ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

Οἱ Βαρασιῶτες πρὶν ἀρχίσουν ὁποιαδήποτε ἐργασία συνήθιζαν νὰ λένε τὸ «Κύριε ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστέ». Ἀκόμη καὶ ὅταν πήγαιναν στὴν βρύση γιὰ νὰ πάρουν νερό, ἔλεγαν τὸ «Κύριε ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστὲ» καὶ μετὰ τὴν ἄνοιγαν. Κάθε πρωὶ καὶ βράδυ ὁλόκληρη ἡ οἰκογένεια προσευχόταν μπροστὰ στὸ εἰκονοστάσι καὶ στὸ τέλος ἔβαζαν μετάνοια στὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Τὸ μεσημέρι, πρὶν ἀρχίσουν νὰ τρῶνε, ἔκαναν προσευχὴ στὸ οἰκογενειακὸ τραπέζι.

α ονόματα των Αγίων Ματρύρων είναι: Ιέρων, Νίκανδρος, Ησύχιος, Βαράχος (ή Βαράχιος), Μαξιμιανός, Καλλίνικος, Ξαντικός (ή Ξανθιάς), Αθανάσιος, Θεόδωρος, Δουκίτιος, Ευγένιος, Θεόφιλος, Ουαλέριος, Θεόδοτος, Καλλίμαχος, Ιλάριος, Γιγάντιος, Λογγίνος,…

Οι Έλληνες γονείς του Γαλακτίωνα, Κλειτοφών και Λευκίππη, ήταν πρώτα ειδωλολάτρες. Κάποιος, όμως, ιερομόναχος, που ονομαζόταν Ουνούφριος, τους προσείλκυσε στη χριστιανική πίστη. Από τότε διέθεταν τα πλούτη τους σε κάθε αγαθοεργία. Το δε γιο τους Γαλακτίωνα ανέθρεψαν «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου».

Ο Άγιος Ιωάννης Βατάτζης ο Ελεήμων  τιμάται στις 4 Νοεμβρίου και διακρίνεται για τον  φιλεύσπλαχνο χαρακτήρα του και την βοήθεια που πρόσφερε στους φτωχούς και  εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου,

Ο Γέροντας Γεώργιος – διηγείται πνευματικό του τέκνο – βοηθούσε πολύ. Η μάνα μου πήγαιναν στα χωράφια και μας άφηναν εδώ κοντά στον Γέροντα. Δεν μας άφηνε να μείνουμε μόνοι μας, μας έδινε και να φάμε, γιατί εκείνοι έλειπαν όλη μέρα.

The book at hand contains texts published in the twentieth issue of the periodical Ero which was dedicated to Saint Paisios, in addition to other unknown information, previously unpublished photo-graphs, and new icons.

Μετά από κάποιο χρόνο, πέθανε η γυναίκα που κοντά της η Ματρώνα γυμνάστηκε στη μοναχική ζωή. Τότε όλες οι μοναχές από κοινού, εξέλεξαν ηγουμένη -παρά τη θέληση της- τη Ματρώνα. Υπό τις οδηγίες της η αδελφότητα ζούσε με πολλή εγκράτεια, υπακοή και ευσέβεια.

Ο Προφήτης Ιωήλ είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Ήταν γιος του Βαθουήλ, από τη φυλή Ρουβήμ (αυτό όμως δεν είναι σαφές, διότι άλλοι τον θέλουν καταγόμενο από την φυλή Γαδ), και προφήτευσε όταν βασιλιάς στη φυλή του Ιούδα ήταν ο Ιωάς (878 – 838 π.Χ).

Προσήλθε στο μοναστήρι πριν από 60 χρόνια, το 1959. Στα πρώτα μοναστικά του βήματα οδηγήθηκε από τον γνωστό για τους ασκητικούς του πόνους και την αγωνιστική του διάθεση Γέροντα Αββακούμ τον ανυπόδητο. Τον αγιορείτη Γέροντα, που έγινε ευρύτερα γνωστός για την αυστηρή ασκητική ζωή (περπατούσε ξυπόλυτος χειμώνα-καλοκαίρι και ήταν λιτοδίαιτος). Αλλά και για την μνημονική του ικανότητα. Κατέπλησσε τους πάντας…

Υπηρετούσε μαζί με τους στρατιώτες του κατά τα σωτήρια Πάθη του Κυρίου, παριστάμενος στην σταύρωση, την ταφή και τη σφράγιση του μνήματος. Όταν όμως αντελήφθη το σεισμό, είδε τις πέτρες να σχίζονται και να ανοίγονται τα μνήματα, πίστευσε ότι ο σταυρωθείς ήταν ο πραγματικός Υιός του Θεού. Παραιτήθηκε από το αξίωμά του και μαζί με άλλους δύο στρατιώτες του αναχώρησε για την πατρίδα του, προκειμένου να κηρύξει την Ανάσταση του Κυρίου.

Μεταξύ των πολυπληθών Νεομαρτύρων στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας υπάρχουν και πολλοί Παιδομάρτυρες, δηλαδή ανήλικα παιδιά, τα οποία ομολόγησαν την πίστη τους στο Χριστό και έδωσαν τη ζωή τους γι’ αυτή τη μαρτυρία τους. Το άωρο της ηλικίας τους δεν τους εμπόδισε να δείξουν ηρωισμό και να καταφρονήσουν τις φοβέρες και τα βασανιστήρια των ανελέητων αλλόθρησκων τυράννων. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Νεομάρτυρας – Παιδομάρτυρας Ιωάννης Τουρκολέκας, αδελφός του γνωστού οπλαρχηγού και αγωνιστή Νικηταρά.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (1749-1809), κατά τον ιστορικό μας Κωνσταντίνο Σάθα, «κατατάσσεται πρεπόντως μεταξύ των λογιωτέρων του καιρού του, πάντων υπέρτερος κατά την φιλοπονίαν ο χαλκέντερος αναδειχθείς, τα δε πολυάριθμα αυτού συγγράμματα ουκ ολίγον συνετέλεσαν εις κραταίωσιν της Ορθοδοξίας, ωφελείας ανυπολογίστου του ημετέρου έθνους πρόξενα γενόμενα»

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από τα γυρίσματα τηλεοπτικής σειρά για τον Όσιο Παΐσιο στην Κόνιτσα

Από την παιδική του ηλικία έδειχνε μια σπάνια ικανότητα στην προσευχή. Όπως ο ίδιος θυμάται, την πρώτη του εμπειρία από τη θεωρία του ακτίστου φωτός συνέβη στην παιδική του ηλικία. Σχετικά με την μητέρα του γέροντα Σωφρονίου, Αικατερίνη, είναι χαρακτηριστικό το ακόλουθο γεγονός:

Ο Γεράσιμος καταγόταν από το χωριό Λεοντάρι της Πελοποννήσου. Από την ηλικία των οκτώ ετών οι γονείς του τον έβαλαν σε Σχολείο για να μάθει τα ιερά γράμματα. Επειδή μάλιστα έδωσε ολόκληρο τον εαυτό του στην ανάγνωση των βίων των Αγίων και ιδιαίτερα των Οσίων Πατέρων, θέλησε να τους μιμηθεί.

Ὁ π. Λαυρέντιος διακόνησε τό μοναστήρι τῆς Παναγίας Προυσιωτίσσης ἀπό τό 1983 ἕως τό 2019 ὡς ἐξομολόγος τῆς Μονῆς. Ἀπό τό 1983-2006 πήγαινε στήν Μονή τούς θερινούς μῆνες, γιατί ἐξυπηρετοῦσε τόν χειμῶνα τρεῖς ἐνορίες στήν Κύμη τῆς Εὐβοίας. Ἀπό τό 2006 ἕως τό 2019 ἦταν ὁ μόνιμος ἐξομολόγος τῆς Μονῆς, ὅπου χιλιάδες ψυχές ἀναπαύονταν στό πετραχήλι του.

Η Γέννηση της Θεοτόκου – π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Συμβαίνουν στη ζωή μας γεγονότα αποφασιστικά, που συγκλονίζουν τον ψυχικό μας κόσμο και καθορίζουν την περαιτέρω πορεία μας. Υπάρχουν στιγμές που ζυγίζουν αιωνιότητα. Αυτές οι στιγμές κι’ αυτά τα γεγονότα προκαλούν την κατάπληξη και τον θαυμασμό. Και χαίρεται κανείς να τις αναπολεί και να τις απολαμβάνει στοχαστικά, όταν ενηλώνονται (=καρφώνονται) με τη μελάνη πάνω στον τυπογραφικό χάρτη.

Ο εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός (1756-1821), κατά τον άγγλο περιηγητή με το ψευδώνυμο Al.Bej υπήρξε έως τον μαρτυρικό θάνατό του «ο σωτήριος άγγελος του ελληνικού έθνους». Η θυσία του σφράγισε την ενότητα και την για την ελευθερία αποφασιστικότητα του Ελληνισμού. Οι Τούρκοι πάντα ορέγονται τη Μεγαλόνησο και οι Έλληνες της Κύπρου πάντα οδηγούνται από τον μάρτυρα Κυπριανό και αμύνονται αποτεσματικά.

Η ζωή της ήταν γεμάτη υπομονή στους κόπους, τις θλίψεις και τις κακουχίες που υπέμενε για την αγάπη του Χριστού. Εκείνος, ευλογούσε τον αγώνα της. Ενδυνάμωνε το ταλαιπωρημένο από την άσκηση σώμα της και χαρίτωνε την αγνή ψυχή της.

Πρόκειται για ένα πρωτότυπο ντοκιμαντέρ παραγωγής 2020 από την ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ Αγίου Όρους (Περιβολή της Παναγίας). Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ αναφέρετε, αφιερώνετε, σε έναν θαυμάσιο και εξαιρετικό καλόγερο, ο οποίος πρόσφατα έγινε η Άγιο κατάταξή του, τον ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΩΣΗΦ ΤΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗ. 3/3

Πρόκειται για ένα πρωτότυπο ντοκιμαντέρ παραγωγής 2020 από την ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ Αγίου Όρους (Περιβολή της Παναγίας). Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ αναφέρετε, αφιερώνετε, σε έναν θαυμάσιο και εξαιρετικό καλόγερο, ο οποίος πρόσφατα έγινε η Άγιο κατάταξή του, τον ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΩΣΗΦ ΤΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗ. 2/3

Πρόκειται για ένα πρωτότυπο ντοκιμαντέρ παραγωγής 2020 από την ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ Αγίου Όρους (Περιβολή της Παναγίας). Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ αναφέρετε, αφιερώνετε, σε έναν θαυμάσιο και εξαιρετικό καλόγερο, ο οποίος πρόσφατα έγινε η Άγιο κατάταξή του, τον ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΩΣΗΦ ΤΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗ. 1/3

Αντιπνευματική η εποχή μας. Εποχή διαφθοράς, λατρείας της ύλης και αποστασίας από τον Θεό. Εποχή, όπου το κακό διαπράττεται ασύστολα και με καύχηση. Κυριαρχεί η ύ-βρις με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου. Η αλαζονική δηλαδή συμπεριφορά του ανθρώ-που που οδηγεί σε υπέρβαση και αθέτηση του ηθικού και του θείου νόμου.

Μια κατηγορία αγίων της Εκκλησίας μας είναι και οι Ανάργυροι και Ιαματικοί, οι οποίοι ανάλωσαν τη ζωή τους στην ανακούφιση των πασχόντων και ενδεών ανθρώπων. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος.

Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Νοτενῶν εἶναι κτισμένη στὶς παραφυάδες Ἐρύμανθου (Ὠλενοῦ), ἢ ὡς γνωσττερο ὡς Σκιαθοβούνη, ποὺ κατευθύνεται πρὸς νότο καὶ καταλήγει στὸν ποταμὸ Πηνειὸ τῆς Ἠλείας. Ἡ Μονὴ εἶναι πιὸ πάνω ἀπὸ τὸ χωριὸ Σκιαδᾶ τοῦ Δήμου Τριταίας ἀνηφορίζοντας ἀπὸ τὸν νομὸ Ἀχαΐας καὶ ἀκολουθῶντας χωμάτινο ὁδικὸ δρόμο ποὺ φέρει τὴν ὀνομασία «Ἱερὰ Μονὴ Νοτενῶν», ἐνῷ ἀπὸ τὸν νομὸ Ἠλείας ἡ πρόσβαση γίνεται ἀπὸ τὸ χωριὸ Κακοτάρι.

Όταν είδα το Γέροντα, ο οποίος με τόση απλότητα μας δέχτηκε, μας κερνούσε διάφορα πράγματα και μας έλεγε αστεία και γελούσε, άρχισα να αμφιβάλλω ότι αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο άγιος, όσο είχε λεχθεί. Διότι οι άγιοι νόμιζα ότι πρέπει να είναι σιωπηλοί, αμίλητοι και σκυθρωποί. Αυτή την εντύπωση είχα. Όμως στη συνέχεια η πραγματικότητα μας διέψευσε, διότι ο Γέροντας μιλούσε για πράγματα πρωτάκουστα για μας και είχε τη μαρτυρία της προσωπικής του ζωής.

Εξέχουσα θέση κατέχουν στο πνευματικό στερέωμα της Εκκλησίας οι Απόστολοι του Χριστού. Τιμώνται στο τέλος του μηνός Ιουνίου. Στις 29 οι Πρωτοκορυφαίοι Πέτρος και Παύλος. Και στις 30 Ιουνίου οι Δώδεκα. Οι Απόστολοι υπήρξαν τα στόματα του Θεού Λόγου, οι φωστήρες της οικουμένης. Και είναι οι απλανείς οδηγοί των πιστών, οι άσειστοι στύλοι της Εκκλησίας.

Ηχητική αφήγηση του βίου του γέροντος Ιακώβου βασισμένη σε προσωπικές του εκμυστηρεύσεις για τα παιδικά του χρόνια και την  κλίση του στην ιεροσύνη .  Η αφήγηση γίνεται από τον βιβλίο της Ενωμένης Ρωμηοσύνης  ΄΄Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης, Διηγήσεις, Νουθεσίες, Περιστατικά.΄΄

Η πολυτάραχη εικονομαχική περίοδος (726-843 μ. Χ.) ανέδειξε μια πλειάδα αγίων ομολογητών στην Εκκλησία μας, οι οποίοι ομολογώντας την σώζουσα πίστη της, υπέστησαν φοβερά μαρτύρια και πολλοί από αυτούς έχασαν και αυτή τη ζωή τους. Ένας από τους μεγάλους ομολογητές αυτής της περιόδου υπήρξε και ο άγιος Νικηφόρος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Οπτικοακουστικό Αφιέρωμα στον Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα

Παρά την κόπωση, με το χαμόγελο όλους τους ανέπαυε, για όλους είχε έναν λόγο παρηγοριάς. Κάτω από την πατρική αγάπη και την παραδεισένια γλυκύτητα της μορφής του και των λόγων του κρυβόταν ο ασκητής, που ήταν εκούσια μονίμως σταυρωμένος.

Κα­τά τήν ἐ­πο­χή τοῦ συμ­μο­ρι­το­πο­λέ­μου οἱ ἀντάρ­τες (Κομ­μου­νι­στές) ἦρ­θαν κατ᾿ ἐ­πα­νά­λη­ψη νά κά­ψουν τό χω­ριό, ἀλ­λά μό­λις ἔμ­παι­ναν στό χω­ριό ἄλ­λα­ζαν δι­ά­θε­ση, ἔ­παιρ­ναν τρό­φι­μα καί φεύ­γοντας ἔ­λε­γαν: «Κά­ποι­ος ἅ­γιος σᾶς φυ­λά­ει, δι­ό­τι ἤρ­θα­με νά κά­ψου­με τό χω­ριό καί μό­λις μπή­κα­με, ἄλ­λα­ξε ἡ δι­ά­θε­σή μας»