Ένας παλαιός λαϊκός μύθος διηγείται, πως τα χελιδόνια στις παμπάλαιες εποχές δεν ήξεραν να αποδημούν στα πιο ζεστά μέρη πριν το χειμώνα. Και όταν έπεφτε το χιόνι και έσφυζε η παγωνιά, αυτά υπέφεραν σκληρά και πέθαιναν.
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης έλεγε: Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει μόνος του, τότε να λέγει «εγώ»· Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέμε «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» κι όχι εις το «εγώ».
Τι είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος – Πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίο
Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ σατανοκίνητος Σιωνισμός συντονιζει δύο ἐπίβουλες ἐνέργειες ἐντὸς καὶ ἐκτός της Ἐκκλησίας ποὺ ἀποβλέπουν σὲ ἕνα καὶ μοναδικὸ σκοπὸ στὴν ἅλωση τοῦ φρουρίου ποὺ λέγεται Ὀρθοδοξία.
Κάποτε στὴν Κωνσταντινούπολη ζοῦσε ἕνας φτωχὸς λαουτιέρης. Ὀ ὀργανοπαίκτης αὐτὸς εἶχε τὴν συνήθεια νὰ πηγαίνει, δύο φορὲς τὴν ἡμέρα, ἔξω ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ Μονὴ τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὴν Πέτρα, ἡ ὁποία ἦταν ἀπέναντι ἀπὸ τὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, καὶ νὰ παίζει τὸ λαοῦτο του πρὸς τιμὴν τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Μετὰ ἔμπαινε στὸν Ναό…..
Ο Όσιος Πορφύριος αναιρεί τις πλάνες του συγκρητιστικού οικουμενισμού και της πανθρησκείας (ηχητικό)
Τὸ θαυμαστὸ γεγονὸς τῶν Χριστουγέννων, ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Θείου Λόγου, προκαλεῖ δέος στὶς ψυχές. Τόσο μεγάλο μάλιστα δέος, ποὺ πολλοί, ἀναλογιζόμενοι τὸ μέγεθος ἑνὸς τέτοιου γεγονότος, καταφεύγουν στὴ λοιδορία τῆς χριστιανικῆς θρησκείας, καὶ τὴν ἀπορρίπτουν…
Ο μακαριστός π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος μας μιλάει για μία ΄΄στρατηγική΄΄ προσέγγισης των νεανικών σχέσεων.
Ο π.Γεώργιος Σχοινάς αναφέρεται στην ανάγκη της κοινωνίας μας για ανθρώπους σαν τον άγιο Πορφύριο.
Διότι, όταν εσύ ο ίδιος που αμάρτησες, δεν θέλεις να ξέρεις ούτε καν αυτό, το ότι αμάρτησες, για ποιες αμαρτίες θα παρακαλέσεις τον Θεό; Γι` αυτές που δεν γνωρίζεις; Και πώς θα αντιληφθείς το μέγεθος της ευεργεσίας; Εξομολογήσου, λοιπόν, τις αμαρτίες σου μια μια και ξεχωριστά, για να μάθεις για ποια πράγματα παίρνεις την συγχώρεση και έτσι να δείξεις και την ευγνωμοσύνη σου προς τον ευεργέτη σου…
Τό ἔτος 1452 μ.Χ. τό Ἔθνος ὑπέστη μία μεγάλη δοκιμασία· τήν «ψευδοένωση» τῶν ἐκκλησιῶν. Στήν Κωνσταντινούπολη, στίς 12 Δεκεμβρίου 1452, μέ πρωτοβουλία τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (εἶχε τήν ἀπατηλή ἐντύπωση ὅτι ἔτσι ἐξυπηρετοῦσε τό ἔθνος, ξεχνώντας ὅτι ὁ μόνος φίλος καί ἀνίκητος σύμμαχος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Σωτῆρας Χριστός) γίνεται «ἑνωτική λειτουργία», παρόντος τοῦ καρδιναλίου Ἰσιδώρου (ἀπεσταλμένου τοῦ πάπα).
Για τα Χριστούγεννα | Κώστας Γανωτής | Σοφία Χατζή – Ο Κώστας Γανωτής μας μιλάει για τα Χριστούγεννα
“Δεν είναι ούτε ο Ναός του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, ούτε του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, ούτε της Παναγίας στο Παρίσι, ούτε του Αγίου Ανδρέου στο Εδιμβούργο, ούτε οι μεγάλοι ναοί στο Σικάγο και στη Νέα Υόρκη…. Σύμβολο της όλης Χριστιανοσύνης και όλης της Υφηλίου είναι ο Ναός της Σοφίας του Θεού…”
Τόν Δεκέμβριο τοῦ 2021, μία ἀπό τίς πιό γνωστές Ἑταιρεῖες Δημο-σκοπήσεων δημοσίευσε μία ἔρευνα , ὅπου ἀποτυπώνονται οἱ τάσεις στήν ἑλληνική κοινωνία κατά τήν τελευταία δεκαετία.
Οι τρεις Ιεράρχες έζησαν σε μία εποχή που από τη μία είχανε αρκετά ζωντανή ακόμα τη φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων και απ’ την άλλη το μήνυμα του Χριστού. Ωστόσο, με την αλήθεια της Εκκλησίας και τον δυναμισμό που έχει η πίστη των Αγίων προσέλαβαν τον πολιτισμό εκείνης της εποχής και τους όρους της ελληνικής φιλοσοφίας και τα εκκλησίασαν.
αν μεν έχουμε κάποιο πάθος σωματικό, κάνουμε τα πάντα και φροντίζουμε, ώστε να απαλλαγούμε από αυτό, που μας προκαλεί την λύπη, την στεναχώρια. Αλλά για την ψυχή μας, η οποία βρίσκεται σε κακή κατάσταση, το αναβάλλουμε και το αποφεύγουμε. Γι` αυτόν τον λόγο ούτε και από εκείνα, τα σωματικά γλιτώνουμε…
Μὲ τὴν νηστεία ὁ ἄνθρωπος δείχνει τὴν προαίρεσή του. Κάνει ἀπὸ φιλότιμο μιὰ ἄσκηση καὶ ὁ Θεὸς βοηθάει. Ἄν ὅμως ζορίζη τὸν ἑαυτό του καὶ πῆ «τί νὰ κάνω; εἶναι Παρασκευή, πρέπει νὰ νηστέψω», θὰ βασανίζεται. Ἐνῶ, ἄν μπῆ στὸ νόημα καὶ νηστέψη ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό, θὰ χαίρεται. «Αὐτὴν τὴν ἡμέρα, νὰ σκεφθῆ, ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε· οὔτε νερὸ δὲν Τοῦ ἔδωσαν νὰ πιῆ· ξίδι Τοῦ ἔδωσαν.
Ο εκδοτικός οίκος «Κυριακίδη» εξέδωσε πρόσφατα τη μελέτη του Αναστασίου Πολυχρονιάδη υπό τον τίτλο «Αποδομητές της Ορθόδοξης Θεολογίας» (Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2021). Στην εν λόγω μελέτη σημειώνεται η κριτική προσέγγιση κάποιων ενδεικτικών περιπτώσεων εκφοράς ενός “σύγχρονου θεολογικού λόγου”, ο οποίος εκφράστηκε κατά την τρέχουσα επικαιρότητα…
<< Έ, Μακαρία, ψευτομακαρία, εσένα λέω, Μαρία, θα αρπάξεις πολλές ψυχές από τα χέρια μου, αλλά και εγώ θα σε κάψω…>>. Πήγε λοιπόν να εξομολογηθεί στον γέροντα Μακάριο το γεγονός και επίσης να του εξιστορήσει ένα όνειρο που έβλεπε συχνά, ότι δηλαδή έβλεπε δύο περιστέρια…..
Δυστυχῶς, ἡ προβολή τῆς ἀγαπολογίας μεταξύ ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων μέ τούς αἱρετικούς καί τούς ὀπαδούς τῶν ψευτοθρησκειῶν, καθώς καί ἡ προσπάθεια στιγματισμοῦ ὅσων ἀγαποῦν τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, δέν βοηθοῦν στή γνώση τῆς Ἀλήθειας· ἀντιθέτως, δημιουργοῦν κλίμα συνειδησιακοῦ σκοτισμοῦ καί πλάνης!
Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: «Θα έρθουν χρόνια δύσκολα αλλά μη φοβάστε. Τα παιδιά του ο Θεός δεν τα εγκαταλείπει»
Ο Άγιος Ευμένιος διηγείται για τη συνάντησή του με πλήθος δαιμονίων…
Φυλάξτε τα ελληνικά συνήθειά μας, γιορτάστε όπως γιορτάζανε οι πατεράδες σας, και μη ξεγιελιώσαστε με τα ξένα κι άνοστα πυροτεχνήματα. Οι δικές μας οι γιορτές αδελφώνουν τους ανθρώπους, τους ενώνει η αγάπη του Χριστού…
Ὁ παπισμὸς εἶναι αἵρεση γι’ αὐτὸ οὔτε χάρη ἔχει οὔτε μυστήρια. Γι’ αὐτὸ ἡ Δύση δὲν εἶναι χριστιανικὴ ἀλλὰ αἱρετική. Ἀπὸ τὸ 1054 μέχρι σήμερα ἡ ἀλαζονεία τοῦ πάπα χρησιμοποιεῖ ὅλα τὰ ἀθέμιτα μέσα γιὰ νὰ δημιουργήσει μία παγκόσμια θρησκευτικὴ ἡγεμονία.
Αρθρογράφος μια ευρέως γνωστής αμερικανικής ιστοσελίδας μελετά την επόμενη μέρα από την πρόσφατη ανατροπή της περιβόητης νομολογίας Roe v. Wade. Επισημαίνει ότι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ επέστρεψε το θέμα στο λαό και σε πέντε δημοψηφίσματα απορρίφθηκαν προτάσεις για περιορισμό των εκτρώσεων…
Ίσως, ένα από τα πράγματα που φοβόμαστε πάρα πολύ, από την αρχή της παιδικής μας ηλικίας, είναι αυτή η αίσθηση του σκοταδιού. Αυτό το μαύρο πέπλο σιωπής που μας περιβάλλει και δημιουργεί, σχεδόν πάντα, ένα βάρος στην καρδιά και έναν κόμπο στο στομάχι. Ένα αίσθημα απομόνωσης, απομάκρυνσης και αποκοπής.
Λόγοι Καρδιάς με την Γερόντισσα Πορφυρία Καθηγουμένη Ι. Μονής Αναλήψεως Σίψας Δράμας.
Οι εκκλησίες θα πέσουν στα χέρια των άλλων. Δεν θα χρησιμεύουν σε κανέναν. Θα ονομάζονται εν συνεχεία εκκλησίες , αλλά μέσα θα χρησιμεύει- ως ποιος ξέρει τι επινόηση δική τους. Θα βρουν αυτοί τι να κάνουν στις εκκλησίες (11 Ιουλίου 1988)
α΄. Ἡ προσευχή εἶναι ἀπό τάς κυριωτέρας καί ἰσχυροτέρας δυνάμεις, πού κάνουν τόν προσευχόμενον νά ἀναγεννᾶται καί τοῦ χαρίζουν σωματικήν καί πνευματικήν εὐεξίαν.
β΄. Ἡ προσευχή εἶναι τά μάτια καί τά φτερά τῆς ψυχῆς μας καί μᾶς δίδει θάρρος καί δύναμιν νά ἀντικρύσωμε τόν Θεόν.
Το… ποίημα αποτελεί μια (ελεύθερη) ποιητική προσέγγιση των πεπραγμένων της ελίτ που νομίζουν ότι κυβερνούν τον κόσμο. Λέω νομίζουν, γιατί στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι αυτός που ελέγχει τα πάντα και όποιος προσπαθεί να Τον πολεμήσει, συντρίβεται. Αναφέρεται δε, σε κάθε «άρχοντα» με πολιτική, ιατρική, κοινωνική ή άλλη θέση που καταχράζεται την εμπιστοσύνη του απλού λαού
Μια επίκαιρη όσο και διαχρονική εκπομπή με θέμα το Ορθόδοξο ήθος και την αλλοίωσή του καθώς και την εκκοσμίκευση στην Εκκλησία μας. Ο π. Αρσένιος ορίζει τα πλαίσια του Ορθοδόξου Ήθους σύμφωνα με την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και κατόπιν προσεγγίζει τις αλλοιώσεις σε αυτό τόσο από εξωγενείς και παγκοσμιοποιητικούς παράγοντες ως η Νέα Τάξη και η Μεγάλη Επανεκκίνηση όσο και ενδοεκκλησιαστικούς…
Ἡ καύση τῶν νεκρῶν σωμάτων, πρακτική ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη μέ τήν ταφική χριστιανική παράδοση, ἐμφανίστηκε στήν ἑλληνική κοινωνία τά τελευταῖα μόλις χρόνια. Ἀπό χριστιανική ἄποψη θεωρεῖται ἀδιανόητη ἡ ἄσκηση βίας στό νεκρό σῶμα, καύση, ἀπανθράκωση, πολτοποίηση καί «πέταμα» τῆς τέφρας ὅπου θέλουν οἱ συγγενεῖς…
Μη λέμε αβασάνιστα εκείνο το επιπόλαιο και ένοχο, που είναι ασυγχώρητη δικαιολογία: «Ο δικός μου θυμός περνά γρήγορα». Περνά ίσως γρήγορα, αλλά τι αφήνει πίσω του; Είναι πολύ δύσκολο -και συχνά αδύνατο- να επανορθώσουμε ό,τι καταστρέψαμε με το θυμό μας. Μετά τη θύελλα και το χαλάζι ξαναβγαίνει ασφαλώς ο ήλιος, αλλ’ όμως πίσω ολόκληρες εκτάσεις παραμένουν καταστρεμμένες.