Ιστολόγιο

Ποιός γεννᾶ τήν αἵρεσι; Δυό πράγματα: ὁ Διάβολος καί ὁ ἐγωϊσμός τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Διάβολος εἶναι ὁ σπορεύς τῶν ζιζανίων τῆς παραβολῆς τῶν ζιζανίων, πού ἐλέγαμε τήν περασμένη φορά. Ὅπως εἴπαμε, εἶναι ἡ μέθοδός του, ἡ μέθοδος τῆς νοθείας. Μετά τόν Σταυρόν καί τήν Ἀνάστασιν ὁ Διάβολος πλέον μετέρχεται τήν μέθοδον τῆς νοθείας, δηλαδή τῆς ἀποκλίσεως ἀπό τήν ἀλήθειαν, δηλαδή τήν αἵρεσιν. Ὁ Διάβολος δέν ἀρνεῖται, ἀλλά τροποποιεῖ…

Ομιλία του π. Χριστοδούλου πατέρα του Κυπριανού,που πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Αγ. Παντελεήμονος Μεσημερίου μετά την Θ. Λειτουργία 16/6/2024.

Την Κυριακή 16 Ιουνίου 2024  εορτή Των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων της Α’ Οικουμενικής συνόδου, μέλη και φίλοι της Ενωμένης Ρωμηοσυνης από την Καβάλα και την Δράμα συναντηθήκαμε και Λειτουργηθήκαμε σε Ιερό Ναό της ευρύτερης περιοχής  της Καβάλας.

Γενικά μνημόσυνο ονομάζεται η τελετή εκείνη που γίνεται σε μνήμη νεκρών. Συνήθως είναι θρησκευτική και συνοδεύεται με σχετικές δεήσεις προς ανάπαυση της ψυχής των.

Ο Νικήτας ο Τουρκοφάγος, ή Νικηταράς, απεβίωσε σε εσχάτη ένδεια και τυφλός, γιατί πέραν της ντομπροσύνης και της αποδεδειγμένης γενναιότητάς, καλοσύνης και ανιδιοτέλειάς του είχε και μιαν απλοϊκότητα, που τον οδήγησε σε επιζήμιες, για τον ίδιο και για την οικογένειά του, ενέργειες.

Για τους αγώνες του ο Ουάλης, τον απομάκρυνε από τον Επισκοπικό θρόνο του και τον εξόρισε σε κάποιο έρημο τόπο κοντά στον ποταμό Ίστρο. Μετά το θάνατο του Ουάλη ο Άγιος επανήλθε από την εξορία στην Επισκοπή του και άρχισε αμέσως την κάθαρση της επαρχίας του από τούς κακόδοξους αιρετικούς

Τὸ κέντρο ἑνότητος καὶ προβολῆς τῶν ἀξιῶν μας « Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη» ὀργανώνει ἐκδήλωση μὲ θέμα: «Κύπρος, 50 χρόνια σκλαβιᾶς» τὴν Τετάρτη 3 Ἰουλίου 2024 καὶ ὥρα 19.30 στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίου Ἐλευθερίου Ἀχαρνῶν 384, στὴν Ἀθήνα. Ὁμιλητὴς θὰ εἶναι ὁ Νικόλαος Ἀργυρόπουλος βετεράνος τοῦ πολέμου τῆς Κύπρου

Ένα βασικό σημάδι για να καταλάβεις ότι ο αντίχριστος έρχεται… (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ♰)

Ζούσαν σ’ ένα σπήλαιο της αρχαίας Απολλωνίας, αρχικά ο Φήλικας, ο Περεγρίνος και ο Ερμείας, όπου ήρθαν από την Αθήνα, ο διάκονος Ίσαυρος, ο Βασίλειος και ο Ιννοκέντιος και μαζί έδωσαν νικηφόρους πνευματικούς αγώνες, με λόγο και με έργα, αρνούμενοι να αποστατήσουν, παρά τις προκλήσεις και τις απειλές, από την αλάνθαστη πίστη του Χριστού και να ασπαστούν την ειδωλολατρία.

Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει καὶ σήμερα αὐτὰ τὰ πράγματα καὶ ἴσως ἀλλὰ χειρότερα αὔριο, ὡς τίμημα τοῦ μεγάλου τολμήματος, τὸ ὁποῖο  κάνουμε. Θέλουμε νὰ θεοποιήσουμε τὶς ἱκανότητές μας, τὴν ἐπιστήμη καὶ  τὴν τεχνολογία, νὰ θεοποιήσουμε τὴν διάνοιά μας. Σὰν νὰ λεμε στὸν Θεό:  «Δὲν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ σένα, μποροῦμε μόνοι μας νὰ φτιάξουμε τὴν ζωή  μας».

ΡαδιοΧρηστότητα: Συνάντηση με τον Όσιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη: Ο γέροντάς μου Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής (α’ μέρος).

Ο Κωνσταντίνος Καράλης, ο άνθρωπος που έκανε την κεφαλογραβιέρα παγκόσμιο brand, ανοίγει την καρδιά του και μας μιλάει για τη ζωή του. Από τα παιδικά του χρόνια στο Βαθύπεδο Ιωαννίνων, μέσα στο οικογενειακό τυροκομείο, μέχρι την κορυφή της επιχειρηματικής επιτυχίας, ο κ. Καράλης μοιράζεται μαζί μας τις αναμνήσεις του, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, αλλά και τη βαθιά του αγάπη για την παράδοση και την τυροκομία.

Σε αυτή τη σειρά εβδομαδιαίων εκπομπών της Π.Ε.ΦΙ.Π., οι καλεσμένοι μας δίνουν πολύτιμες συμβουλές γύρω από το παιδί και την οικογένεια. Παρουσιάζει η Ιωάννα Σκαρλάτου, Ψυχοπαιδαγωγός Παιδιών και Εφήβων, Ψυχοθεραπεύτρια. Καλεσμένη η χειρουργός οφθαλμίατρος κα Ελένη Γκώνια.

Σε μια συγκλονιστική κίνηση ανθρωπιάς προχώρησε ακτινολόγος στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη-Ελπίδα, η οποία μπήκε στον αξονικό τομογράφο μαζί με ένα εγκαταλελειμμένο βρέφος, καθώς δεν υπήρχε συνοδός να το ακινητοποιήσει.

Αν και η ιστορία που δημοσιεύθηκε εκείνη τη χρονιά, αφορούσε περιστατικό που συνέβη 44 χρόνια πριν, δεν αποκλείεται να υπήρξαν και άλλες προγενέστερες αναφορές σε άλλα έντυπα ή άλλες εκδοχές του. Σε κάθε περίπτωση ο Τ. Βρατσάνος γνώριζε την πραγματική ιστορία καθώς την είχε ακούσει από τον Ιωάννη Βρατσάνο, αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού, που είχε επιληφθεί αυτοπροσώπως του συμβάντος.

Όσοι αμφισβητούν εδώ και μισό αιώνα τη δολιότητα και την αρπακτικότητα της Τουρκίας καθησυχάζοντας την εθνική τους συνείδηση με την απατηλή ιδέα ότι προέχει η προστασία του ελλαδικού οίκου μας έναντι της ασφάλειας της Κύπρου, ας κοιταχτούν μπροστά στον καθρέφτη και ας αναγνωρίσουν – έστω κι αργά – ότι δεν έκαναν τίποτα οι ίδιοι για να γνωρίσουν και να σεβαστούν την ελληνικότητα της Μεγαλονήσου.

«Από το νέο σχολικό έτος, η 19η Μαΐου θα καθιερωθεί ως μια από τις επίσημες ημέρες τιμής στα σχολεία, όπου μέσα από ειδικές σχολικές εκδηλώσεις θα τιμάται η θυσία των θυμάτων της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου». Αυτά είναι μεταξύ άλλων τα λόγια του Νίκου Χριστοδουλίδη στο μνημόσυνο των θυμάτων της Γενοκτονίας του Πόντου, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στην Έγκωμη, στις 19 Μαΐου 2024.

Ἕνα παιδάκι βλέποντας μία μέρα τὸν κυρ-Μῆτσο ποὺ ἐπέστρεφε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, εἶπε στὸν πατέρα του ὃτι ὁ κυρ-Μῆτσος ἔχει φωτοστέφανο στὸ κεφάλι του. Κάποτε, ὃταν πῆγε νὰ κοινωνήση, ἕνα παιδάκι εἶπε στὴ μητέρα του: «Μαμά, κοίτα, ὁ κυρ-Μῆτσος πετάει φωτιές».

Εἶ­πε Γέρων: «Κα­λοί εἶ­ναι καί οἱ νέ­οι. Ὁ κα­θέ­νας τόν νό­μο τόν ξέ­ρει. Ἄς κά­νη κα­λά ὅ­σο ζῆ, για­τί με­τά, τί πε­ρι­μέ­νη ὁ κα­λό­γε­ρος; Νά τόν βο­η­θή­σουν τά μνη­μό­συ­να; Πάν­τως οἱ πα­λαι­οί ζοῦ­σαν ἁπλή ζωή­. Δέν προ­λά­βαι­ναν ἀ­πό τό δι­ά­βα­σμα καί τήν προ­σευ­χή. Ἰ­δι­αί­τε­ρα τήν Σα­ρα­κο­στή. Ὑ­πῆρ­χαν πα­λαιά πολ­λοί ἐ­νά­ρε­τοι».

Ο ηλικίας οκτώ ετών τότε, Αθανάσιος Νικολάου Σύρος, ενώ έπαιζε το απόγευμα της Παρασκευής μαζί μ’ άλλα παιδιά στην πλαγιά του βουνού είδε μπροστά του μια μαυροφόρα γυναίκα ξυπόλητη να κάνει μετάνοιες. Κι ενώ ο τόπος στο σημείο εκείνο ήταν ξερός, με τις μετάνοιες που έκανε η άγνωστη αυτή μαυροφόρα γυναίκα, έγινε μαλακός και βούλιαζε σαν το ζυμάρι. Στα τρία σημεία που προσκύνησε η άγνωστη αυτή γυναίκα άρχισε ο τόπος να αναδύει μια γλυκιά ευωδία.

Ο πληθυσμός της Ιαπωνίας συρρικνώνεται ραγδαία, καθώς ο δείκτης γονιμότητας αγγίζει νέο ιστορικό χαμηλό. Η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να αντιστρέψει την τάση, λαμβάνει διάφορα μέτρα για να ενθαρρύνει τους πολίτες να παντρευτούν και να αποκτήσουν παιδιά

Υποστηρίζει ότι η αποστολή όπλων στην Ουκρανία μπορεί να βλάψει τους ομοεθνείς και θεωρεί ότι αυτή η πολιτική είναι λανθασμένη. Τονίζει την παρακμή της ελληνικής ψυχής και μεγαλοπρέπειας, αναφέροντας ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ακολουθεί μια μετριοπαθή πολιτική. Πιστεύει ότι οι σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία θα βελτιωθούν στο μέλλον και η Ελλάδα πρέπει να προσαρμοστεί στα συμφέροντά της.

Τη Τρίτη 18-6-2024 η ΕΡΩ Αγρινίου πραγματοποίησε το θερισμό σκληρού σιταριού σε έκταση 20 στρεμμάτων

Θεόφιλος Πουταχίδης – Του Πόντου η Ελπίδα

Ἡ ἱστορία τοῦ Μασωνισμοῦ (Μέρος Β΄) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Μια χρονιά συνταρακτικών γεγονότων για τον ελληνισμό στον Πόντο. Σύμφωνα με το χρονικό του ξεριζωμού που έχει παρουσιάσει ο δρ Σύγχρονης Ιστορίας Βλάσης Αγτζίδης, οι πρόσφυγες από τον Πόντο, την Ιωνία και την Ανατολική Θράκη άρχισαν να επιστρέφουν στις πατρίδες τους ελπίζοντας στην πολιτική και κοινωνική χειραφέτησή τους.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Τι μας απομακρύνει από τον Θεό;

Η αντικατάσταση των εργατών από ανθρωποειδείς μηχανές είναι πανάρχαια και έχει αποτελέσει έμπνευση για πάμπολλα έργα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ίδια η λέξη ρομπότ προέρχεται από το τσέχικο ουσιαστικό «robota», που σημαίνει «εργασία».

Τό μεγάλο δράμα πού συγκλόνισε τό πανελλήνιο καί συγκίνησε τούς πολιτισμένους λαούς, εἶναι ἀπό τά ἄφταστα παραδείγματα ἡρωισμοῦ καί θυσίας καί συμβολίζει τό ἀνεξάντλητο καί ἀκατάπαυστο ἀγωνιστικό πάθος τῆς φυλῆς.

Έκανε λαμπρές σπουδές ρητορικής, Θεολογίας, φιλοσοφίας και φυσικών επιστημών στη Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη. Για ένα διάστημα διετέλεσε σύμβουλος του Κατακουζινού ο οποίος στα τελευταία χρόνια της ζωής του, εκάρη μοναχός και διέμενε στην περιώνυμη Μονή των Μαγγάνων.

Ο ευρωπαίος άνθρωπος, αηδιασμένος από όλα τα παραπάνω, και μεθυσμένος από το «κρασί» της αποστασίας, της ηδονοθηρίας, της αθεΐας, της αποθέωσης του ανθρωπίνου «εγώ» και των επιτευγμάτων του, εξέπεσε από τον αιώνιο προορισμό του, «παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις καὶ ωμοιώθη αυτοίς» (Ψαλ.48,13). Αυτό δείχνουν οι επιλογές του, τα έργα του, οι πίστεις του, οι σκέψεις του, οι επιδιώξεις του, ο τρόπος που ζει και επιδιώκει να τον επιβάλλει στους άλλους!

Επίσης, τονίζεται η οικονομική κατάσταση της Ρωσίας και η αμφισβήτηση των δυτικών εκτιμήσεων για την κατάρρευσή της. Ειδικά αναφέρεται η ανακοίνωση της Παγκόσμιας Τράπεζας που κατατάσσει τη ρωσική οικονομία ως την τέταρτη μεγαλύτερη στον κόσμο, παρά τις δηλώσεις για την υποβάθμιση της ρωσικής στρατιωτικής βιομηχανίας.

Με λόγο σπαρακτικό, δάκρυα στα μάτια και φωνή που “έσπαγε” κάθε φορά που έστρεφε το βλέμμα προς το τυλιγμένο με την ελληνική και κυπριακή σημαία οστεοφυλάκιο με τα λείψανα του αδελφού της, η Αναστασία Τσιτιρίδου είπε σήμερα το τελευταίο αντίο στον αδελφό της. Τον Κωνσταντίνο Τσιτιρίδη, ο οποίος περιλαμβανόταν μέχρι πρότινος στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974.