Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΠΑΤΕΡΙΚΑ»

Φιλοκαλικοί Περίπατοι: Εισαγωγή Β’

Αν η ζωή μας είναι μέσα στην αμαρτία, ακόμη και κανένας να μη βρεθεί να μας κατηγορήσει, θα είμαστε οι πιο αξιολύπητοι από όλους. Αν όμως αγωνιζόμαστε για την αρετή, ακόμη και όλη η οικουμένη αν μιλήσει με κακία για μας, τότε θα είμαστε πιο αξιοζήλευτοι από όλους…

Φιλοκαλικοί Περίπατοι: Εισαγωγή Α’

π. Σάββας Αχιλλέως: «Σε αυτά που έρχονται εμείς θα προχωρούμε με τον Χριστό μας άφοβα»

Με μια φράση ο Άγιος τα λέει όλα γι’ αυτήν την αντίχριστη τρομοκρατία που βιώνουμε.

Τότε εκείνοι οι άνθρωποι απευθύνθηκαν σ’ εσένα και ρώτησαν, εάν εσύ θεωρείς τον Χριστό μεγάλη προσωπικότητα. Εσύ απάντησες όχι. Ο Χριστός δεν είναι για σύγκριση. Ο Χριστός δεν είναι μεγάλος άνθρωπος. Είναι Θεός. Ακούγοντας τα λόγια σου όλοι γέλασαν και άρχισαν να χλευάζουν την πεποίθησή σου περί του Υιού του Θεού.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Περί Γάμου.

Πως θα πετύχουμε την εσωτερική ειρήνη. Γέροντας Εφραίμ Δικαίος Σκήτης Αγίου Ανδρέα.

Δυστυχῶς ἡ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας (ἡ ΔΙΣ καί ὄχι ἡ ΙΣΙ), οἰκονομώντας τά ἀνοικονόμητα γιά ὅλα τά τεκταινόμενα στό διάστημα τῆς πανδημίας (ἀπαγόρευση θείας λατρείας, κλείσιμο ἱερῶν ναῶν, ἀλλαγή στήν ὥρα τῆς Ἀναστάσεως, ἐμβόλιο κ.λπ.), ἐπέλεξε τήν ὑπακοή στήν πολιτεία (πολιτειοκρατεία). Ἔχουμε, ὅμως, ὅλοι καί τήν προσωπική μας εὐθύνη γιά τήν ἔλλειψη πνευματικῶν κριτηρίων (διάκρισης τῶν πνευμάτων), πνευματικῆς ἐγρήγορσης, προσευχῆς, μετανοίας, ἐλπίδος καί ὁμολογίας.

Χρειάζεται να βάλουμε τον εαυτό μας μέσα στην πρόνοια του Θεού και να είμαστε πιασμένοι από το έλεος του Θεού. Επιτρέπει ο Θεός να πάθουμε, αλλά τελικά το έλεός του μας σώζει. Είναι άπειρο το έλεος του Θεού και δεν εμποδίζεται…

Θα πρέπει να αντισταθούμε για να νικήσουμε!
Μακαριστός Μητροπολίτης Σιατίστης κ Σισανίου Παύλος

Το σφράγισμα των πιστών στα έσχατα.
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος.

Ανησυχία και εσωτερική ησυχία.
Όσιος Παΐσιος.

Τέσσερις γνώμες υπάρχουν για κάθε άνθρωπο.
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Θα πρέπει να κάνουμε μία τομή στην ζωή μας. Μέχρι εδώ, εγώ ζούσα αμαρτωλά. Από εδώ και πέρα θα ζήσω κατά Χριστόν. Κάνω μία τομή… και πάω και εξομολογούμαι  όοοολη την προηγούμενη ζωή μου. Ξεφορτώνομαι από πάνω μου τον ρύπο, την βρωμιά που γέμισε η ψυχή μου….

“Μη με προσέξεις, μαθητή, αν ξεφεύγω από το δρόμο· και αν με δεις να αμαρτάνω, μην έρθεις πίσω μου. Πρόσεχε τον Θεό και τις Γραφές· αυτές ας είναι τροφή σου. Όπως διδάσκουν, έτσι φρόντισε να βαδίζεις, μέσα στις εντολές τους. Όπως διδάχθηκες, μείνε σταθερός.”

Καλά παιδιά αχρηστεύονται .
Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

ΠΩΣ ΖΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ Π. ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ | ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ
Χριστός Ανέστη! Ο π. Ανανίας Κουστένης μας διδάσκει και μας νουθετεί περί του να ζούμε και να νιώθουμε την χαρά της Αναστάσεως!

Δι­η­γή­θη­κε ὁ πα­πα–Ἀρ­τέ­μιος, πα­λαι­ός Κων­στα­μο­νί­της: «Κα­τά­γο­μαι ἀ­πό τόν Βό­λο καί στόν κό­σμο ἤ­μουν πο­δο­σφαι­ρι­στής. Μοῦ εἶ­παν τρεῖς γνω­στοί μου ὅ­τι θά πή­γαι­ναν στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος νά γί­νουν μο­να­χοί.

Ο γε­ρω–Ἀρ­τέ­μιος ἀ­πό τό Δι­ο­νυ­σι­ά­τι­κο Κελ­λί τοῦ Ἁ­γί­ου Νι­κο­λά­ου τοῦ Ψα­ρᾶ, πλη­σί­ον τῶν Κα­ρυ­ῶν, κα­τή­γε­το ἀ­πό τήν Ἤ­πει­ρο καί ἦρ­θε σέ ἡ­λι­κί­α πέν­τε ἐ­τῶν στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος. Ὁ πα­τέ­ρας του χή­ρε­ψε μέ τέσ­σε­ρα παι­διά μι­κρά, δύ­ο ἀ­γό­ρια καί δύ­ο κο­ρί­τσια. Τά ἀ­γό­ρια τά ἔ­φε­ρε στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος καί τά κο­ρί­τσια τά ἔ­βα­λε σέ γυ­ναι­κεῖ­ο Μο­να­στή­ρι στήν Κέρκυρα. Ἔ­γι­νε καί αὐ­τός μο­να­χός σέ Μο­να­στή­ρι τῆς Κέρκυρας καί ἀρ­γό­τε­ρα χει­ρο­το­νή­θη­κε ἱ­ε­ρο­μό­να­χος. Ἤ­θε­λε νά ᾿ρθῆ στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος, ἀλ­λά ἔ­μει­νε στό Μο­να­στή­ρι του, γιά νά δῆ μή­πως τά κο­ρί­τσια του ὅ­ταν με­γα­λώ­σουν δέν θε­λή­σουν νά γί­νουν μο­να­χές, γιά νά τίς παν­τρέ­ψη. Ἔ­γι­ναν καί οἱ δύ­ο μο­να­χές ὅ­ταν ἐ­νη­λι­κι­ώ­θη­καν καί μά­λι­στα ἡ μί­α ἔ­γι­νε Ἡ­γου­μέ­νη. Ὁ πα­τέ­ρας τους, ἱ­ε­ρο­μό­να­χος Ἰ­ω­αν­νί­κιος, εἶ­χε φή­μη Ἁ­γί­ου καί με­τά τήν κο­ί­μη­σή του συ­νέ­χι­σε νά θαυ­μα­τουρ­γῆ.  

Διότι η νηστεία, η νηστεία μαζί με την προσευχή, είναι δύναμη που νικά τα πάντα. Ένας θαυμάσιος ύμνος της Μ. Τεσσαρακοστής λέει: «ακολουθήσωμεν τω διά νηστείας ημίν, την κατά του διαβόλου νίκην υποδείξαντι, Σωτήρι των ψυχών ημών». Με τη νηστεία μας έδειξε τη νίκη κατά του διαβόλου… Δεν υπάρχει άλλο όπλο, δεν υπάρχει άλλο μέσον.

Ο δε διάβολος, ὅσον περνᾷ ὁ καιρός κάι φθάνει τό τέλος του, τόσον πολεμεῖ καί βιάζεται μέ ἄκραν μανίαν ὅλους νά μᾶς κολάσῃ. Τώρα πρό παντός τήν Μεγάλη Σαρακοστήν πού μᾶς ἔρχεται, πολλούς πειρασμούς κάι πολλάς ταραχάς κινοῦν κατ’ ἐπάνω μας οἱ παμμόχθηροι δαίμονες.

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: Πώς επικοινωνούν πνευματικά από μακριά οι άνθρωποι;

Αργότερα κάποιος μοναχός αντί χαλικιών, επινόησε να φτιάξει ένα κομποσχοίνι. Πήρε ένα σπάγγο και έκανε 10, 20, 30… 100 κόμπους. Και έφτιαχνε την προσευχή του: »Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον…» Πήγαινε όμως ο σατανάς, του ξέμπλεκε και έλυνε τους κόμπους και του χάλαγε το κομποσχοίνι. Δεν ήθελε ο σατανάς να είναι ακριβής στην προσευχή του. Τότε παρουσιάστηκε…..

Σημάδια πνευματικής προκοπής
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Ο γε­ρω–Ἀρ­σέ­νιος ὁ Κα­του­να­κι­ώ­της (Γέ­ρον­τας τοῦ π. Ἰ­λα­ρί­ω­νος τοῦ ξυ­λο­γλύ­πτου), γιά νά κα­τα­πο­νῆ τό σῶ­μα του εἶ­χε ἕ­να δι­κέλ­λι καί γυρ­νοῦ­σε καί ἔ­σκα­βε τά πε­ζού­λια τῶν πα­τέ­ρων. Συ­νε­χῶς ψι­θύ­ρι­ζε τήν εὐ­χή καί κα­τά δι­α­στή­μα­τα φώ­να­ζε πιό δυ­να­τά: «Δό­ξα σοι ὁ Θε­ός». Ἔ­σκα­βε ὅ­λη τήν ἡ­μέ­ρα, ἔ­τρω­γε κά­τι –αὐ­τό ἦ­ταν ἡ ἀ­μοι­βή του– καί τό βρά­δυ γύ­ρι­ζε στό Κα­λύ­βι του. 

Ψυχικά νοσήματα και ορθόδοξη πνευματικότητα
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Πρέπει να ξέρουμε σε τι εποχή ζούμε και τι δουλειά κάνει ο διάβολος και ακόμη να ξέρουμε ότι χρειάζεται να προσέξουμε πάρα πολύ. Να διαβάζουμε και να καταρτιζόμαστε.

      Εἶ­χε τε­λει­ώ­σει κά­πο­τε τό λά­δι του. Ἄ­να­ψε τό­τε τό καν­τή­λι μπρο­στά στήν εἰ­κό­να τῶν ἁ­γί­ων τοῦ Κελλιοῦ του καί μέ πί­στη καί ἁ­πλό­τη­τα τούς λέ­γει: «Ἅ­γιοί μου, κα­νο­νίστε. Τό λά­δι τε­λεί­ω­σε. Νά οἰ­κο­νο­μή­σε­τε λί­γο λα­δά­κι νά σᾶς ἀ­νά­βω τό καν­τή­λι καί νά τρώ­ω καί ἐ­γώ». Τήν ἄλ­λη μέ­ρα πού ἀ­νέ­βη­κε στίς Κα­ρυ­ές, βρί­σκει σέ κάποιο μα­γα­ζί ἕ­να δο­χεῖ­ο λά­δι γιά τό Κελ­λί του, χω­ρίς νά γρά­φη ποι­ός τό στέλ­νει. Εὐ­χα­ρί­στη­σε τούς Ἁ­γί­ους γιά τήν γρή­γο­ρη βο­ή­θειά τους. 

«Κάποια νύ­χτα ση­κώ­θη­κα νά κά­νω τήν ἀ­γρυ­πνί­α στό κελ­λί μου. Ἔ­κλα­ψα, ἔ­κλα­ψα, ὄ­χι ἀ­πό κα­τά­νυ­ξη, ἀλ­λά ἐ­πει­δή δέν μπο­ροῦ­σα νά στα­θῶ ὄρ­θιος νά κά­νω τήν ἀ­κο­λου­θί­α μου. Ἐ­κε­ί­νη τήν ὥ­ρα πού ἔ­κλαι­γα μέ ἐ­πε­σκί­α­σε ἡ χά­ρις τοῦ Θε­οῦ. Ἐ­νῶ ἤ­μουν σέ τέ­τοι­α κα­τά­στα­ση ἀ­δυ­να­μί­ας, ἦρ­θε κά­ποι­α θέρ­μη μέ­σα μου. Αὐ­τή ἦ­ταν ἡ θε­ί­α χά­ρις. Ὕ­στε­ρα ὅ­λα ἄλ­λα­ξαν». 

Μπορούν οι δαίμονες να γνωρίζουν τις σκέψεις των ανθρώπων;
(Αββάς Κασσιανός )

Από την τηλεοπτική εκπομπή της ΕΤ-1 «ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ», που προβλήθηκε την Κυριακή 1 Μαρτίου 2009 με θέμα: «Σαρακοστή, πορεία συνάντησης με τον Αναστημένο Χριστό!».
Ο υπεύθυνος της εκπομπής Μητροπολίτης Δημητριάδος συζητά με τον καλεσμένο του π. Ανανία Κουστένη.

Μο­να­χός Κοι­νο­βιά­της βγῆ­κε ἀ­πό τό κα­θο­λι­κό κα­τά τήν διά­ρκεια ἀ­γρυ­πνί­ας σέ μί­α ἁ­πλω­τα­ριά νά πά­ρη λί­γο ἀ­έ­ρα, νά ξε­κου­ρα­σθῆ. Ὅ­πως στε­κό­ταν καί κοι­τοῦ­σε τήν θά­λασ­σα, κά­ποι­α στιγ­μή σκέ­φθη­κε· «και­ρός εἶ­ναι νά πά­ω μέ­σα». Ὁ­πό­τε ἀ­κού­ει μί­α ἄ­γρια φω­νή δί­πλα του· «κά­τσε λί­γο ἀ­κό­μη». Ἔν­τρο­μος ἔ­τρε­ξε πρός τό να­ό. Μά­λι­στα κτύ­πη­σε τό κε­φά­λι του σέ μί­α χα­μη­λή κα­μά­ρα καί τοῦ ἔ­φυ­γε ὁ σκοῦ­φος μέ τό κου­κού­λι, ἀλ­λά ἀ­πό τόν φό­βο του οὔ­τε γύ­ρι­σε πί­σω. Σέ τέ­τοι­α κα­τά­στα­ση εἰ­σῆλ­θε στό ναό.