Μελετώντας την αρχαία ελληνική γραμματεία συναντάμε μια ανθρώπινη σοφία και συχνά κάποια ψήγματα των χριστιανικών αληθειών που ο Θεός “έσπειρε”, φωτίζοντας τους αρχαίους φιλοσόφους ώστε έτσι να προετοιμάσει το έδαφος για να γίνει δεκτό το Ευαγγέλιο του Χριστού…
Το να ενδιαφέρεται κανείς τώρα και να ανησυχεί για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το έθνος μας είναι ομολογία, γιατί η Πολιτεία τα βάζει με τον θείο νόμο. Ψηφίζει νόμους ενάντιους στον νόμο του Θεού…Έχουμε λοιπόν ευθύνη να τα διατηρήσουμε όλα αυτά και να μην αφήσουμε τους εχθρούς της Εκκλησίας να τα διαλύσουν.
…αντιμετώπισαν τον αγώνα κατά του ιού σαν ένα πόλεμο – δικαιολογώντας έτσι την καταστολή κάθε διαφωνίας… η κυβέρνηση ξεκίνησε να λέει ότι ακολουθεί την επιστήμη σαν να ήταν ένα σταθερό σώμα αποκεκαλυμμένης αλήθειας. Κανένας που γνωρίζει έστω και κάτι σχετικά με την επιστήμη δε θα μπορούσε να πει κάτι τέτοιο, εκτός και αν είχε εμπλακεί σε μία εσκεμμένα παραπλανητική εκστρατεία δημόσιου εξαναγκασμού.
Η Telegraph κυκλοφόρησε μια σειρά άρθρων που τεκμηριώνουν τις εκστρατείες ψυχολογικής τρομοκρατίας και βιολογικού πολέμου για τον COVID που διεξάγονταν εναντίον του βρετανικού λαού από τη δική τους κυβέρνηση.
Ἂν ἔχη κανεὶς κουσούρια, δὲν θὰ τὰ βγάλη πέρα. Ἂν τώρα γκρινιάζη γιὰ ὅλα καὶ νομίζη ὅτι αὐτὸς εἶναι λεβεντόπαιδο καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι εἶναι χάλια, τότε… Κοιτάξτε νὰ διορθωθῆτε, γιὰ νὰ δικαιοῦσθε τὴν θεία βοήθεια. Νὰ στηριχθῆτε ἀκόμη περισσότερο στὸν Θεό. Θὰ ἔχουμε πιὸ δύσκολα χρόνια…
«Χωρίς φόβο» – Κύρηγμα π. Γεωργίου Σχοινά, 6 Νοεμβρίου 2022
Ήδη από το 1986 ο πάντοτε διορατικός Σαράντος Καργάκος αναφερόταν στους φόβους που προκαλούν στον πολίτη οι ορατοί και αόρατοι κίνδυνοι-απειλές, τονίζοντας ότι «ο φόβος είναι πάντα φασισμός» που διαμορφώνει «υπάκοους υπηκόους» και «σιωπηλούς συνεργούς», οι οποίοι έχουν παραιτηθεί από το δικαίωμα να εξουσιάζουν τον εαυτό τους.
Διαδικτυακή Ομιλία της Ενωμένης Ρωμηοσύνης με Θέμα : “Tά πρόσωπα τοῦ φόβου καί τῆς χαρᾶς καί ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος”. Ομιλητής ο Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Καθηγούμενος της Ι. Μ Φανερωμένης Νάξου – 10 Απριλίου 2022
Τον Νοέμβριο, το Χάρβαρντ και ο Κούλντορφ χώρισαν ξαφνικά τους δρόμους τους. Είναι κάτι το ιδιαίτερο για έναν επιστήμονα της δημόσιας υγείας που βρίσκεται στην κορυφή της καριέρας του να παραδέχεται ότι «τόσο η επιστήμη όσο και η δημόσια υγεία έχουν διαλυθεί». «Για κάποιο λόγο, καθιερώθηκε ένα δημόσιο επίσημο αφήγημα και δεν σου επιτρεπόταν να το αμφισβητήσεις – κάτι που, φυσικά, είναι πολύ επιζήμιο…».
Λόγια δειλίας και ολιγοπιστίας ήταν τα λόγια των δέκα κατασκόπων. Λησμονούσαν ότι ο δικός τους λαός μπορούσε να παρατάξη 600.000 πολεμιστές, ένα πολυάριθμο στράτευμα, που θα μπορούσε πολύ εύκολα να νικήση τους λαούς της Χαναάν, καθώς μάλιστα θα τους εύρισκε χωρισμένους. Αλλά πολύ περισσότερο λησμονούσαν ότι είχαν μαζί τους την ακατανίκητη δύναμη του Θεού.
Στο διχασμό ο κόσμος κόβεται στα δυο. Αλλού εσύ κι αλλού εγώ, πώς να βρεθούμε στην ζωή, σ’ όλα τα πρέπει και τα μη, κάτω απ’ του φόβου τη σκεπή δε συμφωνούμε…
Η Πολιτεία με τα θεσμικά όργανά της και μαζί η Διοικούσα Εκκλησία σε μια συντονισμένη συνεργασία, στην κυριολεξία καραδοκούν να φιμώσουν κάθε διαφορετική από τη δική τους άποψη, θέση, κάθε επιχείρημα ασχέτως της επιστημονικής βάσεώς του…
Αν η ζωή μας είναι μέσα στην αμαρτία, ακόμη και κανένας να μη βρεθεί να μας κατηγορήσει, θα είμαστε οι πιο αξιολύπητοι από όλους. Αν όμως αγωνιζόμαστε για την αρετή, ακόμη και όλη η οικουμένη αν μιλήσει με κακία για μας, τότε θα είμαστε πιο αξιοζήλευτοι από όλους…
Κουράστηκα να φοβάμαι. Κουράστηκα.
Ξέρεις…
Καμιά φορά, όταν κάνει ησυχία στη ψυχή, ακούω Κάποιον, «Μη φοβού, μόνο πίστευε», να ψιθυρίζει…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθεριάδης
Κλίμαξ: Περί δειλίας, διαβάζει ο Βασίλης Ατζακλής από τον εικοστό λόγο (“Δια την άνανδρον δειλίαν”) του περίφημου έργου του Αγ. Ιωάννη της Κλίμακος
Είμαστε όλοι μάρτυρες σε μια παγκόσμια πρωτοφανή εξέλιξη ως αποτέλεσμα της λεγόμενης πανδημίας COVID 19. Ο φόβος έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο λόγω του μεγάλου αριθμού ανθρώπων που διαγνώστηκαν θετικοί και του αριθμού των θανάτων που καταγράφηκαν ως COVID 19.
Αντ΄αυτού πείσαμε τα παιδιά μας ότι θα γινόντουσαν πρόξενοι συμφοράς αν συναντούσαν τη γιαγιά τους αν συναντούσαν τους κολλητούς τους αν τολμούσαν να είναι αυτό που είναι δηλ. παιδιά, Ήταν εύκολο να επιβληθεί αυτό στα παιδιά. Αυτά δεν μπορούν να υπερασπιστούν εαυτόν ούτε ψηφίζουν.
Ως γνωστόν, τα μεγάλα σχέδια εναντίον της ανθρωπότητας υλοποιούνται μόνο με όρκους σιωπής. Αυτή είναι άλλωστε και η απάντηση σε όσους θα αναρωτηθούν –όταν θα έρθει εκείνη η εφιαλτική ώρα της παγκόσμιας υγειονομικής τυραννίας– πώς είναι δυνατόν να συντονίστηκαν όλοι ανεξαιρέτως οι αρχηγοί των κρατών, αντιδρώντας με τον ίδιο τρόπο σε μια πανδημία!
Ὅλη ἡ ὀρθόδοξη πίστη μας, καλοί μου χριστιανοί, στηρίζεται στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Ὁ Χριστός, μὲ τὴν Ἀνάστασή του, κατάργησε τὸν θάνατο καὶ δὲν ὑφίσταται πλέον, ἀλλὰ εἶναι μία στιγμιαία μετάβαση στὴν ἄλλη ζωή, τὴν αἰώνιο.
Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση δίνεται τεράστια ώθηση και αποδοχή, στις τεχνολογίες διαρκούς παρακολούθησης του ανθρωπίνου προσώπου; Ποιος και πως μπορεί να σταματήσει τον εφιάλτη που έρχεται;;; Γιατί ο κορονοϊός σήμερα έρχεται και αύριο φεύγει, αλλά οι τεχνολογίες μένουν και μπορούν να «αξιοποιηθούν» και σε άλλες πτυχές της ζωής του ανθρώπου, όχι μόνο σε θέματα υγείας…
Η ζωή του ανθρώπου είναι συνυφασμένη με τον φόβο. Και τούτο συμβαίνει λόγω της πτώσεως του πρώτου ανθρώπου στον χώρο του παραδείσου και της εξώσεώς του από αυτόν. Από την πρώτη στιγμή της γεννήσεώς του ο άνθρωπος υφίσταται την επίδραση του φόβου, καθώς έρχεται σε σχέση με τον άγνωστο γι᾽ αυτόν κόσμο. Καθώς προοδεύει στην ηλικία και έρχεται σε επαφή με τον…..
-Γέροντα, πῶς φεύγει ὁ φόβος; -Μέ τήν παλληκαριά. Ὅσο φοβᾶται κανείς, τόσο πιό πολύ ἔρχεται ὁ πειρασμός. Αὐτός πού ἔχει δειλία πρέπει νά προσπαθήση νά τήν διώξη. Ἐγώ, ὅταν ἤμουν μικρός, φοβόμουν νά περάσω στήν Κόνιτσα ἔξω ἀπό τό κοιμητήρι. Γι’ αὐτό κοιμήθηκα τρία βράδυα στό κοιμητήρι καί ἔφυγε ὁ φόβος. Ἔκανα τόν σταυρό μου καί ἔμπαινα μέσα – οὔτε φακό ἄναβα, μήν πάθη κανείς καμμιά λαχτάρα. Ἄν δέν ἀγωνισθῆ κανείς νά ἀνδρωθῆ καί ἄν δέν ἀποκτήση τήν πραγματική ἀγάπη, σέ μιά δύσκολη περίσταση θά τόν κλαῖνε καί οἱ κουκουβάγιες.
Θέλουν απλά να μας σκεπάσουνε το γέλιο
Γιατί το γέλιο ζωγραφίζει την ελπίδα
Πρέπει να ελέγξουνε του κόσμου το θεμέλιο
Πρέπει να ακολουθούμε όλοι μια πυξίδα
Από την Εισαγωγή του Βιβλίου: Την ίδια πικρία και τον ίδιο θυμό αισθάνομαι για τους τόσους πολλούς ανθρώπους που μεταμορφώθηκαν από τον υπερβολικό τρόμο που έσπειρε η Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης και τους κατέστησε υποχονδριακές μαριονέτες, των οποίων τα νήματα κινούν πάλι οι «Ειδικοί»
ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΤΕ, ΜΗ ΔΕΙΛΙΑΣΕΤΕ Γέρος πλέον επίσκοπος, που βρίσκομαι στο τέλος της επιγείου ζωής μου ύστερα από πολύπλαγκτον και περιπετειώδη […]