Ι.Μ. Βατοπαιδίου: Ιδιόμελον Λιτής Ευαγγελισμού, Τω έκτω μηνί, Ήχος Α΄ (τετράφωνος) – Ψάλλουν Πατέρες της Μονής.
Η κήρυξη της επανάστασης στη Μάνη, στην ιστορική αυτή περιοχή της Πελοποννήσου, έλαβε χώρα στις 17 Μαρτίου του 1821, στην Αρεόπολη, σύμφωνα με την τοπική προφορική παράδοση.
26/3/25 – Πρόγραμμα Λειτουργίας Ραδιοφώνου ΕΡΩ: “Ε.Ρω. – ΡαδιοΣυχνότητα”
Στην Καινή Διαθήκη, ο αρχάγγελος Γαβριήλ στέλνεται στο Ζαχαρία (Λουκ. Α’ 11 – 19) και του αναγγέλλει ότι η γυναίκα του Ελισάβετ θα συλλάβει και θα γεννήσει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΡΩ στο Αγρίνιο. Ομιλία καθηγουμένου Ιεράς Σταυροπηγιακής Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Γηρομερίου ιερομονάχου Μεθοδίου
Η αυξανόμενη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ του Κοσσυφοπεδίου, της Αλβανίας και της Κροατίας, επισημοποιήθηκε με δήλωση που υπογράφηκε στα Τίρανα στις 18 Μαρτίου. Η Σερβία εξέφρασε ανησυχία, γράφει το (ρουμανικό) Newsweek.
Με την βοήθεια τού Θεού και την ευλογία τής Μητροπόλεως μας Γερμανίας πραγματοποιήθηκε η θεάρεστη πνευματική ομιλία σε πιστούς
Το Ζυγοβίστι βρίσκεται στον νομό Αρκαδίας σε υψόμετρο 1.160 μ, και ανήκει στο δήμο Γορτυνίας.
Ἡ ‘’Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη’’ καὶ ὁ ἱερὸς ναὸς Ἁγίας Τριάδος Χολαργοῦ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, σᾶς προσκαλοῦν σὲ ὁμιλία μὲ θέμα: ‘Ὁ Ἅγιός Ἰὠάννης ὁ Σιναΐτης καὶ τὸ βιβλίο τῆς Κλίμακος’…
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ. Αφιέρωμα στην 25η Μαρτίου. Επιμέλεια –παρουσίαση Χρήστος Τσακούμης
Πώς έφτασαν, οι πρόγονοί μας αυτοί, στον ξεσηκωμό για την Εθνική Παλιγγενεσία; Ποιες ήταν οι αφετηρίες τους; Για ποια πράγματα αγωνίστηκαν; και τί κέρδισαν; Είχαν εθνική συνείδηση; Ή μήπως την απέκτησαν εκ των υστέρων, κατασκευασμένη σε «εργαστήρια Ιστορίας»;
25η Μαρτίου 1821! Οἱ σκλαβωμένοι Ἕλληνες, μήν ἀντέχοντας ἄλλο τόν, ἐπί τετρα-κόσια χρόνια, σκληρό καί αἱμοσταγῆ ζυγό τοῦ Τούρκου κατακτητῆ, ὕψωσαν τό λάβαρο τῆς Ἐπανάστασης. Ἦταν ἡ μέρα πού γιόρταζαν τόν «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ», ἐπειδή ὁ Ἀγώνας τους γινόταν «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία».
Κατ’ ἀνάγκην ἡ ἡμέρα τῆς ἐπισήμου ἐπετείου θὰ ἦτο περιεκτικὴ διαφόρων χρονολογιῶν καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ ὁρισθῇ μία τῶν ἡμερῶν τοῦ τελευταίου δεκαημέρου τοῦ Μαρτίου, προεκρίθη δὲ ἡ 25η, διότι ἡ κατ’ αὐτὴν συμπίπτουσα μεγίστη ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου προσφέρει τὸ μέγα της σύμβολον, σύμβολον νέας ζωῆς εἰς τὴν ἀνάμνησιν τοῦ μεγάλου γεγονότος, εἰς τὸ ὁποῖον τὸ Ἔθνος ὀφείλει τὴν ἀνεξαρτησίαν του.
Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου: Θ΄ Ωδή του Κανόνα της Εορτής μετά της Καταβασίας, μέλος Ιωάννου Πρωτοψάλτου, Ήχος Δ΄ (λέγετος). Ψάλλουν Βατοπαιδινοί Πατέρες – Δοξαστικόν Αίνων τής Εορτής, μέλος Θεοφάνους Βατοπαιδινού, Ήχος Β΄. Ψάλλει ο π. Χερουβείμ Τσίνογλου και η συνοδεία.
Σήμερα, λοιπόν, αυτή τη μέρα να ευγνωμονούμε το Θεό που μας έδωσε την Υπεραγία Θεοτόκο. Γιατί; Γιατί είναι το πιο άξιο πρόσωπο από όλους τους ανθρώπους που ζήσανε στη γη…….
25/3/25 – Πρόγραμμα Λειτουργίας Ραδιοφώνου ΕΡΩ: “Ε.Ρω. – ΡαδιοΣυχνότητα”
Το ίδιο αποτελεί και απαρχή όλων των σωτηριωδών γεγονότων, τα οποία έγιναν για την απολύτρωση του ανθρωπίνου γένους. Την αγία αυτή ημέρα εορτάζουμε λαμπρώς την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού στην πάναγνη σάρκα της Αγίας Παρθένου, ώστε δι’ Αυτού να πραγματοποιηθεί το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.
H πίστη του Κολοκοτρώνη
Λένε μερικοί: «Πρέπει νὰ εἶμαι χαρούμενος, γιατὶ εἶμαι Χριστιανός. Νὰ εἶμαι ἤρεμος, γιατὶ εἶμαι Χριστιανός». Αὐτοὶ δὲν εἶναι Χριστιανοί. Τὸ καταλάβατε; Αὐτὸ εἶναι ἀδιαφορία, εἶναι κοσμικὴ χαρά. Ὅποιος ἔχει αὐτὰ τὰ κοσμικὰ στοιχεῖα, δὲν εἶναι πνευματικὸς ἄνθρωπος. Ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος εἶναι ὅλος ἕνας πόνος.
Ι. Μ. Βατοπαιδίου – Ευαγγελισμός της Θεοτόκου: Δοξαστικὸν Λιτής τοῦ Ἐσπερινοῦ, «Εὐαγγελίζεται ὁ Γαβριήλ», μέλος Πέτρου Λαμπαδαρίου, Ήχος Β΄- Ιδιόμελον Ἀποστίχων τοῦ Ἐσπερινοῦ, «Τῷ ἕκτῳ μηνί», μέλος Ματθαίου Βατοπαιδινοῦ, Ήχος Δ΄. Ψάλλουν Βατοπαιδινοί Πατέρες.
Στο μέσον της Σαρακοστής ο Σταυρός του Κυρίου προτίθεται εις προσκύνησιν (Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως). Ο Σταυρός παραπέμπει πάντα στη σταυρική θυσία του Χριστού, στην αγαπητική κίνηση του Θεού για την ανακαίνιση του εκπεσόντος ανθρώπου.
Η Βάθεια είναι η επιβλητικότερη έξαρση ενός τοπίου το οποίο ούτως ή άλλως φημίζεται για τη μοναδικότητά του.
Η ελληνική ήταν η επανάσταση των επαναστάσεων!
Όπως λέμε «μνήμη Αγίου μίμηση Αγίου», το ίδιο ισχύει και για τους ήρωες, που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελλάδα. Το να θυμόμαστε έναν ήρωα και να μην εκτιμάμε στην πράξη τις αρετές του είναι κάτι το στείρο, κάτι το τυπικό. Γι’ αυτό και οι Έλληνες που θυμόμαστε τον Μπότσαρη οφείλουμε να του δείχνουμε έμπρακτα την προς αυτόν ευγνωμοσύνη μας.
Αυτό σημαίνει ότι η Εθνική Πινακοθήκη έχει το κύρος και τη δυνατότητα να εξετάζει, προληπτικά και πολύπλευρα, όλα τα έργα, εάν πληρούν τους όρους και τις προϋποθέσεις για να κρεμαστούν στις αίθουσές της. Η ελευθερία της έκφρασης ή δημιουργίας ενός έργου, αποτελεί έμπνευση του κάθε δημιουργού. Δεν μπορεί, όμως, να υιοθετείται, χωρίς όρια και κανόνες, η ατομική έκφραση του οποιουδήποτε δημιουργού και να προβάλλεται, χωρίς εθνικά κριτήρια, σε έκθεση ενός εθνικού φορέα.
Ὁ Σαρακατσάνος Πρωτοκλέφτης τῶν Ἀγράφων καὶ τῶν Τζουμέρκων Κατσαντώνης στὶς ἀρχὲς τοῦ 18ου αἰῶνα στάθηκε ὑπόδειγμα κλέφτη, μὲ ἠθικὸ ἀνάστημα λαμπρό, ποὺ ἐπέδρασε εὐεργετικὰ στὴν ὑστεροφημία του καὶ τὴ σύνδεσή του μὲ τὸν γενικότερο λαϊκὸ θαυμασμό.
24/3/25 – Πρόγραμμα Λειτουργίας Ραδιοφώνου ΕΡΩ: “Ε.Ρω. – ΡαδιοΣυχνότητα”
Τέλος, αφού απέτυχε ο Πατρίκιος τον σκοπό του, διέταξε και εξέκαυσαν λέβητα, που περιείχε πίσσα και ρητίνη, για να κάψει μέσα τον άγιο. Αλλά τότε, θεία δύναμη άρπαξε τον Κόμη και τον έριξε εκείνο μέσα στον λέβητα, όπου βρήκε οικτρό θάνατο. Στη συνέχεια, ο Άγιος Αρτέμων έκανε με την προσευχή του να αναβλύσει πηγή ύδατος…
…οι πουριτανικές τάσεις μιας ιδιάζουσας καλβινιστικής ηθικής η οποία… ορίζει ομοιομορφία σε σκέψη και συμπεριφορά, καταρτίζει λίστα απαγορεύσεων, λογοκρίνει, απαιτεί συμμόρφωση, διεκδικεί την αυθεντία, παρουσιάζεται ως ο χωροφύλακας της παγκόσμιας ηθικής συνείδησης και αναγορεύει τη διαφορετική άποψη ως «βέβηλο», έχουν οδηγήσει στην εμφάνιση ενός ιδιότυπου κοινωνικού φαινομένου («Woke culture»)
“Κύριε, αρετή δεν έχομεν πλέον, ούτε ηθική ούτε πατριωτισμό· τρέχομεν εις την κακία, εις την ασωτία και παραλυσίαν, καθώς τρέχει το ποτάμι από τον γκρεμνόν και τα μάτια και ο νους του ανθρώπου· η παντοδυναμία σου και η βασιλεία σου θα μας σώσεις…”
Η παραβολή του κακού δούλου αναδεικνύει την αξία της συγχώρεσης και της ευθύνης. Ο Ιησούς διδάσκει τους μαθητές του μέσα από μία συζήτηση με τον Πέτρο, που αναρωτιέται πόσες φορές πρέπει να συγχωρεί. Με μια δυνατή αφήγηση, η ιστορία φέρνει στο προσκήνιο την αντίθεση ανάμεσα στο έλεος του Θεού και τη σκληρότητα της ανθρώπινης καρδιάς.
Οι κάτοικοι που έχουν απομείνει μας μιλούν για τις αναμνήσεις τους, τις δυσκολίες, αλλά και την ελπίδα πως ίσως μια μέρα το χωριό αποκτήσει ξανά ζωή.
Μουσικά Κείμενα (Κυριακή Γ΄ Νηστειών – Της Σταυροπροσκυνήσεως) Αργή Δοξολογία, μέλος Πέτρου Λαμπαδαρίου, Ήχος Δ΄«άγια». Ψάλλουν Αγιορείτες Πατέρες – Δύναμις, Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν, μέλος Γ. Παπαεμμανουήλ, Ήχος Β΄. Ψάλλει ο π. Δαμασκηνός Νεοσκητιώτης & συνοδεία.