Ἔχει ἐπικρατήσει, δυστυχῶς, στίς μέρες μας ἡ Βυζαντινή ζωγραφική νά ἀποκαλῆται «Ἁγιογραφία». Ἀδόκιμος ὅρος πού ἀδικεῖ τήν μεγαλειώδη αὐτή τέχνη τῆς ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου εἰκονογραφίας. Τήν ζωγραφική, δηλαδή, πού ἤκμασε στά χρόνια τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας, ἔχοντας τίς ρίζες της σέ πολύ παλαιότερα χρόνια.
Ἡ σημασία τῆς νίκης τῶν Ἑλλήνων στήν μάχη τοῦ Μαραθῶνα, ἀλλά καί γενικώτερα κατά τούς Περσικούς πολέμους, εἶναι ἀδιαμφισβήτητη γιά τήν Ἑλληνική Ἱστορία
Ποιός δέν ἔχει ἀκούσει τήν παύλεια ρήση «ὁ τεθνεώς δεδικαίωται;».
Οἱ διάφορες ἐγκυκλοπαίδειες περιβάλλουν τό ὄνομα τοῦ δημιουργοῦ τοῦ Λεξικοῦ ΣΟΥΔΑΣ μέ ἕνα μυστήριο
Γιά ἄλλη μία φορά ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί οἱ Ἅγιοι μᾶς προστάτευσαν καί ἄνοιξαν τόν δρόμο μας, ὥστε νά γίνη καί τό προσκύνημα αὐτό στήν Σμύρνη καί τό ὄρος Λάτρος πλούσιο σέ εὐλογημένες ἐμπειρίες.
Εκδόθηκε το νέο τεύχος του περιοδικού ΕΡΩ (Απρίλιος – Ιούνιος 2023) με αφιέρωμα στους Αγίους του αιώνα μας (β’ μέρος)!
Δεκάδες αρθρογράφοι παρουσιάζουν με πρωτότυπα κείμενά τους την αγία βιοτή των Οσίων Εφραίμ του Κατουνακιώτου, Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, Ιερωνύμου του Σιμωνοπετρίτου, Σωφρονίου του Έσσεξ, Νεκταρίου του Αγιαννανίτου, Ιωσήφ του Ησυχαστή, Δανιήλ του Κατουνακιώτη, Ευμενίου Σαριδάκη, κ.α.
Την ευχή τους να ‘χουμε!
Σ τήν ἀρχαιότητα ὁ ἑλλαδικός χῶρος ἦταν διαιρεμένος, ἀνάλογα καί μέ τίς περιοχές ἐγκατάστασης τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν φύλων, σέ πόλεις – κράτη, οἱ ὁποῖες διατηροῦσαν μεταξύ τους φυλετικούς δεσμούς. Δωριεῖς ἐγκαταστάθηκαν στήν Πελοπόννησο, ἰδίως στίς περιοχές τῆς Λακωνίας, Ἀργολίδας, Κορινθίας, Κυνουρίας καί Μεσσηνίας, Δωριεῖς βρίσκουμε ἐγκατεστημένους ἐπιπλέον στήν Δωρίδα, τήν μικρή ὀρεινή περιοχή ἀνάμεσα σέ Οἴτη, Παρνασσό καί Γκιώνα, καθώς καί στήν περιοχή τῶν Μεγάρων.
Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού της Πανελλήνιας Ένωσης Φίλων των Πολυτέκνων παρουσιάζεται το πρόσφατο τεύχος του περιοδικού της Ενωμένης Ρωμηοσύνης (Ιανουάριος – Μάρτιος 2023)!
Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ἀφιερώνει τό παρόν τεῦχος στήν ἀντιμετώπιση τῆς παρατεταμένης κρίσεως, πού ἀντί νά λήγη, σφίγγει ὅλο καί περισσότερο. Περιέχει πρωτογενῆ ἄρθρα μέ πρωτότυπες προτάσεις γιά τήν ἀντιμετώπιση καί ἔξοδο ἀπό τήν κρίση. Οἱ ἀρθρογράφοι ἐξετάζουν τό θέμα ἀπό διάφορες πλευρές καί καταθέτουν τήν ἐπιστημονική τους γνώση καί τήν ἐξειδικευμένη πεῖρα τους…
Διαφημιστικό Βίντεο για το Περιοδικό Ε.ΡΩ.
Ἡ πίστις εἰς τὸν Χριστὸν εἶναι ὁ νέος παράδεισος μέσα εἰς τὸν ὁποῖον ἐπρόβαλεν ὁ Θεὸς τὸ σωτήριον ἰατρικόν, δηλαδὴ τὴν μετάνοιαν, διὰ νὰ ἠμποροῦν ἐκεῖνοι ὁποῦ ἐξέπεσαν ἀπὸ τὴν αἰώνιον ζωὴν διὰ τὴν ἀμέλειαν τους νὰ ξαναγυρίσουν πάλιν διὰ μέσου τῆς μετανοίας εἰς τὴν αἰώνιον ζωὴν μὲ δόξαν λαμπροτέραν καὶ ἐνδοξωτέραν.
Ὑπάρχει μία λέξη στὸ λεξιλόγιο τῶν Ἑλλήνων, τὸ φιλότιμο, ποὺ δὲν ἔχει ἀντίστοιχη λέξη σὲ καμμία ἄλλη γλώσσα, καὶ ποὺ σὰν λέξη καὶ σὰν ἀρετὴ εἶναι ἑλληνικὴ ἀποκλειστικότητα. Ὅσο καὶ ἂν προσπαθήσει κανεὶς νὰ ἐξηγήσει σ’ ἕναν ἀλλοεθνῆ τί σημαίνει φιλότιμο, δὲν μπορεῖ αὐτὸς νὰ τὸ καταλάβει. Τί εἶναι ὅμως φιλότιμο;
Ἕνα φαινόμενο πού ἐντάθηκε ἰδιαίτερα ἀπό τήν ἀρχή τῆς εἰσόδου τῆς χώρας μας στό καθεστώς τῶν Μνημονίων ἦταν ἡ ἀνάδειξη καί διάδοση στόν χῶρο τοῦ Ἑλληνισμοῦ διαφόρων Προφητειῶν, πραγματικῶν καί μή, πού ἀποδίδονται σέ Ἁγίους καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.
«Ὅλα τά νέα καλογέρια ψάλλουν κοσμικά. Ἀφοῦ δέν ξέρουν τί εἶναι ἡ καλογερική, πῶς θά ξέρουν ποιό εἶναι
τό καλογερικό ψάλσιμο;». (ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ἔκδοση Ἱ. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Μεταμόρφωση Χαλκιδικῆς, σελ. 778).
Τό ἰσοκράτημα ἤ ἰσοκρατηματικός φθόγγος ἤ ἴσον ἤ βάσταγμα, ἀποτελεῖ σημαντικό μορφολογικό γνώρισμα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μέλους καί θεωρεῖται στόν χῶρο τῆς ψαλτικῆς τέχνης κάτι τό εὐνόητο. Συνυπάρχει, ἀκουστικά, μέ τήν μελωδία τοῦ ὕμνου, τονίζοντας στόν ἑρμηνευτή τό βασικό φθογγικό κέντρο γύρω ἀπό τό ὁποῖο ἀναπτύσσεται ἡ μελωδική γραμμή.
Ἡ Βυζαντινή μουσική (ΒΜ) γεννήθηκε πρωτίστως γιά νά ὑπηρετήση τήν ψαλτική τέχνη, γιατί ἡ ἐντός τοῦ Ναοῦ ψαλμωδία πρέπει νά διέπεται ἀπό ἀρχές καί νά ὑπακούη σέ κανόνες, ὅπως κάθε τέχνη. Δέν πρέπει νά παρατηρῆται ἀσυδοσία καί αὐθαιρεσία, ὅπως συμβαίνει στήν ἑβραϊκή χάβρα.
Ὡστόσο πολλοί, ἀκόμη καί πιστοί ἐντός τοῦ ἱεροῦ περιβόλου μέ ἐκκλησιαστικό καί πατριωτικό ζῆλο, ἱερωμένοι καί λαϊκοί, ἀγνοοῦν μερικά ἀπό τά στοιχεῖα πού ἀποδεικνύουν ἀκριβῶς ὅτι ἡ Βυζαντινή Μουσική εἶναι ἕνας πολύτιμος θησαυρός.
Ὅλοι οἱ Πατέρες ἀπέβλεπαν στήν καθιέρωση μουσικῆς κατευναστικῆς, σεμνῆς καί μεταφυσικῆς, ἱκανῆς νά μεταρσιώση τίς ψυχές τῶν πιστῶν καί νά τίς ἑνώνη μέ τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, πού εἶναι τό ἴδιο τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ ἀείμνηστος γέροντας Παΐσιος ἔδινε πολλή βαρύτητα στό νά ψάλλη κάποιος μέ συναίσθηση κατανυκτικά. Σύστηνε στόν ψάλτη νά ἔχη τόν νοῦ του στά θεῖα νοήματα καί νά ἔχη εὐλάβεια. Νά μήν πιάνη τά θεῖα νοήματα λογοτεχνικά, ἀλλά μέ τήν καρδιά. Ἄλλο ἡ εὐλάβεια καί ἄλλο ἡ τέχνη, ἡ ἐπιστήμη τῆς ψαλτικῆς. Ἡ τέχνη χωρίς εὐλάβεια εἶναι μπογιές.
«Εἶναι καλό νά ἀκοῦς μουσική. Ἀνώτερη ἀπ᾿ ὅλες εἶναι ἡ βυζαντινή μουσική, γιατί δέν ταράσσει τήν ψυχή, ἀλλά τήν ἑνώνει μέ τό Θεό καί τήν ἀναπαύει τελείως. Ἄν ὅμως τό θέλεις πολύ, μπορεῖς ν᾿ ἀκοῦς καί κοσμική μουσική, ἀλλά ἐγώ λέω, εἶναι προτιμότερο ν᾿ ἀκοῦς μουσική πού δέν ἔχει λόγια».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΔΕΚΑΤΟ EΒΔΟΜΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΜΑΣ, ΕΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ. ¨ΕΡΩ¨ – 17ο ΤΕΥΧΟΣ […]
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΜΑΣ, ΕΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ. ¨ΕΡΩ¨ – 14ο […]