ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ

Ἡ ἑλληνικὴ φιλοσοφία ἐδίδαξε τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα, καὶ μὲ τὶς ὀρθὲς ἀπὸ τὶς θεωρίες της χειραγώγησε ὡς παιδαγωγὸς τὴν ἀνθρωπότητα πρὸς τὸν Χριστό.

Ἡ δασκάλα ἔσκυψε προβληματισμένη καί ἐντυπωσιασμένη τό κεφάλι, ἐνῶ ἕνα γάργαρο γέλιο σκόρπισε στήν αἴθουσα ξεπλένοντάς την ἀπό τά νέφη τῆς Αἱρέσεως καί τήν ἀνεντιμότητα τοῦ Ὀρθολογισμοῦ.

Κάθε νίκη του Χριστού, είναι νίκη για όλους. Και δεν μπορεί να μην είναι νίκη του Χριστού το γεγονός ότι 12 παιδάκια βαφτίστηκαν ορθόδοξα την ίδια ημέρα στο χωριό Τσιφλίκι του Βερατίου.

Πέφτουμε συνεχώς. Χιλιάδες φορές. Χίλιες φορές Του ορκιζόμαστε πως εμείς δεν θα τον προδώσουμε και εμείς σε μια νύχτα τον αρνιόμαστε τρεις. Και ξανά πάλι.

Επειδή δε τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται σκόπιμα από νεοεποχίτικους κύκλους, η άποψη ότι ο Μοναχισμός και η ασκητικότητα των ανατολικών θρησκευμάτων σε τίποτα δεν διαφέρει από τον Ορθόδοξο Μοναχισμό, μέχρι σημείου μάλιστα να πιστεύεται ότι οι δύο Μοναχισμοί ταυτίζονται μεταξύ τους και ότι δήθεν είναι το ίδιο επωφελές….

Αλλά και άνθρωποι που είχαν δυσκολίες προσωπικές, ο Γέροντας ο Παΐσιος τους έλεγε: «βλέπεις τα παιδιά σου και είναι νευρικά και φωνάζουν, κάνουν, θα σταυρώνεις τα παιδιά σου ή το βράδυ που κοιμούνται πήγαινε και σταύρωσε τα παιδιά σου, ή του φέρνεις ένα ποτήρι νερό, σταύρωσέ το

Σε ένα βίντεο που δείχνει μια τελετουργία ιθαγενών που έλαβε χώρα στους κήπους του Βατικανού στις 4 Οκτωβρίου ως ένα προοίμιο για την έναρξη της «Συνόδου του Αμαζονίου», δείχνει τον Πάπα Φραγκίσκο να «ευλογεί» ένα ξύλινο αγαλματίδιο που παριστάνει μια γυμνή έγκυο γυναίκα, που είναι η θεά “Pachamama”.

Καλύτερα νὰ προσεύχεται κανεὶς μὲ εὐλάβεια γιὰ τὸν πλησίον του, παρὰ νὰ τὸν ἐλέγχει γιὰ τὰ σφάλματά του. Ἐκεῖνος ποὺ ἐχθρεύεται τὸν πλησίον του δὲν θὰ βρεῖ ποτὲ ἔλεος ἐνώπιον Κυρίου. Ὅποιος προσεύχεται γιὰ ἐκείνους ποὺ τὸν ἀδικοῦν, καίει τοὺς δαίμονες. Ὅποιος ὅμως ἀντιδράει ἀπέναντι σ’ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀδικοῦν δικαιώνει τοὺς δαίμονες.

Μέσα στήν Βίβλο, καί ἐν προκειμένῳ στήν Παλαιά Διαθήκη, ἐντοπίζουμε τήν παρακμή τῆς κοινωνίας στήν ἐποχή πού ἀναφέρονται ἤ γράφτηκαν τά κείμενα, πού εἶναι ὅμως σχεδόν ὁλόιδια μέ τήν σημερινή ἐποχή. Διαβάζουμε στόν προφήτη Ἡσαΐα γιά τήν κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου: «Στρέφεται πρός τά δεξιά (νά φάγη) γιατί πεινάει∙ τρώγει καί πρός τά ἀριστερά καί δέν χορταίνει.

Μελέτη της Ι.Μ Γρηγορίου Αγίου Όρους για το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα

Στις 26 Οκτωβρίου η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του αγίου μεγαλομάρτυρα Δημητρίου του Μυροβλύτου. Ο άγιος Δημήτριος τιμάται σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο και βεβαίως τιμάται και στην πόλη μας το Διδυμότειχο. Είναι σε όλους γνωστό το προσκυνητάρι του αγίου το οποίο βρίσκεται επάνω στο κάστρο και κοντά στις πύλες της γέφυρας.

Στην σκήτη της Αγίας Άννας υπήρχε ένας μοναχός με το όνομα Προκόπιος από την Καλύβα των Εισοδίων της Θεοτόκου. Επειδή ήταν παράφωνος οι Πατέρες απέφευγαν να του μάθουν μουσικά. Είχε όμως σφοδρή και έντονη επιθυμία να μάθει να ψάλλει σωστά για να δοξολογεί κι αυτός τον Θεό όπως και οι άλλοι αδελφοί.

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς Ομιλία με θέμα: «Άγιοι, όχι αλάθητοι», πραγματοποίησε ο Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Αεράκης,στον Ιερό […]

Ο οικουμενιστικός συγκρητισμός, ιδίως μετά την νομιμοποίησή του από την «Σύνοδο» της Κρήτης, (2016), καλπάζει κυριολεκτικά. Δεν είμαστε σε θέση να παρακολουθήσουμε μια πληθώρα πράξεων, λόγων, διακηρύξεων και δημοσιεύσεων από κληρικούς όλων των βαθμίδων, καθηγητές θεολογικών Σχολών, κ.α. οι οποίοι….

Ο Πατερικός λόγος είναι θεόπνευστος γι’ αυτό και τόσο επίκαιρος. Οι Πατέρες μιλούν στα πλαίσια της ποιμαντικής τους ευθύνης κατηχώντας και προφυλάσσοντας την Εκκλησιαστική τους επαρχία, αλλά όσα λένε αφορούν σε όλη την Εκκλησία, «όπου γης»

Ο Γέροντας Βησσαρίων, κατά κόσμον Ανδρέα Κορκολιάκος, ο Αγαθωνίτης, γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το έτος 1908. Στα 18 του χρόνια πήγε στην Καλαμάτα, όπου συνδέθηκε με πνευματικούς ανθρώπους και αποφάσισε να εισέλθει στον ιερό κλήρο. Έγινε Μοναχός και πήρε το όνομα Βησσαρίων. Έπειτα χειροτονήθηκε διάκονος, ιερέας και έλαβε το οφίκιο του αρχιμανδρίτη.

Θέλεις να βρεις την αιώνια ζωή; Κράτησε αυτά τα δύο, την πίστη και την ταπεινοφροσύνη.
Όπως η χάρη του Θεού πλησιάζει τον ταπεινόφρονα, έτσι στον υπερήφανο έρχονται οδυνηρές περιστάσεις.

Αἰσθάνομαι τήν ἠθική ὑποχρέωση δημοσίως νά ἐκφράσω τήν ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη μου στόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ  διά τήν πεπαρρησιασμένην, οὐσιαστικωτάτην καί ἀκριβοδικαίαν ἔκθεσιν τῶν διαδραματισθέντων κατά τήν ἔκτακτη σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος…

Ἀπό τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας τῆς Ἔκτακτης αὐτῆς Συνεδριάσεως τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλαδικῆς μας Ἐκκλησίας καί μέχρι τοῦ μεσονυκτίου, ἀλλά καί ἕως σήμερα δέχθηκα καί δέχομαι τηλεφωνικές καί προσωπικές ἐπικοινωνίες ἐκ μέρους Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν, καί ἐνίων δημοσιογράφων, γιά τά γενόμενα στήν κρίσιμη αὐτή Συνεδρία.

Ο κατακερματισμός του αιρετικού Προτεσταντισμού προχωράει ακάθεκτος, δημιουργώντας διαρκώς νέες αιρετικές και κακόδοξες «ομολογίες», οι οποίες απομακρύνονται όλο και περισσότερο από την μοναδική και σώζουσα αλήθεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας

Το εμπόδιο για να φθάσουμε στο εξομολογητήρι, είναι η υπερηφάνεια και ο εγωισμός. Πώς θα πω τα αμαρτήματά μου; Πιάνει τον άνθρωπο μια ντροπή, αλλά την ντροπή αυτή πρέπει να την έχουμε όταν πρόκειται να αμαρτήσουμε. Τότε θα μας φυλάξη για να μην κάνουμε αμαρτίες.

Ἡ Βυζαντινή μουσική (ΒΜ) γεννήθηκε πρωτίστως γιά νά ὑπηρετήση τήν ψαλτική τέχνη, γιατί ἡ ἐντός τοῦ Ναοῦ ψαλμωδία πρέπει νά διέπεται ἀπό ἀρχές καί νά ὑπακούη σέ κανόνες, ὅπως κάθε τέχνη. Δέν πρέπει νά παρατηρῆται ἀσυδοσία καί αὐθαιρεσία, ὅπως συμβαίνει στήν ἑβραϊκή χάβρα.

Ο σταυρός που κουβαλάμε, είναι δώρο, είναι ευλογία, είναι ευκαιρία! Όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, θα πάψει να μας βαραίνει στους ώμους μας! Θα γίνει ελαφρύς σαν φτερό! Η πορεία προς το Γολγοθά είναι πορεία σταυροαναστάσιμη!

Ανηφορίζοντας από τη Γεσθημανή στο όρος των Ελαιών, συναντά κανείς το μοναστήρι του αββά Αβραμίου. Σ’ αυτό το μοναστήρι ηγούμενος ήταν ο αββάς Ιωάννης ο Κυζικηνός. Τον ρωτήσαμε λοιπόν μία μέρα: «Αββά, πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς αρετή;»

Η πόλις των Αθηνών μπορεί να καυχιέται για την πληθώρα των αγίων που ανάδειξε στο διάβα των αιώνων. Ιδιαίτερα πρέπει να καυχιέται για τον άγιο Ιερομάρτυρα Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, ο οποίος συγκαταλέγεται στους μεγάλους Πατέρες και Ιεράρχες της Εκκλησίας μας.

Τι είναι η Εκκλησία στο εσώτατο είναι της; Ποια είναι η ταυτότητά της και ποια τα όριά της; Ταυτίζονται τα χαρισματικά με τα κανονικά της όρια, ή όχι; Υπάρχουν στοιχεία ή (και) διαβαθμίσεις εκκλησιαστικότητος στις ετερόδοξες χριστιανικές ομολογίες;

Ἀλλὰ ὁ Χριστὸς ἦρθε γιὰ νὰ σβήσῃ τὰ μίση καὶ νὰ ὑψώσῃ παντοῦ τὴ σημαία τῆς ἀγάπης. Ἦρθε νὰ διώξῃ τὴν ἔχθρα
καὶ νὰ θεμελιώσῃ ἕνα νέο κόσμο ἐπάνω σὲ νέο θεμέλιο, τὸ θεμέλιο τῆς ἀγάπης. Τὴν ἀγάπη αὐτὴ δίδαξε πάντοτε, τὴν ἀγάπη διδάσκει καὶ στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο .

Ἀπό τόν Βασίλειο Χ. Στεργιούλη Οἱ πρόσφατες ἀποφάσεις τῆς Ὁλομέλειας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (Σ.τ.Ε.) ἀκύρωσαν τά Προγράμματα Σπουδῶν στά […]

«Ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς» (Ἰω. 5,39)

«Ἐπιστάτα, δι᾽ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον» (Λουκ. 5,5)

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πάντα λειτουργοῦσε μέ Συνόδους. Τό ὀρθόδοξο πνεῦμα εἶναι νά λειτουργῆ ἡ Σύνοδος στήν Ἐκκλησία καί ἡ Γεροντική Σύναξη στά Μοναστήρια. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος καί ἡ Σύνοδος νά ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἡγούμενος ἤ ἡ ἡγουμένη καί τό ἡγουμενοσυμβούλιο νά ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος εἶναι πρῶτος μεταξύ ἴσων. Καί ὁ πατριάρχης δέν εἶναι πάπας· ἔχει τόν ἴδιο βαθμό μέ τούς ὑπόλοιπους ἱεράρχες.

«Καταρχὴν ὑπάρχουν πρά­γματι δύο ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας τοῦ 2018 – καὶ οἱ δύο τοῦ 2018 – οἱ ὁποῖες πράγματι ἔχουν κρίνει τὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν ἀντισυντα­γματικό. Ἐμεῖς καταρχήν, μέλημά μας εἶ­ναι φυσικὰ νὰ ἐφαρμόζουμε τὶς ἀποφάσεις τῆς Δικαιοσύνης.

Γι᾿ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία μας κάθε μέρα προβάλλει καὶ ἕναν καὶ δύο καὶ περισσοτέρους ἁγίους. Τοὺς προβάλλει ὡς ὑποδείγματα. Ὅ,τι ἔκαναν ἐκεῖνοι, μπορεῖ νὰ τὸ κάνῃ ὁ κάθε Χριστιανός, σὲ ὁποιοδήποτε αἰῶνα καὶ ἂν ζῇ. Ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τοὺς ἁγίους ὡς πρότυπα