Ιστολόγιο

Η 19η Μαΐου καθιερώθηκε ως ημέρα μνήμης, για το μεγάλο έγκλημα της γενοκτονίας των αδελφών μας Ποντίων που διεπράχθη πριν 96 περίπου χρόνια. Εμείς σήμερα αφιερώνουμε την σημερινή μας εκπομπή στην θλιβερή αυτή επέτειο σε ανάμνηση και διδαχή από το ιστορικό αυτό γεγονός.

Η ομιλία έγινε στήν αίθουσα τού Σωματείου Ενωμένης Ρωμηοσύνης Καλύμνου στις 11 Μαίου 2019. Ομιλητής ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αντινόης κ.κ.Παντελεήμων. Θέμα τής ομιλίας του: ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ – ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ Η ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ;

Ἡ Ταφὴ καὶ ἡ Ἀνάστασις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελοῦν βασικὰ θέματα τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς μας πίστης. Πιστοποιοῦν ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνας ἐξαίρετος ἄνθρωπος, ἕνας μεγάλος δάσκαλος, προφήτης ἤ θαυματουργὸς ἀλλά, ὁ Θεάνθρωπος Δημιουργὸς καὶ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου.

Μετὰ τὴν Ἅλωση ὁ Πατριάρχης κληρονόμησε μαζὶ μὲ τὰ σύμβολα καὶ τὰ προνόμια τοῦ βυζαντινοῦ αὐτοκράτορα καὶ τὸ ἔμβλημα τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ, τὸ ὁποῖο μεταβλήθηκε ἔκτοτε σὲ ἐκκλησιαστικὸ ἔμβλημα.

¨Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, ξαναψέλνονται τα τροπάρια, ξαναϋψώνεται η προσευχή, το ίδιο λιβάνι καίγεται, η χιλιοειπωμένη ακολουθία αναβρύζει και η φωνή κρατιέται καθαρόηχη, κατανυχτική, λειτουργική,¨ όπως είπε χαρακτηριστικά ο Κωστής Παλαμάς.

Πῆρε μέρος στήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, πού συνεκάλεσε ο Μέγας Κωνσταντῖνος στήν Νίκαια τῆς Βιθυνίας (325μ.Χ.). Ὑπῆρξε ἀπό τά πιό μαχητικά στελέχη τῆς Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὄχι μόνο γιά τή Σοφία του, ἀλλά καί γιά τά θαύματά του, μέ τά ὁποῖα ντρόπιασε τόν αἱρετικό Ἄρειο.

Ἔχυσε πολλὰ δάκρυα στὸ μαξιλάρι του/της ἢ κύλησαν πολλὰ δάκρυα στὸ μαξιλάρι του. Ἡ παραστατικὴ εἰκόνα ἐκείνου ποὺ μετανιώνει γιὰ κάτι ποὺ ἔπραξε εἶναι ψαλμική. Ὁ Δαυΐδ ἐξαντλημένος ἀπὸ τὴ θλίψη του λούζει μὲ δάκρυα τὸ κρεβάτι του: «ἐκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου, λούσω καθ᾿ ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην μου, ἐν δάκρυσί μου τὴν στρωμνήν μου βρέξω» (Ψαλμὸς 6ος, 7).

O Τομέας Νεότητος τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης θὰ πραγματοποιήσει ὀκταήμερο Προσκυνηματικὸ Ὁδοιπορικὸ στὴν χώρα τῆς Γεωργίας στὶς 22-30 Ἰουλίου 2019!

Θεωρεῖται μιά ἀπό τίς σημαντικότερες νικηφόρες μάχες τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ στή διάρκεια τοῦ Ἅ΄Παγκοσμίου Πολέμου.

Με­τά ἀ­πό με­ρι­κές μέ­ρες εἶ­χαν συ­νάν­τη­ση μέ τήν ὁ­μά­δα τῶν πνευ­μα­τι­στῶν καί πῆ­γε καί αὐ­τός. Κα­τά πα­ρά­δο­ξο τρό­πο ὅ­μως δέν εἶ­χαν καμ­μί­α ἀ­πο­κά­λυ­ψη ἀ­πό τά πνε­ύ­μα­τα. Ἐ­πι­κλή­σεις, ἐ­πι­κλή­σεις… τί­πο­τα! Τότε ἀ­κο­ύ­στη­κε φω­νή νά λέ­η: «Ἄν δέν ἀλ­λά­ξη τήν ἀ­πό­φα­ση πού ἔ­βα­λε στό νοῦ του ὁ Θε­ό­δω­ρος, δέν μπο­ροῦ­με νά ποῦ­με τί­πο­τα!».

Γίναμε δέκτες ἐρωτημάτων καὶ παραπόνων – δυστυχῶς ὄχι γιὰ πρώτη φορὰ – πὼς ἐκκολαπτόμενες πολιτικὲς κινήσεις ἔχουν τὴ στήριξη τῆς «Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης, ἤ ὅτι ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη βρίσκεται πίσω ἀπὸ τὴν δημιουργία τους.

Ενωμένη Ρωμηοσύνη – Κατασκήνωση 2019 στην Ελαφίνα Βέροιας