Αλβανοί που πήγαν να παρακολουθήσουν τους αγώνες της εθνικής τους ποδοσφαιρικής ομάδας στο Euro, που διοργανώνεται από τη Γερμανία, κυκλοφορούν με μπλουζάκια της «Μεγάλης Αλβανίας». Πάνω στα μπλουζάκια υπάρχουν χάρτες που περιλαμβάνουν την Κέρκυρα, τα Ιωάννινα, την Πρέβεζα κι άλλα τμήματα της Ελλάδας.
Ο Νικήτας ο Τουρκοφάγος, ή Νικηταράς, απεβίωσε σε εσχάτη ένδεια και τυφλός, γιατί πέραν της ντομπροσύνης και της αποδεδειγμένης γενναιότητάς, καλοσύνης και ανιδιοτέλειάς του είχε και μιαν απλοϊκότητα, που τον οδήγησε σε επιζήμιες, για τον ίδιο και για την οικογένειά του, ενέργειες.
Αν και η ιστορία που δημοσιεύθηκε εκείνη τη χρονιά, αφορούσε περιστατικό που συνέβη 44 χρόνια πριν, δεν αποκλείεται να υπήρξαν και άλλες προγενέστερες αναφορές σε άλλα έντυπα ή άλλες εκδοχές του. Σε κάθε περίπτωση ο Τ. Βρατσάνος γνώριζε την πραγματική ιστορία καθώς την είχε ακούσει από τον Ιωάννη Βρατσάνο, αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού, που είχε επιληφθεί αυτοπροσώπως του συμβάντος.
Μια χρονιά συνταρακτικών γεγονότων για τον ελληνισμό στον Πόντο. Σύμφωνα με το χρονικό του ξεριζωμού που έχει παρουσιάσει ο δρ Σύγχρονης Ιστορίας Βλάσης Αγτζίδης, οι πρόσφυγες από τον Πόντο, την Ιωνία και την Ανατολική Θράκη άρχισαν να επιστρέφουν στις πατρίδες τους ελπίζοντας στην πολιτική και κοινωνική χειραφέτησή τους.
Τό μεγάλο δράμα πού συγκλόνισε τό πανελλήνιο καί συγκίνησε τούς πολιτισμένους λαούς, εἶναι ἀπό τά ἄφταστα παραδείγματα ἡρωισμοῦ καί θυσίας καί συμβολίζει τό ἀνεξάντλητο καί ἀκατάπαυστο ἀγωνιστικό πάθος τῆς φυλῆς.
Με λόγο σπαρακτικό, δάκρυα στα μάτια και φωνή που “έσπαγε” κάθε φορά που έστρεφε το βλέμμα προς το τυλιγμένο με την ελληνική και κυπριακή σημαία οστεοφυλάκιο με τα λείψανα του αδελφού της, η Αναστασία Τσιτιρίδου είπε σήμερα το τελευταίο αντίο στον αδελφό της. Τον Κωνσταντίνο Τσιτιρίδη, ο οποίος περιλαμβανόταν μέχρι πρότινος στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974.
«Ὅλα τά εἶχα προβλέψει, τά εἶχα σκεφθεῖ, ὅλα ἐκτός ἀπό τήν τρέλλα τῶν Ἑλλήνων». Εἶναι λόγια τοῦ Νικολάου Ἰβανώφ, ἀντιστρατήγου, διοικητῆ τῆς 2ης Βουλγαρικῆς Στρατιᾶς, μετά τήν ἥττα του στό Κιλκίς.
Οι συγκρούσεις διεξάγονται μέσα σε μια κόλαση φωτιάς. Παρά τη σφοδρότητα των χτυπημάτων του εχθρού όμως, ο 3ος Λόχος Πεζικού όχι μονάχα αμύνεται αλλά περνά και στην αντεπίθεση καταδιώκοντας τους Ασιάτες, που θα εγκαταλείψουν οριστικά την προσπάθεια κατάληψης του υψώματος.
Ο Υποσμηναγός Νίκος Σιαλμάς κλήθηκε εκείνο το πρωινό με το Mirage F-1CG ”δεύτερης γενιάς” ,να αναχαιτίσει το ολοκαίνουργιο τότε απόκτημα ”τρίτης γενιάς” της Τουρκικής αεροπορίας το F-16C. Η αερομαχία έγινε κοντά στην περιοχή του Αγίου Ευστρατίου.
Κατά τή διάρκεια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821 οἱ διάφορες χριστιανικές ὁμολογίες, πού βρίσκονταν στήν Ἑλλάδα, ἔπαιξαν πολυποίκιλο ρόλο. Σύμφωνα μέ ὅλους τούς ἀπομνημονευματογράφους καί τούς ἱστορικούς τοῦ Ἀγώνα «οἱ λατινόδοξοι ἰδίᾳ τῶν νήσων τοῦ Αἰγαίου Πελάγους, ὄχι μόνον δέν ἐβοήθησαν τόν ἀγώνα, ἀλλά ἀντεῖπον (=πρόβαλαν ἀντιρρήσεις) καί ἀντέπραξαν κατ’ αὐτοῦ».
Από τις ηρωικότερες μορφές της Ελληνικής Επανάστασης
Ἡ μάχη τῶν Μύλων ἦταν ἡρωική νίκη τῶν Ἑλλήνων. Πολέμησαν κάτω ἀπό δυσχερεῖς ἕως ἀνύπαρκτες ὀχυρωματικές συνθῆκες ἀντιμετωπίζοντας ἕναν καλά ὀργανωμένο καί ὁπλισμένο τακτικό στρατό πολλαπλάσιας δύναμης.
Το Λάλα είναι χωριό της ορεινής Ηλείας στο όρος Φολόη («Λαλαίος» ο κάτοικος του και «Λαλιώτης» ο καταγόμενος από αυτό). Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας το κατοικούσαν εξισλαμισμένοι Αλβανοί, οι οποίοι είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος ολόκληρης της Πελοποννήσου με τη μεγάλη οικονομική και στρατιωτική δύναμη που διέθεταν…
Ο Διοικητής του 1/38 αντισυνταγματάρχης Αθανάσιος Φράγκου, οι Αξιωματικοί του και ομόθυμα όλοι οι στρατιώτες, μαζί με άνδρες του 4ου Συντάγματος αποφάσισαν να μην παραδοθούν με αυτό τον ταπεινωτικό τρόπο. (Πρέπει να σημειωθεί πως οι στρατιώτες δεν ακολούθησαν απλώς τις εντολές των αξιωματικών τους αλλά εθελοντικά συμμετείχαν στο εγχείρημα).
Εἶναι κάποιες πτυχές τῆς νεώτερης ἑλληνικῆς ἱστορίας, τίς ὁποῖες ἡ λήθη καί ἡ περίεργη νοοτροπία τοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ» προσπαθεῖ, μέ τόν τρόπο της, νά ξεθωριάσει, μέ στόχο τήν ἐξαφάνισή τους…
Την πεποίθηση ότι καθώς συμπληρώνονται φέτος 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή του 1974, αυτό που χρειάζεται ο κυπριακός λαός είναι να χυθεί άπλετο φως στα γεγονότα και να ειπωθούν οι αλήθειες που οδήγησαν στην καταστροφή της μισής μας πατρίδας, εξέφρασε ο Υπουργός Άμυνας Βασίλης Πάλμας ανοίγοντας την Παρασκευή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου τις εργασίες του Επιστημονικού Συνεδρίου με τίτλο «Στρατιωτικές όψεις της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο».
Την ίδια ημέρα της μάχης στο Μανιάκι, δηλ. την 20η Μαΐου 1825, έγινε και η ιστορική ναυμαχία στο ακρωτήρι Κάβο Ντόρο, στο στενό του Καφηρέα. Τριανταπέντε ελληνικά πλοία με τρία πυρπολικά αντιμετώπισαν πάνω από πενήντα τουρκικά, που συνόδευαν σαράντα φορτηγά, τα περισσότερα με ξένες σημαίες.
Ὁ Πισσάνος συμμετεῖχε σέ πολλῶν εἰδῶν ἐπιχειρήσεις μεταξύ των κατεχομένων ἐδαφῶν της Γαλλίας, Βελγίου, Ὀλλανδίας και Γερμανίας. Στις 29 Ἰανουαρίου 1944, τά καταδιωκτικά της 4th FG συνόδευσαν 803 βομβαρδιστικά της 8ης Ἀεροπορικῆς Δύναμης σέ μιά ἐπίθεση ἐναντίον της Φρανκφούρτης.
Κινεζική έκθεση
Λόγον ἐπικήδειον ἐξεφώνησεν ὁ Γεώργιος Αἰνιάν, ἀδελφὸς τοῦ Δ. Αἰνιᾶνος, γραμματέως καὶ βιογράφου τοῦ Καραϊσκάκη
Ο Λυκούργος Λογοθέτης (1772-1850), ηγέτης της Σάμου κατά την Επανάσταση του 1821, είναι, όπως γράφει ο Ακαδημαϊκός Μιχαήλ Σακελλαρίου (1912-2014), «μια όχι μόνο από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του Αγώνα, αλλά και μοναδική από ορισμένες απόψεις».
Στις 14 Μαΐου 1824, αιγυπτιακά πολεμικά πλοία απέπλευσαν από την Αλεξάνδρεια και ενώθηκαν με τον στολίσκο του Γιβραλτάρη, στον κόλπο της Σούδας. Κατόπιν έπλευσαν πρός την Κάσο, κανονιοβόλησαν τις οχυρώσεις της και επέστρεψαν άπρακτα. Οι Κασιώτες, διαβλέποντας τον άμεσο κίνδυνο, έστειλαν δεκάδες επιστολές στην Ελληνική κυβέρνηση του Κουντουριώτη…
«…Όσοι έχουν την τύχη μας σήμερον εις τα χέρια τους, όσοι μας κυβερνούν, μεγάλοι και μικροί, και υπουργοί και βουλευταί, το ’χουν σε δόξα, το ’χουν σε τιμή, το ’χουν σε ικανότη το να τους ειπής ότι έκλεψαν, ότι πρόδωσαν, ότι ήφεραν τόσα κακά εις την πατρίδα. Είναι άξιοι άνθρωποι και τιμώνται και βραβεύονται. Όσοι είναι τίμιοι κατατρέχονται ως ανάξιοι της κοινωνίας και της πολιτείας.
Ἡ ἀνατίναξη τῆς τουρκικῆς ναυαρχίδας ὑπῆρξε ἕνα ἀπό τά χαρακτηριστικότερα γεγονότα τοῦ κατά θάλασσαν ἀγώνα, ἔκανε δέ πολύ μεγάλη ἐντύπωση στήν Εὐρώπη.
Άμα εισήλθον αυτοί μέσα, ηκούσθη ο κρότος των αλυσίδων των δεσμών του στρατηγού, όστις βεβαίως με την απροσδόκητον ταύτην επίσκεψιν θα εσηκώθη. Τον ήκουσα να λέγει προς αυτούς : « Ωρέ ξέρω καλά ποιος σας έστειλε σας εδώ και γιατί ήρθατε τέτοια ώρα εδώ μέσα. Δε μ’ λύνετε τόνα χέρι να σας δείξω ποιος είμαι και πως με λένε; Αυταίς εδώ τις σαπιοκοιλιαίς δεν τις συνερίζομαι, μα συ μωρέ Γιάννη (Μαμούρης), γιατί;»
… ἔδωσε στούς Ἕλληνες χρόνο νά ἀνασυνταχθοῦν, ἑδραίωσε τήν πεποίθηση ὅτι ὁ Ἰμπραήμ δέν ἦταν πιά ἀνίκητος καί ὁδήγησε στήν νικηφόρα μάχη τῶν Ἑλλήνων στούς Μύλους.
Τό ἁμάρτημα τοῦ Καποδίστρια εἶναι πώς ἦταν ἐλεύθερος καί πατριώτης. Δέν ἦταν δεδομένος. Καί οἱ μή δεδομένοι ἀπαγορεύεται νά γίνονται πρότυπα γιά τήν νεώτερη γενιά μέσα ἀπό τήν μεγάλη ὀθόνη. Ἐπικίνδυνο! Οἱ καιροί ἀπαιτοῦν ὑπάκουους ἡγέτες πού νά ἐκτελοῦν τίς ἐντολές τῶν ξένων κέντρων χωρίς νά ρωτᾶνε καί πολλά!
Κάθε 19 Μαΐου, ἡμέρα μνήμης τῆς γενοκτονίας τῶν Ποντίων, θά ξανάρθει ἡ μάνα τρελή στούς ἔρημούς τους δρόμους καί μέ τόν ἀλαφροήσκιωτο τρόπο της θά μέ ξαναρωτήσει: “γιατί κλαῖν τά ματοπήγαδα;” καί ἀκόμα δέν ἔχω βρεῖ ἀπάντηση.
Ο Γεννάδιος Σχολάριος, μάλιστα, σε επιστολή του, που τοιχοκόλλησε το 1452, λίγο πριν την Άλωση, στην πόρτα του κελιού του, έγραφε: «Άθλιοι Ρωμαίοι, πώς πλανηθήκατε και απομακρυνθήκατε από την ελπίδα στον Θεό, ελπίζοντας στη δύναμη των Φράγκων και, μαζί με την πόλη, που πρόκειται να χαθεί, θα χάσετε και την ευσέβειά σας».
Βλέπετε λοιπόν, τούς γράφει, πόση ἀνάγκη εἶναι νά ἑτοιμασθοῦν καί νά κατασκευασθοῦν πολλότατα πυρπολικά. Ὅσον καί ἄν κοστίζουν αὐτά εἶναι τό μόνον ἰσχυρόν ὅπλον τῆς Ἑλλάδος κατά τῆς Τουρκίας, μάλιστα εἰς τόν ἐφετεινόν χρόνον…
«Οικογένεια… “Δίχως λουλούδια και παιδιά, ποια θα ‘χε ο κόσμος ομορφιά;”»! Σεζόν 3η – Επεισόδιο 35ο: «Ο θρυλικός Πόντος».
«Ο Παπαδιαμάντης είναι ο πολιτισμός μας. Κατά το Ευαγγέλιον «ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται»· και ο Παπαδιαμάντης είναι ο μόνος που έζησε και θα ζήσει μέσα σε πλήθος από το γνωστό καλούπι των Ελλήνων γραφιάδων που περνούν για έξυπνοι…
Δεκαοκτώ πολίτες που εκτελέστηκαν στο ελληνικό νησί της Κρήτης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ταυτοποιήθηκαν 83 χρόνια αργότερα μέσω ανάλυσης DNA από το Εργαστήριο Συγκριτικής Γονιδιωματικής του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας