Από την εισαγωγή του βιβλίου:
(…) Η ανάγκη για την συγγραφή αυτού του βιβλίου γεννήθηκε από όλα αυτά που δυστυχώς συνέβησαν και βιώσαμε όλοι. Επίσης από τη πικρία και τον θυμό που ένοιωσα όταν διεπίστωσα τον καιροσκοπισμό των τόσων «Ειδικών» χωρίς να έχουν καμία επιστημονική τεκμηρίωση, τώρα φοβούνται ότι θα έχουμε προσεχώς την επιστροφή ενός ολέθριου καταστροφικού κύματος του covid-19. Δηλώνουν επίσης με την διαπιστωμένη δουλοπρέπεια τους, ότι είναι ενθουσιασμένοι και ευχαριστημένοι για την μέχρι τώρα αντιμετώπιση της επιδημίας καθώς και πολύ υπερήφανοι για τα νέα κατασταλτικά και άχρηστα επιστημονικώς μέτρα που πρόκειται να πάρουν και για την ενεργοποίηση πρώτα από όλα του υποχρεωτικού αντιγριπικού εμβολιασμού, που είναι ήδη αποτυχημένος για ολόκληρο τον πληθυσμό.
Την ίδια πικρία και τον ίδιο θυμό αισθάνομαι για τους τόσους πολλούς ανθρώπους που μεταμορφώθηκαν από τον υπερβολικό τρόμο που έσπειρε η Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης και τους κατέστησε υποχονδριακές μαριονέτες, των οποίων τα νήματα κινούν πάλι οι «Ειδικοί» που αναφέραμε πιο πάνω. Πικρία επίσης ένοιωσα για μια υποδούλωση που ολοκληρώθηκε με τα πατριωτικά άσματα που τραγουδιόντουσαν από τα μπαλκόνια κατά του «μεγάλου εχθρού ιού», ένα φαινόμενο διαφωτιστικό για το πόσο επιρρεπής είναι η κοινωνία μας στην χειραγώγηση από ψεύτικη πληροφορία, που διακινεί η εξουσία και η ψευδοεπιστήμη που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα προκειμένου να διατηρεί την εξουσία τους. Ένα φαινόμενο δηλαδή που μας στέλνει πίσω σε ένα ανάλογο γεγονός που συνέβη 100 χρόνια πριν. (…)
Ο covid-19 έφερε καλό στην Ιταλία:
κανένας θάνατος από καρκίνο,
κανένας θάνατος λόγω μεγάλης ηλικίας,
κανένας θάνατος από σπάνια ασθένεια,
κανένας θάνατος από καρδιακή προσβολή,
κανένας θάνατος από ιό νοσοκομείου,
κανένας θάνατος από λευχαιμία…
μόνον covid-19 .
Έτσι, μόλις βρούμε το εμβόλιο, θα είμαστε αθάνατοι!
Σχετικά με τις παρελθούσες και μελλοντικές παραφροσύνες μιας έκτακτης ανάγκης»
