ΠΑΤΕΡΙΚΑ

Ο Προτεσταντισμός (Ὁμιλία 2η, Περί Αιρέσεων, του Μακαριστού Γέροντος Αθανασίου Μυτιλιναίου)

Ποιός γεννᾶ τήν αἵρεσι; Δυό πράγματα: ὁ Διάβολος καί ὁ ἐγωϊσμός τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Διάβολος εἶναι ὁ σπορεύς τῶν ζιζανίων τῆς παραβολῆς τῶν ζιζανίων, πού ἐλέγαμε τήν περασμένη φορά. Ὅπως εἴπαμε, εἶναι ἡ μέθοδός του, ἡ μέθοδος τῆς νοθείας. Μετά τόν Σταυρόν καί τήν Ἀνάστασιν ὁ Διάβολος πλέον μετέρχεται τήν μέθοδον τῆς νοθείας, δηλαδή τῆς ἀποκλίσεως ἀπό τήν ἀλήθειαν, δηλαδή τήν αἵρεσιν. Ὁ Διάβολος δέν ἀρνεῖται, ἀλλά τροποποιεῖ…

Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος για την τεχνολογική εξέλιξη

Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει καὶ σήμερα αὐτὰ τὰ πράγματα καὶ ἴσως ἀλλὰ χειρότερα αὔριο, ὡς τίμημα τοῦ μεγάλου τολμήματος, τὸ ὁποῖο  κάνουμε. Θέλουμε νὰ θεοποιήσουμε τὶς ἱκανότητές μας, τὴν ἐπιστήμη καὶ  τὴν τεχνολογία, νὰ θεοποιήσουμε τὴν διάνοιά μας. Σὰν νὰ λεμε στὸν Θεό:  «Δὲν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ σένα, μποροῦμε μόνοι μας νὰ φτιάξουμε τὴν ζωή  μας».

Το πνεύμα των παλαιών Αγιορειτών. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

Εἶ­πε Γέρων: «Κα­λοί εἶ­ναι καί οἱ νέ­οι. Ὁ κα­θέ­νας τόν νό­μο τόν ξέ­ρει. Ἄς κά­νη κα­λά ὅ­σο ζῆ, για­τί με­τά, τί πε­ρι­μέ­νη ὁ κα­λό­γε­ρος; Νά τόν βο­η­θή­σουν τά μνη­μό­συ­να; Πάν­τως οἱ πα­λαι­οί ζοῦ­σαν ἁπλή ζωή­. Δέν προ­λά­βαι­ναν ἀ­πό τό δι­ά­βα­σμα καί τήν προ­σευ­χή. Ἰ­δι­αί­τε­ρα τήν Σα­ρα­κο­στή. Ὑ­πῆρ­χαν πα­λαιά πολ­λοί ἐ­νά­ρε­τοι».

Ο παπα-Φιλαρετος ο Κωνσταμονίτης σώζεται από ένα χελιδόνι

Η αγάπη του Παπα-Φιλάρετου, του Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου στο Άγιον Όρος δεν περιοριζόταν μόνο στους ανθρώπους. Απλωνόταν πιο πέρα, στα άψυχα στα ζώα, στην φύση.

ΜΕΤΑΞΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ: ΜΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΑΘΩΝΑ

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ έχει ιδιαιτέραν όντως χάριν, ως επίγειος πα­ράδεισος της Θεοτόκου Μαρίας και συνδυάζει πλούτη και κάλλη πνευματικά και φυσικός απαραμμίλους ωραιότητας, απροσίτους στους χοϊκούς…

Άγιος Ιάκωβος: Ήρθε ο διάβολος μεταμορφωμένος σε γριά…

«Κάποια άλλη φορά», έλεγε ο Γέροντας, «ευρισκόμουν στην είσοδο της Μονής και βλέπω να μπαίνει από την είσοδο μια γριά. Τη χαιρέτησα και τις λέω:

π. Θεόκλητος Διονυσιάτης☦ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ: ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟΣ Ή ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ;

Δεν χωρεί καμμία αμφιβολία, ότι ο βουδισμός, ως θρησκεία, εί­ναι χάλκευμα του θρησκευτικού συναισθήματος και παραπλάνησις του σατανά. Είναι φανερόν, ότι οι δυστυχείς Γιόγκι εμπαίζονται από πο­νηρά πνεύματα, τα οποία και τον διδάσκαλόν των πρίγκηπα ηπάτησαν. Αλλά λαμβάνουν παρ’ αυτών αποζημίωσιν τινα, μίαν ψευδαίσθησιν μακαριότητος υπό μορφήν φωτοφανειών, αι οποίαι δεν είναι άγνω­στοι εις τους καθ’ ημάς…

Το πνεύμα των παλαιών Αγιορειτών. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

Εἶ­ναι με­ρι­κοί νέ­οι κα­λό­γε­ροι πού θέ­λουν νά μή δι­οι­κοῦν­ται. Ἀλ­λά κα­λό­γε­ρος πού δέν ὑ­πο­τάσ­σε­ται, δέν εἶ­ναι κα­λό­γε­ρος. Ἐ­γώ ἔ­κα­να σα­ραν­τα­πέν­τε χρό­νια ὑ­πο­τα­κτι­κός καί τό­τε ἤ­μουν ἀ­μέ­ρι­μνος, δι­ό­τι, ὅ,τι καί ἄν μοῦ συ­νέ­βαι­νε, ἔ­λε­γα ”ἔχω Γέ­ρον­τα”. Τώ­ρα, ὅ,τι καί νά συμ­βῆ, ἔ­χω ἐ­γώ τήν εὐ­θύ­νη.

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος: «Μεγάλη ὀργή θά ἔλθῃ, ἰδίως διά τάς ἀσελγείας καί ἐκτρώσεις»

…Πιστεύω, ἄν θέλῃ καί ὁ Θεός, νά φύγω γρήγορα. Πρέπει καί νά φύγω, γιατί, ὅπως βλέπω, ὁ κόσμος ὅλος ὅλον εἰς τό πονηρόν τρέχει, σάν ἁμαρτωλός εἰς τήν ἁμαρτίαν.

Η Δύναμις του Ενός

Οί χριστιανοί – εφώναζεν από τους άμβωνας της Αντιοχείας ο μεγαλύτερος Ιεροκήρυξ του χριστιανισμού – δεν πρέπει νά κοιμώνται, κάθ ην στιγμήν ό Σατανάς εργάζεται διά νά εκθεμελιώση τήν Κοινωνίαν. Οι χριστιανοί σωτήρες είναι τής πόλεως και κηδεμόνες κάι προστάται κάι διδάσκαλοι. Δεν πρέπει να αδιαφορήσουν απέναντι τού κακού πού απλώνεται εις την κοινωνίαν.

Δ΄. Ἡσυχαστής «Πετράκης»

Φα­ί­νε­ται πώς αὐ­τό τό γε­γο­νός τοῦ συ­νέ­βη τό­τε γιά πρώ­τη φο­ρά, για­τί στήν συ­νέ­χεια ζοῦ­σε πολ­λές τέ­τοι­ες κα­τα­στά­σεις, ὅ­πως ἀ­πε­κά­λυ­ψε στόν γέ­ρον­τα Πα­ΐ­σιο. Ἔ­βλε­πε συ­χνά τό Ἄ­κτι­στο Φῶς, εἶ­χε ἀ­ε­ίρ­ρο­α δά­κρυ­α πού συ­νώ­δευ­αν τήν ἀ­δι­ά­λει­πτη προ­σευ­χή του καί εἶ­χε ξε­πε­ρά­σει τά τυ­πι­κά. 

Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, Μαρτυρίες προσκυνητών – ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΪΤΙΚΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ

Μου ήρθαν δυο χθες και άρχισαν τη συζήτηση για τον προαναφερθέντα συγγραφέα. Ό ένας τον επαινούσε και ο άλλος τον κατηγορούσε. Τότε εγώ τους είπα: “Βρε παιδιά, τι λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο; Δεν λέει: «και ναι και όχι» Λέει: «ή ναι, ναι» ή «ου, ου». Έ, και εγώ σας λέω: «τον συγγραφέα αυτόν, ου, ου»

Το πνεύμα των παλαιών Αγιορειτών. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

Πα­λαιά στά Κοι­νό­βια οἱ κου­ρές τῶν μο­να­χῶν καί τῶν με­γα­λο­σχή­μων γί­νον­ταν σέ πα­ρεκ­κλή­σι. Τώρα τά κά­νουν ὅ­λα στό Κα­θο­λι­κό πα­νη­γυ­ρι­κά. Τότε ἦ­ταν ἁ­πλά. Σοῦ λέ­ει: “Κα­λό­γε­ρος γί­νε­ται. Δέν κά­νου­με γά­μους νά φέ­ρο­υμε καί ὄρ­γα­να”

Η απειλή των ακρίδων

Οι Άγιοι, ακούγοντας τις προσευχές μας, τις οποίες αναβιβάζουν στον θρόνο του Θεού, δια του Χριστού μάς παρέχουν τα πάντα. Από την επίλυση των καθημερινών βιοτικών προβλημάτων και των υλικών αναγκών, μέχρι τον θείο φωτισμό.

Το πνεύμα των παλαιών Αγιορειτών. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

Εἶ­πε Γέρων: «Πα­λαιά, ὅ­ταν ἔμ­παι­νες στήν Ἐκ­κλη­σί­α καί ἔ­βλε­πες το­ύς πα­τέ­ρες νά στέ­κων­ται ὄρ­θιοι στά στα­σί­δια, σέ ἔ­πια­νε δέ­ος. Ὑ­πῆρ­χαν  πραγ­μα­τι­κοί μο­να­χοί τό­τε. Τώρα ἀ­γα­ποῦ­με τήν  κα­λο­πέ­ρα­ση»

Σελίδες