άνθρωπος προσεκτικός και πνευματικά καλλιεργημένος δεν σκέφτεται έτσι.

Δεν περιήλθαν με ένα χιτώνα και ανυπόδητοι τον κόσμο και υπερίσχυσαν όλων; Ποια άλλωστε από τις εντολές του Χριστού είναι δύσκολη; Να μην έχεις κανένα εχθρό· να μη μισείς κανέναν· να μην κακολογείς κανέναν. Δυσκολότερα είναι τα αντίθετα αυτών.

Ο γε­ρω–Δη­μή­τριος ὁ Γρη­γο­ρι­ά­της γεν­νή­θη­κε στήν Μεσ­ση­νί­α τό ἔ­τος 1930. Στήν Μο­νή Γρη­γο­ρί­ου κοι­νο­βί­α­σε τό 1953. Ἦ­ταν ὑ­πό­δειγ­μα τε­λε­ί­ας ὑ­πα­κο­ῆς στόν Ἡ­γο­ύ­με­νο, ἀλ­λά καί σέ ὅ­λους το­ύς ἀ­δελ­φο­ύς.