ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Θὰ ξεκινήσω κάπως ἀπότομα. Ἔχουμε ἤδη μπεῖ στὴν Ἀλβανία, ὁπότε μᾶς διηγεῖται ἡ ξεναγός μας τὸ ἑξῆς:

Ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, δέν πέθανε ἀπό ἐχθρικό βόλι σέ κάποια ἀπ’ τίς τόσες μάχες πού ἔδωσε. Οὔτε στήν λαιμητόμο ὅπου τόν εἶχαν καταδικάσει οἱ δικαστές τῆς κυβερνήσεως τοῦ Κωλέττη, οὔτε στό ὑγρό καί σκοτεινό κελί τοῦ φρουρίου στό Ναύπλιο, ὅπου πέρασε 6 μῆνες φυλακισμένος.

Κάποτε, ἐ­νῶ δι­ά­βα­ζε τήν ἀ­κο­λου­θί­α του, κά­τι τόν πα­ρα­κί­νη­σε ἐ­σω­τε­ρι­κά νά πῆ το­ύς χαι­ρε­τι­σμο­ύς τῆς Πα­να­γί­ας. Ἔ­φυ­γε ἀ­πό τό στα­σί­δι καί πῆ­γε μπρο­στά στήν εἰ­κό­να της. Ἐ­νῶ ἔ­λε­γε το­ύς Χαι­ρε­τι­σμο­ύς, ξαφ­νι­κά πέ­φτει ἕ­να τοῦ­βλο με­γά­λο μέ σο­βᾶ, ἀ­κρι­βῶς στό μέ­ρος πού στε­κό­ταν προ­η­γου­μέ­νως.  Ἄν  κα­θό­ταν  ἐ­κεῖ,  θά  τόν  εἶ­χε  σκο­τώ­σει. Ἀλ­λά ἡ Πα­να­γί­α τόν ἔ­σω­σε μ᾿ αὐ­τόν τόν τρό­πο. Πῆ­γε στούς­ γείτονές του, το­ύς Τρυ­γω­νά­δες, καί τό δι­ηγή-θηκε μέ δά­κρυ­α λέ­γον­τας ὅ­τι ἔ­γι­νε θαῦ­μα.

Ένα βράδυ ενώ αναπαυόταν στο φτωχό σπίτι του ήρθε ένας γέροντας και τον ξύπνησε, λέγοντας του: «σήκω παιδί μου γρήγορα, το σπίτι θα πέσει». Ξανά, δεύτερη φορά, τον ξύπνησε. Και στο τέλος, τον ξύπνησε κανονικά. Βγαίνουν από το σπίτι και αμέσως το σπίτι έπεσε!

Ἡ βυζαντινή ἰατρική ἀποτελεῖ τήν σημαντική γέφυρα γιά τό πέρασμα ἀπό τήν ἀρχαία ἑλληνική στήν λαϊκή ἰατρική μέχρι τόν 18ο αἰῶνα. Πέρασε ἀπό διάφορες φάσεις καί ἐξελίχθηκε σταδιακά ἀπό τέχνη σέ ἐπιστήμη.

Πρίν λίγα χρόνια συμμετεῖχα σέ μιά προσκυνηματική ἐκδρομή  στά παράλια τῆς μαρτυρικῆς Μ. Ἀσίας. Ἐπισκεφτήκαμε ναούς ἐρειπωμένους καί ἐγκαταλειμμένους, ἱστορικά μέρη, μνημεῖα τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ καί τοῦ βυζαντινοῦ πολιτισμοῦ, συγκινηθήκαμε, ἦρθαν στή μνήμη μας ὅλα ὅσα διαβάζαμε κι ἀκούγαμε ἀπό μικροί για τήν Ἱστορία μας.

Ὕστερα ἀπό πεντάωρη σύγκρουση οἱ Τούρκοι ὑποχώρησαν μέ βαριές ἀπώλειες (πέραν τῶν 300 νεκρῶν) τίς ὁποῖες αὔξησε ἡ καταδίωξη ἀπό ἀντεπιτιθέμενα τμήματα τῶν Ἑλλήνων μαχητῶν ὑπό τούς Μακρυγιάννη, Σπ. Δοντά καί Δημ. Μπενιζέλο.

Μάθε λοιπόν, εσύ που πάντα ένοχα κρύβεσαι από τον λαό, που σε έβαλε να τον κυβερνάς, ότι τον Έλληνα, όσο και να τον πατήσεις κάτω και να τον λιώσεις,δεν θα καταφέρεις να τον φιμώσεις ποτέ! Τον Έλληνα, κάθε φορά που τον καλεί η ιστορία, δεν τον λυγίζει κανένα δάκρυ που εσύ θα του προκαλέσεις.

Τι Πιστεύω για την Μακεδονία – Ο Φιλέλληνας απο το Βέλγιο

Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν.

«Διγλωσσία» σύμφωνα μέ διάφορα λεξικά τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, εἶναι τό νά μιλάη ἕνα ἄτομο ἤ ἕνα ἔθνος δύο γλῶσσες ἤ νά χρησιμοποιῆ ἄλλη μορφή γλώσσας στόν προφορικό καί ἄλλη στόν γραπτό λόγο. Μεταφορικά σημαίνει τήν ὑποκριτική χρήση ἀπό ἕνα ἄτομο, ἕνα ὀργανισμό κ.λπ., δύο ἀπόψεων ἀνάλογα μέ τό συμφέρον του

Πρὶν καιρό μοῦ ἔδωσαν τὴν ἰδέα νὰ γράψω γιὰ τὸν εὐσεβισμὸ μέσα στὴν ἐκκλησία. Δὲν τολμοῦσα νὰ ἀγγίξω τὸ θέμα, γιατί πάντα θέλω νὰ βγαίνει ἀπὸ μέσα μου αὐτὸ ποὺ γράφω. Νὰ λοιπὸν ποὺ ἦρθε ἡ στιγμή. Καὶ ἀναρωτιέμαι ‘’μὰ γιὰ ποιὸν εὐσεβισμὸ μιλᾶμε;