Ἐσχάτως ἐν μέσῃ καί βαθυτάτῃ κρίσει, βρεθήκαμε οἱ Νεοέλληνες ἐνώπιον ἑνός νέου προβλήματος. Κάποιες φωνές, μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησία, ζητοῦν ἐπιμόνως καί ἐπειγόντως νά τελῆται ἡ θεία Λειτουργία στήν καθομιλουμένη γλῶσσα. Πιστεύουν μᾶλλον πώς ἄν αὐτό συμβῆ, θά γεμίσουν οἱ ναοί ἀπό κόσμο καί ἰδιαίτερα ἀπό νέους ἀνθρώπους.
Όπως αναμενόταν, η δημοσίευση αυτή δίχασε την κοινή γνώμη και αποτέλεσε αφορμή έναρξης μια συζήτησης ευρύτερης, νομικής και βιοηθικής πάνω ακριβώς στο θέμα της άμβλωσης. Μάλιστα, διεφάνη μια τάση μεροληψίας από τα ΜΜΕ με προβολή μόνο των θέσεων όσων τασσόταν υπέρ των εκτρώσεων.
Χαράλαμπος Μηνάογλου Ἱστορία τοῦ Ἀνθελληνισμοῦ (1453-1821) Δρ. Νεώτερης Ἱστορίας ΕΚΠΑ, Καθηγητής στό Ζάννειο Πειραματικό Λύκειο.
Εφρύαξαν και πάλι οι υβριστές του Κυρίου μας Ιησού Χριστού κατά την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, επιστρατεύοντας το γνωστό καθιερωμένο όπλο τους, να υβρίζουν και να βεβηλώνουν το θεανδρικό πρόσωπό Του στις μεγάλες εορτές της Χριστιανοσύνης.
Ο Νίκος Βέρτης στη συνέντευξη του στον ΑΝΤ1 στον Νίκο Χατζηνικολάου και το “Ενώπιος Ενωπίω”, μίλησε για τη σχέση του με τη Πίστη. Νίκος Βέρτης: «Τον αγαπώ πολύ τον Χριστό, τον έχω μέσα στη ζωή μου» Νίκος Βέρτης: “Αγαπώ πολύ τον Χριστό, τον έχω μέσα στη ζωή μου. Διανύουμε μια εποχή που πολύς κόσμος και κυρίως η νεολαία φοβάται να πει ‘πιστεύω στον Χριστό’.
Τα όσα συνέβησαν στο παρελθόν (η πίστη του παρελθόντος) και τα όσα θα συμβούν στο μέλλον (η ελπίδα του μέλλοντος) βιώνονται στην Εκκλησία σε ενεστώτα χρόνο, στο παρόν. Η ένωση του παρελθόντος και του μέλλοντος σε ένα ατέλειωτο παρόν. Αυτός είναι ο λειτουργικός χρόνος της Εκκλησίας.
Ἀψηφῶντας τὸ κρύο βούτηξε στὰ παγωμένα νερὰ τοῦ Θερμαΐκού κόλπου, ὁ 14 χρόνος μαθητὴς Ἀλέξανδρος γιὰ νὰ πιάσει τὸ Σταυρό! Στὴν ἐρώτηση τῶν δημοσιογράφων γιατί βούτηξε γιατί βούτηξε στὰ παγωμένα νερά, ὁ Ἀλέξανδρος ἀπάντησε…
Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.
Λίγο πρὶν τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων ἡ ὑπουργὸς παιδείας Νίκη Κεραμέως, 3 ἄπρακτους μῆνες μετὰ τὴ δημοσίευση τῶν ὑπ’ ἀρ. 1749/2019 καὶ 1750/2019 ἀποφάσεων τῆς Ὁλομελείας τοῦ ΣτΕ ποὺ ἀκύρωσαν τὰ ἐπικίνδυνα καὶ προσηλυτιστικά προγράμματα τῶν θρησκευτικῶν, 2 ἄπρακτα χρόνια μετὰ……..
Ὁ χρόνος ποὺ προηγεῖται τῆς Θείας Λειτουργίας ἀποσκοπεῖ στὴν ἐπιμελημένη πνευματικὴ προετοιμασία τοῦ ἱερέως. «Μέλλων ὁ ἱερεὺς τὴν θείαν ἐπιτελεῖν μυσταγωγίαν, ὀφείλει προηγουμένως μὲν κατηλ-λαγμένος εἶναι μετὰ πάντων καὶ μὴ ἔχειν τί κατὰ τινος».
Ἡ φράση «τὰ τεκταινόμενα στὴ Βουλή» εἶναι σωστή; Ἀνάλογα τί θέλει νὰ πῇ κανείς. Τὸ ρῆμα τεκταίνομαι (στὸν μεσοπαθητικὸ Παρατατικὸ ἀπαντοῦν μόνο δύο τύποι: γ΄ πρόσ. ἐτεκταίνετο, ἐτεκταίνοντο) λέγεται γιὰ ἐνέργειες, προσπάθειες ποὺ γίνονται κακόβουλα:
Ἡ λέξη Θεοφάνεια σημαίνει φανέρωση / ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ καὶ ἀναφέρεται στὴν φανέρωση τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἡ ὁποία ἔγινε κατὰ τὴν Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ. Ἢ ἀρχαιότερη ἀναφορὰ στὴν ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων, ἡ ὁποία ἔχει διασωθεῖ εἶναι ἀπὸ τὸν Κλήμεντα Ἀλεξανδρείας.
Ἕνα ἀπόγευμα πού πῆγα στήν Χρυσοσπηλιώτισσα νά προσκυνήσω, κατέβαινε ἀπό τήν σκάλα ἕνα μεγάλο ἀγόρι πού ἀπευθύνθηκε σέ μένα ὀνομαστικά: «Γειά σου, κυρία ννα». Ὅταν κάποιος μοῦ μιλᾶ ἔτσι, πάντα ψάχνω μέ τό μυαλό μου νά ἀναγνωρίσω κάποιο μαθητῆ μου, καθ᾿ ὅτι δούλεψα ἐδῶ καί στά γύρω χωριά πολλά χρόνια.
Γρήγορα, παιδιά, στα κρεβάτια σας! έλεγε και ξανάλεγε η νεαρή μητέρα. Πέστε για ύπνο γρήγορα, έχουμε Χριστούγεννα απόψε, θα σηκωθούμε νύχτα για τη Λειτουργία. Αργείτε τώρα να πέσετε και δεν ξυπνάτε με τίποτε μετά!
Ἡ νέα χρονιὰ ἂς εἶναι γιὰ ὅλους μᾶς μιὰ ἀκόμα πρόκληση καὶ εὐκαιρία νὰ δώσουμε τὸ δικό μας εὐγενῆ ἀγῶνα σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς ζωῆς μας, ὁ ὁποῖος θὰ μᾶς καταξιώσει καὶ θὰ μᾶς ἀναδείξει ἐν τέλει θεοειδείς προσωπικότητες. Καλὸ καὶ εὐλογημένο νέο ἔτος!
Ο Νικόλαος Σπηλιάδης (1785-1867) έλαβε ενεργό μέρος στις πολιτικές εξελίξεις κατά τη διάρκεια του Αγώνα αλλά και μετά την απελευθέρωση και την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους.
Οφείλουμε πριν απ’ όλα να ευχαριστήσουμε τον Άγιο Τριαδικό Θεό, ο Οποίος μας αξίωσε για μια ακόμα φορά να εισέλθουμε σε έναν ακόμη νέο ενιαυτό της αρρήτου χρηστότητός Του. Αυτό είναι δείγμα και αποτέλεσμα της ακένωτης αγαθότητός Του και της αέναης Πρόνοιάς Του για ολόκληρη τη δημιουργία Του και ιδιαίτερα για τον άνθρωπο.
Γιὰ τοὺς πιστοὺς αὐτὴ ἡ ἁγία περίοδος εἶναι εὐκαιρία γιὰ πνευματικὴ ἀνάταση καὶ περισυλλογή. Γιὰ τὴ συντριπτικὴ ὅμως πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων ὅμως εἶναι εὐκαιρία γιὰ ἐφήμερες κοσμικὲς καὶ φτηνὲς ἐνασχολήσεις.
Μᾶς καλεῖ ὅμως νὰ διαφυλάξουμε τὶς ἀξίες ποὺ μᾶς παρέδωσαν οἱ πρόγονοί μας. Ἀνάμεσα σὲ αὐτὲς ξεχωρίζει ἡ γλῶσσα ποὺ ὀφείλουμε ὄχι μόνο νὰ τὴ σεβόμαστε καὶ νὰ τὴ μελετᾶμε, ἀλλὰ καὶ νὰ τὴν ἐμπλουτίζουμε πρὸς ὠφέλεια καὶ τέρψη ἡμῶν καὶ τῶν κατοπινῶν. Ἡ γλῶσσα εἶναι σταυρός, πολύτιμο φυλαχτό, βάλσαμο καὶ ἁγιονέρι. Εἶναι ἡ ἀληθινὴ πατρίδα μας. Ἂν αὐτὴ χαθεῖ, χάνεται καὶ ὁ λαὸς μαζί της.
Ο δικός μας Άϊ Βασίλης , ο Άγιος Βασίλειος της Ορθοδοξίας, ο Πατέρας της Εκκλησίας και διδάσκαλος της Οικουμένης, τι σχέση μπορεί να έχει με αυτόν της παγκοσμιοποίησης και της Νέας εποχής ;
εβαρημένος ἢ βεβαρυμένος; Ὁ βεβαρημένος εἶναι μετοχὴ μεσοπαθητικοῦ Παρακειμένου τοῦ ρήματος βαρῶ, ἀρχαιοελληνικὸ ρῆμα ποὺ σήμαινε «πιέζω μὲ τὸ βάρος μου»· σήμερα χρησιμοποιεῖται μὲ διαφορετικὴ σημασία· λέμε «βαροῦν τὶς καμπάνες», ἤτοι χτυποῦν.
Ο νέος Ποινικός Κώδικας (N. 4619/2019), ο οποίος τέθηκε σε εφαρμογή από την 1η Ιουλίου του 2019, επέφερε μεταξύ πολλών άλλων και ορισμένες αλλαγές (βλ. κατωτέρω τον συγκριτικό πίνακα), που αφορούν στο άρθρο 304 με τίτλο: «διακοπή της κύησης», καθώς και στο συναφές άρθρο 305.
Ήταν πατριώτης μας ο άγιος Γρηγόριος ο Ε΄, γεννήθηκε στην Δημητσάνα, μεγάλωσε στον τόπο μας, έμαθε γράμματα στην Μονή Φιλοσόφου. Ανδρώθηκε, προόδευσε, έγινε Οικουμενικός Πατριάρχης στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Ωστόσο όμως είναι γεγονός ιστορικά βεβαιωμένο. Είναι το σπουδαιότερο της ιστορίας. Το μεγαλύτερο όλων των αιώνων. Είναι «ο άξων της παγκοσμίου ιστορίας» κατά τον διάσημο Γερμανό διαλεκτικό φιλόσοφο Έγελο, έναν από τους επιφανέστερους φιλοσόφους των νεότερων χρόνων.
Στίς μέρες μας καί νά μήν θέλουν νά δεθοῦν οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι, θά τούς ἀναγκάση ὁ διάβολος νά δεθοῦν. Ὁ διάβολος μέ τήν πολλή του κακία κάνει τό μεγαλύτερο καλό σήμερα στόν κόσμο. Γιατί ἄς ποῦμε ἕνας πατέρας πού εἶναι πιστός καί θέλει λ.χ. νά κάνη φροντιστήριο στά παιδιά του, θά εἶναι ἀναγκασμένος νά βρῆ ἕναν καλό καί πιστό δάσκαλο γιά νά βάλη στό σπίτι του
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅρισε μέ ἐγκύκλιό Της (5721/2012, 9. 7. 2019) «τήν Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν ὡς ἡμέρα προστασίας τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ». Φέτος ἡ Κυριακή αὐτή συμπίπτει μέ τήν ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τῶν ἀναιρεθέντων ὑπό τοῦ Ἡρώδου Ἁγίων Νηπίων (29 Δεκεμβρίου).
Ἡ κρίση εἶναι βαθύτερη καὶ ἔχει σχέση μὲ τὴν γενικότερη προσέγγιση τῶν ἀνθρώπων μὲ τὸ Θεό, μὲ τὸν πλησίον τοὺς καὶ μὲ τὸν ἴδιο τους τον εαυτό. Εἶναι μιὰ πνευματικὴ κρίση. Δὲν γίνεται ὅμως λόγος γι᾽αυτήν.
Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.
Ὑπάρχει μία λέξη στὸ λεξιλόγιο τῶν Ἑλλήνων, τὸ φιλότιμο, ποὺ δὲν ἔχει ἀντίστοιχη λέξη σὲ καμμία ἄλλη γλώσσα, καὶ ποὺ σὰν λέξη καὶ σὰν ἀρετὴ εἶναι ἑλληνικὴ ἀποκλειστικότητα. Ὅσο καὶ ἂν προσπαθήσει κανεὶς νὰ ἐξηγήσει σ’ ἕναν ἀλλοεθνῆ τί σημαίνει φιλότιμο, δὲν μπορεῖ αὐτὸς νὰ τὸ καταλάβει. Τί εἶναι ὅμως φιλότιμο;
Ὅσιος Παΐσιος : «Τὶς γιορτὲς γιὰ νὰ τὶς ζήσουμε, πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας στὶς ἅγιες ἡμέρες καὶ ὄχι στὶς δουλειὲς ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες». Αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο καὶ πολὺ σημαντικὸ ποὺ πρέπει νὰ σταθοῦμε ! «Ὅταν κανεὶς μελετάει τὰ γεγονότα τῆς κάθε γιορτῆς, φυσιολογικὰ θὰ συγκινηθεῖ καὶ μὲ ἰδιαίτερη εὐλάβεια θὰ προσευχηθεῖ».
Ἐνανθρωπῶ ἢ ἐνανθρωπίζω; Ἐνανθρωπῶ ἢ ἐνανθρωπίζω; Ἀπὸ τὸ τρίτο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως εἶναι οἰκεία τοῖς πᾶσι ἡ μετοχὴ «ἐνθρωπήσας»: Τὸν δι’ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα. Πῶς γράφεται;
Πράγματι, ἡ Βηθλεέμ ἀναφέρεται στὰ ἱερὰ κείμενα ὡς μελλοντικὸς τόπος γέννησης τοῦ Μεσσία, ὄχι μόνο στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀλλὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, μὲ τὴ χαρακτηριστικὴ διατύπωση ὅτι ὁ Χριστὸς ἔρχεται στὴν Ἰουδαία καὶ « ἐκ σπέρματος Δαυὶδ καὶ ἀπὸ κώμης ὅπου ἦν Δαυίδ »
Συνέντευξη – συζήτηση μέ τόν ἀείμνηστο παπα-Γιώργη Μεταλληνό, ὁμότιμο καθηγητή τῆς θεολογικῆς σχολῆς Ἀθηνῶν. (Φεβ 2012)
