ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Το μόνον της ζωής του ταξείδιον – Γεώργιος Βιζυηνός | Ο Ανδρέας Διαβάζει Κλασικά Διηγήματα

H μάνα, χωρίς ποτέ να μας διδάξει, μας άφησε ανυπολόγιστη κληρονομιά: την πίστη στην παρουσία του Θεού. Τ’ αγόρια, με την αντρίκεια τους αιδώ δεν εκφράζονταν εύκολα, δεν πήγαιναν συχνά στην εκκλησιά. Όμως λίγο να τους γνώριζες, ένιωθες ν’ αναπνέουν αυτήν την παρουσία, να ζουν την ορθοδοξία ολόκληρη.

Ως ένδειξη πένθους για την άλωση της Πόλης οι Κρητικοί φορούν από τότε το μαύρο κεφαλομάντηλο που τα κρόσσια του συμβολίζουν τα δάκρυά τους για την εθνική συμφορά. Ο Καπετάν Κάρχας ή «Γραμματικός», λαβωμένος βαριά, ζητά να τον αφήσουν στο Άγιο Όρος και αργότερα γίνεται μοναχός με το όνομα Ιερώνυμος…

Συμπληρώνονται φέτος 130 χρόνια από τον πρόωρο θάνατο του ποιητή μας Κώστα Κρυστάλλη, (1868-1894). Τιμώντας τη μνήμη του δημοσιεύουμε ένα άρθρο της εφημερίδας ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, της 24-4-1894, (δύο ημέρες μετά το θάνατό του).

Είπαν πώς ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη. Πράγματι. Δεν είναι μόνο η φυσική ομορφιά… Δεν είναι μόνο τα μνημεία και η ιστορία της. Ούτε μόνο η υπέροχη γλώσσα της, ο αρχαίος πολιτισμός και η τέχνη της. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που γέννησε ανθρώπους με θέρμη καρδιά, ανθρώπους φιλόξενους και πάνω απ’ όλα ανθρώπους με ΠΙΣΤΗ και ΙΔΑΝΙΚΑ!

Πριν από εξήντα χρόνια, στις 24 Οκτωβρίου 1963, ανακοινώθηκε στον Γιώργο Σεφέρη ότι επελέγη για το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Η σχετική επίσημη τελετή έλαβε χώρα στη Στοκχόλμη, την 10η Δεκεμβρίου του ιδίου έτους.

Θάμαν Ποντίων, Σουμελά!
Πολλά παρακαλώ σε
Τη στράτα σ’ κράτ’ α’ ανοιχτόν
Να ’ρχουμαι προσ̌κυνώ σε

Ο Γιαννιάς, ”ο γιος που παπανδρέα”, ο Θρυλικός καπετάνιος της Ηλείας και της Αχαΐας που σκορπούσε τον τρόμο στους Αγαρηνούς. Τόσο τρόμο που από την μανία τους, όταν τον έπιασαν ζωντανό, τον κρέμασαν από μια μελικουκιά στ’ αλώνι του Άη Θανάση και τον άφησαν να κρέμεται για τρεις μέρες μέχρι να σπάσει το δέρμα του και τα κόκκαλά του (1804)…

Ἰδιαίτερη θέση στήν ἱστορία τῆς νεοελληνικῆς λογοτεχνίας κατέχει τό δημοτικό μας τραγούδι. Εἶναι τό μέσο μέ τό ὁποῖο ὁ λαός μας ἐξέφρασε τούς πόθους καί τούς καημούς του, τίς ἀγωνίες καί τίς προσδοκίες του, δημιουργώντας μιά μοναδική πνευματική παρακαταθήκη. Τό δημοτικό τραγούδι, πού ἀφορᾶ στήν Ἐθνεγερσία τοῦ ᾽21, πῆρε σάρκα καί ὀστά στά κλέφτικα λημέρια…

Το 2023 ονομάσθηκε «Λογοτεχνικό Έτος Άλκης Ζέη», με την ευκαιρία των εκατό ετών από την γέννηση της εν λόγω συγγραφέως… Φέτος ο Ελληνισμός εορτάζει μια σημαντική επέτειο, τα διακόσια χρόνια από τη σύνθεση του Εθνικού μας Ύμνου από τον μεγάλο ποιητή μας Δ. Σολωμό. Στο λόφο του Στράνη, στη Ζάκυνθο, ο 23ετής μόλις ετών μεγαλοφυής Ποιητής, μέσα σε ένα μήνα, τον Μάιο του 1823, συνθέτει τον Ύμνο…

Το μικρό νησί των Ψαρών ήδη στα τέλη του 18ου αι. είχε οργανωμένο ναυτικό και αναπτυγμένες εμπορικές επιχειρήσεις. Είναι από τα πρώτα νησιά, που σήκωσαν τη σημαία της επανάστασης και ανέδειξαν ηρωικούς μπουρλοτιέρηδες.

Ε! Εσείς, ειδικοί των σωμάτων και των ψυχών. Ξεχάσατε ότι γεννηθήκατε άνθρωποι και τώρα μέσα σας το θεριό δαγκώνει τα σωθικά σας. Πότε θα σταματήσετε να σπέρνετε διχόνοια, πότε θα πάψετε να θερίζετε χαρές; Ω! Έλληνες, ας αφήσουμε τα λόγια κι ας ξαναπιάσουμε τα λουριά. Αυτοί δε φοβούνται μήτε Θεό μήτε άνθρωπο. Ας τους δείξουμε πως η λευτεριά βρίσκεται στα δουλεμένα χέρια…

  Με το σημερινό αφιέρωμα στον σημαντικό ποιητή του 20ού αιώνα Νικηφόρο Βρεττάκο (1912-1991) συμπληρώνεται η σειρά των κειμένων για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Την αρχίσαμε στις 14 Μαρτίου του 2020, με αφιέρωμα στον Ιωάννη Καποδίστρια και γράψαμε για εβδομήντα, στρατιωτικούς ήρωες, δασκάλους του Γένους, ιστορικούς.

Το… ποίημα αποτελεί μια (ελεύθερη) ποιητική προσέγγιση των πεπραγμένων της ελίτ που νομίζουν ότι κυβερνούν τον κόσμο. Λέω νομίζουν, γιατί στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι αυτός που ελέγχει τα πάντα και όποιος προσπαθεί να Τον πολεμήσει, συντρίβεται. Αναφέρεται δε, σε κάθε «άρχοντα» με πολιτική, ιατρική, κοινωνική ή άλλη θέση που καταχράζεται την εμπιστοσύνη του απλού λαού

Σαν σήμερα ο Παύλος ο Μελάς
για σε Μακεδονία μου πεθαίνει
και σείεται η κοιμωμένη Ελλάς!
Της λευτεριάς η σάλπιγγα σημαίνει!

Στις λογοτεχνικές μου αναζητήσεις, τον τελευταίο καιρό, συνεχώς εμφανίζεται μπροστά μου και μ’ απασχολεί γόνιμα το ζήτημα της σχέσης που έχει η μορφή (η τεχνική) με την ουσία (το νόημα) στη λογοτεχνία, αλλά και στην τέχνη γενικότερα. Αφορμή στάθηκε η εμπειρία που αποκόμισα από την προσπάθειά μου να αποδώσω ποιητικά τους ύμνους του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού.

Το παρακάτω ποίημα αποτελεί μια (ελεύθερη) ποιητική προσέγγιση των πεπραγμένων της ελίτ που νομίζουν ότι κυβερνούν τον κόσμο. Λέω νομίζουν, γιατί στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι αυτός που ελέγχει τα πάντα και όποιος προσπαθεί να Τον πολεμήσει, συντρίβεται. Αναφέρεται δε, σε κάθε «άρχοντα» με πολιτική, ιατρική, κοινωνική ή άλλη θέση που καταχράζεται..

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε… δεν γίνεται να ξεχνάμε… Επέτειος σήμερα…Μια δύσκολη επέτειος που ακόμα “πονάει”, 26 χρόνια μετά…   11 και 14 Αυγούστου 1996, στην πράσινη γραμμή της Κύπρου δολοφονούνται από Τούρκους, εν ψυχρώ, οι Τάσος Ισαάκ και Σολωμός Σολωμού…

Με την κήρυξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, όντας ταγματάρχης ο Ιωάννης Βελισσαρίου, ως διοικητής του 3ου Τάγματος του 4ου Συντάγματος Πεζικού συμμετείχε στη Μάχη του Σαρανταπόρου (9 Οκτωβρίου 1912). Λόγω του µεγαλόπρεπου µαύρου αλόγου που καβαλούσε, ονοµάστηκε από τους ευζώνους του «Μαύρος Καβαλάρης».

Πριγκίπισσα του Βόσπορου τη λένε, την έκαναν τραγούδι οι λαοί.
Την έχουν φυλαχτό όποτε κλαίνε, εικόνα κι ευλογία οι Ρωμιοί…

Aλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Προς την μητέρα του (1873)

Ποίημα Κωστή Παλαμά για την άνοιξη

Ο Ανδρέας Χατζηδήμος διαβάζει το υπέροχο ποίημα “Αναστάσιμος” του Γεωργίου Βερίτη: “…Πλάκες που στέκατε βαριές, στα μνήματα και στις καρδιές, σας έσπασε ο Χριστός μου.”

Χωρίς Θεό και Πίστη – Ποίημα

Η Κύπρος από τα αρχαία χρόνια είναι Ελλάδα και στην Ελλάδα ανήκει. Εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες έχουμε ξεχάσει την αξία αυτού του αγιασμένου νησιού για την Ελλάδα μας. Την προδώσαμε! Την προδίδουμε μέχρι και σήμερα! Ας σταματήσουμε πιά να την προδίδουμε.

Χριστέ μου Εσύ
που αγάπη προσφέρεις
Συγχώρεσέ μας

Αποσπάσματα από έργα του Κωστή Παλαμά

Κουράστηκα να φοβάμαι. Κουράστηκα.
Ξέρεις…
Καμιά φορά, όταν κάνει ησυχία στη ψυχή, ακούω Κάποιον, «Μη φοβού, μόνο πίστευε», να ψιθυρίζει…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθεριάδης

Στις 21 Νοεμβρίου του 1984, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα (σε ηλικία 44 ετών) ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης Εφραίμ που ήταν Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους. Το ατύχημα έγινε έξω από το Σχηματάρι των Θηβών, καθώς ο μακαριστός Γέροντας πήγαινε στην Αθήνα να δώσει μια ομιλία. Οι συνθήκες του δυστυχήματος δεν έχουν ξεκαθαριστεί τελείως…

Ελληνοπούλα (Γεώργιος Δροσίνης)

Ἦρθε στὴν Κόκκινη Ἐκκλησιά, ἑξήντα χρόνους πίσω, ἕνας σοφὸς καλόγερος φευγάτος ἀπ᾿ τὴν Πόλη κι ἔμειν᾿ ἐκεῖ κι ἀσκήτευσε. Τὸν ἔκραζαν Νικήτα…

Μητέρα ἂν τὀ βρῆς βαρὺ τὸ γράμμα μου,
εἶναι ποὺ σκύβει ἀπάνω του ὁ Πενταδάχτυλος φορτωμένος Τοῦρκο,
ἂν τὸ βρῆς ἀσήκωτο.

Άγιε μου Γιώργη των Ρωμηών,
άγιε μου Γιώργη των Ελλήνων, των Γραικών,
άγιε μου Γιώργη των Ορθοδόξων Χριστιανών,
στάθηκες παλληκάρι, βράχος της πίστης