Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος (γεννημένος ως Οδυσσέας Βερούσης ή κατά άλλους Οδυσσέας Μουτσανάς) ήταν επιφανής αγωνιστής οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Πολέμησε μέχρι το 1820 για λογαριασμό του Αλή Πασά και στη συνέχεια αγωνίστηκε για την επανάσταση.
«Ο Τερτσέτης δεν είναι μόνο ο συγγραφέας κι’ ο λογοτέχνης που περιέσωσε με το έργο του τις πράξεις και το πνεύμα των ηρώων του Εικοσιένα. Τ’ όνομά του θα ζήση στην ιστορία όχι μόνο για την άξια λογοτεχνική παραγωγή του, αλλά και για το ήθος του, για την πνευματική παλληκαριά του»
Απόσπασμα από το βιβλίο του Κυριακού Διακογιάννη “Οι Σαρκοφάγοι του Ελληνισμού”.
Εἰς διάφορα συγγράμματα καί ὁμιλίας διατυποῦται καί ἐκφράζεται ὑπό τινων, ὅτι ἡ ἐλευθερία τοῦ ἡμετέρου Ἔθνους εἶναι ἐπίτευγμα τοῦ διαφωτισμοῦ. Ἀλλά ποίου διαφωτισμοῦ; Συνήθως δέν τό διευκρινίζουν καί ἀφήνουν νά ἐννοηθῇ ὅτι εἶναι ἐπίτευγμα τοῦ δυτικοῦ διαφωτισμοῦ!
Ο Δημήτριος Βυζάντιος (1790-1853) ήταν ο λογοτέχνης, που αγωνίστηκε με τον τρόπο του να ελευθερωθεί η Ελλάδα και να προωθηθεί η Παιδεία, με τη σωστή εκμάθηση της γλώσσας. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και εκεί από έναν καλόγερο έμαθε τα πρώτα του γράμματα και την τέχνη της αγιογραφίας.
Πριν από ογδόντα χρόνια απεβίωσε ο σημαντικός ποιητής και στοχαστής Γιώργος Σαραντάρης. Καχεκτικός στο σώμα και φιλάσθενος πολέμησε στην πρώτη γραμμή τους Ιταλούς και δεν άντεξε. Απεβίωσε στις 25 Φεβρουαρίου 1941, σε ηλικία 33 ετών.
Σε μια άνευ προηγουμένου κίνηση προέβη σήμερα η αλβανική δικαιοσύνη, θέτοντας για μία ακόμη φορά στο στόχαστρο τον Βορειοηπειρώτη Μόντη Κολίλα με καταγωγή από τη Χιμάρα. Το Δικαστήριο Αργυροκάστρου τον κατηγορεί για προσβολή των εθνικών συμβόλων της Αλβανίας…
Από την πρώτη ημέρα της σύστασης του νεοελληνικού κράτους, η Ελλάδα είχε προβλήματα σχεδόν με όλους τους γείτονές της. Γενικά στα Βαλκάνια, ειδικά τον 19ο και τον 20ο αιώνα, όλα τα κράτη εποφθαλμιούσαν τα εδάφη των γειτόνων τους και όχι μόνο, με τους δύο Βαλκανικούς και δύο Παγκοσμίους πολέμους να το αποδεικνύουν περίτρανα.
‘Όταν μετανοήσουμε, έπιστρέψουμε στόν Θεό καί ένωθοϋμε, τότε καί εμείς οι ‘Έλληνες θά σωθούμε καί ή Πατρίδα μας όχι μόνον θά ζήση, άλλά καί θά αύξηθή, θά τιμηθή, θά δοξασθή, θά κραταιωθή, θά ύψωθή καί θά μεγαλυνθή.
Η μελέτη- αποδελτίωση που ακολουθεί αποτελεί μια μικρή προσωπική μου έρευνα, των τελευταίων μηνών, σχετικά με την Ελληνικότητα και τη σημασία της πόλης του Αυλώνα για όλους εμάς τους Έλληνες.
Τὸ 1834 ἀρθρογραφεῖ στὴν ἐφημερίδα τοῦ Ναυπλίου ΕΠΟΧΗ. Σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἄρθρα του γράφει: «Εἶμαι γνήσιος Ἕλλην διὰ τὴν καταγωγήν μου, διὰ τὴν θρησκείαν μου καὶ διὰ τὰς πρὸς τὴν πατρίδα δεκατριετεῖς ἐκδουλεύσεις μου καὶ δι’ αὐτὰ ἀκόμη τὰ ἑλληνικά μου αἰσθήματα. Τὰ πολύτιμα ταῦτα πλεονεκτήματα δὲν ἰσχύει κανείς λόγος, καμμία δύναμις νὰ μὲ τὰ ἀφαιρέση…»
Δυστυχώς όμως ένα συγκεκριμένο απόσπασμα της ομιλίας αυτής είναι ιστορικά ανακριβές, καταθλιπτικό στην ουσία του και διεπόμενο από την ορθολογιστική αυτολατρεία του ουμανισμού της Δύσης, ενώ συγχρόνως αποτυγχάνει παταγωδώς να δικαιολογήσει το θέμα της απόλυτης και αυταρχικής απαγορεύσεως της Ορθόδοξης θρησκευτικής λατρείας στην χώρα μας
Μιά μέρα πού πήγαμε, μᾶς ἔλεγε ὁ Γέροντας ὅτι μέ τό χάρισμα πού εἶχε ἀπό μικρός, διέκρινε ἀπό πολύ μακριά νερά, ἅγια Λείψανα, ἀρχαίους Ναούς, ἀρχαίους τάφους. Ἀκόμα καί γιά τόν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, μᾶς ἔλεγε ὅτι δέν εἶναι οὔτε στήν Αἴγυπτο….
Για 23 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή ήταν εγκλωβισμένη στο χωριό της, την Αγία Τριάδα. Έμενε εκεί και αρνιόταν να φύγει από τον τόπο της. Οι κατοχικές δυνάμεις έδειχναν πολύ συχνά τη βαναυσότητά τους και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να διώξουν τους Ελληνοκύπριους εγκλωβισμένους.
Ο Θρασύβουλος ήταν Αθηναίος στρατηγός και ηγέτης των δημοκρατικών. Μετά την ήττα της Αθήνας στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ο Θρασύβουλος ηγήθηκε της δημοκρατικής αντίστασης ενάντια στη νέα ολιγαρχική κυβέρνηση, γνωστή ως οι Τριάκοντα Τύραννοι, την οποία οι νικητές του πολέμου, Σπαρτιάτες, είχαν επιβάλει στην Αθήνα.
Ο Άγιος Ιωάννης Βατάτζης ο Ελεήμων τιμάται στις 4 Νοεμβρίου και διακρίνεται για τον φιλεύσπλαχνο χαρακτήρα του και την βοήθεια που πρόσφερε στους φτωχούς και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου,
Σήμερα, 28η Οκτωβρίου, έκανε παρέλαση μόνος του, σήκωσε την ελληνική σημαία ψηλά και χειροκροτήθηκε από τους 35 κατοίκους του νησιού.
Η πανδημία εκτός από διαδικτυακά μαθήματα δημιούργησε και διαδικτυακές εκδηλώσεις!!! Σας στέλνουμε δύο διαδικτυακές εκδηλώσεις για την επέτειο του ΟΧΙ από σχολεία μας στη Ν. Αφρική.
Η ιστορία μίλησε και απέδειξε ότι ο ηρωισμός γεννιέται με τις θυσίες. Ακόμα, και εν όψει πανδημίας και κάθε δυσκολίας κανένα εμπόδιο δεν είναι ικανό να υπερνικήσει την έκφραση σεβασμού και τιμής σε αυτούς που χάρισαν σε εμάς την ζωή.
Ἀνάφερε, λοιπόν, ταῦτα καὶ ἐγγράφως εἰς τὸν Διοικητήν σου, ἳνα μὴ πτοηθῆ πρὸ οὐδενὸς κωλύματος, καθότι ὑπὸ τὴν προστασίαν Μου ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς θὰ νικήση!
Ας αρωματιστούμε από αριστεία τιμής, ανδρείας και ηρωισμού, προστρέχοντας σε άνθη μυρίπνοα, ποτισμένα με αίμα, αίμα ελληνικό. Σε κείμενα όπου λάμπει το μεγαλείο του λαού μας την περίοδο του Έπους του 40.
Το έπος του ’40, (ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος 1940-41) υπήρξε μια από τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας μας ως έθνους.
Γράφηκε από τους παππούδες και τους προ παππούδες μας, από τις γιαγιάδες μας και τις προ γιαγιάδες μας. Από τους ανθρώπους αυτούς που μας πλημμύρισαν από συναισθήματα, μας κράτησαν στα γόνατά τους έκλαψαν μαζί μας στις δυσκολίες μας και στις αρρώσιες μας και μας γέμισαν από αληθινές ιστορίες ζωής κι αγάπης.
Μπορεί βέβαια να γνωρίζουμε δεκάδες ήρωες του ’21 και να δυσκολευόμαστε να ονοματίσουμε έναν ήρωα του ‘ 40
Ομιλία μέσω τηλεδιάσκεψης την ΤΡΙΤΗ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020 ΚΑΙ ΩΡΑ 21:00 με θέμα: «Το μεγαλειώδες ΟΧΙ του ’40. Η πρώτη νίκη παγκοσμίως κατά του φασιστο-ναζιστικού άξονα» Ομιλήτρια: κ. Μαντουβάλου Μαρία
Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος έγραψε σχετικά: «Ο Μακρυγιάνης δε μελετούσε το 21 – την Πατρίδα – όπως οι σημερινοί επιστήμονες μελετητές, το ζούσε. Και ακόμα δε μελετούσε τη θρησκεία, όπως οι σημερινοί επιστήμονες μελετητές, τη ζούσε. Η διαφορά είναι τεράστια».
Παρέλαση στα Γιαννιτσά για την απελευθέρωση της πόλης παρά την απαγόρευση!
Με το πρώτο φως της ημέρας το 9ο τάγμα ευζώνων της VI μεραρχίας υπό τον αντισυνταγματάρχη Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο επιτέθηκε ακάλυπτο κατά των Τουρκικών θέσεων με εφ΄όπλου λόγχη με τη σημαία μπροστά και την την πολεμική σάλπιγγα να σημαίνει “προχωρείτε, προχωρείτε”. Η επίθεση ήταν τόσο ορμητική που όχι μόνο ανέτρεψε την Τουρκική αντίσταση αλλά συνέλαβε άθικτη και μια ολόκληρη Τουρκική πυροβολαρχία που βρισκόταν ταγμένη στο νεκροταφείο του χωριού και δεν πρόλαβε να υποχωρήσει.
Εγώ, άγγελέ μου, δεν πολέμησα. Πολέμησε, όμως, ο πατέρας μου, δηλαδή ο προπάππος σου. Ο Αγώνας τον είχε βρει παλληκαράκι είκοσι χρονών. Σαν να τον βλέπω, τώρα, να μας διηγείται γεγονότα και περιπέτειες από τα χρόνια εκείνα.
Ἡ κυρα-Μαρία, ἡ «Καραβίδαινα», νεωκόρος, «κλησάρισσα» στὴν ἐνορία τῆς «Παναγίας τοῦ Κουρσαλᾶ» στὸ Κορωπί, μπῆκε στὴν παγωμένη ἐκκλησιὰ ἐκεῖνο τὸ βροχερὸ χειμωνιάτικο ἀπόγευμα τῆς Κατοχῆς. Ἡ ἐκκλησιὰ ἦταν σκοτεινὴ καὶ ἔρημη.
Επί τη ευκαιρία της Εθνικής Επετείου του «ΟΧΙ», που πλησιάζει, θα ακουστούν και πάλι οι ίδιο τετριμμένοι «δεκάρικοι», περί ομοψυχίας και ομονοίας του τότε λαού, θα τα περδικλώσουν οι «αριστεροί» με την εθνική αντίσταση, θα καρυκευτούν τα μηνύματα «της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας» και με ολίγον κορωνοϊό και θα… σβήσουν τα φώτα.
Ο χρυσός ολυμπιονίκης των θερινών Ολυμπιακών αγώνων της Στοκχόλμης που είχαν τελειώσει μόλις πριν 2 μήνες Κωνσταντίνος Τσικλητήρας, παρουσιάζεται και αυτός για να καταταγεί. Οι στρατολόγοι δεν τον δέχονται προσπαθώντας να προστατεύσουν τον καλύτερο Έλληνα αθλητή της εποχής. Τότε αυτός πάει στο Στρατολογικό Γραφείο Καλαμάτας όπου και τελικά εντάσσεται στον 11ο Λόχο του 1ου Συντάγματος Πεζικού.
Μέ ἱστορική βάση τή Ναυμαχία, ἡ Ναύπακτος εἶναι πόλη ἀδελφοποιημένη μέ τήν Ποντεβέδρα τῆς ἐπαρχίας Γαλικίας τῆς Ἱσπανίας, ἀπό τό 1982, καί μέ τό Μαρίνο τῆς Περιφέρειας τῆς Ρώμης, ἀπό τό 2004.
Πρέπει να προσθέσω, Πρίγκηψ, εις την μακροσκελή επιστολήν την οποίαν σας έγραψα σήμερον και μερικάς παρατηρήσεις όλως ιδιαιτέρας επί των βδελυρών τεχνασμάτων διά των οποίων η λεγομένη αντιπολίτευσίς μας προσπαθεί να ανατρέψη την παρούσαν κατάστασιν των πραγμάτων εις την Ελλάδα.
Οι επίσημοι φορείς της Ελλάδας, η πολιτική δηλαδή και πνευματική ηγεσία, ίσως και η εκκλησιαστική ιεραρχία, με τον εκπρόσωπό της Μητροπολίτη Ιγνάτιο, μας δήλωσαν, κυρίως οι δύο πρώτοι φορείς, ότι κύριο μέλημά τους για την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, θα είναι…..