Τήν Παρασκευή καί τό Σάββατο, 5 καί 6 Αὐγούστου, πραγματοποιήθηκε προσκυνηματική ἐκδρομή στήν Αἴγινα, μέ συμμετοχή 32 μελῶν καί φίλων της Ἑνωμένης Ρωμιοσύνης ἀπό Τρίκαλα, Ἀγρίνιο καί Βρυξέλλες ὑπό τήν ὀργάνωση τῆς ὁμάδας τῶν Ἀθηνῶν.
Στὴν κορυφὴ αὐτοῦ τοῦ λόφου εὐρίσκεται δεσπόζουσα, ἀγέρωχη, ἀρχόντισσα καὶ προστάτιδα, ἡ Ἐκκλησία τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, τὸ οποῖο ἑορτάζει τὴν 21η Νομεβρίου. Ὀνομάζεται καὶ ἀλλιῶς Παναγία ἡ Μεσοσπορίτισα, γιατὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἐλευσῖνος ἦταν κυρίως ἀγρότες καὶ ὡς ἐκ τούτου, ζητᾶνε τὴν προστασία τῆς Μητέρας τους, τῆς Παναγίας.
Είναι το εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου στο Μοναστηράκι, Πλάκα.Εκεί λειτουργούσε ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς, εκεί εκκλησιαζόταν ο Παπαδιαμάντης και ο Μωραϊτίδης.Στην εκκλησία αυτή έχει τραβηχτεί η γνωστή φωτογραφία με τον Παπαδιαμάντη που καθόταν στην καρέκλα.
Η μοναχή φιλόθεη πράττοντας χριστιανικό και ανθρωπιστικό έργο προκάλεσε την οργή των Τούρκων. Κατά τη νύκτα της 2ας Οκτωβρίου1588 στο Μετόχι του Αγίου Ανδρέα της οδού Λευκωσίας, κοντά στην Πλατεία Αμερικής, όπου οι μοναχές τελούσαν ολονυκτία στη μνήμη του Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, πολιούχου των Αθηνών οι τούρκοι συνέλαβαν την μοναχή Φιλοθέη ,την βασάνισαν και από τα πολλά τραύματά της πέθανε στις 19 Φεβρουαρίου1589.
Το ένα στο ύψος της Κηφισιάς δίπλα στο σημερινό Γηροκομείο και το άλλο επί της Κηφισιάς στο ύψος της Αγίας Βαρβάρας του Χαλανδρίου. Η προσφορά αυτή της Φιλοθέης θεωρήθηκε, ότι έγινε ως ψυχικό στους διψασμένους ταξιδιώτες, αλλά και για να επιβιώσουν οι οικογένειες χωρικών που ήταν κοντά σε αυτά.
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου, γνωστός και ως “Παρακκλήσι”, βρίσκεται στους νοτιοανατολικούς πρόποδες της Ακρόπολης, επί της οδού Επιμενίδου, σε μικρή απόσταση από το Μνημείο του Λυσικράτους
Ο Θεός όμως ύστερα από μεσιτεία του Αγίου, την ώρα ακριβώς της πυροδοτήσεως, όπως λέγει ο θρύλος, έριξε κεραυνό από τον ουρανό, ο οποίος κατέστρεψε την πυριτιδαποθήκη, τα κανόνια και τα Προπύλαια της Ακρόπολης.
Είχε παρακολουθήσει τότε εκεί μία έκλειψη ηλίου που ήταν εντελώς ανεξήγητη, εξεπλάγη και σκέφτηκε : « Κάποιος Άγνωστος Θεός πάσχει, γι’ αυτό σκοτείνιασε και τρέμει η γή» («ἢ ἡ φύση ἀλλοιώνεται, ἢ ὁ Θεὸς πάσχει»).
Ο Άγιος Λαυρέντιος ζούσε στα Μέγαρα Αττικής και ύστερα από την τριπλή και επίμονη εμφάνιση της Παναγίας ταξίδεψε προς το νησί της Σαλαμίνας για να βρει την εικόνα της. Ο Όσιος Λαυρέντιος διέσχισε τη θάλασσα πατώντας πάνω στην κάπα του, όπως του υπέδειξε η Παναγία.
Ένα τάμα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Όταν είχε πάει στα Κύθηρα και είχε δει το μοναστήρι κατεστραμμένο, έκανε τάμα στην Παναγία και αν τους βοηθούσε για την απελευθέρωση, θα το ξανά έφτιαχνε. Όπως και έγινε.
“Ως κι ό δεσπότης τους έστειλε μήνυμα να κατέβουν και να υποταγούν, κρατώντας βέβαια την πίστη τους, αλλά εκείνοι αποκρίθηκαν: – “Αγιε Δέσποτα, σε νοιώθουμε και σε καταλαβαίνουμε. Ό δρόμος σου είναι Γολγοθάς. Κάνε συ το χρέος σου, κι άσε να κάνουμε κι εμείς το δικό μας. Τέλος οι τούρκοι αποφάσισαν να τους χτυπήσουν. Ένα πρωί οί καλόγεροι βρέθηκαν ζωσμένοι από τους απίστους. – Ανοίξτε! τους φώναξαν. Φίλοι είμαστε. Θα μπούμε σαν επισκέπτες. – “Άπιστους δεν δέχεται ή χάρη της, αποκρίθηκαν οι μοναχοί.
Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του, ο Παρθενώνας υπήρξε χριστιανικός ναός. Από το 500 ως το 1450, για κάτι λιγότερο από μία χιλιετία, ο ναός της παρθένου Παλλάδας λειτούργησε ως ναός της Θεοτόκου Παρθένου και υπήρξε θρησκευτικό προσκυνηματικό κέντρο μεγάλης σημασίας καθ’ όλη την ιστορία του Βυζαντίου.
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου βρίσκεται στην περιοχή της παλιάς Αθηναϊκής συνοικίας της Βλασσαρούς, όπου κατοικούσε ο νεομάρτυρας Μιχαήλ ο Πακνανάς (+ 9 Ιουλίου 1771), που μνεία του μαρτυρίου γίνεται σε στύλο του ναού του Ολυμπίου Διός.
Κατὰ τὸ δίμηνο Μαρτίου – Ἀπριλίου τοῦ 1827, οἱ ἑλληνικὲς στρατιωτικὲς δυνάμεις πολιόρκησαν τὴν μονή, καὶ μετὰ ἀπὸ ἀνηλεὴ βομβαρδισμό, ἀνάγκασαν τοὺς πολιορκημένους Τουρκαλβανοὺς νὰ παραδοθοῦν.
Ἦταν τόσο γερὸ τὸ μοναστήρι ὥστε, ἄντεξε καταπληκτικὰ τὸ 1827, στὸν βομβαρδισμὸ ποὺ ἔκανε ἐπὶ δύο ἡμέρες κατὰ τὴν Ἐπανάσταση ὁ ναύαρχος Ἄστιγξ μὲ τὰ πολεμικὰ «Καρτερία» καὶ «Ἑλλάς».
Το 1940, παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα ο Γέροντας Πορφύριος και ανέλαβε καθήκοντα εφημέριου και πνευματικού στο εκκλησάκι του Αγίου Γερασίμου στην Πολυκλινική.
Ἡ ‘’Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη’’ καί ὁ καθεδρικός ἱερός ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργοῦ, τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, σᾶς προσκαλοῦν σέ ἐκδήλωση- ὁμιλία μέ τόν φιλόλογο- συγγραφέα Κωνσταντῖνο Γανωτή καί θέμα: ‘’Ὀρθόδοξες διέξοδοι στήν σύγχρονη ἀστική οἰκογένεια’’.
Αναφέρεται πως όταν ένας μαθητής έκανε κάποιο σοβαρό παράπτωμα, ο Άγιος θεωρούσε τον εαυτό του υπεύθυνο, προσευχόταν εκτενώς και υποβαλλόταν σε αυστηρή νηστεία. Το μέτρο αυτό είχε επίδραση στους ευαίσθητους μαθητές, οι οποίοι συνήθως μεταμελούνταν και απέφευγαν να επαναλάβουν τις αταξίες τους.
Ο Θεός όμως ύστερα από μεσιτεία του Αγίου, την ώρα ακριβώς της πυροδοτήσεως, όπως λέγει ο θρύλος, έριξε κεραυνό από τον ουρανό, ο οποίος κατέστρεψε την πυριτιδαποθήκη, τα κανόνια και τα Προπύλαια της Ακρόπολης.
Στο ναό υπάρχουν λείψανα του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Ραφαήλ. Στο εσωτερικό του ναού βρίσκεται ο τάφος του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Κατά την παράδοση, όταν ο Καραϊσκάκης τραυματίστηκε στη μάχη στο Φάληρο, ζήτησε να τον μεταφέρουν στον Άγιο Δημήτριο της Σαλαμίνας, που ήταν και προστάτης Άγιος του
Ο Άγιος Μιχαήλ Πακνανάς ο Αθηναίος (ή Μπακνανάς), γεννήθηκε στην Αθήνα από ενάρετους γονείς το 1753 μ.Χ. και έζησε στη συνοικία της Βλασσαρούς, η οποία βρισκόταν κάτω από την Ακρόπολη, στο σημερινό χώρο της Αρχαίας Αγοράς. Προερχόταν από πολύ φτωχή και ταπεινή οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν κηπουρός και πάσχιζε για το μεροκάματο.
Την ώρα που το μελάνι από τα πρωινά φύλλα μόλις στέγνωνε, τα γύρω εμπορικά καταστήματα σήκωναν ρολά. Ένας συνδυασμός από το άρωμα φρεσκοκαβουρδισμένου καφέ, με την συνοδεία λιβανιού από τον γειτονικό Άγιο Γεώργιο κατέκλυζαν την Πλατεία Καρύτση. Η μικρή πλατεία βρίσκονταν στο κέντρο του εμπορικού κέντρου.
Άγνωστο μνημείο μεγάλης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας, αλλά κυρίως παρακαταθήκη υψίστης πολιτιστικής κληρονομιάς, μιας και αποτέλεσε τον τόπο μαρτυρίου της Αγίας Φιλοθέης.
Παράπλευρα σ΄αὐτὸν τὸν ναὸ καὶ σὲ κελὶ ποὺ εἶχε φτιάξει ὁ ἴδιος, μόνασε ὁ ἱερομόναχος Ἐμμανουήλ Λουλουδάκης καὶ μὲ τὸν θάνατό του τάφηκε στὸν λόφο. Ἐντὸς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ σήμερα, ὑπάρχει ἐπιγραφή, ἡ ὁποία ἀναφέρει, ὅτι τὸν ναὸ τὸν ἔχτισε ὁ ἐν λόγῳ κρητικὸς μοναχός. Στὰ χρόνια τῆς δεκαετίας τοῦ 1880,ὁ ναὸς ἀνακαινίστηκε καὶ ἐπεξετάθη.
Η επαναλειτουργία του ναού οφείλεται σε τρεις μαθητές του σχολείου, οι οποίοι έγιναν κοινωνοί του ίδιου θαύματος. Είδαν και οι τρεις τους για τρία συνεχόμενα βράδια το ίδιο όνειρο: ≪Είδαν στην αυλή του σχολείου έναν ιερέα που κρατούσε στα χέρια του το Ευαγγέλιο. Τους είπε πως είναι ο Άγιος Ζαχαρίας και πως ήτανε το σπίτι του≫. Από τότε χάρις στη μαρτυρία τους ξεκίνησε πάλι να λειτουργεί ο ναός αφιερωμένος στον Προφήτη Ζαχαρία.
Ίσως από τα λιγότερο γνωστά εκκλησάκια στην Αττική, οι Άγιοι Ασώματοι βρίσκονται στη ζώνη των λατομείων του Πεντελικού όρους, στη θέση Καμάρι, σε υψόμετρο περίπου 800 μέτρων. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του ναού είναι οι εξαιρετικής ποιότητας τοιχογραφίες του, που σώζονται σχεδόν άθικτες, με εξαίρεση τους εξορυγμένους οφθαλμούς στα πρόσωπα των Αγίων.
Ο Ορθόδοξος Καθεδρικός Ναός της Αθήνας, που είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, βρίσκεται στην Πλατεία Μητροπόλεως επί της ομώνυμης οδού. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1842 και ολοκληρώθηκε το 1862. Ο τύπος του ναού είναι σταυροειδής τρίκλιτη βασιλική με τρούλλο.
Η Ριζάριος Εκκλησιαστική Σχολή ιδρύθηκε το 1841, με κληροδότημα των ομογενών επιχειρηματιών αδελφών Μάνθου και Γεώργιου Ριζάρη και αποτελεί σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα ενεργά Εθνικά Κληροδοτήματα της χώρας μας.
Την ημέρα της εισόδου των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα (27 Απριλίου 1941),ο φρουρός Κωνσταντίνος Κουκίδης αρνούμενος να παραδώσει την ελληνική σημαία στους κατακτητές τυλίχθηκε με αυτήν και κατέπεσε από την Ακρόπολη! Στα δεξιά της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου υπάρχει σχετική ενεπίγραφη πλάκα για να θυμίζει τη θυσία του.
Βρίσκεται στην πλατεία Κλαυθμώνος, στις οδούς Ευρυπίδου και Σκουλενίου, στο κέντρο της Αθήνας. Είναι κηρυγμένος ως προέχον βυζαντινό μνημείο της χώρας. Είναι κτίσμα των μέσων του 11ου αι. και ανήκει στον τύπο του δικιόνιου ναού, αλλά σε μία ιδιαίτερη παραλλαγή
Ο Ελληνορθόδοξος Ιερός Ναός του Μεροπείου Φιλανθρωπικού Σωματείου στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 45 κάτω από την Ακρόπολη γιόρτασε το 2009 ενενήντα χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές το όνομα Ραγκαβάς ανήκει σε σημαντική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης και της Αθήνας, της οποίας το γνωστότερο μέλος ήταν ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μιχαήλ Α’ ο Ραγκαβέ ( 811-813).
Κατά τους συναξαριστές η Αγία Φωτεινή ήταν η πρώτη γυναίκα που πίστεψε στον Θεό. Για αυτό και της φανερώθηκε καθώς η ίδια ήταν φωτεινό παράδειγμα. Λαμπρή λοιπόν μορφή της Ορθοδοξίας και ως βιος και ως όνομα.
Από τους διασημότερους ιερείς που διακόνεψαν στην εκκλησία ήταν και ο Μακάριος, Αρχιεπίσκοπος και πρόεδρος της Κύπρου, ο οποίος χειροτονήθηκε στο ναό. Επίσης, ο Άγιος Νεκτάριος την περίοδο των σπουδών του υπηρέτησε ως διάκονος.
Σελίδες