Ο Άγιος Ιωάννης Βατάτζης ο Ελεήμων τιμάται στις 4 Νοεμβρίου και διακρίνεται για τον φιλεύσπλαχνο χαρακτήρα του και την βοήθεια που πρόσφερε στους φτωχούς και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου,
Σήμερα, 28η Οκτωβρίου, έκανε παρέλαση μόνος του, σήκωσε την ελληνική σημαία ψηλά και χειροκροτήθηκε από τους 35 κατοίκους του νησιού.
Η πανδημία εκτός από διαδικτυακά μαθήματα δημιούργησε και διαδικτυακές εκδηλώσεις!!! Σας στέλνουμε δύο διαδικτυακές εκδηλώσεις για την επέτειο του ΟΧΙ από σχολεία μας στη Ν. Αφρική.
Η ιστορία μίλησε και απέδειξε ότι ο ηρωισμός γεννιέται με τις θυσίες. Ακόμα, και εν όψει πανδημίας και κάθε δυσκολίας κανένα εμπόδιο δεν είναι ικανό να υπερνικήσει την έκφραση σεβασμού και τιμής σε αυτούς που χάρισαν σε εμάς την ζωή.
Ἀνάφερε, λοιπόν, ταῦτα καὶ ἐγγράφως εἰς τὸν Διοικητήν σου, ἳνα μὴ πτοηθῆ πρὸ οὐδενὸς κωλύματος, καθότι ὑπὸ τὴν προστασίαν Μου ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς θὰ νικήση!
Ας αρωματιστούμε από αριστεία τιμής, ανδρείας και ηρωισμού, προστρέχοντας σε άνθη μυρίπνοα, ποτισμένα με αίμα, αίμα ελληνικό. Σε κείμενα όπου λάμπει το μεγαλείο του λαού μας την περίοδο του Έπους του 40.
Το έπος του ’40, (ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος 1940-41) υπήρξε μια από τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας μας ως έθνους.
Γράφηκε από τους παππούδες και τους προ παππούδες μας, από τις γιαγιάδες μας και τις προ γιαγιάδες μας. Από τους ανθρώπους αυτούς που μας πλημμύρισαν από συναισθήματα, μας κράτησαν στα γόνατά τους έκλαψαν μαζί μας στις δυσκολίες μας και στις αρρώσιες μας και μας γέμισαν από αληθινές ιστορίες ζωής κι αγάπης.
Μπορεί βέβαια να γνωρίζουμε δεκάδες ήρωες του ’21 και να δυσκολευόμαστε να ονοματίσουμε έναν ήρωα του ‘ 40
Ομιλία μέσω τηλεδιάσκεψης την ΤΡΙΤΗ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020 ΚΑΙ ΩΡΑ 21:00 με θέμα: «Το μεγαλειώδες ΟΧΙ του ’40. Η πρώτη νίκη παγκοσμίως κατά του φασιστο-ναζιστικού άξονα» Ομιλήτρια: κ. Μαντουβάλου Μαρία
Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος έγραψε σχετικά: «Ο Μακρυγιάνης δε μελετούσε το 21 – την Πατρίδα – όπως οι σημερινοί επιστήμονες μελετητές, το ζούσε. Και ακόμα δε μελετούσε τη θρησκεία, όπως οι σημερινοί επιστήμονες μελετητές, τη ζούσε. Η διαφορά είναι τεράστια».
Παρέλαση στα Γιαννιτσά για την απελευθέρωση της πόλης παρά την απαγόρευση!
Με το πρώτο φως της ημέρας το 9ο τάγμα ευζώνων της VI μεραρχίας υπό τον αντισυνταγματάρχη Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο επιτέθηκε ακάλυπτο κατά των Τουρκικών θέσεων με εφ΄όπλου λόγχη με τη σημαία μπροστά και την την πολεμική σάλπιγγα να σημαίνει “προχωρείτε, προχωρείτε”. Η επίθεση ήταν τόσο ορμητική που όχι μόνο ανέτρεψε την Τουρκική αντίσταση αλλά συνέλαβε άθικτη και μια ολόκληρη Τουρκική πυροβολαρχία που βρισκόταν ταγμένη στο νεκροταφείο του χωριού και δεν πρόλαβε να υποχωρήσει.
Εγώ, άγγελέ μου, δεν πολέμησα. Πολέμησε, όμως, ο πατέρας μου, δηλαδή ο προπάππος σου. Ο Αγώνας τον είχε βρει παλληκαράκι είκοσι χρονών. Σαν να τον βλέπω, τώρα, να μας διηγείται γεγονότα και περιπέτειες από τα χρόνια εκείνα.
Ἡ κυρα-Μαρία, ἡ «Καραβίδαινα», νεωκόρος, «κλησάρισσα» στὴν ἐνορία τῆς «Παναγίας τοῦ Κουρσαλᾶ» στὸ Κορωπί, μπῆκε στὴν παγωμένη ἐκκλησιὰ ἐκεῖνο τὸ βροχερὸ χειμωνιάτικο ἀπόγευμα τῆς Κατοχῆς. Ἡ ἐκκλησιὰ ἦταν σκοτεινὴ καὶ ἔρημη.
Επί τη ευκαιρία της Εθνικής Επετείου του «ΟΧΙ», που πλησιάζει, θα ακουστούν και πάλι οι ίδιο τετριμμένοι «δεκάρικοι», περί ομοψυχίας και ομονοίας του τότε λαού, θα τα περδικλώσουν οι «αριστεροί» με την εθνική αντίσταση, θα καρυκευτούν τα μηνύματα «της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας» και με ολίγον κορωνοϊό και θα… σβήσουν τα φώτα.
Ο χρυσός ολυμπιονίκης των θερινών Ολυμπιακών αγώνων της Στοκχόλμης που είχαν τελειώσει μόλις πριν 2 μήνες Κωνσταντίνος Τσικλητήρας, παρουσιάζεται και αυτός για να καταταγεί. Οι στρατολόγοι δεν τον δέχονται προσπαθώντας να προστατεύσουν τον καλύτερο Έλληνα αθλητή της εποχής. Τότε αυτός πάει στο Στρατολογικό Γραφείο Καλαμάτας όπου και τελικά εντάσσεται στον 11ο Λόχο του 1ου Συντάγματος Πεζικού.
Μέ ἱστορική βάση τή Ναυμαχία, ἡ Ναύπακτος εἶναι πόλη ἀδελφοποιημένη μέ τήν Ποντεβέδρα τῆς ἐπαρχίας Γαλικίας τῆς Ἱσπανίας, ἀπό τό 1982, καί μέ τό Μαρίνο τῆς Περιφέρειας τῆς Ρώμης, ἀπό τό 2004.
Πρέπει να προσθέσω, Πρίγκηψ, εις την μακροσκελή επιστολήν την οποίαν σας έγραψα σήμερον και μερικάς παρατηρήσεις όλως ιδιαιτέρας επί των βδελυρών τεχνασμάτων διά των οποίων η λεγομένη αντιπολίτευσίς μας προσπαθεί να ανατρέψη την παρούσαν κατάστασιν των πραγμάτων εις την Ελλάδα.
Οι επίσημοι φορείς της Ελλάδας, η πολιτική δηλαδή και πνευματική ηγεσία, ίσως και η εκκλησιαστική ιεραρχία, με τον εκπρόσωπό της Μητροπολίτη Ιγνάτιο, μας δήλωσαν, κυρίως οι δύο πρώτοι φορείς, ότι κύριο μέλημά τους για την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, θα είναι…..
Η Δέσπω, η Μόσχω και οι άλλες ηρωίδες, μαζί με τους άνδρες του Σουλίου, με την αγάπη τους στην Ελευθερία και τη θυσία τους, κατέστησαν πρότυπα για τους υπόλοιπους Έλληνες και απτά παραδείγματα ότι είναι εφικτή η απελευθέρωση της Πατρίδας.
Αγωνιζόμενος ο Καποδίστριας για μια «σωτηριώδη Ἰδιογενὴ Παιδαγωγία» –με βάση τη διαχρονική ελληνική γλώσσα, την παγκοσμίως διαλάμπουσα Κλασική Γραμματεία και τις ακατάλυτες πολιτισμικές αξίες του ιστορικού μας Γένους– χαρακτήριζε την πρώιμη μετανάστευση Ελλήνων για σπουδές στο εξωτερικό ως «ὄνειδος» για την Ελλάδα.
Ἀρχαῖα Ἑλληνικά: εἶναι ἐκπαιδευτικὸ πρόβλημα ἢ εἶναι ἀποτέλεσμα πολιτικῶν ἐκπαιδευτικῶν ἀποφάσεων; Ἀπάντηση σὲ αὐτὸ ἔχουμε ὄχι μόνο ἀπὸ τὰ ἀναλυτικὰ προγράμματα σὲ ὅλες τὶς βαθμίδες τῆς ἐκπαίδευσης, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ διδακτικὰ ἐγχειρίδια, ἡ δὲ δικαιολογία γιὰ τὸν βαθμὸ δυσκολίας τῶν ἀρχαίων γιὰ μᾶς τουλάχιστον τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἀβάσιμη, ἀφοῦ διαβάζοντας ἢ μεταφράζοντας τὰ ἀρχαῖα παραμένουμε στὴν ἴδια γλῶσσα, στὴν γλῶσσα ποὺ ζεῖ 2500 χρόνια.
Το άρθρο αυτό του Φώτη Κόντογλου γράφτηκε το 1952, όταν η Μονή της Χώρας των Ζώντων στην Κωνσταντινούπολη ονομαζόταν (όπως και σήμερα) Καχριέ-τζαμί. Η Μονή είχε μετατραπεί σε τζαμί τον 16ο αιώνα. Μετατράπηκε εν συνεχεία σε Μουσείο το 1958 και έγινε γνωστό ως «Μουσείο της Χώρας». Μετά την πρόσφατη απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης μετατράπηκε εκ νέου σε τέμενος, με υπαρκτό κίνδυνο…
Απόδειξη της πίστης στην Ορθοδοξία είναι τα σύμβολα που χρησιμοποίησαν οι Φιλικοί στα κρυπτογραφημένα έγγραφά τους, στις σφραγίδες και στις σημαίες – λάβαρά τους. Παντού υπάρχει ο Σταυρός. Μετά το 1815 και την ίδρυση της «Ιεράς Συμμαχίας» στην Ευρώπη επεβλήθησαν οι αντιλήψεις του Μέτερνιχ και επολεμήθη κάθε φιλελεύθερη πατριωτική Επανάσταση. Αυτός ήταν ο λόγος που οι ιδρυτές της Εταιρείας επέβαλαν μυστικότητα στην κατήχη των μελών Της.
Ο Καποδίστριας δεν είναι μόνο ο πιο γνωστός άγνωστος της ελληνικής ιστορίας αλλά και μια ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου. Ένα πρόσωπο σαν ηθική αγωνία. Ο πρώτος μεγάλος ηγέτης της Ελλάδας. Ο κοσμοναύτης της ελληνικής ιστορίας… Ως ρόλος είναι πολύ δύσκολος και ο νέος ηθοποιός, απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου και του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακό στα Ναυτιλιακά, δημιούργησε ένα γνήσιο ήρωα – αντιήρωα, πετυχαίνοντας έναν υπέροχο συγκερασμό νεανικού σεβασμού και κλασικής γοητείας.
Ἀπὸ τὴ μάχη ἔμεινε γνωστὴ ἡ φράση «κάνω τσατάλια» (καταστρέφω) ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ κόλπου τῆς Μικρᾶς Ἀσίας κοντὰ στὸν ὁποῖο ἔγινε ἡ ναυμαχία.
Τις τελευταίες δεκαετίες, παράλληλα με τις λιμπεραλιστικές πολιτικές μετατροπής των ευρωπαϊκών χωρών σε «ανοικτές πολυπολιτισμικές κοινωνίες», γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα πλέγμα θεωριών, πού να τροφοδοτούν με «επιστημονικό» κύρος, τα πολιτικά επιχειρήματα του εγχειρήματος.
Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον Καθηγητή και πρόεδρο της οικουμενικής ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών Νικόλαο Ουζούνογλου, με αφορμή την παράνομη και βέβηλη απόφαση των τούρκων να μετατρέψουν σε τζαμί την Αγιά Σοφιά, το παγκόσμιο σύμβολο της Ορθοδοξίας που για χίλια περίπου χρόνια, ήταν το κέντρο της πολιτικής, εκκλησιαστικής και πνευματικής ζωής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Ο Νικηταράς (Νικήτας Σταματελόπουλος) από μικρό παιδί είχε έντονα τα αισθήματα, της καταγωγής του από μεγάλη ηρωική και πατριωτική οικογένεια, της εθνικής και χριστιανικής του καταγωγής και του αισθήματος της αντί πάσης θυσίας τιμωρίας των τυράννων του έθνους.
Ο Μουεζίνης (αυτός που καλεί κάθε τόσο σε ισλαμική προσευχή με την φωνή του από τους μιναρέδες), υπηρετούσε στην Αγια-Σοφιά από την πρώτη μέρα της προκλητικής μετατροπής της σε τζαμί και μάλιστα εθελοντικά, για να ενημερώνει τους Μουσουλμάνους που έσπευδαν να απολαύσουν τον “θρίαμβο” από διάφορα μέρη της Τουρκίας και του κόσμου, σχετικά με τα μέτρα του Κορωνοϊού μέσα στον καταπατημένο Ιερό Ναό μας!
Εἶναι βαρὺ τὸ ὄνομα τοῦ Κανάρη, εἶναι πολὺ βαρὺ καὶ φοβοῦμαι μὴ ὑπὸ τὸν πελώριον ὄγκον κύψῃ τὸν αὐχένα ἡ ποίησίς μου. Ἀλλὰ πῶς νὰ μὴ ρίψω κι ἐγὼ μακρόθεν ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ ἀειμνήστου ἥρωος ὀλίγα νεκρολούλουδα, ἀφοῦ δὲν ηὐτύχησα ν᾿ ἀσπασθῶ τὴν στιβαρὰν χεῖρα του ἐγώ, ὅστις τὸν ἠγάπων μέχρι λατρείας;
Ο εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός (1756-1821), κατά τον άγγλο περιηγητή με το ψευδώνυμο Al.Bej υπήρξε έως τον μαρτυρικό θάνατό του «ο σωτήριος άγγελος του ελληνικού έθνους». Η θυσία του σφράγισε την ενότητα και την για την ελευθερία αποφασιστικότητα του Ελληνισμού. Οι Τούρκοι πάντα ορέγονται τη Μεγαλόνησο και οι Έλληνες της Κύπρου πάντα οδηγούνται από τον μάρτυρα Κυπριανό και αμύνονται αποτεσματικά.
– Γέροντα θὰ γίνη πόλεμος; – Ἐσεῖς κάνετε προσευχή; Ἐγὼ ἔχω ἀπὸ τὴν ἄνοιξη μέχρι τὸ φθινόπωρο ποὺ κάνω ἐπιστράτευση προσευχῆς -ἀθόρυβα-, γιὰ νὰ μᾶς λυπηθῆ ὁ Θεός, νὰ ἀποφύγουμε τὴν ἐπιστράτευση καὶ τὸν πόλεμο. Εἶχα πληροφορία: “Κάνετε πολλὴ προσευχή, γιὰ νὰ ἐμποδιστοῦν οἱ Τοῦρκοι, διότι τὴν Κυριακὴ 16 Ὀκτωβρίου, ἔχουν σκοπὸ νὰ μᾶς χτυπήσουν” (εἰπώθηκε τὸν Νοέμβριο τοῦ 1983. Ἡ πληροφορία δὲν ἦταν ἀνθρώπινη ἀλλὰ θεϊκή).
Κάποιος Ιμπραχίμ (από το βιβλικό Αβραάμ βεβαίως), το φερέφωνο του Ερντογάν, δήλωσε, μεταξύ άλλων αθλίων, πρόσφατα ότι “Οι Έλληνες δεν έχουν καμμία σχέση με τους αρχαίους Έλληνες και τους βυζαντινούς”. Το πρώτο που έχουμε να πούμε είναι ότι οι Τούρκοι σίγουρα είναι γνήσιοι απόγονοι των προγόνων τους, των αιμοσταγών, μογγολικών στιφών που έσπερναν -και σπέρνουν- τον θάνατο και την καταστροφή, από όπου περνούσαν. Ίδιοι και απαράλλακτοι αιώνες τώρα.