Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
ἀναπολῶ
Ὅπως γράψαμε καὶ στὸ προηγούμενο γλωσσικὸ σημείωμα ἡ ρίζα τοῦ ρήματος «πέλομαι» εἶναι πολὺ παραγωγική. Ποιός δὲν ἔχει ἀναπολήσει ἀγαπημένα πρόσωπα, ὄμορφες στιγμές, τὰ παιδικά του χρόνια, τὴν πατρίδα του, ἂν εἶναι ξενιτεμένος. Διαφανέστατη ἡ ἐτυμολογία του, ἀπὸ τὸ «ἀνὰ» καὶ τὸ «πολῶ» “ἀναστρέφω”. Τὸ ποιητικὸ ρῆμα «ἀναπολῶ» σήμαινε ἀναστρέφω τὸ χῶμα μὲ ἄροτρο, ὀργώνω. Προϊόντος τοῦ χρόνου ἀπέκτησε τὴν σημερινὴ σημασία: ἀνακαλῶ νοσταλγικὰ στὴν μνήμη μου.