Θα ήθελα πρόθυμα, περήφανα και με ακραίο ενθουσιασμό να εορτάσω φέτος την επέτειο των 200 ετών από την Εθνική Παλιγγενεσία και την αποτίναξη του Οθωμανικού Ζυγού, που μέσω αγώνων αυταπάρνησης και στέρησης κι αυτής ακόμη της ζωής τους, θέλησαν να μας χαρίσουν οι επαναστατημένοι τότε, εμφανείς και αφανείς ήρωες του 1821. Δυστυχώς όμως δεν μπορώ.
Δείτε σειρά από βίντεο που αφορούν την Ελληνική Επανάσταση του 1821 καθώς και για τον Ευαγγελισμό της Θεότόκου.
Αὐτό τό λαμπρό καύχημα, τό τάγμα τῶν ἐκλεκτῶν ἡρώων τοῦ 1821 τιμοῦμε σήμερα, καί τούς ἀποδίδουμε τόν δίκαιο καί πηγαῖο ἔπαινο καί τήν ἄπειρη εὐγνωμοσύνη μας. Ἀποδίδουμε τόν δίκαιο ἔπαινο σ’ αὐτούς πού γέννησαν μέ τό αἷμα τους καί μέ τό δάκρυ τῆς ψυχῆς τους τήν λευτεριά τῆς ἱερῆς μας γῆς, τῆς εὐλογημένης μας πατρίδος, τῆς Ἑλλάδος μας.
Πρωταγωνιστής του σημερινού μας αφιερώματος είναι ο Αθανάσιος Διάκος, ο οποίος υπήρξε μια από τις ηρωικότερες και συνάμα τραγικότερες μορφές της Εθνεγερσίας του 1821. H γενναία του αντίσταση στην Αλαμάνα, καθώς και ο επακόλουθος μαρτυρικός του θάνατος κατέδειξαν με τον βέλτιστο τρόπο στους Έλληνες, αφενός πώς να πολεμούν με ανδρεία, αφετέρου πώς να πεθαίνουν για την πατρίδα και τα ιδανικά. Πάμε, λοιπόν, να παρουσιάσουμε τη ζωή και το τραγικό τέλος του μεγάλου μας ήρωα.
Εἰς τὸν Νικηταρᾶν δὲ θὰ περιορισθῶ σήμερον. Δὲν θὰ βιογραφήσω ὅμως· διότι θὰ ἦτο ἀνάγκη τότε νὰ ἀναπτύξω ὅλον τὸν ἀπελευθερωτικὸν τῶν Ἑλλήνων Ἀγῶνα, ἀφοῦ εἰς τὰς σημαντικωτέρας μάχας, καὶ ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῆς Πελοποννήσου, παρέστη καὶ ἔδρασεν ὁ Νικηταρᾶς μετὰ τοῦ Κολοκοτρώνη, τοῦ Ὑψηλάντου, τοῦ Ὀδυσσέως, τοῦ Καραϊσκάκη καὶ ἄλλων, πάντοτε εἰς τοὺς κινδύνους πρῶτος, καὶ μόνον κατὰ τὴν διανομὴν τῶν λαφύρων φεύγων.
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, ποίημα της Μαρίας Καμά
Καὶ ὅταν κάποτε εὐδόκησε ὁ Θεὸς νὰ ἔλθει τὸ ἔαρ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Γένους, οἱ ἀρχιερεῖς ὄχι μόνο δὲν ἀντέδρασαν, ἀποδοκίμασαν ἢ χλεύασαν τὴν παλιγγενεσία, ὅπως διατείνονται οἱ κατήγοροί τους, ἀλλὰ ἐπαναλαμβάνοντας τὸ τοῦ Συμεὼν «νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλον σου Δέσποτα» ἔσπευδαν αὐτόβουλοι καὶ αὐτόκλητοι νὰ εὐλογήσουν καὶ νὰ ἀδράξουν οἱ ἴδιοι, ἐὰν οἱ σωματικές τους δυνάμεις τὸ ἐπέτρεπαν, τὰ ὅπλα ἢ νὰ προσφέρουν τὸν ἑαυτόν τους ἐξιλαστήρια θυσία εὐάρεστον‚ προκειμένου νὰ κορεσθεῖ ἐπάνω τους ἡ μανία καὶ ἡ ἐκδικητικότατα τῶν τυράννων
Δείτε την τέταρτη σειρά από βίντεο που αφορούν την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Κατὰ τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας, τὸ μόνο ἀνάχωμα καὶ ἡ μόνη δύναμη ποὺ μποροῦσε νὰ ἀνακόψει τὸ συνεχῶς διογκούμενο κύμα τοῦ ἀφελληνισμοῦ -ἀποτέλεσμα τῆς μακραίωνης σκλαβιᾶς, βίας καὶ παντοδαποὺς καταπίεσης τῶν Ρωμηῶν ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς κατακτητὲς- ἦταν οἱ ἅγιοι Νεομάρτυρες.
Ζωγραφίζοντας με στένσιλ τους ήρωες του 1821
Δείτε την τρίτη σειρά από βίντεο που αφορούν την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Δείτε την δεύτερη σειρά από βίντεο που αφορούν την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Περὶ τοῦ ποιήματος: Ὁ Ματρόζος, Σπετσιώτης ἀγωνιστής, ποὺ χάρισε ἀφειδώλευτα τὰ πάντα στὴν πατρίδα, τελείωνε τώρα τὴν ζωή του φτωχὸς καὶ ἀγνοημένος, ἐνῷ οἱ πρώην ναῦτες του εἶχαν γίνει καπεταναῖοι στὰ βασιλικὰ καράβια καὶ ὁ παλιὸς συμπολεμιστής του Κωνσταντῖνος Κανάρης ἦταν πρῶτος ὑπουργός. Αὐτόν, λοιπόν, τὸν Κανάρη -τοῦ ὁποίου τὴν ζωὴ εἶχε γλυτώσει κοντὰ στὴν Τένεδο- πηγαίνει νὰ συναντήσει ὁ γερο-Ματρόζος στὴν Ἀθήνα
Με αισθήματα ιερής συγκίνησης τελέσαμε, προ ολίγων ημερών, Τρισάγιο στα Φυλακισμένα Μνήματα, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής τού, υπέρ πίστεως και ελευθερίας της Κύπρου ηρωϊκώς αγωνισαμένου και ευκλεώς πεσόντος, υπαρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α. Γρηγόρη Αυξεντίου….
Δείτε την πρώτη σειρά από βίντεο που αφορούν την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Ελληνική σειρά για την μεγάλη ηρωίδα της Επανάστασης του 1821 Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, την οποία ενσάρκωσε η Ειρήνη Παππά το 1959!
Οἱ Σουλιῶτες, φύλο ἀρβανίτικης προέλευσης, ἦταν ἐγκατεστημένοι ἀπὸ τὸν 14ο αἰῶνα -περίοδο κατὰ τὴν ὁποία συνέβησαν σημαντικὲς πληθυσμιακὲς μετακινήσεις ἠμινομαδικῶν ποιμενικῶν πολεμικῶν ὁμάδων ἀρβανιτῶν στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο- σὲ ἕνα στενὸ ὀροπέδιο τῆς σημερινῆς Θεσπρωτίας…
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος (γεννημένος ως Οδυσσέας Βερούσης ή κατά άλλους Οδυσσέας Μουτσανάς) ήταν επιφανής αγωνιστής οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Πολέμησε μέχρι το 1820 για λογαριασμό του Αλή Πασά και στη συνέχεια αγωνίστηκε για την επανάσταση.
«Ο Τερτσέτης δεν είναι μόνο ο συγγραφέας κι’ ο λογοτέχνης που περιέσωσε με το έργο του τις πράξεις και το πνεύμα των ηρώων του Εικοσιένα. Τ’ όνομά του θα ζήση στην ιστορία όχι μόνο για την άξια λογοτεχνική παραγωγή του, αλλά και για το ήθος του, για την πνευματική παλληκαριά του»
Απόσπασμα από το βιβλίο του Κυριακού Διακογιάννη “Οι Σαρκοφάγοι του Ελληνισμού”.
Εἰς διάφορα συγγράμματα καί ὁμιλίας διατυποῦται καί ἐκφράζεται ὑπό τινων, ὅτι ἡ ἐλευθερία τοῦ ἡμετέρου Ἔθνους εἶναι ἐπίτευγμα τοῦ διαφωτισμοῦ. Ἀλλά ποίου διαφωτισμοῦ; Συνήθως δέν τό διευκρινίζουν καί ἀφήνουν νά ἐννοηθῇ ὅτι εἶναι ἐπίτευγμα τοῦ δυτικοῦ διαφωτισμοῦ!
Ο Δημήτριος Βυζάντιος (1790-1853) ήταν ο λογοτέχνης, που αγωνίστηκε με τον τρόπο του να ελευθερωθεί η Ελλάδα και να προωθηθεί η Παιδεία, με τη σωστή εκμάθηση της γλώσσας. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και εκεί από έναν καλόγερο έμαθε τα πρώτα του γράμματα και την τέχνη της αγιογραφίας.
Πριν από ογδόντα χρόνια απεβίωσε ο σημαντικός ποιητής και στοχαστής Γιώργος Σαραντάρης. Καχεκτικός στο σώμα και φιλάσθενος πολέμησε στην πρώτη γραμμή τους Ιταλούς και δεν άντεξε. Απεβίωσε στις 25 Φεβρουαρίου 1941, σε ηλικία 33 ετών.
Σε μια άνευ προηγουμένου κίνηση προέβη σήμερα η αλβανική δικαιοσύνη, θέτοντας για μία ακόμη φορά στο στόχαστρο τον Βορειοηπειρώτη Μόντη Κολίλα με καταγωγή από τη Χιμάρα. Το Δικαστήριο Αργυροκάστρου τον κατηγορεί για προσβολή των εθνικών συμβόλων της Αλβανίας…
Από την πρώτη ημέρα της σύστασης του νεοελληνικού κράτους, η Ελλάδα είχε προβλήματα σχεδόν με όλους τους γείτονές της. Γενικά στα Βαλκάνια, ειδικά τον 19ο και τον 20ο αιώνα, όλα τα κράτη εποφθαλμιούσαν τα εδάφη των γειτόνων τους και όχι μόνο, με τους δύο Βαλκανικούς και δύο Παγκοσμίους πολέμους να το αποδεικνύουν περίτρανα.
‘Όταν μετανοήσουμε, έπιστρέψουμε στόν Θεό καί ένωθοϋμε, τότε καί εμείς οι ‘Έλληνες θά σωθούμε καί ή Πατρίδα μας όχι μόνον θά ζήση, άλλά καί θά αύξηθή, θά τιμηθή, θά δοξασθή, θά κραταιωθή, θά ύψωθή καί θά μεγαλυνθή.
Η μελέτη- αποδελτίωση που ακολουθεί αποτελεί μια μικρή προσωπική μου έρευνα, των τελευταίων μηνών, σχετικά με την Ελληνικότητα και τη σημασία της πόλης του Αυλώνα για όλους εμάς τους Έλληνες.
Τὸ 1834 ἀρθρογραφεῖ στὴν ἐφημερίδα τοῦ Ναυπλίου ΕΠΟΧΗ. Σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἄρθρα του γράφει: «Εἶμαι γνήσιος Ἕλλην διὰ τὴν καταγωγήν μου, διὰ τὴν θρησκείαν μου καὶ διὰ τὰς πρὸς τὴν πατρίδα δεκατριετεῖς ἐκδουλεύσεις μου καὶ δι’ αὐτὰ ἀκόμη τὰ ἑλληνικά μου αἰσθήματα. Τὰ πολύτιμα ταῦτα πλεονεκτήματα δὲν ἰσχύει κανείς λόγος, καμμία δύναμις νὰ μὲ τὰ ἀφαιρέση…»
Δυστυχώς όμως ένα συγκεκριμένο απόσπασμα της ομιλίας αυτής είναι ιστορικά ανακριβές, καταθλιπτικό στην ουσία του και διεπόμενο από την ορθολογιστική αυτολατρεία του ουμανισμού της Δύσης, ενώ συγχρόνως αποτυγχάνει παταγωδώς να δικαιολογήσει το θέμα της απόλυτης και αυταρχικής απαγορεύσεως της Ορθόδοξης θρησκευτικής λατρείας στην χώρα μας
Μιά μέρα πού πήγαμε, μᾶς ἔλεγε ὁ Γέροντας ὅτι μέ τό χάρισμα πού εἶχε ἀπό μικρός, διέκρινε ἀπό πολύ μακριά νερά, ἅγια Λείψανα, ἀρχαίους Ναούς, ἀρχαίους τάφους. Ἀκόμα καί γιά τόν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, μᾶς ἔλεγε ὅτι δέν εἶναι οὔτε στήν Αἴγυπτο….
Για 23 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή ήταν εγκλωβισμένη στο χωριό της, την Αγία Τριάδα. Έμενε εκεί και αρνιόταν να φύγει από τον τόπο της. Οι κατοχικές δυνάμεις έδειχναν πολύ συχνά τη βαναυσότητά τους και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να διώξουν τους Ελληνοκύπριους εγκλωβισμένους.
Ο Θρασύβουλος ήταν Αθηναίος στρατηγός και ηγέτης των δημοκρατικών. Μετά την ήττα της Αθήνας στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ο Θρασύβουλος ηγήθηκε της δημοκρατικής αντίστασης ενάντια στη νέα ολιγαρχική κυβέρνηση, γνωστή ως οι Τριάκοντα Τύραννοι, την οποία οι νικητές του πολέμου, Σπαρτιάτες, είχαν επιβάλει στην Αθήνα.
Ο Άγιος Ιωάννης Βατάτζης ο Ελεήμων τιμάται στις 4 Νοεμβρίου και διακρίνεται για τον φιλεύσπλαχνο χαρακτήρα του και την βοήθεια που πρόσφερε στους φτωχούς και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου,