Κάποτε ἦλθαν στόν ἅγιο Ἰάκωβο δύο παιδιά ἀπό Ἀθήνα καί εἶχαν μαζί τους μία κοπέλα, πού ζοῦσε στήν ἁμαρτία. Μόλις ἔφτασαν στήν Μονή συνάντησαν τόν Γέροντα, ὁ ὁποῖος μέ πραότητα καί γλυκιά καί ἤρεμη φωνή καλωσόρισε τά παιδιά. Καί αὐτά εἶπαν:
– Γέροντα, φέραμε μία κοπέλα καί θέλει νά σᾶς δεῖ, ζεῖ στήν ἁμαρτία, νά τῆς δείξετε ἀγάπη, γιατί τήν πήγαμε καί σέ ἄλλο Πνευματικό, ἀλλά τίποτε.
– Γέροντα, φέραμε μία κοπέλα καί θέλει νά σᾶς δεῖ, ζεῖ στήν ἁμαρτία, νά τῆς δείξετε ἀγάπη, γιατί τήν πήγαμε καί σέ ἄλλο Πνευματικό, ἀλλά τίποτε.
Ὁ Γέροντας ρωτᾶ τήν κοπέλα:
– Πῶς σᾶς λένε καί ἀπό ποῦ εἶστε;
– Γέροντα, ἐγώ εἶμαι λεσβία καί ἁμαρτωλή, εἶπε ἡ κοπέλα.
– Ἄχ! Πόσο χαίρομαι, παιδί μου πού εἶσαι ἀπό τήν Λέσβο, πού ἔχει βγάλει ἁγίους, τόν ἅγιο Ραφαήλ, τόν ἅγιο Νικόλαο καί τήν ἁγία Εἰρήνη, χαίρομαι.
Ἡ κοπέλα τά ἔχασε, “τί λέει τώρα;”, θά σκέφτηκε! Ὁ Γέροντας τῆς λέει:
– Πᾶμε μέσα στόν Ἅγιο Χαράλαμπο νά ἐξομολογηθεῖς, νά μοῦ πεῖς γιά τήν πατρίδα σου τήν ὡραία Λέσβο καί ὅ,τι ἄλλο…. ἔχεις πού σέ στενοχωρεῖ.
Πῆγαν μέσα, ἐξομολογήθηκε ἡ κοπέλλα καί βγῆκε ἄλλος ἄνθρωπος ἔξω: “Αὔτη ἡ ἀλλοίωσις τῆς Δεξιᾶς του Ὑψίστου”.
Ὁ Γέροντας τῆς εἶπε:
– Δέν μισῶ ἐσένα, παιδί μου, ἀλλά τήν ἁμαρτία».
– Πῶς σᾶς λένε καί ἀπό ποῦ εἶστε;
– Γέροντα, ἐγώ εἶμαι λεσβία καί ἁμαρτωλή, εἶπε ἡ κοπέλα.
– Ἄχ! Πόσο χαίρομαι, παιδί μου πού εἶσαι ἀπό τήν Λέσβο, πού ἔχει βγάλει ἁγίους, τόν ἅγιο Ραφαήλ, τόν ἅγιο Νικόλαο καί τήν ἁγία Εἰρήνη, χαίρομαι.
Ἡ κοπέλα τά ἔχασε, “τί λέει τώρα;”, θά σκέφτηκε! Ὁ Γέροντας τῆς λέει:
– Πᾶμε μέσα στόν Ἅγιο Χαράλαμπο νά ἐξομολογηθεῖς, νά μοῦ πεῖς γιά τήν πατρίδα σου τήν ὡραία Λέσβο καί ὅ,τι ἄλλο…. ἔχεις πού σέ στενοχωρεῖ.
Πῆγαν μέσα, ἐξομολογήθηκε ἡ κοπέλλα καί βγῆκε ἄλλος ἄνθρωπος ἔξω: “Αὔτη ἡ ἀλλοίωσις τῆς Δεξιᾶς του Ὑψίστου”.
Ὁ Γέροντας τῆς εἶπε:
– Δέν μισῶ ἐσένα, παιδί μου, ἀλλά τήν ἁμαρτία».
Από το Βιβλίο “Ο ΓΕΡΩΝ ΙΑΚΩΒΟΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ–ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ–ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ” της σειράς ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΒΙΩΜΑ 4
ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ – ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ «ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» σέλ. 159-150.
Δείτε ΕΔΩ τις σχετικές με το βιβλίο αναρτήσεις