Αὐτοί οἱ ὀρεσίβιοι, ἀνεξάρτητοι στό πνεῦμα καί ἀδούλωτοι στήν ψυχή, μέ τό ἀδάμαστο πνεῦμα καί τήν ἀγωνιστικότητα τους, ἔστελναν διαρκῶς τό μήνυμα ὅτι ἡ Βασιλεύουσα κι ἂν ἔπεσε, ὁ Ἑλληνισμός καί ἡ Ὀρθοδοξία δὲν καταπίπτει …
Μέσα ἀπό τίς στάχτες τῆς ἁλώσεως, ἕνα ὁλόκληρο Ἔθνος, τό Γένος τῶν Ρωμηῶν, κράτησε ἄσβεστη τήν ἐλπίδα τῆς ἐλευθερίας καί τήν πίστη στόν Χριστό, ἀρνούμενο νά προσκυνήσει τόν Τοῦρκο δυνάστη. Χρέος λοιπόν ὅλων ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων, εἶναι νά μήν ξεχνᾶμε πρόσωπα καί γεγονότα πού σχετίζονται μέ τήν ἴδια μας τήν ταυτότητα.
H 29η Μαΐου 1453 ὑπῆρξε ἡ ἀποφράς ἡμέρα τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἤ Ρωμανίας (Βυζάντιο). Μιά θλιβερή ἡμέρα τοῦ ἑλληνισμοῦ. Τό θέμα αὐτό θά παρουσιασθεῖ σέ δύο ἐκπομπές. Ἡ πρώτη ἐκπομπή εἶναι ἀφιερωμένη στά πρό τῆς πολιορκίας γεγονότα, στήν ὀχύρωση τῆς Πόλης, στίς δυνάμεις τῶν ἀντιπάλων κλπ.
Υπάρχουν κάποια περιστατικά στην επί γης παρουσία του Χριστού, τα οποία αναφέρονται στα Ευαγγέλια, που χρίζουν ιδιαίτερης ερμηνευτικής προσέγγισης.
Ὡστόσο δὲν χαίρονται ὅλοι τὴν ἁγία αὐτὴν ἡμέρα. Ὑπάρχουν καὶ ἐκεῖνοι ποὺ μένουν ἀμέτοχοι καὶ ξένοι τῆς χαρᾶς καὶ τοῦ Φωτὸς τῆς Ἀναστάσεως. Εἶναι οἱ λογῆς ἄθεοι, οἱ ἀρνητὲς τοῦ Χριστοῦ, οἱ χριστιανομάχοι, οἱ αἰρετικοὶ καὶ ἀλλόθρησκοι, οἱ ὁποῖοι, ὄχι ἁπλὰ μένουν ἀμέτοχοι ἀπὸ τὸ Φῶς καὶ τὴν Χάρη τοῦ Ἀναστάντος, ἀλλὰ λυποῦνται καὶ ὠρύρονται, προσπαθώντας ἀνεπιτυχῶς νὰ ἀμαυρώσουν τὸ κοσμοσωτήριο αὐτὸ γεγονὸς τῶν γεγονότων.
Θα ακούσουμε δημοτικά τραγούδια που αναφέρονται στην ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ. H 29η Μαΐου 1453 υπήρξε η αποφράς ημέρα της Ανατολική Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ή Ρωμανίας (Βυζάντιο). Μια θλιβερή ημέρα του ελληνισμού. Η λαϊκή μούσα θρήνησε αυτό το τραγικό γεγονός, με αναρίθμητα τραγούδια.
Ἡ ναυμαχία τῆς Ἐρεσοῦ θεωρεῖται ἡ πρώτη κατά μέτωπο ναυμαχία πού ἔδωσαν οἱ Ἕλληνες ναυμάχοι στήν ἑλληνική ἐπανάσταση τοῦ 1821 μέ πλοῖο γραμμῆς, δίκροτο, τοῦ τότε αὐτοκρατορικοῦ ὀθωμανικοῦ στόλου, ἡ ὁποία καί διεξήχθη στόν ὅρμο Ἐρεσού τῆς Λέσβου.
Έχει σχέση η ελληνική παιδεία με την περί ανθρώπου διδασκαλία της ορθόδοξης θεολογίας; Αποδέχεται την ψυχοσωματική οντολογία του ανθρώπου, την εκ πνεύματος και σώματος ενιαία ολότητα της υπάρξεώς του και, κατά συνέπεια, την αρμονική ψυχοσωματική του ανάπτυξη;
H 29η Μαΐου 1453 ὑπῆρξε ἡ ἀποφράς ἡμέρα τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἤ Ρωμανίας (Βυζάντιο). Μιά θλιβερή ἡμέρα τοῦ ἑλληνισμοῦ. Τό θέμα αὐτό θά παρουσιασθεῖ σέ δύο ἐκπομπές. Ἡ δεύτερη ἐκπομπή εἶναι ἀφιερωμένη στά γεγονότα κατά τήν διάρκεια τῆς πολιορκίας καί στήν πτώση τῆς Κωνσταντινούπολης.
Ἡ μὴ σταθερὴ τοῦ τόνου στὴν Ἑλληνικὴ γεννᾶ συχνὰ δυσκολίες κυρίως στὸν τονισμὸ τῆς γενικῆς πληθυντικοῦ. Τὰ οὐσιαστικὰ σὲ -ας ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν τρίτη κλίση τῆς καθαρεύουσας τονίζονται στὴν προπαραλήγουσα: τῶν κανόνων (ὀνομαστικὴ ὁ κανών), τῶν σελίδων (ὀνομαστικὴ ἡ σελίς), τῶν ὁμάδων (ὀνομαστικὴ ἡ ὁμάς), τῶν μυκήτων (ὀνομαστικὴ μύκης).
Εκδήλωση Ε.ΡΩ. Βόλου που πραγματοποιήθηκε στις 4 Μαίου 2019 με θέμα “Η Διαχείρηση τῶν Λογισμῶν” απο τον Γέροντος Δωροθέου
Ὁ Ἄθωνας εἶναι ὀρεινὴ χερσόνησος τῆς Χαλκιδικης, ἡ ἀνατολικότερη ἀπὸ τὶς τρεῖς. Σὲ πολλοὺς χάρτες ἀλλὰ καὶ σὲ πολλὰ κείμενα γράφεται Ἄθως. Ἄθως ἢ Ἄθωνας; Στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ κείμενα ὑπῆρχαν τὰ ἀττικόληκτα οὐσιαστικά
