Μια σημαντική επέτειος σήμερα για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Στις 24/1/1913 ο Υπολοχαγός Μιχαήλ Μουτούσης και ο Σημαιοφόρος Αριστείδης Μωραϊτίνης πραγματοποίησαν την πρώτη αποστολή ναυτικής συνεργασίας παγκοσμίως.
Τήν ἰδέα νά κληθεῖ ὁ Καποδίστριας ὡς κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος,τήν εἶχε διατυπώσει πρῶτος ὁ Ἀλέξανδρος Μαυροκορδάτος στήν ἀπό 27-10-1821 ἐπιστολή του πρός τόν Δημήτριο Ὑψηλάντη. Ὁ Ὑψηλάντης ἐπίσης ὑπέγραψε πρόσκληση τοῦ Καποδίστρια τό 1822 καί ὁ Πετρόμπεης τό 1824.
Μετά από αιώνες κυοφορίας, ο πόθος του Κυπριακού Ελληνισμού για εθνική αποκατάσταση και ένωση με τη μάνα Ελλάδα βρήκε την έκφρασή του με το Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950.
Η Πρώτη εθνοσυνέλευση του επαναστατημένου Ελληνισμού πραγματοποιήθηκε στην Πιάδα, κοντά στην Επίδαυρο και γι’ αυτό, «της Επιδαύρου» ονομάζεται. Ξεκίνησε στις 20 Δεκεμβρίου 1821 και διάρκεσε ως τις 16 Δεκεμβρίου 1822.
Ένα ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ με αφηγητή τον καθηγητή κ. Σαράντο Καργάκο. Ένα ταξίδι γνώσης μέσα στον χρόνο, μία συναρπαστική πορεία στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας.
Η Τουρκία μετά την εισβολή το 1974, την κατάληψη του βορείου τμήματος της Κύπρου και την κατοχή του επί μισό αιώνα, συνεχίζει την επιθετική και επεκτατική πολιτική της, με στόχο τον στρατηγικό έλεγχο όλης της νήσου. Τα ΗΕ παραμένουν απαθή στην κατάφωρη παραβίαση τού διεθνούς δικαίου από την Τουρκία, ο Ελληνισμός αποτυγχάνει να αναχαιτίσει την τουρκική επιθετικότητα και η εθνική ασφάλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) παρουσιάζει μεγάλη τρωτότητα…
Μέχρι το 1964, το Σχοινούδι ήταν ένα ανθηρότατο χωριό, το μεγαλύτερο της Τουρκίας, με 2.500 περίπου αμιγή ελληνικό πληθυσμό, απλωμένο σε μεγάλη έκταση ανάμεσα στα βουνά Μαδαρό [=φαλακρό] και Σκάφη.
Εδώ δεν μιλάμε για απλή παραχάραξη της ιστορίας. Μιλάμε για ένα εξωφρενικό μύθευμα το οποίο δεν υποστηρίζεται ούτε από την πλευρά των νικητών, αλλά ούτε και την πλευρά των ηττημένων του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου!
Μακριά από τις στερεότυπες εκφράσεις περί μίας καθολικά απολυταρχικής, «ανατολίτικης» δεσποτείας, το Βυζάντιο ακολουθούσε τις παλαιές ρωμαϊκές και ελληνιστικές παραδόσεις της μεικτής, έννομης πολιτείας.
Χτισμένη σε περίοπτη θέση πάνω από το φαράγγι του Λούσιου και σε υψόμετρο από τα 950 μέχρι και τα 1080 μέτρα, η Δημητσάνα είναι μία πανέμορφη κωμόπολη στο κέντρο της ορεινής Αρκαδίας με πλούσια ιστορική παράδοση. Καταλυτικός ήταν ο ρόλος της κατά την διάρκεια του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα του 1821…
Ένα μικρό ντοκιμαντέρ από το κανάλι Historia Graecia για τη ναυμαχία του Ναβαρίνου (1827) και τη μάχη της Πέτρας (1829) με τη βοήθεια και τη συνεργασία του ιστορικού Χρόνη Βάρσου.
Ο Μαυρίκιος Τιβέριος γεννήθηκε στην Αραβησσό της Καππαδοκίας το 539 και ήταν γιός του Έλληνα συγκλητικού Παύλου. Κατετάχθη στον στρατό της Ρωμανίας και ανήλθε στις υψηλές θέσεις της ιεραρχίας, σε σημείο ώστε να χρισθεί διάδοχος του αυτοκράτορα Τιβερίου Β’ Κωνσταντίνου.
Αρχαιολόγοι του Βρετανικού Μουσείου πιστεύουν ότι ναός αφιερωμένος στον Μέγα Αλέξανδρο χτίστηκε πριν 2.300 χρόνια στην αρχαία πόλη των Σουμερίων, Girsu, πιθανώς από τον ίδιο τον Αλέξανδρο. Το μυστήριο γύρω από τον ναό των Σουμέριων στην αρχαία πόλη Girsu – στη σύγχρονη πόλη Tello του Ιράκ – λύθηκε επιτέλους…
Η ενέργεια αυτή, για να δοθεί ένας νέος συμβολισμός στο μνημείο του Ζαλόγγου (αν αναγνωριστεί το μνημείο αυτό από την UNESCO «ως διεθνές τοπόσημο για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών» όπως προτάθηκε) θα έχει ως αποτέλεσμα να ξεχαστούν μελλοντικά, ο ιστορικός συμβολισμός αυτού του μνημείου, η ιστορία, οι αγώνες και οι θυσίες του ελληνικού λαού και το ιστορικό γεγονός της θυσίας του Ζαλόγγου.
Παραδοσιακό Τραγούδι που αναφέρεται στην Αλωση της Πόλης, από την περιοχή της Ανατολικής Θράκης.
Είπαν πώς ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη. Πράγματι. Δεν είναι μόνο η φυσική ομορφιά… Δεν είναι μόνο τα μνημεία και η ιστορία της. Ούτε μόνο η υπέροχη γλώσσα της, ο αρχαίος πολιτισμός και η τέχνη της. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που γέννησε ανθρώπους με θέρμη καρδιά, ανθρώπους φιλόξενους και πάνω απ’ όλα ανθρώπους με ΠΙΣΤΗ και ΙΔΑΝΙΚΑ!
Πριν από εξήντα χρόνια, στις 24 Οκτωβρίου 1963, ανακοινώθηκε στον Γιώργο Σεφέρη ότι επελέγη για το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Η σχετική επίσημη τελετή έλαβε χώρα στη Στοκχόλμη, την 10η Δεκεμβρίου του ιδίου έτους.
Στην είσοδο του χωριού, στο νότια υψώματα του, δεσπόζει ένα επιβλητικό μνημείο, το “Οχυρό” του Εχίνου, το οποίο αποτέλεσε μέρος της λεγόμενης «Γραμμής Μεταξά» κατά μήκος των βορείων συνόρων της χώρας, οχυρά τα οποία κατασκευάστηκαν με σκοπό την άμυνα της Ελλάδας σε περίπτωση εισβολής κατά τον επικείμενο ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο…
Οργή Θεού οι επιδημίες στα 1642 στην περιοχή. Ναι, οργή Θεού. Οι θάνατοι ο ένας πίσω από τον άλλον. Πέρασε φθινόπωρο, χειμώνας, καλοκαίρι… κι η φοβερή επιδημία δεν άφησε σπίτι χωρίς τη θανατερή παρουσία της. Κανένας Σερραίος από τους πιο γέρους δεν θυμάται τέτοια καταστροφή. Τούρκοι, Χριστιανοί, Εβραίοι, Γύφτοι, πέθαιναν χιλιάδες από τη φοβερή επιδημία, την πανούκλα!
Το αεροσκάφος των Τσάντα και Γιάνναρη πολέμησε ηρωικά, με τον Γιάνναρη να χειρίζεται το πολυβόλο, στο πίσω τμήμα του κόκπιτ και τον Τσάντα να εκτελεί ασύλληπτους ελιγμούς διαφυγής, για τον τύπο και τις δυνατότητες του αεροσκάφους.
Όταν κάτι ποθείς ολόψυχα και τελικώς ακούς το πολυπόθητο το “Ναι”, μια συλλαβή, τρία γράμματα, ίσως βαρύ, λακωνικό, με δωρική απλότητα, θα δράσει όπως κι αν έχει, σαν έκρηξη ευχαρίστησης μες στον οργανισμό σου.
Γιὰ τὰ ἡρωϊκὰ κατορθώματα τῶν ἀγωνιστῶν μας στὸν πόλεμο τοῦ ’40 ἔχει χρησιμοποιηθῇ ὁ ὅρος ἐποποιΐα. Ὄχι ἀτυχῶς. Πῶς ἀλλοιῶς θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηρίσῃ κανεὶς τὰ ἀνδραγαθήματα τῶν Ἑλλήνων στὸν ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο ἀλλὰ καὶ μετά, στὴν γερμανικὴ ἀντίσταση, παρὰ ὡς ἔργα μεγάλα καὶ θαυμαστά, ποὺ ξεπερνοῦν πράγματι τὴν σφαῖρα τῆς λογικῆς…
Απόσπασμα από την συγκλονιστική συνέντευξη του Οδυσσέα Ελύτη στην εφημερίδα Πανσπουδαστική, φύλλο 41/1962, για το πως γλύτωσε το θάνατο στο μέτωπο του 40 .
Σήμερα γιορτάζουμε για μια Ελλάδα που δεν έσκυψε το κεφάλι, για μια Ελλάδα που προτίμησε να χυθεί ελληνικό αίμα παρά να γίνει σκλάβα! Εορτάζουμε το φρόνημα των τότε Ελλήνων που χάρη σε αυτό είμαστε ελεύθεροι!
Οι ιδέες, οι λεγόμενες «διακινούμενες ιδέες» κυριολεκτικά καταλύουν τη δύναμη της ψυχής. Όταν προσβάλλεται η έννοια της πίστεως στον Θεό με τα κηρύγματα του υλισμού και της αθεΐας, όταν η έννοια της πατρίδος προσβάλλεται με το σύνθημα «Κάτω τα σύνορα», όταν καλλιεργείται ένας αμοραλιστικός διεθνισμός με συνθήματα ότι η αγάπη στην πατρίδα είναι «σοβινισμός», «κακοποιός εθνικισμός», «επικίνδυνος ρατσισμός»…
Όσοι δεν ζήσαμε την εποποιΐα του 1940, όσοι δεν αντικρίσαμε τον πανίσχυρο εισβολέα, αυτόν που στην όψη του και μόνο κάμπτονταν ισχυρότατοι λαοί, όσοι δεν τον είδαμε να αναχαιτίζεται από τη μικρή και αδύναμη στρατιωτικά Ελλάδα, μάλλον πολύ λίγα θα μπορέσουμε να καταλάβουμε από το μυστικό της νίκης εκείνου του άνισου αγώνα.
Η ώρα του χρέους. Έτσι επέγραψε ο Ηλίας Βενέζης την ομιλία του στην πανηγυρική συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών, το 1958, για την επέτειο του ΟΧΙ στη φασιστική απόπειρα εισβολής στη χώρα μας. Σε αυτήν τόνισε ότι οι Έλληνες στη μακρά ιστορία τους έχουν αποδείξει ότι στις δύσκολες ώρες έχουν επίγνωση του χρέους τους.
Την ίδια μέρα η μοίρα του Ελληνικού Στόλου του Ιονίου βομβάρδισε το φρούριο της πόλης.Οι Τούρκοι στρατιώτες στη Νικόπολη προέβαλαν πεισματική άμυνα, αλλά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους, και καταδιωκόμενοι από τμήμα Κρητών και Ηπειρωτών εθελοντών, να υποχωρήσουν προς την Πρέβεζα.
16 Ὀκτωβρίου 1912! Ἡμέρα ξεχωριστή γιά τήν πόλη τῆς Βέροιας, ἡμέρα Ἀναστάσιμη, ἡμέρα Λαμπρῆς, ἀφοῦ ἀπελευθερώνεται ἀπό τόν Ἑλληνικό στρατό, μετά ἀπό 464 χρόνια ἐπάρατης σκλαβιᾶς στόν Τουρκικό ζυγό. Ὁ Ἑλληνικός στρατός, ἀκολουθώντας τή νικηφόρα του πορεία, φθάνει στά πρόθυρα τῆς Βέροιας…
Την ανακάλυψη μιας άθικτης προτομής του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη διάρκεια ανασκαφών ανακοίνωσε ο δήμος της τουρκικής πόλης Ντουζτζέ, η οποία βρίσκεται ανατολικά της Κωνσταντινούπολης και κοντά στα παράλια του Εύξεινου Πόντου.
«Όχι κύριε πρόεδρε. Εγώ θέλω την ένωση του Πόντου με την Ελλάδα» τόνισε εμφατικά και θαρραλέα κατά τη διάρκεια της δίκης του. Ο Νικόλαος Καπετανίδης καταδικάστηκε σε θάνατο κι εκτελέστηκε δια απαγχονισμού μαζί με άλλους 68 ελληνοπόντιους στις 21 Σεπτεμβρίου 1921 στην Αμάσεια. Τα τελευταία του λόγια στην αγχόνη ήταν: «Ζήτω η Ελλάς!»
Στο διάστημα αυτό ο Σάμου Ειρηναίος συνεχίζοντας την παράδοση της Εθναρχούσας Εκκλησίας πέτυχε τη συνεργασία των Ιερολοχιτών και της κυβέρνησης, που βρισκόταν στην Αίγυπτο, με τις ανταρτικές ομάδες, που δρούσαν στο νησί. «Η σωφροσύνη και το κύρος του Ειρηναίου συνετέλεσαν ώστε να δημιουργηθεί στη Σάμο αρραγές πατριωτικό μέτωπο…
Τσακουρίδου Αφροδίτη, Εκπαιδευτικός «Ο Γιάννης Φαρμάκης ήταν ένας λαμπρός στρατιωτικός. Η παλικαριά και το θάρρος του τον έκαναν να ξεχωρίζει. […]