Τό Σάββατο τό ἀπόγευμα τῆς 11ης Μαρτίου 2023 ἡ “Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη” Ἀθήνας κατόπιν προγραμματισμοῦ καί συνεννόησης μέ τόν ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοπηγῆς Πολυδενδρίου π. Ἐφραίμ Παναούση ἐπισκέφτηκε τήν ἐν λόγῳ ἱερά μονή.
Ὁ π. Ἐφραίμ καλωσόρισε τούς ἀδελφούς τῆς Ε.ΡΩ. Ἀθήνας στόν προαύλιο χῶρο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί μᾶς προσκάλεσε νά προσκυνήσουμε τό καθολικό της πού τιμᾶται στό Γενέσιον τῆς Θεοτόκου. Ἐκεῖ ὅλοι οἱ ἀδελφοί εἴχαμε τήν εὐλογία νά ἀνάψουμε τό κεράκι μας στήν Παναγία μας ἐνῶ ὁ π. Ἐφραίμ ἀφιέρωσε λίγα λεπτά ὥστε νά μᾶς περιγράψει τό ἱστορικό τῆς ἱερᾶς μονῆς, ἡ ὁποία εἶχε ὡς ἱδρυτή της τόν πρώην μητροπολίτη Πειραιῶς κυρό Καλλίνικο ὁ ὁποῖος ἦταν καί ὁ δημιουργός τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ πρώην μητροπολίτης Πειραιῶς κυρός Καλλίνικος εἶχε στενή σχέση μέ τόν Ἅγιο Πορφύριο ὁ ὁποῖος διέμενε λίγο μακρύτερα, στό Μήλεσι Ἀττικῆς καί ὁ ὁποῖος τόν στήριξε μέ τήν εὐλογία του στήν δημιουργία τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ. Μάλιστα ὁ Ἅγιος Πορφύριος μακάριζε τόν κυρό Καλλίνικο λέγοντας πώς ἀξιώθηκε νά κάνει πραγματικότητα αὐτό πού ἐπιθυμοῦσε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἤτοι νά ἀνέβει σέ ἕνα βουνό καί νά κηρύξει ἀπό ἐκεῖ μέ ὅλη του τήν δύναμη γιά τόν Χριστό.
Στήν ἐν λόγῳ συνοδεία τῆς ἱερᾶς μονῆς ἀνῆκε καί ὁ μακαριστός, πρώην Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρός Χριστόδουλος ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ πρῶτος πού ἀκολούθησε τόν πρώην μητροπολίτη Πειραιῶς κυρό Καλλίνικο καί μάλιστα διέθεσε τήν πατρική του περιουσία ὥστε νά χτιστεῖ καί ἐπεκταθεῖ ἡ Ἱερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγῆς Πολυδενδρίου. Τόν μακαριστό πρώην Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κυρό Χριστόδουλο ἀγαποῦσε ὅλη ἡ ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί ἦταν σέ ὅλους ἀγαπητός γιά τό προσηνές, τό εὐπροσήγορο καί τό χιοῦμορ μοιράζοντας σέ ὅλους στήριξη, θάρρος καί παρηγοριά. Ὑπῆρξε ὁ νεότερος χειροτονηθείς μητροπολίτης τῆς Ἑλλαδικῆς ἐκκλησίας στά 35 του ἔτη στήν ἱερά μητρόπολη Δημητριάδος.
Κατόπιν ὁ π. Ἐφραίμ ξενάγησε τούς ἀδελφούς στόν προαύλιο χῶρο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί στά παρεκκλήσια της, ἐνῶ μετά μεταφερθήκαμε στό ἀρχονταρίκι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ὅπου ὁ π. Ἐφραίμ μᾶς ἀνέπτυξε λόγο πνευματικό τόσο γιά τήν οἰκογενειακή ζωή, τήν πνευματική ζωή ὡς ἀγωνιζομένων ὀρθοδόξων χριστιανῶν, ἀλλά καί δίνοντας συμβουλές ὡς μελῶν καί φίλων τοῦ σωματείου μας “Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη”.
***
Παρακάτω καταγράφουμε περιφραστικά μέρος τοῦ λόγου του καί συμβουλές:
-Εἶναι σημαντική ἡ σιωπή. Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἔρχεται μέ τήν σιωπή. Νά μή θέλουμε νά φαίνονται τά ἔργα μας ἀλλά νά ἐπιλέγουμε τήν ἀφάνεια. Στήν συλλογική προσπάθεια μας κάθε διακόνημα εἶναι ἴσο στά μάτια τοῦ Θεοῦ, εἴτε μιά σφραγῖδα βάζεις εἴτε εἶσαι σέ ὑπεύθυνη θέση εἶναι τό ἴδιο γιά τόν Κύριο.
-Πρέπει νά προσέχουμε τήν συνείδησή μας. Ἄν ἔχουμε προκαλέσει στενοχώρια σε κάποιον ὁ γογγυσμός του ἔρχεται καί μᾶς βρίσκει καί αὐτό ἀναστατώνει τήν ζωή μας καί τόν ὕπνο μας. Ἄν δέν τό τακτοποιήσουμε μεταφέρεται ὁ γογγυσμός καί φθάνει καί στήν ἄλλη ζωή ἄν φύγουμε. Ἡ γκρίνια καί οἱ στενοχώριες, ὅπως ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἀφήνουν τό ἀποτύπωμά τους στήν ψυχή ἀλλά καί στό σῶμα μας μέ τις ἀσθένειες.
-Τά ἔγγαμα ζευγάρια εἶναι πνευματικά καλό καί θεραπευτικό νά βάζουν μιά μετάνοια πρίν κοιμηθοῦν. Σπάνια ὑπάρχει ἰδανική ζωή στά ζευγάρια γι᾿ αὐτό ἡ μετάνοια καί ἡ ἀλληλοσυγχώρεση λειτουργεῖ θεραπευτικά. Ποτέ δέν πρέπει στό ἔγγαμο ζευγάρι νά γυρνάει τήν πλάτη ὁ ἕνας στόν ἄλλον.
-Τό βασικότερο στήν πνευματική ζωή εἶναι ἡ συγχώρεση. Ἡ συγγνώμη εἶναι ὁ πιό σύντομος δρόμος γιά νά εἶναι ἥσυχη ἡ συνείδησή μας. Εἶναι βέβαια δύσκολο διότι ἔχουμε κόπωση, πεῖσμα, ἐγωισμό καί χρειάζεται ὑπέρβαση. Ἄν δέν μποροῦμε νά τό κάνουμε θά ποῦμε στόν Θεό “θέλω νά συγχωρέσω ἀλλά δέν μπορῶ”. Ἄν δέν συγχωροῦμε εἶναι σάν νά πίνουμε ἕνα δηλητήριο καί νά περιμένουμε νά πεθάνει ὁ ἄλλος. Ὁ ἄλλος μπορεῖ καί νά προάγεται στήν ζωή του ἀλλά ἐμεῖς δηλητηριαζόμαστε μέ τήν μνησικακία.
-Ἠ συνύπαρξη μέ ἄλλους στήν ἐργασία σου, στίς φιλίες σου, στήν οἰκογένειά σου σέ βοηθᾶνε νά μαθαίνεις τόν ἑαυτό σου. Καθρεπτίζεσαι πάνω στούς ἄλλους καί βλέπεις τά ἐλαττώματα καί τά πάθη σου. Δέν πρέπει νά φοβόμαστε τήν συναναστροφή μέ τούς ἄλλους. Θά ὑπάρξουν παρεξηγήσεις – οἱ ὁποῖες θά ἔλθουν νομοτελειακά λόγῳ τῆς ἐμπαθείας μας – ἀλλά γνωρίζουμε καί τούς χαρακτῆρες τῶν ἀνθρώπων καί μαθαίνουμε νά χειριζόμαστε πιό ὥριμα καταστάσεις.
-Τό μεγαλύτερο δῶρο πού ἔχω νά δώσω στόν ἄλλον εἶναι νά τοῦ δώσω Χριστό, στόν πονεμένο, στόν ἀπελπισμένο καί κουρασμένο ἀδελφό μου. Ἄν δέν βρίσκουμε κάπου τό καλό καί γκρινιάζουμε νά γίνουμε τό καλό ἐμεῖς γιά τούς ἄλλους. Γενόμενοι τά πάντα τοῖς πᾶσι, κι ἔτσι θά ἔλθει ὁ Χριστός σέ ἐμᾶς.
-Νά δοξάζουμε τόν Θεό γιά ὅλα καί νά βρίσκουμε τήν χαρά πού ὑπάρχει σέ ὅλα τά μικρά καί καθημερινά πού μᾶς χαρίζει ὁ Κύριός μας. Μακριά ἀπό τήν γκρίνια καί τό νά ἀναζητοῦμε τά ἰδανικά. Νά χαιρόμαστε μέ αὐτά πού ἔχουμε. Ἡ λιτότητα καί ἁπλότητα τῶν παιδιῶν τῆς Ἀφρικῆς μᾶς τό διδάσκει αὐτό.
-Στίς συλλογικές προσπάθειες στίς ὁποῖες μπορεῖ νά μετέχουμε δέν πρέπει νά ἑστιάζουμε μόνον στήν προσφορά καί τήν διακονία ἀλλά καί στήν πνευματική μας κατάσταση καί πορεία σωτηρίας μας. Δέν μπορεῖ ἡ προσφορά μας νά ἔχει εὐλογία ὅταν ἐμεῖς δέν ἀγωνιζόμαστε πνευματικά. Ἄν ἐμεῖς προοδεύουμε πνευματικά τότε βοηθᾶμε καί τούς ἄλλους μέ τρόπο μυστικό. Ἔχει εὐλογία νά λέμε τήν γνώμη μας σέ κάποιο θέμα χωρίς ὅμως νά ἐπιμένουμε καί χωρίς νά γογγύζουμε ἄν δέν γίνει αὐτό πού προτείναμε.
***
Μετά τόν συμπνευματισμό τῶν ἀδελφῶν στό ἀρχονταρίκι προσήλθαμε ἐκ νέου στό καθολικό τῆς Ἱερᾶς μονῆς ὅπου καί τελέσθηκε ἱερά παράκληση στήν Παναγίά μας μέ τήν συμμετοχή ὅλων μας.
Ἡ “Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη”, τό “Διαρκές” καθώς καί τά μέλη τοῦ σωματείου καί οἱ φίλοι οἱ ὁποῖοι συμμετεῖχαν στό προσκύνημα αὐτό αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη νά εὐχαριστήσουμε θερμά τόν ἡγούμενο π. Ἐφραίμ Παναούση τῆς Παναγίας Χρυσοπηγῆς Πολυδενδρίου γιά τήν φιλοξενία καί τήν πνευματική ὠφέλεια πού ἁπλόχερα καί διακριτικά μᾶς ἔδωσε.
