Όταν ο Κολοκοτρώνης αποφυλακίστηκε από το μοναστήρι της Ύδρας και ανέλαβε πάλι την ηγεσία των Ελλήνων στον πόλεμο κατά του Ιμπραήμ, κάλεσε με έγγραφό του τον «Γεωργάκη τον Τζάκονα» να τεθεί υπό τις διαταγές του, πράγμα που έγινε καθώς ήτανε πάντα ο πιστός στον Γέρο του Μοριά καπετάνιος.
Εάν οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν την Κρήτη ως βάση εξορμήσεως για να κυριαρχήσουν στην περιοχή, θα έθεταν υπό τον έλεγχο τους την Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Μικρά Ασία, την Αραβία, την Αίγυπτο και την Αφρική. Θα είχαν εξασφαλίσει επίσης πρόσβαση σε τεράστια ενεργειακά και αποθέματα πρώτων υλών.
Μετά τον θάνατο του Χ. Βιλαέτη στο Λαντζόι και μέχρι την έναρξη της Πολιορκίας του Λάλα, τον Μάιο του 1821, ο μόνος υπολογίσιμος αγωνιστής για τους Λαλαίους Τούρκους στην περιφέρειά τους ήταν ο Γιώργης Γιαννιάς, από την Προστοβίτσα (σημερινή Δροσιά) της Τριταίας Αχαϊας, στο όρος Ωλενός
Το νησί αυτό βρισκόταν μια ανάσα από τα τουρκικά παράλια, αλλά η γενναία γυναίκα έμεινε πιστή στο καθήκον της για 40 ολόκληρα χρόνια. Θα μπορούσε να ήταν η αρχή ενός παραμυθιού, αλλά είναι η αληθινή ιστορία της Κυράς της Ρω, κατά κόσμον Δέσποινας Αχλαδιώτη, η οποία σαν σήμερα, στις 13 Μαΐου 1982, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 92 ετών.
Στις 11 Απριλίου 1826, ανήμερα της Κυριακής των Βαΐων, οι μαχητές πολιορκημένοι του Μεσολογγίου, αφού είχαν πλέον φθάσει στο έσχατο σημείο της ανθρώπινης αντοχής, αποφάσισαν να κερδίσουν την εσωτερική τους ελευθερία εξερχόμενοι από τα τείχη της πόλης, εκεί όπου τους περίμενε ο θάνατος.
Οι Γερμανοί ήρθαν από κάτω, άρχισαν το καταστρεπτικό τους έργο σκοτώνοντας και καίγοντας και έφτασαν μέχρι την πλατεία, που βρίσκεται στη μέση του χωριού, όπου και σταμάτησαν. Ίσως να κουράστηκαν, να χόρτασαν. Πάντως ικανοποιήθηκαν με ό, τι έκαναν και σταμάτησαν. Το βέβαιο είναι, ότι δοκιμάστηκε το μισό χωριό, το οποίο και παραδόθηκε στη σφαγή και στη φωτιά…
25η Μαρτίου 1821! Οἱ σκλαβωμένοι Ἕλληνες, μήν ἀντέχοντας ἄλλο τόν, ἐπί τετρα-κόσια χρόνια, σκληρό καί αἱμοσταγῆ ζυγό τοῦ Τούρκου κατακτητῆ, ὕψωσαν τό λάβαρο τῆς Ἐπανάστασης. Ἦταν ἡ μέρα πού γιόρταζαν τόν «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ», ἐπειδή ὁ Ἀγώνας τους γινόταν «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία».
Όπως λέμε «μνήμη Αγίου μίμηση Αγίου», το ίδιο ισχύει και για τους ήρωες, που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελλάδα. Το να θυμόμαστε έναν ήρωα και να μην εκτιμάμε στην πράξη τις αρετές του είναι κάτι το στείρο, κάτι το τυπικό. Γι’ αυτό και οι Έλληνες που θυμόμαστε τον Μπότσαρη οφείλουμε να του δείχνουμε έμπρακτα την προς αυτόν ευγνωμοσύνη μας.
Ο Δημ. Τερτίπης, στη θέα της ανέλπιστης αυτής βοήθειας διατάσσει αντεπίθεση. Και τότε μια φωνή, ανασπάσαντες τας ξίφολόγχας, ακράτητοι αντεπιτίθενται της Πετρομαγούλας οι ανδρείοι, κατά των προ μικρού επιτεθέντων αυτοίς εχθρών, οίτινες μη δυνάμενοι ν’ αντιοτώσι, ήρξαντο υποχωρούντες» (Μιλτιάδης Σεϊζάνης).
Με αποφασιστικότητα και γενναιότητα ο ελληνικός στρατός κατάφερε στις 16 Μαρτίου 1921 να καταλάβει το Αφιόν Καραχισάρ, κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Ο ελληνικός στρατός πήγε στη μάχη με 16.000 άνδρες. Οι Τούρκοι στρατιώτες ήταν 23.000.
Σε μια πρωτοφανή ενέργεια βανδαλισμού προχώρησαν άγνωστοι το απόγευμα της Δευτέρας, 4 Μαρτίου 2024, στη Θεσσαλονίκη, γράφοντας βρισιές με μαύρο σπρέι στις προτομές Μακεδονομάχων! Η απαράδεκτη πράξη, που σημειώθηκε στην πλατεία Μακεδονομάχων, δημοσιοποιήθηκε στο facebook από το σωματείο «Φίλοι του Ιστορικού Κέντρου Θεσσαλονίκης»…
Η 7η Μαρτίου του 1948 αποτελεί ιστορικό ορόσημο για τα νησιά της Δωδεκανήσου. Είναι η μέρα που τα νησιά μας, τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα της εθνικής ολοκλήρωσης, γίνονται πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού κράτους. Για να φτάσουμε στην Ενσωμάτωση και στην 7η Μαρτίου 1948, χρειάστηκαν αγώνες και θυσίες από τον, επί πολλά χρόνια, σκλαβωμένο δωδεκανησιακό λαό.
Πως επέρασαν οι τελευταίοι τέσσαρες μήνες του πολέμου διά τα Ιωάννινα; Όλη η ψυχή και όλος ο νους της πόλεως είχε συμμαζευθεί είς μίαν αγωνιώδη λαχτάραν, εις ένα υπέρτατον δοξολόγημα, εις ένα γονατισμένον αίνον και μίαν ικεσίαν και παράκλησιν. Κάθε σπίτι, κάθε γωνιά -κάθε ζωντανός άνθρωπος, ως και τα παιδάκια ακόμη με σταυρωμένα χέρια δεν είχον άλλην προσευχήν και άλλην δέησιν:
Όχι τα σπίτια, όχι τα δένδρα να μας κάψεις, αλλά και πέτρα πάνω στην πέτρα να μην αφήσεις, όσοι Ελληνες μείνουν, ακόμη και ένας μονάχα, πάντα θα πολεμούμε για τον τόπο μας, στους κάμπους ή και στα βουνά για την ελευθερία μας. Μην ελπίζεις λοιπόν πως θα ξαναγίνουμε δούλοι και πως τη γη μας θα την κάμεις δική σου. Βγάλ ’το απ’ το νου σου!»
Ο προϊστορικός λιμναίος οικισμός στο Δισπηλιό απέχει μόλις 8 χλμ από την Καστοριά και βρίσκεται στη θέση «Νησί», στη νότια όχθη της Ορεστιάδας λίμνης. Στο αρχαιολογικό πάρκο έχει δημιουργηθεί μία πιστή αναπαράσταση ενός προϊστορικού λιμναίου οικισμού με οκτώ φυσικού μεγέθους καλύβες πάνω σε πασσαλόπηκτες πλατφόρμες, πλάι στη λίμνη.
Ένα μικρό ντοκιμαντέρ από το κανάλι Historia Graecia για τη ναυμαχία του Ναβαρίνου (1827) και τη μάχη της Πέτρας (1829) με τη βοήθεια και τη συνεργασία του ιστορικού Χρόνη Βάρσου.
Αρχαιολόγοι του Βρετανικού Μουσείου πιστεύουν ότι ναός αφιερωμένος στον Μέγα Αλέξανδρο χτίστηκε πριν 2.300 χρόνια στην αρχαία πόλη των Σουμερίων, Girsu, πιθανώς από τον ίδιο τον Αλέξανδρο. Το μυστήριο γύρω από τον ναό των Σουμέριων στην αρχαία πόλη Girsu – στη σύγχρονη πόλη Tello του Ιράκ – λύθηκε επιτέλους…
Η ιστορία, ο πολιτισμός και η σχέση με το Άγιον Όρος.
Diakos is a feature film shot over a period of six months on the mountains of Greece with the participation of over 300 amateur actors, workers, seamstresses and crew. The script is based on the true events of a dark historical period, during which the subjugated Nation of the Greeks went through unimaginable trials!
Στο διάστημα αυτό ο Σάμου Ειρηναίος συνεχίζοντας την παράδοση της Εθναρχούσας Εκκλησίας πέτυχε τη συνεργασία των Ιερολοχιτών και της κυβέρνησης, που βρισκόταν στην Αίγυπτο, με τις ανταρτικές ομάδες, που δρούσαν στο νησί. «Η σωφροσύνη και το κύρος του Ειρηναίου συνετέλεσαν ώστε να δημιουργηθεί στη Σάμο αρραγές πατριωτικό μέτωπο…
Τσακουρίδου Αφροδίτη, Εκπαιδευτικός «Ο Γιάννης Φαρμάκης ήταν ένας λαμπρός στρατιωτικός. Η παλικαριά και το θάρρος του τον έκαναν να ξεχωρίζει. […]
Η αφαίρεση από τον άνθρωπο κάθε ανώτερου στοιχείου που μπορεί να εξουδετερώσει το υλικό συμφέρον και να τον απαλλάξει της εξάρτησης από τα ζωικά ένστικτα και τα παρά τη φύση πάθη είναι παραλογισμός, είναι διαστροφή της ανθρώπινης φύσης. Αν ίσχυαν μόνο ο οικονομικός παράγοντας, τα ανθρώπινα πάθη και το συμφέρον, δεν θα είχε…
Η απάντηση που πήρε ο λοχίας απο τον Σταυριανάκο, ήταν ξεκάθαρη. «Άκουσε να σου πω Λοχία. Είμαστε Έλληνες Στρατιώτες, εδώ είναι Ελλάδα και είμαστε υποχρεωμένοι να πέσουμε μέχρι ενός. Τα άρματα θα περάσουν από πάνω μας!»
Η Δόμνα γεννήθηκε στην Αίνο της Ανατολικής Θράκης το 1783. Ο πατέρας της ήταν πλούσιος γαικτήμονας. Στα 1808 παντρεύτηκε τον καπετάνιο Αντώνιο Βισβίζη (ή Χατζη-Αντώνη Βισβίζη) και απέκτησαν πέντα παιδιά[2]. Ο καπετάν Χατζη-Αντώνης ήταν ναυτικός, από τους πλουσιότερους της Αίνου. Δάνειζε χρήματα στο Λιβόρνο, στη Σμύρνη, στην Άνδρο. Είχε δικό του πλοίο, το μπρίκι “Καλομοίρα”, το οποίο μάλιστα διέθετε και ειδική αίθουσα συνεδριάσεων…
Στις 19 Μαΐου 1919, κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα του Πόντου και δρομολόγησε τη δεύτερη και σκληρότερη φάση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 οι Ελληνοπόντιοι, που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν…
Το Κολυβαδικό Κίνημα του 18ου αιώνα υπήρξε ένας σημαντικός ιστορικός σταθμός στην εκκλησιαστική μας ιστορία, καθ’ ότι διαδραμάτισε ισχυρό ανανεωτικό ρόλο στην Ορθοδοξία μας, η οποία ασφυκτιούσε από τις παρεμβάσεις της αιρετικής δυτικής χριστιανοσύνης.
Τα Wikileaks είναι θησαυρός.
Εδώ βλέπετε πώς από το 2006 οι Αμερικανοί πίεζαν την τότε ελληνική κυβέρνηση για:
Ο Μυστράς είναι ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά σημεία της χώρας μας και πέρα από την ιστορική και αρχαιολογική του σημασία, η κοιμισμένη πλέον Πολιτεία αποτελεί ένα λαμπρό δείγμα αρχιτεκτονικής και αξίζει να την περπατήσετε.
Ο λόγος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, καταδεικνύει την φιλοπατρία του, την πίστη του και την εθνική του συνείδηση! Ως γνωστό μετά το 1204 και την πρώτη Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους είχε αρχίσει σταδιακά η εθνική αφύπνιση του νεότερου ελληνισμού και η διαμόρφωση της εθνικής του συνείδησης. Τρεισήμισι αιώνες μετά ένας άλλος μεγάλος της ελληνικής ιστορίας ο θρυλικός Γέρος του Μοριά….
Πριν την Άλωση της Πόλης μια μεγάλη προδοσία της Πίστης – π.Αυγουστίνος Καντιώτης
Μέ ἀνήκουστες ὠμότητες, βιαιοπραγίες καί βαρβαρότητες, σέ βάρος ἀθώων θυμάτων, τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου. Ἡ 19η Μαΐου ὁρόσημο γιά τίς μαῦρες σελίδες τῆς ἱστορίας τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου καί, γενικότερα, τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Σχέδιο, πού ἐπεξεργάζονταν ἐχθροί καί “φίλοι”, ἀπό χρόνια, γιά τήν ἐξαφάνιση τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρασίας καί τοῦ Πόντου…
Μία μαύρη σελίδα στην ιστορία της Εθνικής παλιγγενεσίας του 1821 είναι οι δύο εμφύλιες διαμάχες της Ελληνικής Επανάστασης.
Ο Επίσκοπος Βρεσθένης Θεοδώρητος (1787 – 1843) ήταν ο κληρικός, ο οποίος ανέλαβε στα χρόνια της Επανάστασης υψηλότατα στρατιωτικά και πολιτικά καθήκοντα. Παράλληλα ανεδείχθη πρότυπο Αρχιερέως. Δέχθηκε να υποστεί βαριά εκκλησιαστική ποινή, παρά να παραβεί τους Κανόνες της Εκκλησίας. Όντως αναδείχθηκε αγωνιστής άξιος της Πατρίδος και της Εκκλησίας.