«Αυτός, μου είπε, ήταν σημαιοφόρος στο Γυμνάσιο!». Δεν υπήρχε τότε Λύκειο. Ήταν ενιαίο το Γυμνάσιο. Και ήταν εποχή που η αριστεία αναγνωριζόταν και βραβευόταν. Δεν ήταν δα και εύκολη. Είναι γνωστή η συνηθής τότε έκφραση: Το είκοσι ανήκει στον Θεό. Στην απόλυτη Σοφία. Το δέκα εννιά στον καθηγητή. Και το δέκα οκτώ στον άριστο μαθητή.
Ἐκ τῆς μακραίωνος ἱστορίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἡ 25η Μαρτίου τοῦ 1821 δέον νὰ παραμείνῃ εἰς τὴν ψυχὴν παντὸς Ἕλληνος ἀρρήκτως συνδεδεμένη μὲ τὴν ἔννοιαν τῆς Ἐθνικῆς Ἀναστάσεως ἀλλὰ καὶ τοῦ ὑπερτάτου Ἐθνικοῦ Χρέους.
Πίπτων ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων τῆς Βασιλευούσης ὁ τελευταῖος τῶν Ἑλλήνων αὐτοκράτωρ, καταλείπει αἱματηρὰν ὑποθήκην εἰς τοὺς Ἐπιγόνους: «Ἐνθυμηθῆτε ὅτι εἶσθε Ἕλληνες».
Αὐτοί οἱ στίχοι τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη στό «Ἄξιόν Ἐστι» μέ τούς ὁποίους θέλει ἴσως νά ὁρίση τούς ἐπί κεφαλῆς τῆς λογοτεχνίας μας καί πνευματικούς του προγόνους, τοποθετοῦν τόν Παπαδιαμάντη στήν πρώτη θέση στά νεοελληνικά γράμματα, θέση στήν ὁποία τόν τοποθέτησε ἡ ἴδια ἡ ἐποχή του…
Έφτασε η ώρα να υπερασπιστεί την πίστη του διαφωτίζοντας εκείνους που αμφιταλαντεύονται. Και είναι πολλοί, στην πλειονότητα επιστήμονες – μάλιστα ιατροί-, αυτοί που αμφιταλεύονται ή αρνούνται την δωρεά του Θεού. Γιατί;
Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως η Τρίτη Κυριακή της νηστείας, της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ημέρα αφιερωμένη στην τιμή και την προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού του Χριστού. Στη μέση της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής η Εκκλησία προβάλλει τον Σταυρό του Χριστού, για να ενισχύσει τους πιστούς στον πνευματικό αγώνα της νηστείας από τη χύτρα και τα πάθη.
Προπαρασκευαστικές της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής οι πρώτες εβδομάδες του Τριωδίου. Στη διάρκεια τους κυριαρχούν τα καταλύσιμα φαγητά. Από την Καθαρά Δευτέρα αρχίζει η αυστηρή νηστεία και η προσευχητική δέηση προς τον Σωτήρα Χριστό: «Κύριε των Δυνάμεων, μεθ’ ημών γενού…».
π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος: “Είμαστε μηδενικά αν δεν αντιδράσουμε όλοι οι Ιεράρχες και οι Χριστιανοί μαζί”
Με αφορμή την προσωρινή απαγόρευση τέλεσης της εκκλησιαστικής λατρείας, καθώς επίσης και την απόφαση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους να αντιμετωπίσει την ελαύνουσα επιδημία μέσα από την πρακτική φιλοσοφία των πατέρων, δηλαδή την άγρυπνη δέηση για τη σωτηρία όλου του κόσμου, η Ιερά Μονή μας έκρινε εποικοδομητική την κατάθεση των παρακάτω σκέψεων.
Τόν Σεπτέμβριο κάποιου ἔτους στό ὀγκολογικό τμῆμα τοῦ Πανεπιστημιακοῦ Νοσοκομείου τοῦ Ρίου ἐπικρατεῖ μεγάλη ἀναστάτωση. Ὁ μικρός Δημητράκης ζητοῦσε ἐπειγόντως τόν ἱερέα τοῦ Νοσοκομείου. Ἤθελε ὁπωσδήποτε νά κοινωνήση.
Ξαφνικά ἐκείνη τήν στιγμή, ἕνα ἀρκουδάκι (κουκλάκι) πού ὑπῆρχε στό ἄλλο δωμάτιο, ἄρχισε ἀπό μόνο του νά τραγουδᾶ, χωρίς νά ὑπάρχη ὡρολογιακός μηχανισμός. Συγκλονιστήκαμε καί οἱ δυό μας. Στήν στιγμή ντυθήκαμε καί πήγαμε στήν Ἐκκλησία.
«…Ἐάν τοῦτον ἀπολύσης, οὐκ εἶ φίλος τοῦ Καίσαρος» (Ιω. ιθ΄, 12). Εάν δεν κλείσετε τους ναούς, δεν σέβεστε, δεν αγαπάτε τον συνάνθρωπο, δεν υπολογίζετε την υγεία του, τη ζωή του.
Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀπόφαση τῆς Δ.Ι.Σ. γιὰ τὴν μὴ τέλεση τῶν ἀκολουθιῶν, θυμήθηκα ἕνα περιστατικὸ πού μου εἶπε ἡ 86χρονη σήμερα Ἑλένη Κυριαζάτη (κόρη τοῦ Χρήστου Πυλιου). Μὲ τὴν ἐπικράτηση τοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος Ἀλβανίας ἐξορίστηκαν πολλὲς οἰκογένειες ἀντιφρονούντων στὴν Κρούγια (λίγα χιλιόμετρα βόρεια τῶν Τιράνων). Τὸ 1946 στὸ στρατόπεδο έπιασε ἐπιδημία καὶ πέθαναν πάνω ἀπὸ 100 παιδιά……..
Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.
Εκείνοι που μάχονταν πριν λίγες ημέρες για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης της γυναίκας, ενάντια στο δικαίωμα της ζωής των αγέννητων παιδιών, σήμερα έγιναν υπέρμαχοι του δικαιώματος της υγείας ενάντια στο δικαιώμα της θρησκευτικής ελευθερίας των χριστιανών
Ο Ιησούς, μετά την βάπτιση του, πορεύεται στην έρημο και διέρχεται σαράντα ημέρες σε απόλυτη νηστεία, ως μια μορφή απόλυτης προετοιμασίας πριν την δημόσια δράση του1. Διέρχεται ένα χρονικό διάστημα εν νηστεία και προσευχή, πριν βρεθεί να κηρύξει το Ευαγγέλιο της δικαιοσύνης, πριν εξηγήσει στον άνθρωπο την αληθή σχέση με το Θεό, πριν οδηγηθεί στο Πάθος, στον Σταυρό, στην Ανάσταση.
Εἰς τό πρῶτον ἄρθρον «Μέτρα πρόληψης, ὑγειονομικῆς παρακολούθησης καί περιορισμοῦ τῆς διάδοσης τῆς νόσου» καί εἰς τήν παραγρ. 2 (στ) ἀναφέρεται ὅτι : «Τά μέτρα αὐτά συνίστανται (στ) στήν προσωρινή ἀπαγόρευση τῆς λειτουργίας σχολικῶν μονάδων καί πάσης φύσεως ἐκπαιδευτικῶν δομῶν, φορέων καί ἱδρυμάτων, δημοσίων καί ἰδιωτικῶν, κάθε τύπου καί βαθμοῦ, χώρων θρησκευτικῆς λατρείας» … κ.λπ.
Θέλουν οι κρατικοί να μας κλείσουν τις Εκκλησιές. Και σας ρωτώ; Γίνεται παπάς χωρίς Εκκλησία; Θέλουν οι κρατικοί να μας έχουν ένα φιλανθρωπικό οργανισμό εράνων και συσσιτίων. Τί είναι ο παπάς τελικά Λειτουργός ή κοινωνικός λειτουργός; Τώρα γίναμε ξαφνικά για αυτούς ανεύθυνοι; Οταν, χρόνια τώρα, από αγάπη Χριστού βοηθάμε και πρωτοστατούμε στο φιλανθρωπικό έργο, επισκεπτόμαστε φυλακές, γηροκομεία, νοσοκομεία, και παλιότερα άλλοι κληρικοί πριν από μας λεπροκομεία; Τι; Τώρα ξαφνικά γίναμε ανεύθυνοι στα μάτια τους;
«Η Εκκλησία έφτασε στο έσχατο όριό της. Μας αποσύνδεσαν από το οξυγόνο μας», δήλωσε στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» ο Μητροπολίτης Δράμας, διερωτώμενος γιατί αφού έμειναν ανοιχτά τα σούπερ μάρκετ, έκλεισαν οι εκκλησίες.
«Τοιούτον έχει μέγεθος η Εκκλησία· πολεμουμένη νικά· επιβουλευομένη περιγίνεται· υβριζομένη, λαμπροτέρα καθίσταται· δέχεται τραύματα, και ου καταπίπτει υπό των ελκών»!
Πατροπαραδότως, σε δύσκολες στιγμές, περιστάσεις και ασθένειες, οι πιστοί της Εκκλησίας καταφεύγουν στις θείες Λειτουργίες, όπου, κατά τον ψαλμωδό, «Σώμα Χριστού μεταλαμβάνουσι, πηγής αθανάτου γεύονται». Άρα δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι, με αφορμή την παρούσα πανδημία του κορωνοϊού, να ενοχοποιήσουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού ως πηγή θανάτου, άπαγε της βλασφημίας!
Μας φοβίζουν οι εκκλησίες, μας φοβίζει η θεία κοινωνία, αλλά… ΔΕΝ μας φοβίζουν τα σουπερμάρκετ, δεν μας φοβίζουν τα μέσα μεταφοράς ούτε οι παρέες (μέχρι εχθές δεν μας φόβιζαν ούτε οι καφετέριες, ούτε τα εστιατόρια, ούτε τα delivery, οι παιδικές χαρές, τα μαγαζιά κτλ.). Α! τώρα το έμαθα, δεν μας πειράζουν ούτε οι πολιτικοί γάμοι στο δημαρχείο με πολλούς καλεσμένους!
Οργή Θεού οι επιδημίες στα 1642 στην περιοχή. Ναι, οργή Θεού. Οι θάνατοι ο ένας πίσω από τον άλλον. Πέρασε φθινόπωρο, χειμώνας, καλοκαίρι… κι η φοβερή επιδημία δεν άφησε σπίτι χωρίς τη θανατερή παρουσία της. Κανένας Σερραίος από τους πιο γέρους δεν θυμάται τέτοια καταστροφή. Τούρκοι, Χριστιανοί, Εβραίοι, Γύφτοι, πέθαιναν χιλιάδες από τη φοβερή επιδημία, την πανούκλα!
Μέ πόνο ψυχῆς καί συνοχή καρδίας σᾶς ἀπευθύνουμε τήν παροῦσα ἐπιστολή, σχετικά μέ τήν πρωτοφανῆ ὑγειονομική ἀπειλή πού κυριαρχεῖ στήν παγκόσμια ἐπικαιρότητα τίς τελευταῖες ἡμέρες. Παρακολουθοῦμε σχετικά μέ τό ζήτημα αὐτό, τήν μεγάλη πίεση πού δέχεται ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπό καλοπροαίρετους ἐπικριτές, ἀλλά καί τόν ἀμείλικτο πόλεμο ἀπό κακοπροαίρετους γνωστούς ἐκκλησιομάχους πού βρῆκαν ἀφορμή……
Τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχῃ τὸ μόριο ὡς μὲ τὴ Δημοκρατία καὶ τὴν φιλοσοφία; Τὸ μόριο ὡς μὲ τοὺς πολλαπλοὺς συντακτικοὺς ρόλους δηλώνει τὴν ὑποκειμενικὴ κρίση, τὴν πιθανότητα, τὴν ἐπιφύλαξη τοῦ ὁμιλητῆ γιὰ ὅσα λέει. Στὶς εἰδικὲς προτάσεις τὸ ὡς δηλώνει ὑποκειμενικὴ γνώμη ἢ πρόφαση ἢ δοξασία: «Πολλάκις ἐθαύμασα τίσι ποτὲ λόγοις Ἀθηναίους ἔπεισαν οἱ γραψάμενοι Σωκράτην ὡς ἄξιος εἴη θανάτου τῇ πόλει»·
Με την εμφάνιση του ιού Covid-19 εντείνεται η επιθετικότητα εναντίον της Εκκλησίας και του Κλήρου από τους γνωστούς κύκλους αλλά και μεμονωμένα άτομα, οι οποίοι με μίσος τις περισσότερες φορές αλλά και με αρκετή δόση ειρωνείας ρίχνουν το δηλητήριο τους.
Ιδιαίτερος λόγος γίνεται σήμερα για τη Θεία Κοινωνία, δηλαδή για τη Μετάληψη του Τιμίου Σώματος και του Τιμίου Αίματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Και βεβαίως, έχουν ακουστεί διάφορες γνώμες και από ανθρώπους της Πολιτείας και από ανθρώπους της Εκκλησίας.
Είχα την ευλογία να επισκεφθώ πρόσφατα με φίλους προσκυνητές την ιερή Λιθόπολη των Μετεώρων και συγκεκριμένα την Ιερή Μονή Ρουσάνου. Ήταν απόγευμα της Παρασκευής της Τυρινής ή Τυροφάγου εβδομάδος. Ο καιρός δεν ήταν ευνοϊκός. Μολυβένια σύννεφα σκέπαζαν τον ουρανό. Παρόλα αυτά όμως κινήσαμε, ελπίζοντας να βελτιωθεί στη συνέχεια.
Ὁ Διονύσιος Σολωμός ἀπό πολύ νεαρή ἡλικία πίστεψε ὅτι οἱ ποικίλες ἐκφάνσεις τῆς παραδόσεως τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἔχουν ἀξία καί ὅτι πάνω σ᾿ αὐτές ὀφείλει νά στηριχθῆ ἡ παιδεία καί πνευματική καλλιέργεια τοῦ Γένους του. Ἡ λαϊκή δημιουργία καί κυρίως στήν ἔκφρασή της ὡς δημοτικό τραγούδι, σμίγουν στήν ψυχή τοῦ Σολωμοῦ μέ τήν συναισθηματική του ζωή, τήν θρησκευτική του παράδοση καί τήν μητρική του γλῶσσα καί προσφέρουν τό πλῆθος τῶν ὑπέροχων στίχων, οἱ ὁποῖοι κυρίως δίνουν φωνή σέ ὅ,τι ἀνώτερο καί ὑψηλό λάτρεψαν καί ὑπηρέτησαν οἱ πολυάριθμοι ἀγωνιστές τῆς φυλῆς του.
π. Γεώργιος Σχοινάς: «Μη μολυνθούμε. Κίνδυνος Θάνατος»
Στην αγιοκατατάξη του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού προχώρησε σήμερα, Δευτέρα 9 Μαρτίου 2020 η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Επίσης σύμφωνα με πληροφορίες της Romfea.gr η Ιερά Σύνοδος προέβει και στην αγιοκατάταξη των Γερόντων Εφραίμ και Δανιήλ Κατουνακιώτη.
Κανένας δέν φαντάζεται ὅτι δέν ἔγινε τό φρικιαστικό ἱστορικό γεγονός, τό ὁποῖο ὀνομάζουμε «Μικρασιατική καταστροφή», δηλαδή ἡ σφαγή μεγάλου μέρους τῶν χριστιανῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης, Ἑλλήνων, Ἀρμενίων, Ἀσσυρίων, ἡ ἀπαγωγή καί ἐξισλαμισμός ἀρκετῶν γυναικῶν καί κοριτσιῶν, καί κακοποίηση, καταλήστευση καί ἐκδίωξη τῶν περισσοτέρων ἀπό τούς ὑπολειπομένους
Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.
Η “Συνέλευση Καθολικών Επισκόπων Ιταλίας”, στο πλαίσιο των έκτακτων μέτρων κατά του κορονoϊού, αποφάσισε ότι μέχρι τις 3 Απριλίου δεν θα τελούνται σε κανέναν ναό Θείες Λειτουργίες, γάμοι και κηδείες.
