Στις 21 Νοεμβρίου του 1984, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα (σε ηλικία 44 ετών) ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης Εφραίμ που ήταν Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους. Το ατύχημα έγινε έξω από το Σχηματάρι των Θηβών, καθώς ο μακαριστός Γέροντας πήγαινε στην Αθήνα να δώσει μια ομιλία. Οι συνθήκες του δυστυχήματος δεν έχουν ξεκαθαριστεί τελείως…
Τη μεγάλη Τρίτη έψελνε με κατάνυξη το τροπάρι της Κασσιανής «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή». Την τελευταία φορά που το ’ψαλε, άμα απόλυσε η εκκλησιά και βγήκανε έξω, ο μπάρμπα Κατακουζνός τράβηξε στο σπίτι του μαζί μ’ έναν φίλο του γέρο θεοφοβούμενο, και κείνος του ’πε «Κυρ Στέλιο, εύγε! Φέτος το ’ψαλες εξαίσια». Ο μπάρμπα Κατακουζνός δάκρυσε και του απάντησε…
Ο πάτερ Δοσίθεος μιλάει την φρόνημα που πρέπει να κρατήσουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί απέναντι σε όσα παρατηρούνται τον τελευταίο καιρό στους Ιερούς Ναούς, σε μια επίσκεψη του Συλλόγου Παναγιόφιλοι από τη Θεσσαλονίκη
Μὲ τὴν νηστεία ὁ ἄνθρωπος δείχνει τὴν προαίρεσή του. Κάνει ἀπὸ φιλότιμο μιὰ ἄσκηση καὶ ὁ Θεὸς βοηθάει. Ἄν ὅμως ζορίζη τὸν ἑαυτό του καὶ πῆ «τί νὰ κάνω; εἶναι Παρασκευή, πρέπει νὰ νηστέψω», θὰ βασανίζεται. Ἐνῶ, ἄν μπῆ στὸ νόημα καὶ νηστέψη ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό, θὰ χαίρεται…
Εκπομπή «Ευωδιά Αγίας Γης»: Ένα ευλαβικό οδοιπορικό στα Πανάγια Προσκυνήματα της Αγίας Γης μέσα σε λίγα λεπτά. Σε αυτό το επεισόδιο παρουσιάζουμε την Αγία Κολώνα του Πανίερου Ναού της Αναστάσεως του Κυρίου μας στα Ιεροσόλυμα.
Απόσπασμα από την ομιλία “Μεγάλος Αγιασμός” του μακαριστού Δημητρίου Παναγόπουλου
Το μεγαλύτερο και πιο γνωστό Ορθόδοξο Μοναστήρι της Βουλγαρίας είναι αυτό του Αγίου Ιωάννου της Ρίλα
Στο τέλος κάποιων σύντομων προσευχών ο ιερέας καλεί τον λαό, για να παραδοθεί εντελώς στον Κύριο Χριστό λέγοντας: «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Σ’ αυτό ο λαός άπαντα: «Σοί Κύριε». Τούτα τα λόγια είναι πολύ σημαντικά, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολλές καταστάσεις στην ανθρώπινη ζωή.
Δυστυχῶς πολλοί χριστιανοί πάσχουμε ἀπό μία πολυμερῆ διάχυση πρός τά ἔξω. Ζοῦμε στόν αἰῶνα τῶν αἰσθήσεων. Ἡ ἐξωστρέφεια, ἡ πολυπραγμοσύνη, ὁ σκορπισμός τῆς ψυχῆς μας στά ἀνθρώπινα καί κοσμικά ἀποτελοῦν τόν χαρακτῆρα τῶν σημερινῶν ἀνθρώπων. Ἡ ὑλική λάμψη τοῦ μηχανικοῦ πολιτισμοῦ, ἡ Κίρκη αὐτή τῶν ὀφθαλμῶν, μετέβαλε τούς ἀνθρώπους σέ ἄνοα (χωρίς νοημοσύνη) ὄντα.
Κάθε μέρα νά μήν τήν βλέπουμε σάν ρουτίνα. Ἡ κάθε μέρα ἔχει μία ἔκπληξη γιά τούς Χριστιανούς. Ὡς τό βράδυ κάτι θά γίνει καί ὁ Θεός κάποιο μήνυμα θά σοῦ στείλει. Ἡ ζωή δέν κυλάει ἐπίπεδα καί μονότονα σάν καρδιογράφημα.
Πρώτα προσκύνησε το τυφλό παιδί με την μητέρα του την εικόνα του Αγίου και μετά εμείς και έπειτα καθίσαμε, για να παρακολουθήσουμε τη λειτουργία. Μετά από 10 λεπτά το παιδί άρχισε ξαφνικά να κάνει κάτι απότομες και περίεργες κινήσεις με τα χέρια και να φωνάζει: «Μαμά, μαμά, μαμά, μαμά, βλέπω»! Το Θαύμα είχε γίνει!
Ἂν τὸ παιδὶ εἶναι γερό, ἔχη ὑγεία, μπορεῖ νὰ νηστεύη. Ἄλλωστε τώρα ὑπάρχουν ἕνα σωρὸ τροφὲς νηστήσιμες…Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος: «Τὰ παιδιά, ὅταν παίζουν ὅλη τὴν ἡμέρα, δὲν θυμοῦνται τὸ φαγητό· τώρα ποὺ θὰ βοηθήση καὶ ὁ Χριστός, δὲν θὰ ἀντέξουν;». Καὶ οἱ μεγάλοι, ὅταν δὲν νηστεύουν, ἐλέγχονται βλέποντας τὰ παιδιὰ νὰ νηστεύουν.
Διηγήθηκε ο ίδιος (ο Πρόδρομος Εζνεπίδης, πατέρας του Αγίου Παϊσίου και πρόεδρος του χωριού) ότι μια φορά είχαν πάει πολλοί Τούρκοι (Τσέτες), για να πατήσουν τα Φάρασα. Στο χωριό οι άνδρες έλειπαν, άλλοι στα μακρινά κτήματα και άλλοι στα ταξίδια…
Θα έρθει η ώρα που οι ποιμένες σας θα σας πουλήσουν. Θα παρακολουθούν να σας ξεσκίζουν τα άγρια ζώα και δεν θα έρθουν να σας βοηθήσουν. Να γνωρίζετε ότι αυτά είναι στους αποκαλυπτικούς καιρούς που πρόκειται να μας χτυπήσουν άσχημα.
Η πλειοψηφία, η επικρατούσα άποψη το τι λένε και τι πράττουν οι πολλοί δεν ήταν και δεν είναι ποτέ εχέγγυο της αλήθειας. Ας θυμηθούμε τα σχετικά λόγια του Χριστού: «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον, ότι ευδόκησεν ο Πατήρ ημών δούναι υμίν την Βασιλείαν»…Ντοστογιέφσκι: «Αν όλος ο κόσμος βαδίσει προς μια κατεύθυνση, κι ο Χριστός προς την άλλη, εγώ θα πάω με τον Χριστό»…
Γιατί δεν επεμβαίνει ο Θεός μέσα στην Ιστορία για να αποδώσει το δίκαιον; Πού είναι ο Θεός; Γιατί δεν βοήθησε […]
–Γιατί, Γέροντα, δὲν καταλαβαίνουμε τὴν παρουσία του; –Γιατὶ ἀκόμη δὲν καταλάβαμε οὔτε τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ. Τὰ μάτια μας εἶναι σκεπασμένα μὲ ἕνα θαμπὸ πέπλο. Γιὰ νὰ διαλυθῆ τὸ πέπλο αὐτό, χρειάζεται ἀγάπη καὶ ταπείνωση. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος νιώθη τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ, νιώθει καὶ τὸν Φύλακα Ἄγγελο δίπλα του, καὶ τότε οἱ κινήσεις του εἶναι λεπτές, προσεκτικές, ἀλλὰ καὶ ἄνετες. Ἡ προσοχὴ αὐτὴ δὲν τοῦ κάνει μαρτυρικὴ τὴν ζωή, ἀλλὰ τὸν εὐχαριστεῖ. Κινεῖται μὲ πνευματικὴ ἄνεση.
Η Θεία Δημιουργία διακρίνεται στην άυλη, την αόρατη και πνευματική και στην ορατή υλική. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι άυλες αγγελικές δυνάμεις. Πρόκειται, σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας μας, για αναρίθμητες πνευματικές οντότητες τις οποίες δημιούργησε ο Θεός πριν την υλική δημιουργία (Ιώβ.38,7). Η φύση των αγγέλων, όπως αναφέρεται στην Αγία Γραφή, είναι λίγο ανώτερη από τη φύση των ανθρώπων….
Σε αυτή την ωφέλιμη μαρτυρία ο κ. Νώντας Σκοπετέας, συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός, ομιλεί για το θαύμα που έκανε ο Άγιος Παΐσιος στον Κωνσταντίνο Μελίτσο, έναν άνθρωπο παράλυτο με τη νευροεκφυλιστική πάθηση της νευρολογικής αταξίας…
Οργή Θεού οι επιδημίες στα 1642 στην περιοχή. Ναι, οργή Θεού. Οι θάνατοι ο ένας πίσω από τον άλλον. Πέρασε φθινόπωρο, χειμώνας, καλοκαίρι… κι η φοβερή επιδημία δεν άφησε σπίτι χωρίς τη θανατερή παρουσία της. Κανένας Σερραίος από τους πιο γέρους δεν θυμάται τέτοια καταστροφή. Τούρκοι, Χριστιανοί, Εβραίοι, Γύφτοι, πέθαιναν χιλιάδες από τη φοβερή επιδημία, την πανούκλα!
Μόλις τον είδε ο όσιος Γέροντας χαρούμενος τον φώναξε: «Έλα, παιδί μου, Δημήτρη, εσύ έκανες τον κόπο για να εξομολογηθείς, αλλά τον πνευματικό δεν τον βρήκες. Εσύ, συνέχισε, θα έκανες ένα καλό έργο, γιατί δεν το έκανες;»
Ὁ Γέροντας (ὁ πατήρ Γεώργιος Καρσλίδης, στὴ Σίψα τῆς Δράμας, ὁ ἀγιοκαταταχθεῖς ἐσχάτως) πῆγε κάποτε στὴ Μητρόπολη τῆς Δράμας νὰ ἐκκλησιαστῇ. Ὅταν μπῆκε μέσα στὸ ἱερὸ, εἶδε τὸ Σατανὰ ξαπλωμένο πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα. Εἶχε πιάσει ὅλη τὴν Ἁγία Τράπεζα. Μόλις τὸν εἶδε, ἔπεσε κάτω καὶ λιποθύμησε.
Εκ των επιστολών του οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, έκδοσης Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου. (Επιστολή [57] Πρὸς Μοναχὴ Βρυαίνη).
Στη χώρα των Γεργεσηνών Επεισόδιο 61 ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Άγιοι Τόποι: Εκεί όπου έστησαν οι άχραντοι πόδες του Κυρίου
Σε αυτό το επεισόδιο βρισκόμαστε στη Γαλιλαία. Γνωρίζουμε τα Γάδαρα και τα Γέργερα εκεί όπου ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός θεράπευσε τον δαιμονιζόμενο. Τα δαιμόνια στη συνέχεια μπήκαν στους χοίρους και έπεσαν στον γκρεμό και πνίγηκαν. Ο πρώην δαιμονιζόμενος κήρυξε το λόγο του Θεού σε όλη τη Δεκάπολη και έγινε ένας εκ των εβδομήκοντα Αποστόλων.
O γέρων Εφραίμ ο Γρηγοριάτης (1906-1991)
Δημήτριος Παναγόπουλος: Προσέξτε να έχετε αυτά τα πιστοποιητικά!
Διδαχές Γερόντισσας Μακρίνας Πορταριάς Βόλου
Δὲν εἶναι μόνον ὁ κόσμος ποὺ πολεμᾶ τὴν χριστιανικὴ διδασκαλία περί ἀσκήσεως, ἀλλὰ πολὺ συχνὰ καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, οἱ χριστιανοί.
Διηγήθηκε η Μεσολογγίτισσα Γεωργία Μωραΐτου: «Το έτος 1918 έπεσε θανατηφόρα γρίππη στο Μεσολόγγι. Παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες των γιατρών, ο ένας μετά τον άλλον κολλούσαν γρίππη και μετά από λίγες μέρες πέθαιναν εξαντλημένοι.
Όταν είσαι νευρωμένος, μη μιλάς. Μη θες να τακτοποιήσεις θέματα όταν είσαι πάνω στα νεύρα σου. Άφησε τα πράγματα να ηρεμήσουν, να φεύγει ο σατανάς από τη μέση και θα έρθει η ευκαιρία… Θυμούμαι έναν γέροντα που κάποτε σταμάτησε στο δρόμο έναν ανιψιό του, ο οποίος πήγαινε φουριόζος και τον ρώτησε:
Άγιος Πορφύριος: Άγιοι γονείς, Άγια παιδιά
Ο Άγιος Παΐσιος και το φίδι…
Ομιλία απο τον Μακαριστό Γέροντα Εφραίμ Αριζόνας με θέμα “Περί αγάπης”