Πλῆθος κόσμου γέμισε τὸν Ἱερὸ Ναὸ σὲ μία κατανυκτικότατη θεία λειτουργία, στὴν ὁποία προσευχήθηκε γιὰ τὴν σύντομη ἀπελευθέρωση τῶν δύο στρατιωτικῶν, καθὼς καὶ γιὰ τὴν στήριξη τῶν οἰκογενειῶν τους στὴν δυσκολία ποὺ ἀντιμετωπίζουν.
Ὁ σεβασμιότατος τόνισε ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός τοῦ Θεοῦ δέν ἔγινε ἔτσι τυχαῖα. Ἀγωνίστηκε. Πρῶτα-πρῶτα ἡ ταπείνωσή του ἦταν ὑποδειγματική. Τό ἔλεγε καί τό ἐννοοῦσε. «Εἶμαι ἕνα ψόφιο σκυλί. Θά σᾶς μολύνω τόν ἀέρα». Ἕνας ἄνθρωπος μέ μία ἔντονη καί διαρκῆ προσευχή.
Ομιλήτρια: Μαντουβάλου Μαρία, καθηγήτρια Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Θὰ ἀκούσουμε ὕμνους τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας καὶ δημοτικὰ τραγούδια ποὺ ἀναφέρονται στὴν Παναγία. Θὰ ἀγγίξει ἡ καρδιὰ μᾶς τὰ Πάθη τοῦ Κυρίου μας μὲ τὴν βοήθεια τῶν ἤχων τοῦ κλαρίνου καὶ τῆς φλογέρας καὶ θὰ ἀκούσουμε γιὰ τὰ ἔθιμα τῶν Ἅγιων αὐτῶν ἡμερῶν.
Ὁ ὁμιλητὴς, ἀνέπτυξε μέσα ἀπὸ παρουσίαση προβολῆς, χάρτες καὶ ἄλλο ἀποδεικτικὸ ὑλικό, μὲ τὸ ὁποῖο ἀποδεικνύεται ἡ ταύτιση τῆς ἱστορικὰ ὀνομαζόμενης Μακεδονίας μὲ τὴν ἐπικράτεια ποὺ καταλαμβάνει σήμερα ἡ ἑλληνικὴ Μακεδονία …
Ἡ 19η Μαΐου καθιερώθηκε ὡς ἡμέρα μνήμης, γιά τό μεγάλο ἔγκλημα τῆς γενοκτονίας τῶν ἀδελφῶν μας Ποντίων πού διεπράχθη πρίν 96 περίπου χρόνια. Ἐμεῖς σήμερα ἀφιερώνουμε τήν σημερινή μας ἐκπομπή στήν θλιβερή αὐτή ἐπέτειο σέ ἀνάμνηση καί διδαχή ἀπό τό ἱστορικό αὐτό γεγονός.
Ὁ ἀγῶνας ἐνάντια στοὺς πειρασμοὺς εἶναι ἰδιαίτερα λεπτὸς καὶ ἐπίπονος καὶ χρειάζεται ὁπωσδήποτε καθοδήγηση ἀπὸ ἔμπειρο πνευματικὸ ὁδηγό. Νὰ μὴν βαρυγγωμοῦμε οὔτε νὰ ἀγανακτοῦμε πολὺ δὲ περισσότερο νὰ μὴν δειλιάζουμε, ὅταν ἔρχονται οἱ πειρασμοί.
Στήν σημερινή ἐκπομπή θά ἀκούσουμε ἱστορικά καί κλέφτικα τραγούδια, τά ὁποῖα ἀναφέρονται κυρίως στήν προεπαναστατική περίοδο. Ἔπαιξαν δε σημαντικό ρόλο στήν καλλιέργεια ἀδούλωτου πνεύματος στό λαό καί στήν ψυχολογική προετοιμασία τοῦ ἔθνους μας, γιά τόν μεγάλο ξεσηκωμό.
Θά ἀκούσουμε δημοτικά τραγούδια πού ἀναφέρονται στήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης. Μιά θλιβερή ἡμέρα τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἡ λαϊκή μούσα θρήνησε αὐτό τό τραγικό γεγονός, μέ ἀναρίθμητα τραγούδια.
Ἡ φιλοσοφία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου ἦταν αὐτὴ τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως. Ζοῦσε τὸν Θεὸ στὴν καρδιά του ταπεινά, σὰν ἕνα μικρὸ παιδάκι ποὺ βρίσκεται στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ πατέρα του. Γι’ αὐτὸ καὶ ἔλεγε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν!
Ὁ Ἀναστηθείς Ἰησοῦς ἔδωσε σ΄ἐμᾶς αἰώνια ζωή καί μέγα ἔλεος. Ἡ φράση, Πάσχα τῶν Ἑλλήνων, εἶναι αὐτή πού ἀποκαλύπτει τήν σημασία πού ἔχει ἡ μεγάλη ἑορτή τῆς Χριστιανοσύνης, γιά τό γένος τῶν Ἑλλήνων.
Ὁ κος Γανωτής ξεκίνησε τὸν λόγο τοῦ μὲ ἀναφορὰ στὴν ἀρετὴ, τὴν ὁποῖα ὁ ὅσιος Πορφύριος θεωροῦσε τὴν βάση ὅλων τῶν πραγμάτων. Ὅλα, λοιπόν, ξεκινᾶνε ἀπὸ τὴν ταπείνωση. Ἡ ταπείνωση βασίζεται στὴν σκέψη ποὺ πρέπει ἅπαντες νὰ κάνουμε, ὅτι προσωπικὰ δὲν διαθέτουμε καμία ἀπολύτως δύναμη.