ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Σημάδια μοναχικής κλίσης

Η επιστροφή στην θεοποίηση της λογικής είναι ένα χαρακτηριστικό της σύγχρονης εποχής. Τα εντυπωσιακά  τεχνολογικά της επιτεύγματα  κρύβουν έκπληξη και φόβο για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Τσελεγγίδης (Καθηγητής Δογματικής): Πειθαρχεῖν Θεῷ ἢ Ἀνθρώποις

Ἀδελφοί μου. Τὰ χαρίσματα εἶναι σὰν τὴν βρύση. Πηγάζει τὸ νερό ἀπό κάποια δεξαμενή. Τὸ νερό τρέχει ἀνάλογα μὲ τὸ πόσο ἀνοίγεις τὴν βρύση. Μπορεῖ νὰ τρέχει ἄφθονα, νὰ τρέχει λίγο, στάλα-στάλα ἤ νὰ κλείσει ἐντελῶς. Ἐδῶ βρίσκεται ἡ συνεργία τοῦ ἀνθρώπου στὴν αὔξηση ἤ μείωση τοῦ δικοῦ του χαρίσματος στὴ σχέση μὲ τὴν ψυχική σωτηρία ἤ μὲ τὴν κόλαση ἐκεῖνου ποὺ ἔχει τὸ χάρισμα. Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογιτής λέει ὅτι..

Τό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀναφέρεται στήν ἔναρξη τῆς διακονίας τοῦ Χριστοῦ γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου καί τό κήρυγμά του: «Μετανοεῖτε ἤγγικεν γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Τό κήρυγμα, ἐξ ἀρχῆς, δέν ἀπευθύνεται μόνο στόν Ἰσραήλ ἀλλά εἶναι παγκόσμιο.

Όσιος Πορφύριος: Ένας εύκολος τρόπος για να ζήσεις τον Παράδεισο από αυτή τη ζωή

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Γιατί οι νεκροί που ανέστησε ο Χριστός δεν μας είπαν τίποτε για την άλλη ζωή;

Φώτα Ολόφωτα – Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Ιωάννης: Εγώ έχω ανάγκη να βαπτιστώ από εσένα και εσύ έρχεσαι σε μένα Δέσποτα. Γιατί Δέσποτα;… Πού είναι το στίφος των αγγέλων, το τάγμα των αγγέλλων και η λειτουργία των Χερουβίμ;… Τον Μωυσή εδόξασες παριστάμενος ως νεφέλη και φωτεινή στήλη παριστάμενος. Τον δούλο σου με τόση δόξα στόλισες και εσύ ως απλός έρχεσαι και σκύβεις το κεφάλι για να σε βαπτίσω;… Βάπτισε τους παρευρισκόμενους και προ πάντων εμένα.

Ο Σπύρος Φιλιανός αποκαλύπτει στην εκπομπή της Βικτωρίας Νταγκουνάκη στο ΣΤΑΡ

Η Βάπτιση του Κυρίου: Χριστολογικές προφητείες περί του Μεσσία και Ονόματα του Ασάρκου Λόγου

Η τελετή του Αγιασμού είναι μια ιεροπρεπής Ακολουθία της Εκκλησίας μας, που συμπεριλαμβάνει ευχές και αναγνώσματα, ώστε το απλό ύδωρ να εμπλουτιστή από την κατερχόμενη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και να αποκτήση ιαματικές ιδιότητες, αφʹ ενός προς ευλογία του πιστού και ενίσχυση κάθε αγαθής ενέργειας, αφʹ ετέρου προς αποτροπή κάθε εναντίας δυνάμεως. Ο Αγιασμός δεν είναι μυστήριο αλλά μυστηριοειδής τελετή…

Η έννοια του χρόνου είναι μια παμπάλαια μυστηριώδης υπόθεση για τον άνθρωπο. Κανένα άλλο ον δεν έχει την αίσθηση της ροής του χρόνου, πολλώ δε μάλλον δεν έχει την ικανότητα της μέτρησής του, εκτός από τον άνθρωπο, ο οποίος μόνος αυτός προικίσθηκε από το Θεό Δημιουργό με λογική, χάρις στην οποία υπερβαίνει την ενστικτώδη κατάσταση, κοινή σε όλα τα έμβια πλάσματα, και ανάγεται έτσι στη σφαίρα του φιλοσοφικού στοχασμού.

Στήν σημερινή Κυριακή πρό τῶν Φώτων, ἡ Ἐκκλησία μᾶς προετοιμάζει γιά τήν βίωση τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῶν Φώτων. Στήν εὐαγγελική περικοπή κυριαρχεῖ τό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ καί τό κήρυγμά του πού εἶναι κήρυγμα τῆς μετανοίας. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης μαζύ μέ τήν Θεοτόκο εἶναι τά πρόσωπα πού…

Γέρων Γεώργιος Καψάνης: Η είσοδος μας στο νέο έτος και ο χρόνος

…Οἱ περισσότεροι Πνευματικοί τῆς ἐποχῆς μας εἶναι καλογερομάχοι καὶ ποικιλοτρόπως βάλλουν κατὰ τοῦ Μοναχισμοῦ καὶ μάλιστα χρησιμοποιοῦν καὶ Μεγάλους Βασιλείους μὲ Βασιλειάδες καὶ κοινωνικὴ δράση κ.λ.π.

Η μεγάλη δεσποτική εορτή της Περιτομής του Κυρίου μας υπενθυμίζει αυτή την μεγάλη αλήθεια και τονίζει ιδιαίτερα την πραγματική ανθρώπινη φύση, την οποία εκών ενδύθηκε, για χάρη της δικής μας σωτηρίας. Η καθιέρωση του εορτασμού της Περιτομής του Κυρίου από την Εκκλησία, συνέτεινε αναμφίβολα η δράση κάποιων αιρετικών κύκλων της αρχαίας Εκκλησίας…

Για τη συντριπτική όμως πλειοψηφία των ανθρώπων όμως είναι ευκαιρία για εφήμερες κοσμικές και φτηνές ενασχολήσεις. Υπό την επίδραση της δυτικοευρωπαϊκής κοσμικής και υλιστικής κουλτούρας παραμερίστηκε το πνευματικό νόημα των αγίων αυτών εορτών και δόθηκε προτεραιότητα σε κάθε είδους καταναλωτισμού και υλικών απολαύσεων.

Γιόγκα καί διαλογισμός: Εἶδος γυμναστικής ἤ μία θρησκευτική πράξη ἀντίθετη μέ τή χριστιανική πίστη; Ὁ Ὀσιολογιώτατος μοναχός Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, Διδάκτωρ Θεολογίας και τῆς Φιλοσοφίας μας ἐνημερώνει.

Ἐφ᾿ ὅσον ὁ Χριστός εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου, ἐκεῖνοι ὅπου δέν Τόν βλέπουν, ὅπου δέν Τόν πιστεύουν, ὅλοι βεβαιότατα εἶναι τυφλοί. Καθώς τό ἐναντίον πορεύονται εἰς τό φῶς ὅλοι ἐκεῖνοι, ὅπου ἀγωνίζονται νά κάμνουν τάς ἐντολάς τοῦ Χριστοῦ· αὐτοί τόν Χριστόν ὁμολογοῦν καί ὡς Θεόν προσκυνοῦν καί λατρεύουν.

Ένα από τα μυστηριώδη γεγονότα στην ιστορία του κόσμου, στο οποίο δεν έχει δοθεί ακόμα  ικανοποιητική και γενικά αποδεκτή ερμηνεία, είναι και η εμφάνιση του αινιγματικού άστρου κατά τη γέννηση του Χριστού.

Τα Χριστούγεννα, λοιπόν, εορτάζονται στον Άθω με Ορθόδοξη μέθεξη στο Μυστήριο. Και κατανοείται η δογματική και πνευματική σημασία της Σαρκώσεως κατά το μέτρο της θεώσεως εκάστου, που επέτυχε με την θεία αγάπη, «Τοσούτον τω ανθρώπω τον Θεόν δια φιλανθρωπίαν ανθρωπίζεσθαι, όσον ο άνθρωπος εαυτόν τω Θεώ δι’ αγάπης δυνηθείς απεθέωσε»…

Ο αχώρητος Θεός χωρείται στην αγκάλη της Μητρός Του, της Θεοτόκου Μαρίας. Ο αόρατος οράται, ο άκτιστος κτίζεται….Έξω από αυτήν την Λειτουργική Θεανθρώπινη εμπειρία και αίσθηση, μακρυά από τον δρόμο προς την Βηθλεέμ, υπάρχει ο εγωιστικός ανθρωποκεντρισμός, η κτηνωδία, το παράλογο, η αγωνία, η μοναξιά και η απογοήτευση…

Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: «Ἐγώ τά πάθη τά βλέπω σάν δυνάμεις τῆς ψυχῆς. *Ὁ Θεός δέν δίνει ἐλαττώματα, ἀλλά δυνάμεις. Ὅταν, ὅμως, δέν ἀξιοποιοῦμε αὐτές τίς δυνάμεις γιά τό καλό, ἔρχεται τό ταγκαλάκι καί τίς ἐκμεταλλεύεται καί αὐτές γίνονται πάθη, καί ὕστερα γκρινιάζουμε, τά βάζουμε μέ τόν Θεό. Ἐνῷ, ἐάν τίς ἀξιοποιήσουμε, στρέφοντάς τες ἐναντίον τοῦ κακοῦ, μᾶς βοηθοῦν στόν πνευματικό ἀγῶνα»…

Γέρων Εφραίμ: Χριστούγεννα!

Για τον Χριστό, ξέραμε πού, πώς και πότε θα γεννηθεί, από τους Προφήτες, αιώνες πριν γεννηθεί. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί για κανέναν άνθρωπο.

Υπήρξε η απαρχή της πιο μεγάλης επανάστασης όλων των εποχών, καθότι έμελλε ο Θεάνθρωπος Λυτρωτής να αλλάξει την πορεία του κόσμου, να ανασύρει τον πεσόντα άνθρωπο από τα ζοφώδη σκότη της απατηλής πλάνης και να τον οδηγήσει στο ανέσπερο θεϊκό φως της αλήθειας. Αυτό το φως φτάνει ως τα μύχια της ψυχής μας.

Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ μέγιστο ἱστορικὸ γεγονὸς μὲ στοιχεῖα ἀναμφισβήτητα, χρόνο, τόπο, πρόσωπα.
Ἀδιαμφισβήτητη ἡ ὕπαρξη του. Χαρμόσυνο τὸ μήνυμα του. Λαμπρὸς ὁ πανηγυρισμὸς τοῦ ὡς τὶς μέρες μας. Εἶναι ἡ μεγαλύτερη γιορτὴ τῆς χριστιανικῆς μας πίστης. Ἡ βάση καὶ ἡ ἀφετηρία ὅλων τῶν ἄλλων χριστιανικῶν ἑορτῶν.

Οἱ φιλακόλουθοι χριστιανοί συχνά–πυκνά ἀκοῦν στίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας νά ὁμιλοῦν τά τροπάρια γιά ἁμαρτίες πάσης φύσεως. Ὁμιλοῦν γιά “ραθυμίαν, ἀκηδίαν, ἀσωτίαν, ἀσέλγειαν, ἀπληστίαν” καί πολλές ἄλλες.

Μετά τήν πτώση τοῦ Ἀδάμ τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἀνακαινισμό τοῦ ἀνθρώπου καί ὅλης τῆς κτίσης ἄρχισε ἤδη νά ἐνεργεῖται

Προφητείες για τη δημόσια δράση και τα Πάθη του Χριστού

Ὁ Ἅγιος τότε, μὲ τὴ σχετικὴ αὐστηρότητα, τοῦ λέγει: -Δὲν θυμᾶσαι τὴν (δεῖνα) μέρα, ποὺ λειτουργοῦσες καὶ σοῦ ἔπεσεν Τίμιος Μαργαρίτης, ἐπειδὴ δὲν ἔδειξες τὴν ἀπαιτούμενη προσοχή; Ὁ Ἱερομόναχος ἔμεινε κατάπληκτος, μόλις ἄκουσε τὰ ἀποκαλυπτικὰ λόγια του Ἁγίου. Ἔπεσε μὲ δάκρυα μετανοίας, ὡμολόγησε τὴν ἐνοχή του καὶ ζήτησε συγχώρησι. Ὁ Ἅγιος ἐνουθέτησε τὸν Ἱερομόναχο νὰ προσέχῃ στὸ μέλλον. Τοῦ συνέστησε νὰ πλησιάζῃ τὸν ἐπουράνιο Βασιλέα μὲ εὐλάβεια, φόβο καὶ τρόμο, τὸν ὁποῖον οὔτε καὶ αὐτοὶ οἱ ἄγγελοι δὲν ἠμποροῦν νὰ κοιτάξουν.

Συνεχίζουμε νά κοιμόμαστε. Καί λέμε ἐμεῖς οἱ παπᾶδες, οἱ Θεολόγοι καί… ἄλλοι ἐπίσημοι «ξέρεις, πρέπει νά ἔχουμε ἀγάπη. Τί θά πεῖ Ρωμαιοκαθολικός, τί θά πεῖ Προτεστάντης, τί θά πεῖ Ὀρθόδοξος; Τό Εὐαγγέλιο λέγει “νά εἶστε ἀδελφοί, ἀγαπημένοι νά εἶστε”. Στό ὄνομα τῆς ἀγάπης νά ἑνωθοῦμε»…Ὅταν ὁ ἄλλος θά ἀφήσει τό ψέμα του καί θά ἀκολουθήσει τήν Ἀλήθεια, ἤδη ἑνωθήκαμε, τελείωσε. Ἀλλά αὐτοί οἱ ἐπίσημοι λένε “νά κάνουμε διαλόγους…”