Ο «άρχων» της Νέας Τάξης (τραγούδι)

Το παρακάτω ποίημα αποτελεί μια (ελεύθερη) ποιητική προσέγγιση των πεπραγμένων της ελίτ που νομίζουν ότι κυβερνούν τον κόσμο. Λέω νομίζουν, γιατί στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι αυτός που ελέγχει τα πάντα και όποιος προσπαθεί να Τον πολεμήσει, συντρίβεται. Αναφέρεται δε, σε κάθε «άρχοντα» με πολιτική, ιατρική, κοινωνική ή άλλη θέση που καταχράζεται την εμπιστοσύνη του απλού λαού διατελώντας ξένα, για την Ορθοδοξία και το Έθνος μας, συμφέροντα.
 
 

Ο «άρχων» της Νέας Τάξης

Ο άρχων της επανεκκίνησης,

της σκοτεινής διακίνησης,

***

του μεγάλου, του ψέματος,

της προδοσίας, του αίματος,

***

της λοιμώδους ασθενείας,

της υποχρεωτικής ευθανασίας,

***

του αναίτιου εγκλεισμού,

του ιατρικού εξαναγκασμού,

***

της ζωής η έκπτωσης,

της λατρείας της έκτρωσης,

***

της παρένθετης μητρότητας,

της έκφυλης ταυτότητας,

***

της λάθρο-μετανάστευσης,

των εισβολέων αποκατάστασης.

***

Ο άρχων της καταστροφής,

της δήθεν κλιματικής αλλαγής,

***

της αγροτικής παράλυσης,

της περί «πράσινης» ανάπτυξης,

***

της φύσης ο επιβουλέας,

των δασών ο καταστροφέας.

***

Ο άρχων της διαστροφής,

επίβουλος, της σκέψεως, της λογικής,

***

των βαρβαρικών αρχών,

της εξάλειψης των ηθών,

***

κάθε ιδανικών, κάθε αξιών,

των οσίων και ιερών,

***

ο καταστροφέας των παραδόσεων,

των αληθινών γνώσεων,

***

της προαίρεσης της ατομικής,

ξένος ανθρώπινης στοργής.

***

Ο άρχων του υποκόσμου,

του ανάποδου κόσμου,

***

ο διαστρεβλωτής των εννοιών,

τροφέας σκοταδιστών,

***

της άκρατης ραγιαδοσύνης,

της ανύπαρκτης δικαιοσύνης,

***

της κάλπικης εμπιστοσύνης,

της δήθεν συλλογικής ευθύνης,

***

της φυλάκισης του νου,

του άρρητου σκεπτικισμού,

***

του αχαλίνωτου δογματισμού,

της αρρώστιας του δικαιωματισμού,

***

της υποκριτικής προόδου,

του ολέθρου του κόσμου.

***

Ο άρχων του αποκρυφισμού,

της παναίρεσης του οικουμενισμού,

***

της μετανθρωπικής θεότητας,

της άναρθρης πολιτικής ορθότητας,

***

της πληρωμένης ενημέρωσης,

της πληροφοριακής εξουθένωσης,

***

της ηλεκτρονικής δουλείας,

του αυτεξούσιου θυσίας,

***

της ακατάσχετης επιτήρησης,

του τρόμου διατήρησης,

***

ο αληθινός φασίστας,

ο αόρατος μαριονετίστας.

***

Ο άρχων του πολέμου,

των λόγων του ανέμου,

***

του θανάτου των εθνών,

του τέλους των γενεών.

***

Ο πολέμιος της Ορθοδοξίας,

της αλήθειας, της ιστορίας,

της αληθούς ελευθερίας,

αυτοπροσδιοριζόμενος ως «μεσσίας».

***

Στον άρχοντα της Νέας Τάξης,

στιγμή να μη διστάσεις,

συν Θεώ, ψυχή και σώμα ν’ αντιτάξεις,

τα μαύρα του σχέδια να φράξεις

Σύνθεση-Ερμηνεία: Ελευθερία Μεταξά
Στίχοι: Ευαγγελία Κ. Λάππα